2,051 matches
-
om, ci o Deathcula. Nu există nicio poveste de dragoste între el și Marianne. Gattler (ocazional preferat că Gattler Gălăgiosul) poartă o mască de prevestitor din spațiu, pe care, atunci când o îndepărtează dezvăluie formă să de om posac, personaj negativ întunecos. tiranic, cu o inimă de piatră, Gattler răspunde numai în fața lui Nemesis. Vanquo este un comis-voiajor fantomatic cu ochii vacante și o fată lungă palida - el este un personaj sinistru, cu un râs refrigerent. Îmbrăcat într-o serape și sombrero
Saber Rider și Șerifii Stelari () [Corola-website/Science/317885_a_319214]
-
două fete, Elena, (viitoarea Elena Perticari), Zoe și încă un băiat, Pia. Ana a devenit colaboratoarea de nădejde a soțului ei, o adevărată parteneră de muncă și sacrificii. Are, încă de la sosire, mari probleme de sănătate. Din cauza primei lui locuințe întunecoase și umede, de pe cheiul gârlei, Dâmbovița, tânărul face reumatism și, cu timpul, acesta duce la pareza unui braț pe care-l va ține adesea îndoit la spate. În 1865, după ce inspectează închisoarea de la Telega și consultă deopotrivă soldați și pușcăriași
Carol Davila () [Corola-website/Science/298869_a_300198]
-
corespunde dramei și tragediei. O artă a duhului rătăcit și împovorat al ființei umane, o artă a bolgiilor infernale pe care omenirea este silită să le parcurgă în drumul mântuirii sale. Un drum ce se dovedeste fără sfârșit, tot mai întunecos și mai contorsionat. Este, dacă vreți, alternativa tulbure și schimonosita a proiecției paradisiace spre care năzuiește creatură umană, realitatea pe care chiar o trăim cei mai multi dar pe care cel mai adesea refuzăm să o vedem, în ciuda evidentei ei. Un coșmar
Ion Iancuț () [Corola-website/Science/316478_a_317807]
-
Marguerite Duras“ (2011). Patrick Modiano a scris și scenarii de film ("Lacombe", "Lucien", 1973, "Bon Voyage", 2003), precum și versuri pentru cântece. Patrick Modiano e cunoscut cititorului român prin romanele lui traduse la Editura Univers ("Bulevardele de centură", 1975; "Strada dughenelor întunecoase", 1981, "Călătorie de nuntă. Fotograful", 1996) și Minerva ("Scutit de pedeapsă," 1994). "Duminici de august" ("Dimanches d’aôut", 1986) e tradus în românește de Lucia Papahagi, în noua Colectie „Literaturile lumii“ a Editurii Echinox. Un pedigree, editura Gallimard, 2005 Prin
Patrick Modiano () [Corola-website/Science/333001_a_334330]
-
se pot vedea puține speleoteme. Câteva scurgeri parietale și puține stlactite pot fi văzute aici. Peștera se poate vizita fără probleme. Doar la intrare, pragul de doi metri ce trebuie cățărat și eventual o lanternă pentru a vedea colțurile mai întunecoase căci alfel lumina ce pătrunde prin intrarea mare e suficientă pentru vizitarea peșterii. La câțiva zeci de metri se afla Cascada Dâlbina și Peștera Mica de la Vânătare. Nu au fost făcute decât observații preliminare. Au fost observate exemplare de lilieci
Peștera Dâlbina () [Corola-website/Science/318776_a_320105]
-
vacile, porcii sau găinile, pot fi vânate pentru a face rost de materiale, iar acestea pot să se înmulțească în timpul zilei. Spre deosebire de acestea, creaturile ostile, cum sunt paianjenii uriași, scheletele vii sau zombii, se înmulțesc în timpul nopții sau în zone întunecoase, cum sunt peșterile. În cultura populară, unele creaturi din "Minecraft" au primit denumiri distincte, cum de exemplu este "Creeper", o creatură care explodează și se furișează lângă jucător; de asemenea este și "Enderman", o creatură care se poate teleporta și
Minecraft () [Corola-website/Science/322488_a_323817]
-
modul survival (supraviețuire), jucătorii trebuie să adune resurse naturale care se găsesc în mediul înconjurător, precum sunt lemnul sau piatră, pentru a putea fabrică (denumirea originală este "craft") diverse blocuri sau unelte. Depinzând de dificultate, monștrii pot apărea în zonele întunecoase din apropierea personajului, ceea ce determină nevoia să de a construi un adăpost pentru noapte. De asemenea, acest mod presupune existența unei bare ce reprezinta viața personajului, viața care scade odată cu atacul monștrilor, căderile în gol, înecul, căderea în lavă, sufocarea, foamea
Minecraft () [Corola-website/Science/322488_a_323817]
-
