996 matches
-
se vadă/ acolo, imagine" (Gestul unuia - tolstoi? - scriindu-i propriei sale fantome, VH, p. 338). 11 Existență de substrat, care e chiar natura inevidentă a subtextului ori a pretextului. Discontinuitatea, fractura, sincopa sunt fenomene ale discursului poetic, un discurs glisant, "întortocheat, subțiat/ în înțelesurile lui aparente (dar despre care eu îmi închipui/ că se continuă, sub linia schimbătoare a versurilor,/ până spune cu totul altceva)" (Despre irealitatea literaturii, vol. Poesii, Editura Cartea Românească, București, 1970, p. 102). Ceea ce se continuă sub
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
acest aspect este mai degrabă sugerat decât expus explicit, dar să nu uităm că lucrarea menționată este una concluzivă și sintetică, având îndărătul ei, în operele anterioare începând cu Einleitung in die Geisteswissenschaften -, o mulțime de trimiteri amănunțite, uneori prea întortocheate, la procesul formării și al remodelării ulteriorare a presupozițiilor pe baza experienței de viață. Prin urmare, se poate spune că în Das Wesen..., Dilthey vine cu o viziune deja formată asupra filozofiei. 146 M. Flonta, Metafizică a cunoașterii..., p. 508-509
Dilthey sau despre păcatul originar al filosofiei by Radu Gabriel Pârvu [Corola-publishinghouse/Science/1405_a_2647]
-
despre lucruri așa cum sunt ele, în loc să recurgă la tot felul de subtilități, în loc să fi născocit toate aceste iluzii și să fi căutat toate aceste drumuri ocolite și toate aceste inovații? ) Descartes a explicat de ce a ales un raționament atât de întortocheat și aparent paradoxal în Meditațiile metafizice. Pentru un filosof, afirma el abil, aceasta trebuie să ne mire tot atât de puțin, cât ne-am mira dacă întâlnim un om, care vrînd să îndrepte o vergea îndoită, ar îndoi-o la rîndul lui
Cartesianismul ca paradigmă a "trecerii" by Georgia Zmeu () [Corola-publishinghouse/Science/471_a_1370]
-
cântecul de lebădă al acestei federații folositoare mai ieri și bună de aruncat la gunoi mai astăzi. i. „Tinerii artiști au pregătit piesele <<Elixirul tinereții>> și <<Glasul nicovalei>>” Trecând la secțiunea „cultură”, am remarcat cu mare haz câteva fraze extrem de întortocheate „comise” de către tov. Ion V. Iacob ceea ce denotă ori un deosebit și dezvoltat simț al umorului...involuntar, ori un slab „nivel” politic. De altfel, după cum spuneam, numai începutul anului 1948 îl va mai prinde pe funcția de secretar al UTM
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
mesajul, dar trebuia să fie foarte atent la aspectele conjuncturale. Aceste aspecte au cerut din partea scriitorului mult mai multe eforturi decât elaborarea lucrărilor sale: Voiam să tac și să scriu, voiam să-mi scutesc scrierile de niște cărări așa de întortocheate, dar nu mă puteam abține. Pentru că era greu de priceput sensul real al conjuncturii și linia de urmat. Și dacă ratam o ocazie?124. Destinul romanului Primul cerc este marcat de cotitura politică reprezentată de căderea lui Nikita Hrușciov, din
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
libertate". Deci, o știu! Și, totuși, le întemnițează! "Viața porcului spinos se desfășoară noaptea". Las'că știm noi: te cheamă la nouă jumate seara și nu-ți dă drumul decât la patru dimineața 219. "Bursucul trăiește în vizuini adânci și întortocheate". Ăsta da, ăsta-i de-al nostru! Bravo, bursucule, păi, ce altceva-ți mai rămâne? Și mutra o are în dungi, ca o saltea, adevărat ocnaș 220. Cronotopul stepei, concentrat în aulul Uș-Terek, apare în capitolul " Amintirea despre ceva minunat
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
viu trece un animal. Lunecă, pur și simplu. Este mare. Mai mare ca o pisică și mai mic decît un cîine. Pun cușca pentru șobolani cu certitudinea că nu-s chiar așa de proști ca să intre pe căi așa de întortocheate. Sub un mango se aude tărăboi. Merg acolo și văd un grup de tineri cubanezi foind, aruncînd cu pietre. Vin de la plajă și sînt lihniți de foame. Rod mango necoapte, verzi, groaznice la gust și toxice. Tu-ți anafura mă-
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1487_a_2785]
-
maximală, marketing optim. Inegalitatea pertinentă nu mai este cea a diplomelor, ci cea a veniturilor. "Merchandising" al trecutului: mărire a marjelor de beneficiu sau/și de libertate? Individualism liberal și/sau democratic? În concluzie, producția lentă a omului ca individ, întortocheata și încăpățînata privatizare a lui sapiens au fost favorizate de miniaturizarea crescîndă a aparatelor sale de comunicare este partea miraculoasă a simplificării. Factor decepționant, dar și de eliberare individuală. Electronul este providența individualismului modern. Tehnica facilitează transmisia din aproape în
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1031_a_2539]
-
