45,986 matches
-
binefăcătoare, chiar dacă a rămas neștiută”.) Nu m-ai căuta, dacă nu m-ai fi găsit. (Trebuie, Într-adevăr, să fi ajuns În prealabil la certitudinea unui anumit rost sau chip al căutării tale, pentru a persevera În căutare.) Dacă vrei pace, pregătește-te de război. (Unele dorințe, pentru a putea fi realizate, ne pretind, În mod paradoxal, o pregătire și o disponibilitate de acțiune care contravin scopului sau rostului intrinsec al acestor dorințe sau aspirații.) Dacă nu greșești, nu poți dobândi
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
nu știi când le oprești”; „Din judecată-n judecată, a rămas fără o postată*”; „Judecătorul, ca osia carului: cum o ungi, nu mai scârțâie”; „Legea, ca pânza de păianjen: tăunul o sparge, iar musca se prinde”; „Mai bună-i o pace, decât o sută de procese”; „Vorba de om sărac nimeni n-o ascultă, fie cât de scumpă” etc.) Nu-i rău fără bine. Viața presupune, Într-adevăr, coexistența contrariilor: „Nu-i suiș fără coborâș”; „Nu-i deal fără vale” etc.
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
Oricine a trăit astfel Încât conștiința lui să nu-l poată Învinui de nimic simte o mulțumire vie, care-l face fericit.” (R. Descartes) Ultimul regret nu folosește la nimic. (Să regretăm atât timp cât se mai poate face ceva.) „Spre a dobândi pacea lăuntrică, trebuie să ajungem, prin căință, dincolo de căință: la a ne ierta.” (N. Steinhardt) Erou fără răni nu există. (Marile Împliniri cer sacrificii pe măsură.) „Înnoirea sufletului omenesc nu se face decât cu durere.” (M. Sadoveanu) Împrumutul se duce râzând
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
este și hazlie: „Aceluia pe care-l vezi călare pe un măgar spune-i: «O, domnule, ce fericit trebuie să fie calul dumneavoastră!»”.) „Ne plac uneori până și laudele pe care nu le socotim sincere.” (Vauvenargues) Cine tace merge-n pace. (Un alt proverb este și mai expresiv: „Gura tăcută nu umblă bătută”. și invers: „Cine vorbește tot ce dorește aude tot ce nu dorește”. Așadar „Ascultă cu urechile, vezi cu ochii, dar taci cu gura”.) „În conversație nu aduce vorba
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
și să-l apărăm În confruntarea cu răul? Oare numai pentru faptul că astfel se asigură conviețuirea socială, sau și pentru a ne apăra conștiința de complicate autoînvinuiri sau justificări? Numai pe calea binelui se poate obține atât liniștea și pacea exterioare, cât și cele interioare. Μ În prezența frumosului, a binelui, a dreptății câștigate nu poți sta singur; simți nevoia ca aceste stări rare ale sufletului să le Împărtășești cu altul. Μ A Înțelege și cu inima este o Îndatorire
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
de realizat, deoarece nu există raționalizare În sine, detașată de subiectivitatea conștiinței celui care apreciază (poate doar niște „intuiții iraționale” ar putea Îndeplini cerințele unei cunoașteri imparțiale, nealterate, adică ale unei cunoașteri În sine). Μ „N-am venit să aduc pace pe pământ, ci sabie...” (Iisus). Cuvintele acestea pot să trezească nedumerire, deoarece Iisus este știut ca fiind Întruchiparea binelui, a blândeții și a iertării. Dar credința În ideile lui impune, În mod obligatoriu, o selecție În rândul oamenilor, chiar o
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
fără să vrea, la o faptă pe care celălalt poate că n-ar fi săvârșit-o dacă n-ar fi primit o sugestie de acest gen! De aici și recomandarea creștină: „Păstrați-vă gândurile curate, dacă vreți să trăiți În pace și să fiți fericiți!”. Μ Cei care sunt bogați dau din mijloacele lor. Cei care sunt săraci dau gânduri bune și iubire, din dăruirea lor de sine. Μ De adevărata valoare a vremurilor copilăriei nu ne dăm, de obicei, seama
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
regulă, egoistă: vrând, de exemplu, să vedem numai frumosul, noi ne Închidem față de tot ceea ce nu este frumos (dar „frumosul” și „urâtul”, ca și „binele” sau „răul”, coexistă În realitatea vieții, influențându-se reciproc: dacă vrem, de pildă, să fie pace Între oameni, trebuie să știm să evaluăm corect periculozitatea menținerii sau exagerării unor conflicte; sau, dacă vrem să ne bucurăm de ceea ce reprezintă o conduită decentă, va trebui să știm În ce constă o atitudine Înfumurată sau arogantă etc.). Μ
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
