549 matches
-
calul său le vorbise mereu plin de încredere ca întotdeauna și le arătase zâmbetul lui trufaș. Adevărat? — Toată lumea știe. Tribul Huaxteca folosește puști și praf de pușcă. Mai gândiți-vă înainte să mergeți până la Veracruz. Trebuie să mergem. Ca să se îmbărbăteze, samuraiul repetă apăsat: Trebuie să mergem. Ciudat, dar nu voia deloc să se întoarcă în Mexico. În adâncul inimii șovăise adesea din pricina cuvintelor lui Matsuki Chūsaku, dar acum era pe deplin hotărât. Ne întoarcem, Nishi? Dacă nu vreți să ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
să crezi ce zicea Matsuki? El spunea că Sfatul Bătrânilor ne-a trimis în această călătorie ca să pună capăt jalbelor venite din partea ostașilor care își cer înapoi domeniile de altădată. Eu însă nu cred că e așa. Ceea ce m-a îmbărbătat de-a lungul acestei călătorii a fost legământul făcut cu seniorul Shiraishi. Cred că Matsuki e sprijinit de dușmanii seniorului Shiraishi din Sfatul Bătrânilor... Ia spune, Hasekura, tu ce crezi? — Dacă o să mă fac creștin... fie și numai de dragul însărcinării
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
își puseseră toată încrederea. La fel și eu îmi rumegam amărăciunea, căci Domnul mă părăsise pe mine și toate visurile mele. Aveam sentimentul că între cei trădați și cel părăsit se legase în sfârșit o prietenie în care parcă ne îmbărbătam unii pe ceilalți și ne lingeam rănile. Simțeam între mine și acești japonezi o apropiere sufletească dincolo de cuvinte. Mi se părea că între noi se născuse o legătură strânsă cum nu mai simțisem niciodată. Recunosc că până atunci întrebuințasem o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
apoi ieșeam și mă duceam la următoarea casă, dar eram hotărât dinainte să nu petrec mai mult de o singură noapte într-o casă. Când mă duceam la casa unde eram chemat, mai întâi ascultam spovedania celui bolnav, apoi îl îmbărbătam împreună cu ceilalți creștini adunați acolo pe furiș și îl dezlegam de păcate. Și tot așa până când venea vremea să se închidă toate porțile caselor din acel ținut. Dar cu toate că se arătau prevăzători, judecătorul din Nagasaki nu stătea nici el cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2352_a_3677]
-
1999. în tot acest răstimp părinții lui Ilie n-au fost uitați. Ca despărțirea de fecior să nu li se pară atât de grea , o mână de oameni din Basarabia și din România au fost mereu alături de ei, ca să-i îmbărbăteze, ca să le ridice moralul, ca să le facă mai suportabilă bătrânețea. Unul dintre aceștia a fost fratele nostru Constantin Chirilă din Iași. Pe ploaie, pe vânt, pe frig și ninsoare, domnia-sa bătea timid la poarta mamei Natalia Ilașcu din Taxobeni
Dacă nu ai amintiri, nu ai dreptate! by Constantin Chirilă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/776_a_1536]
-
de reședința mitropolitană...turnătoria de lumânări, internatul Mitropolit Nectarie, casa de ajutor reciproc și alte instituții de binefacere s-au întemeiat la inițiativa Î. P. Sf. Sale [...]. Blândul și răbdătorul nostru ierarh a suferit alăturea cu noi și ne-a îmbărbătat și pe noi [...]. La împlinirea acestui prim deceniu de înaltă păstorire, ne rugăm cu osârdie ca și totdeauna la Sf. Liturghie ca Dumnezeu să ni-l dăruiască sfintei biserici în pace, întreg, sănătos, onorat, îndelungat în zile, drept îndreptând cuvântul
Nectarie Cotlarciuc, Arhiepiscop al Cernăuţilor şi Mitropolit al Bucovinei by Marius Vasile Ţibulcă () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91906_a_107347]
-
însemna, deci că la mijloc fuseseră și niște mașini. Deodată auzi pe cineva spunând: - Ar trebui să trimitem o unitate mobilă împotriva acestor ființe! Vocea tremurătoare îl neliniști pe Grosvenor, dar și pe ceilalți, așa că Morton simți nevoia să-i îmbărbăteze: - S-ar putea ca acest demon oribil, ieșit parcă dintr-un coșmar, să fie o ființă mai inofensivă decât pisicuța aceea drăgălașă, care ne-a atacat acum câteva luni... Ce părere ai, Smith? Biologul răspunse, cu o logică rece: - Pe cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
din ale lui. O mătușă i-a arătat maică-mii calea: — Pe Radu, popă să-l faci, ai Înțeles? Îl auzi ce frumos vorbește, nimeni nu pronunță așa de mîndru ca el, dac-ar avea și voce... — O să aibă, se Îmbărbăta mama, ca taică său, numai să mai crească, o să i se schimbe vocea, o să cînte... — Da, reluă mătușa, că mă și gîndeam: oare ce meserie poate face el care-i așa... — Înțeleg, Înțeleg, făcea mama. — Că o să-i găsim o
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