dragul meu Lucian! Iar m-am simțit izgonit printre insațietăți și amărăciuni, de aceea nici nu ți-am scris în ultimele două săptămîni. Apoi, de ce?, T. și-a continuat fluxul și refluxul. Numai în cărți am întîlnit ființe atît de întortocheate! Pentru că numai scriitorii au timp să le facă și mai diabolice decît sînt. Dar nu voi putea trece ușor peste imensul balsam care a fost ea în ultimii doi ani pe care i-am suportat aici în munți! Încă e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
etc., acum încerc să citesc " Drumul la zid" al lui Breban dacă nu voi renunța în favoarea "Franciscăi". Radu (Florescu n. red.) mai vine pe acasă. Un frate de-al lui face nuntă duminică. Venirile lui mă bucură. T. este la fel de întortocheată și, deși nu se așteaptă, de data asta eu i-am scris epistola de adio. I-o voi trimite prin cineva. Îmi pare rău de tot, dar nu se poate altfel. Îmi ratez toate verile tot așteptînd-o. Nu mai am
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1459_a_2757]
-
era de fapt o dezbatere publică, exact ca la fierăria lui Iocan, un fel de ședință la care participau toți, însă rezoneurul era Moromete, cel care dispunea de surse de informație suplimentare și se descurca cel mai bine în hățișurile întortocheate și alunecoase ale perversei filozofii politice. Lucrurile se petreceau aidoma și în cazul nostru. Da' ce-ați făcut, mă? De ce v-au adus aici? La aceste întrebări, Mircea a răspuns negativ: Nu știu. În grupul țăranilor se simțea o nedumerire
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1573_a_2871]
-
Iași, tom XVII/1971; Problema Dunării în cadrul relațiilor româno-germane în anii celui de-al doilea război mondial, în Idem, tom XXI/ 1975. Profesorul Dan Boțescu a navigat prin istorie căutând să-i reconstituie adevărurile, străbătând ca un judecător drumurile ei întortocheate, ajungând să-și făurească idei mult mai precise despre ceea ce este cinstit, drept și de prețuit în trecutul țării noastre. Cursurile și seminariile sale se distingeau prin profesionalism și justă măsură, dar și prin eleganța cu care reușea să evite
Personalităţi ieşene: omagiu by Ionel Maftei () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91547_a_93092]
-
un librar isteț, care nu dorea să piardă toți banii investiți în acele exemplare, se gândise că, vânzând școlilor la grămadă cărți pentru premii, nimeni nu va observa prezența cărții mele. Istoria volumului meu de debut a fost atât de întortocheată - cu meandre numite Ștefan Aug. Doinaș, Florin Mugur, Marin Preda, doamnele X și Y de la Cenzură, domnii W și Z de la Partid, Adrian Păunescu - încât, când m-am trezit cu exemplarul de semnal în mână, eram probabil, epuizat. Primul dintre
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
el trăise în Franța ca exilat obligat. Ne-am strâns mâinile și atât, ca și cum ne despărțiserăm ieri, fără efuziuni nelalocul lor. Mi-a spus că se afla în București de o zi, după o călătorie prin Europa pe un traseu întortocheat, nu lipsit de peripeții. Venise ca însoțitor al unui transport de medicamente - de fapt, ca interpret al medicului francez care însoțea transportul. Am trecut apoi, îndemnați de Dinescu, în sala cu oglinzi, unde urma să se întâlnim cu un grup
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
și el să se raporteze la soare ca unic punct de referință și nu la sine. Inima cosmosului M-a dus într-o grotă săpată sub un deal sălbatic, printre stânci de granit și pârâiașe cristaline. Intrarea era strâmtă și întortocheată; am pătruns cu greu. După aceea, înaintarea a devenit mai ușoară, deoarece spațiul s-a lărgit, ca mai apoi să se strâmteze la loc. Ca să continuăm, a fost nevoie să ne târâm pe coate și să ne ținem respirația. Așa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2342_a_3667]
-
tuos amenajată. L-am dus Într o zi acolo pe nefericitul meu prieten, fratele Manolache Bucuța, când Începuse a-și da seama cât de greșită i-a fost rețeta de viață. L-am dus fără să știe unde, pe potecile Întortocheate cunoscute numai mie și În absența preatinerei gazde domnind peste inima mea, peste divanul nostru Înflorat, peste pianul Biedermayer cu suspine din Cho pin, peste colțul rustic cu naive icoane ardelenești pe sticlă. A rămas Împietrit locului Bucuța cu ochii
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
părintele Bernhard. Poate ceea ce-ți spun acum o să ți se pară erezie, dar mirul cu care sunt unși la Încoronare nu-i ferește de greșeli. Se vorbește de „sânge albastru“ și de „drept divin“. Oare așa să fie? Genealogiile Întortocheate conferă numai În aparență dreptul la dominație. Dar Împăratul are drept de viață și de moarte asupra supușilor și pretinde a fi reprezentantul lui Dumnezeu pe pământ! Cică ar fi răspunzător de faptele sale numai În fața lui Dumnezeu! Hildebrand, ai