și bolților. De aceea s-au dezvoltat monumentalele ferestre cu vitralii. S-au remarcat frescele lui Giotto în Assisi și Florența și picturile murale ale lui Pietro Lorenzetti în Palazzo Publico din Siena. Spre deosebire de acesta, construcțiile nu mai sunt greoaie, întunecoase, ci înalte, zvelte, cu interiorul bine iluminat. Printre noile elemente introduse în arhitectură se situează: bolta pe ogive (nu pe arce semicirculare), arcul butant și ornamentația inspirată din natură. S-au realizat construcții impresionante ca: Notre-Dame de Paris, catedrala din
Istoria artei () [Corola-website/Science/297389_a_298718]
-
prin circuit determină gradul de ionizare al gazului și tipul descărcării. Se produce la valori mici ale curentului electric. Concentrația plasmei este, de asemenea, mică, lumina emisă neputând fi observată cu ochiul liber. De aceea se numește și descărcare Townsend întunecoasă. În acest caz, densitatea de sarcină a electronilor și ionilor pozitivi din interior nu influențează distribuția câmpului electric dintre electrozi.. Creșterea intensității curentului determină acumulări de sarcină spațială și modificarea distribuției câmpului electric, acesta având valori mai mari la electrozi
Plasmă () [Corola-website/Science/309563_a_310892]
-
duce într-un fel de tindă îngustă, în al cărei fund se deschide o vizunie ce are multă asemănare cu un cuptor de pitărie; nivelul ei e mai ridicat decât acel al tindei. În stânga se vede o cameră boltită, tupilată, întunecoasă, în al cărei colț, de-a stânga, se arată o gaură prin care de-abia încape omul, pentru ca să intre în o altă cameră, asemenea întocmai ca cea dintâi. Amândouă sunt zidite pe aceeași linie cu iatacul doamnei”". În partea dreaptă
Mănăstirea Cetățuia din Iași () [Corola-website/Science/302394_a_303723]
-
și o intrare pe latura de sud printr-un târnaț cu stâlpi de-alungul tindei și naosului. Presupunem că biserica din Mal nu se deosebea de majoritatea celorlalte biserici sălăjene în ceea ce privește interiorul. Acesta avea, în acest caz, o tindă îngustă și întunecoasă, tăvănită pe sub tălpile turnului, și un naos boltit, luminat de o fereastră măruntă, la care s-a mai adăugat una probabil ulterior. Tinda și naosul erau, conform tradiției secolului 18, despărțite de un perete cu o ușă în el. Spre
Biserica de lemn din Mal () [Corola-website/Science/312314_a_313643]
-
29 octombrie 1967 în localitatea Lunca de Sus județul Harghita, România, fiul lui Baliga Gheorghe și Elisabeta, cu domiciliul actual în Austria, 7000 Eisenstadt Burgenland 3/20, Bahnstr. 32 cu ultimul domiciliu din România, localitatea Lunca de Jos, str. Valea Întunecoasa nr. 150, județul Harghita. 418. Baliga Olga, născută la 4 ianuarie 1967 în localitatea Gogan, județul Mureș România, fiica lui Nagy Martin și Margareta, cu domiciliul actual în Austria, 7000 Eisenstadt Burgenland 3/20, Bahnstr. 22, cu ultimul domiciliu din
EUR-Lex () [Corola-website/Law/120082_a_121411]
-
prin sublinierea ei de către autor: "Întreaga noastră filosofie cultă este în consonanță cu țărănescul". Caracteristicile ei, scoase dintr-un rezervor imemorial al satului, ar fi următoarele: Continuitatea dulce dintre fire și spirit; prelungirea firii în spirit; angajarea spiritului în zonele întunecoase, neștiute, hrănitoare, niciodată răzvrătite ale firii". Accentul lor "nelatin", tracic, "eresul" și "mioritismul" lor sînt frapante. Urmează o trecere în revistă a principalelor noastre creații filosofice, convergente în acest continuum misterios, în acest echilibru relativ, în această insubordonare compensată, izvorînd
Oscilațiile lui Constantin Noica (II) by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/15964_a_17289]
-
să vizitez țări diferite,” reflectă el. Hiyoshi nu observase niciodată cât de mică și sărăcăcioasă era casa în care se întorcea. Dar, când el și Oetsu priviră înăuntru, își dădu seama pentru prima oară că, fie și la amiază, era întunecoasă ca un beci. Chikuami nu se zărea nicăieri; o fi fost plecat cu treburi. Numai belele, spuse Onaka, după ce auzi despre ultimele escapade ale lui Hiyoshi. Scoase un oftat adânc. Expresia băiatului era nepăsătoare. Îl privi, fără pic de mustrare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