cu un an În urmă fuseseră distruse din cauza invaziei otomane. Era un semn că oamenii care porniseră atunci În pribegie au sprijinul și recunoștința domnească pentru sacrificiul lor. Era și un prilej de a vedea satele renăscute și de a Îmbărbăta copiii orfani și văduvele celor căzuți la Vaslui. Acestor „semne” li se adăugau o seamă de scaune de judecată care nu se puteau ține decât În prezența domnitorului și care fuseseră mereu amânate pe parcursul verii. Nu În ultimul rând, călătoria
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2303_a_3628]
-
am aflat. Nu se vorbea decât despre tine. — Au condamnat-o pe țața Florica. Știi că este în ospiciu? — Mi-au spus ai mei, era tristă Teofana. Această tristețe a urmărit-o mult timp după moartea tatălui. Cel care o îmbărbăta era Cezar și Zina care-și revenise din șocul provocat de moartea lui Eusebiu. Încetul cu încetul, Teofana, asaltată de problemele de serviciu care nu țin seama de starea sufletească a oamenilor, a revenit la normal. Cea mai mare bucurie
Pe aripa hazardului by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91847_a_92975]
-
-o afară cu șuturi în cur și i-ai aruncat boarfele pe fereastră, dorindu-ți să o calce mașina. Când ai aflat că te înșală, ai făcut gesturi care nu te caracterizează, poate chiar ai pocnit-o, dar oricum te îmbărbătezi cu "dă-o dracului de curvă, nu merită tot ce am făcut pentru ea", și ești sigur că nu vrei să o mai vezi în viața ta. De obicei, suni imediat tot felul de gagici pe care le-ai fi
Singur sub duș by Dan Chișu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295575_a_296904]
-
mea privată în românele lui. Nu-i deloc plăcut. E... că și cum ți-ai vedea hainele vechi, lucrurile pe care credeai că le-ai aruncat la gunoi, expuse în vitrina unui magazin pentru săraci. Dar așa măcar mă puteam îmbărbăta că, în afară de mine, n-o să știe nimeni că-s ale mele, fiindcă mai schimba lucrurile și le mai amestecă. Dar asta a fost cu totul altceva... — Înțeleg de ce ești atât de furioasă, Ellie, o consolă Șam. Ai toate motivele. Dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1918_a_3243]
-
o adresă, ci o direcție de mișcare, care răsuna încă în urechile sale. "Spre Orient !". O direcție incertă, utopică, cu destinație improbabilă și inexistentă poate geografic, cum sună comanda unui căpitan de corabie în derivă cu scopul de a-i îmbărbăta pe marinarii derutați și puși pe răzmeriță. Dar caii păreau că nu ezită. Păreau că știu unde merg, la fel ca și strania lor călăuză, chiar adormită fiind. Și brusc, Carol simți că locul lui era acolo, în birja comodă
Cutia cu bătrâni by Andrei Oișteanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/824_a_1749]
-
influență atât de nocivă, Încât Îi ștersese de pe chip orice trăsătură umană, făcând-o să semene cu o sferă? „Mai lipsește să vină cineva și să traseze pe față continentele și am să arăt taman ca globul pământesc“, gândi Mașa, Îmbărbătându-se. Era totuși curios faptul că vedea perfect și se putea orienta În spațiu. În jurul ei totul rămăsese neschimbat, doar capra suferise și ea o ușoară metamorfoză; picioarele-i erau de om, Încălțate În cizme ostășești, iar botul i se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2067_a_3392]
-
Ca și cum ar fi vrut să se scuze față de ea. -A trecut, Radu! La urma urmelor, un pahar în plus, se poate întâmpla oricui, având grijă să nu aducă în discuție nimic despre familia lui, știindu-l foarte sensibil. Ea îl îmbărbătează, punându-i mâna pe umăr. Zâmbindu-i, îi zise: -Ești bărbat, Radu, nu trebuie să te pierzi pentru atâta lucru, deși gândea altceva, că ar fi trebuit să aibă mai mult control asupra lui. Radu zâmbi trist, făcând doar un
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
liniști. Bunicul intră și el cu lacrimi în ochi și văzând acest tablou impresionant se însenină puțin. Privindu-și fiica, care în acel moment își mângâia copilul, admirându-i atitudinea comportamentului în această grea situație de a-și proteja și îmbărbăta fiul. în ziua înmormântării vremea se încălzise producând topirea zăpezii. Cerul deveni mohorât, cu nori groși, peisajul devenind unul de toamnă târzie cu copaci desfrunziți, cărări și uliți desfundate și noroioase. în momentul plecării cu mortul spre cimitir începu o
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