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
mult mai târziu, imaginea lui mi-a apărut ca o pagină de revistă înflorată cu semne din memoria orașului care a fost. Imaginea vie însă era îmbrăcată, fie vară, fie iarnă, cu mereu aceleași veșminte și se strecura pe străzile întortocheate ca o fantomă continuu răcită și rătăcită, desprinsă parcă dintre filele de roman semnate de Hardy sau Thackeray. Poate de asta buzunarele-i erau pline de batiste albe, gata pregătite să-i absoarbă din veșnicul guturai și să-și șteargă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
mai profund asupra subiectului. Definițiile democrației, de la cele mai simple la cele filozofico-complexe, sunt frumoase și le accepți cu plăcere, uneori chiar cu admirație. Însă de la aceste definiții și până la punerea lor în operă drumul este atât de lung și întortocheat încât la capătul lui întâlnești surprinzător o pseudo-democrație. Mai toate principiile redate cu fidelitate în definiții capătă alte înfățișări, sub aceste măști se strecoară interese, egoisme, perfidii, demagogii și astfel descoperim alte conotații, mult mai apropiate de realitate precum: "Democrația
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
bunătatea paternala, de altruismul sau, dar, mai ales de pasiunea fără opreliște pentru actul artistic. Hușii a rămas tot un orășel liniștit, pitoresc, discret ocolit de vântoasele vremelnicei civilizații contemporane, cu atmosfera patriarhala, cu oameni ospitalieri și prietenoși, cu străzi întortocheate care-ncep de la Episcopie și se pierd zburătăcite spre culmi deluroase, cu parcuri ceva mai luminoase în care tinerețea se revarsă că și-n alte timpuri. Cel mai elocvent atașament sentimental față de urbea natală este faptul ca pictorul a preluat
Colegiul Naţional "Cuza Vodă" din Huşi : 95 de ani de învăţământ liceal by Costin Clit () [Corola-publishinghouse/Memoirs/643_a_1320]
-
vorba de studiul asupra activității teoretice și publicistice a lui Ștefan I. Nenițescu. Ihn zu lesen ist eine Poenitenz - cum spune Nicolai Hartmann despre un filozof german contemporan cu Hegel. A parcurge atent imensul material rebarbativ și prolix, de o întortocheată prețiozitate, al lui Nenițescu, pentru a descoperi și extrage sensul profund al intensului său efort de gândire și formulările uneori săgetătoare din buletinele sale critice, reprezintă într-adevăr un „eroism umil”, cum își numește Pleșu profesia. Dar această umilitate nu
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
3. Ultima ocazie de renunțare este dată de momentul situat înainte de deliberarea și pronunțarea hotărârii de către instanța de fond. Alte posibilități ulterioare nu mai pot fi întrezărite, decât prin folosirea căilor de atac, ceea ce este o cale lungă și întortocheată. Conflictele de natură civilă sunt cele mai numeroase și se întâlnesc zilnic peste tot unde trăiesc oameni, în toate comunitățile, la locurile de muncă, în școli și instituții, pe străzi ș.a.m.d. Pe această bază și în scopul de
Noţiuni juridice de bază utile pentru mediatori şi mediere redate şi comentate by Mihaiu Şanţa () [Corola-publishinghouse/Law/1772_a_92273]
-
pierde Înțelesul când punem În mișcare forțe atât de inefabile și de teribile precum Prezentul, zeul ascuns și capricios, rudă cu Eros și aliat al lui Dionysos, de care unii dintre noi avem o acută nevoie. Și Înșirăm lungi și Întortocheate istorii, mișcând felurite personaje, doar pentru a-l atrage din vizuina sa căptușită cu sidef, pe ai cărei pereți cu siguranță joacă figuri și Întâmplări cu mult mai reale decât cele mai iscusite invenții ale noastre romanești. Viitorul și trecutul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
o dată, genialii elevi ai marelui Kant, dintre care am citat două nume mai sus, să Înțeleagă -, se exprimă tocmai prin noi, În forma Ei cea mai Înaltă, mai expresivă, mai „intuitivă”. Dumnezeu care ajunge la sine Însuși după lungul și Întortocheatul drum, labirint, al materiei vii, al „categoriilor dialectice”, ajungând să se oglindească Încă o dată - sau, mai știi, pentru prima dată! - În „creierul lui Kant”! Iată, nu-i așa, o altă forma a religiei, a acceptării misterului, un fel, de fapt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
ani! -, a Îngrămădit pe creștetul meu nu puține din stupefacțiile dureroase și contondente pe care i le cauza comunismul. Nu, nu mă plâng, pentru simplul motiv... sau pentru două motive, cel puțin: unu, am traversat de bine-de rău aceste lungi, Întortocheate, chinuitoare perioade de existență care pentru mulți semnifică paradisul vieții și doi: ele, aceste segmente de viață ne-ucigându-mă, ne-pervertindu-mă - pericol, poate, mai grav decât moartea, nu rareori! -, m-au Întărit, cum se spune; mi-au dăruit, În sfârșit!, simțul realității
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]