un semn trimis de un vrăjitor. Continuă. Ă” Tulburată de siguranța auditorilor ei, Laura Bohannan Își continuă totuși povestea și istorisește cum i se adresează Horațio tatălui lui Hamlet ca să-l Întrebe ce trebuie să facă pentru a-și găsi pacea și, cum mortul nu răspunde, declară că e Îndatorirea fiului mortului să se ocupe de asta. O nouă reacție de surpriză În audiență, căci acest gen de Îndatorire nu este treaba tinerilor, ci a bătrânilor, iar mortul mai are un
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
În țara ta morții pot să meargă fără să fie zombieă. Scoase de pe fundul sacului o bucată de nucă de coca uscată, mușcă din ea o bucată ca să arate că nu e otrăvită și Îmi Întinse restul În semn de pace. Și toată piesa continuă astfel până la capăt În povestirea Laurei Bohannan fără ca ea, În ciuda tuturor concesiilor pe care este gata să le facă, să ajungă să depășească distanța culturală cu tribul Tiv și să construiască Împreună cu ei, plecând de la piesa
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
zi”. Și după ce face greșeala - deloc fatală În această unitate spațio-temporală - de a Închina un toast În cinstea cârtiței Phil și de a o face foc și pară pe iubita sa care Îi declară sec că nu bea decât pentru pace În lume, Își Îmbunătățește perfomanța „În ziua următoare”, propunându-i el Însuși toastul pacifist potrivit. Scena care ne interesează aici, cea cu privire la rolul cărților necitite În declanșarea unei relații amoroase, se petrece tocmai În contextul perfecționării cotidiene. După numeroase zile
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
pe pielea lui, căci, imediat ce Dauriat citește articolul despe cartea lui Nathan, el nu Întîmpină nici o greutate În a-l face să-i accepte culegerea de poezii, librarul mergând chiar la el acasă ca să-i propună să semneze tratatul de pace: „Scoase din buzunar un portofel elegant, luă trei hârtii de o mie de franci, le puse pe o farfurie și i le oferi lui Lucein cu un gest curtenitor, spunându-i: Domnul e mulțumit? Da, zise poetul, năpădit de o
[Corola-publishinghouse/Science/2314_a_3639]
-
Europeni,/ mașini cu butelii, mere refuzate la export,/ ziare, franzele, ulei în amestec, garoafe,/ întâmpinări la aeroport, cico, batoane,/ Salam București, iaurt dietetic,/ țigănci cu kenturi, ouă de Crevedia,/ zvonuri, serialul de sâmbătă seara,/ cafea cu înlocuitori,/ lupta popoarelor pentru pace, coruri,/ producția la hectar, Gerovital, aniversări,/ compot bulgăresc, adunarea oamenilor muncii,/ vin de regiune superior, adidași,/ bancuri, băieții de pe Calea Victoriei,/ pește oceanic, Cântarea României,/ totul."32, și alta interioară realitatea interioară marcată de spațiul intim al ființei sale, cald și
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Depusă din lacrimi pe care/ Albii de râuri le duc/ Și le umplu cu pești,/ Și plânsul îți e roditor,/ Mamă fără odihnă/ Și negândită crescând/ Mieii în oi spre jertfire,/ Din morți extrăgând ierburi vii/ Și din suferință iubire./ Pace și liniște ție,/ Dăruitoare nebună/ Sub cerul de sânge uitat/ Și vânăt de frig, noapte bună". (Acoperită de rouă) Imaginile care triumfă în fața cuvintelor definesc adesea poeziile Anei Blandiana. Imaginea vine să reîntregească, să armonizeze cele două tipuri de existență
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Europeni,/ mașini cu butelii, mere refuzate la export,/ ziare, franzele, ulei în amestec, garoafe,/ întâmpinări la aeroport, cico, batoane,/ Salam București, iaurt dietetic,/ țigănci cu kenturi, ouă de Crevedia,/ zvonuri, serialul de sâmbătă seara,/ cafea cu înlocuitori,/ lupta popoarelor pentru pace, coruri,/ producția la hectar, Gerovital, aniversări,/ compot bulgăresc, adunarea oamenilor muncii,/ vin de regiune superior, adidași,/ bancuri, băieții de pe Calea Victoriei,/ pește oceanic, Cântarea României,/ totul". (Totul) O autentică scriere în stil postmodern, în care biografismul își face loc pretutindeni și
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
Este imaginea unei lumi, în cuvinte, în care reperul absolut devin lacrimile suferinței. Această înșiruire de cuvinte vorbește despre aparatul de putere ("portrete cunoscute", "întîmpinări la aeroport", "discursuri", "aniversări"); înregimentare ("adunarea oamenilor muncii"); propagandă ("producția la hectar", "lupta popoarelor pentru pace, coruri", "Cîntarea României"); aparatul de represiune (poliția politică: "băieții de pe Calea Victoriei"); penuria cronică și alimentele de proastă calitate, justificate prin lozinca "alimentației raționale" ("cozi la făină", "gărgărițe" în alimente, "cafea cu înlocuitori"); corupție (ploconul de țigări Kent pentru a obține
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