ei, luă hotărârea de a-l întâlni cât mai repede cu putință pe Radu. în tot acest timp în care Radu nu o mai văzuse pe Ramona el se gândi numai și numai la ea. Andrei era acela care-l îmbărbăta și-l consola în același timp că se poate bizui pe Ramona, să nu renunțe la ea, iar dacă copilul știe că este al lui să-l ia, fapt de care Radu nu se prea îndoi. într-una din frumoasele
Preţul răzbunării by Moldovan Ioan Mircea () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91493_a_92399]
-
care lucrează cu tărie în mine. $2 1. Vreau, în adevăr, să știți cît de mare luptă duc pentru voi, pentru cei din Laodicea și pentru toți cei ce nu mi-au văzut fața în trup; 2. pentru ca să li se îmbărbăteze inimile, să fie uniți în dragoste, și să capete toate bogățiile plinătății de pricepere, ca să cunoască taina lui Dumnezeu Tatăl, adică pe Hristos, 3. în care sunt ascunse toate comorile înțelepciunii și ale științei. 4. Spun lucrul acesta, pentru ca nimeni
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85075_a_85862]
-
vrajă, conașule. Totul este adevărat. Un adevăr pe care îl vei înțelege desăvârșit mai târziu. Acum însă trebuie să urmezi calea pe care ai pornit. Călăuză îți va fi bătrânul călugăr, iar eu voi sta pe aproape, conașule... Să te îmbărbătez... Când țiganca a rostit ultimul cuvânt, din locul unde ședea s-a ridicat un nor de fum, iar ea...am privit cu mare luare aminte...nu se mai afla acolo...M-am frecat la ochi cu gândul că poate am
CE NU ȘTIM DESPRE IAȘI by VASILE ILUCĂ () [Corola-publishinghouse/Imaginative/546_a_699]
-
toți clienții era disperați. Noi rezolvăm! Da, așa e mai bine, are demnitatea necesară. Iar dumneavoastră sunteți... se interesă femeia politicos, dar cu o urmă de suspiciune în glas. Crede că-mi caut de lucru, reflectă Mma Ramotswe și se îmbărbătează să mă refuze. — Mă numesc Precious Ramotswe, se prezentă ea. Sunt din Gaborone. Și n-am venit să vă cer o slujbă. Femeia zâmbi. — Vin atât de mulți, zise ea. Rata șomajului este atât de mare. Oameni care au urmat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2039_a_3364]
-
mai blând și mai chibzuit decât prima oară și, în mai multe rânduri, cei de față au observat o oarecare șovăire în alocuțiunea lui. Și încă un lucru curios, nu mai spunea "voi", ci "noi". Totuși, vocea sa s-a îmbărbătat încetul cu încetul. El a început prin a reaminti că de luni de zile ciuma era printre noi și că acum, când o cunoaștem mai bine după ce am văzut-o de atâtea ori așezându-se la masa noastră sau la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85074_a_85861]
-
bune, rele - fapte; viață. Vorbe, prea multe vorbe. Nu prea avea dreptate, faptele dacă nu erau redate prin vorbe aproape că nu existau, puteau fi chiar uitate; cuvintele, rostite sau scrise, rînduiau, distrugeau, aduceau ordine sau haos, vindecau ori omorau, Îmbărbătau - adică aduceau speranță, mîngîiau: oamenii aveau nevoie de tandrețe, dar nu știau cum să și-o ofere: nu foloseau, de cele mai multe ori, cuvintele potrivite, așteptate. Jesper avusese o iubită, Într-o vreme; atunci fusese el bun, calm, de nerecunoscut; Îi
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
geloasă. „A ieșit rău, pînă la urmă, Thomas...“ Helga a povestit, În puține cuvinte, ce se Întîmplase. Thomas nu a scos un cuvînt. Ce era să spună? Să se scuze, să arate că Îi pare nespus de rău? Să o Îmbărbăteze? Că nu e vina ei - și nici a lui - și că soarta, numai soarta, fusese potrivnică ? Să se arate indiferent? Au stat acolo, pe trotuar, ocoliți de trecători, multă vreme. „Thomas, vrei să ispășim Împreună?“
După Sodoma by Alexandru Ecovoiu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/869_a_1561]
-
înseamnă că nu e nimeni înăuntru. E posibil să fie o mulțime de persoane, care nu intră în raza privirii mele. Ei, e un risc pe care trebuie să mi-l asum. Inspir adânc de câteva ori, încercând să mă îmbărbătez. N-o să mă recunoască nimeni în ținuta asta alb-verde de chelneriță. Și am și o poveste pregătită dacă mă întreabă cineva : mă aflu la etajul ăsta pentru a-i pune domnului Saville această sticlă de șampanie în birou, ca o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
tânăr răspunse că e probabil, dar nu sigur, șeful de departament se ocupa de problemă, de asta am scăpat, tata, cealaltă o să vedem atunci, așa trebuie să fie viața, când unul își pierde curajul, celălalt își adună forțele și-l îmbărbătează. Lăsaseră furgoneta parcată la colțul unei străzi apropiate, acolo va rămâne până vor descărca și ultimul vas în groapa de lângă râu, apoi vor duce camionul la garaj, și, frânți de oboseală, mai mult morți decât vii, unul pentru că-și pierduse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2116_a_3441]