tipurile care pornește pe calea asumării riscului de a-și jertfi viața pentru binele civic. Poezia capătă, în consecință, o valoare etică, alături de cea estetică, poetul nefiind doar un deținător al frumosului artistic, ci și un purtător al stindardului de pace. Spiritul colectiv al poeziei face din creatorul ei un continuu căutător de soluții de salvare pentru omenire. În cele mai multe cazuri, soluția este sacrificiul de sine, uneori dus la extrem, precum exilul sau închisoarea, alteori păstrat la limita cuvântului scris. Litera
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
că e așa de simplu. Vera: (tristă și furioasă, în același timp) Asta o știam mai demult. Grav nu e că rămîi singură, ci cu el. Și nu cu altul. Mina: Vera, te rog... Vera: Ia să mă lași în pace cu delicatețurile astea! Mai bine spune-mi de cînd n-ați mai făcut dragoste? Mina: Vera! Vera: De cînd n-ați mai făcut dragoste? Mina: Ești caraghioasă... Vera: Bine, sînt caraghioasă. De cînd? Mina: (presată, rîzînd) E un bărbat care
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
scurtă pauză)... Măi Ștefane, tu să nu dormi! Ce naiba, vrei să dormi în locul meu?! Ștefan: (îngăduitor) Nu dorm, Ilie, nu dorm. Abia am timp să dorm pentru mine, d-apoi să mai dorm și locul altuia? Nu dorm, fii pe pace. Ilie: Să-mi lași, dom'le, somnul, că atîta mai am. (se uită la Mina apoi spre colț) Ba nu, mai am ceva. Acum să nu credeți că chestia asta cu Dumnezeu mi-a venit, așa, pe loc, spontan... O
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
viața! Mă rog! (inspectînd dintr-o privire casa) Bun! Of, mamă, iar ai pus furculițele în dreapta și cuțitele în stînga! Și doar ți-am spus de-atîtea ori! Bunica: Ei, ce să fac? Nu mă-nvăț cu furculițele în stînga și pace. Ce vrei, nu pot. Maria: Să pun frișca la frigider că odată se fleșcăiește. Restul e gata? Bun. Alex, sper că pentru masă nu rămîi în blugi! Știi că lui nu-i place. Și dă cu pieptenul prin părul ăla
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
alegerii tovarășului în funcția de rector, noi, comitetul, în numele colocatarilor, vă adresăm sincere felicitări, urări de sănătate și de succese în continuare, conștienți fiind că sînteți o mîndrie a blocului nostru. Comitetul vă dorește petrecere bună, în liniște, prosperitate și pace." (începe să aplaude, ceea ce vor face și ceilalți pînă ce ușa se va închide după delegat; realizîndu-se, totuși, situația la limita între bizar, penibil și comic, se trece într-un rîs nu lipsit de crispare) Maria: Ca să vezi! Comitetul de
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
mîini și, în mod reflex, se instalează în formație) Da' ce, iar te-au ales rector? (o șansă de relaxare pe care n-o pierde nimeni și rîd) Mihai: Nu, mamă, pe rectorul care... am fost... să-l lăsăm în pace. Să bem pentru cel care o să fiu... Maria: Chiar așa. Bunica: (nu uită cu nici un chip repetițiile) Mulți ani trăiască... (și după ea cîntă Maria și Mihai, ceea ce vor face, evident, și ceilalți fără nici un chef) Maria: Sst! Sst! Iar
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
Pînă ne-om înțelege, hai să ne pupăm. Alex: Încă n-am învățat să... pup. Vecin 1: (nu insistă) Ei, lasă că-nveți tu. (merge spre Maria) Maria: (strigînd la Mihai) Te rog să-i spui să mă lase în pace! Mie nu-mi arde de pupături! (Mihai, însă, năucit, tăcut, cu privirea pe dinăuntru, n-o aude; Vecin 1 interpretează asta ca pe o neutralitate, ca pe un acord și, cu dexteritate, o sărută pe Maria; Vecin 1 nu știe
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
auzit-o și pe asta! "Vedeți, asta nu e bine!" Ce nu e bine, domnule? Da' dumneata ai un tupeu nemaipomenit! Eu te rog să-ți iei vecinii și să ieșiți pe unde ați intrat și să ne lăsați în pace. Altfel, să știți, soțul meu va anunța miliția. (lui Mihai) Du-te! Ia-ți actele cu tine și du-te la miliție! Mihai: (vlăguit) Mă duc. (își ia diplomatul, face cîțiva pași spre ușă apoi vine spre Vecin 1) De ce
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
cu aparența? Bei ceva? Val: Cum să nu? Dacă mă servești. Vecin 2: (îi dă o sticlă în mînă) Chestia asta cu aparența mă cam încurcă. Cum vine adică? Hai că matale ești filosof. Val: (nu scapă de rîs și pace) Păi... cum să vă spun... Știți, orice lucru pe care-l privim nu-l vedem cu adevărat... sau îl vedem numai la suprafață... înțelegeți? (V2 ar vrea să spună că înțelege, dar privirea goală îl trădează) De exemplu, dumneavoastră vă
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]