luptă sau pe ploaie. — Koroku, răspunse șeful, scăldat în lumina felinarului. — Bun venit acasă. Oamenii se prezentară în timp ce intrau pe poartă: — Inada Oinosuke. — Aoyama Shinshichi. — Nagai Hannojo. — Matsubara Takumi. Își continuară drumul, cu pași grei, printr-un coridor larg și întunecos, până în interiorul casei. De-a lungul culoarului, fețele servitorilor, ale femeilor din gospodărie, nevestelor și copiilor - numeroșii indivizi care formau acea familie extinsă - îl salutau pe șeful clanului, revenit din lumea de afară. Koroku răspundea la salutări, învrednicindu-l pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
imediat. Așa că, vă doresc noroc! Aveți mare grijă de dumneavoastră și succes la învățătură! Mitsuhide ascultă în tăcere, apoi deodată își ieși din reverie. — Vânzătorule de ace! îl strigă el. Așteaptă! Dar Hiyoshi dispăruse deja în furtună. Alerga prin pădurea întunecoasă, fără a auzi chemarea lui Mitsuhide. Goni până ajunse la un mic tăpșan neted, adăpostit de vânt între copaci. Văzu în jurul său oameni, împrăștiați ca niște cai sălbatici la pășune, unii tolăniți, alții așezați, câțiva în picioare. — Cine e? — Eu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
și am să te întreb ceva. Fără tragere de inimă, Ganmaku ieși de sub plapumă. — Când doarme omul mai bine... Suduind, se ridică și merse să-și clătească gura cu apa unui izvor din grădină. Tokichiro îl urmă afară. Căsuța era întunecoasă, dar stătea ascunsă în cea mai retrasă parte a curții castelului, având o vedere dominantă peste oraș, care făcea să crească inima. — Ce e? Ce voiai să mă-ntrebi? — În legătură cu aseară. — Cu aseară? — Te poți preface că nu înțeleg, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
aerisire în tavan și a tăiat o fereastră mare în perete. Sistemul de scurgere s-a refăcut și el, după planurile lui. Dimineața și după-amiaza, soarele lumina viu în bucătăriile Castelului Kiyosu, care decenii de-a rândul fuseseră atât de întunecoase încât mâncarea se gătise la lumina lumânărilor, chiar și ziua n-amiaza mare. De asemenea, sufla un curent răcoros. Se așteptase la bombăneli: — Se strică mai repede mâncarea. — Vezi praful cu ochiul liber. Tanyuk nu lua în seamă aceste plângeri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
Canafi roșii atârnau de o șa cu sidef și chenar de lac înspicat cu auriu; căpăstrul alb cu purpuriu era prins de zăbala din argint. Trebuia să fie armăsarul unui general. Jinnai privi cum calul era dus într-un pâlc întunecos de brazi. În interiorul acestuia, perdelele unei îngrădituri aproape se prăbușiseră, dar partea rămasă în picioare flutura nebunește în vânt și ploaie. Jinnai sări înainte și ridică perdeaua. Îl văzu pe Yoshimoto. Un servitor tocmai îi spusese că era gata calul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
aveau până în spatele castelului. — Acolo e, răspunse Mosuke, arătând drept în vale. Cu toții erau emoționați, însă Mosuke îi potoli cu un gest: — Nu mai putem vorbi tare. Vântul ne-ar putea duce glasurile spre castel. Hideyoshi privi în vale. Copacii întunecoși care o înconjurau arătau ca un lac de nepătruns. Dar, când se uită mai mult timp, cu atenție, distinse conturul unui zid durat din pietre mari, o palisadă și ceva ca o magazie, între copaci. Aici suntem exact deasupra inamicului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
nedumerit. Privind lampa, se pierdu în gânduri. Fujitaka mai trecu pe la el de vreo două, trei oridar subiectele de conversație nu se îndepărtară niciodată ce poezie sau ceremonia ceaiului. Apoi, însă, într-o zi - o zi cu burniță, atât de întunecoasă încât era nevoie de lămpi înăuntru - profitând de un moment de liniște, Fujitaka fu mai oficial decât de obicei: — Astăzi am ceva foarte serios și secret de discutat, începu el. Mitsuhide, desigur, îl așteptase să spargă gheața astfel, și răspunse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
pentru Împărat. Nu-i ucideți pe cei care fug. Nu ardeți casele oamenilor. Și, în măsura posibilului, nu călcați plantațiile în picioare, acolo unde încă nu s-a strâns recolta. Apele lacului Biwa erau încă nevăzute, în ceața dimineții. Străpungând întunecoși pâcla, treizeci de mii de oameni se puseră în mișcare. Când Nobunaga văzu semnalul care anunța atacarea Castelului Mitsukuri de către trupele lui Niwa Nagahide și ale lui Sakuma Nobumori, ordonă: — Mutați cartierul general la Castelul Wada. Castelul Wada era o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
răsăritean. De la miezul nopții trecute, forțele combinate ale clanurilor Asai și Asakura - numărând cam optsprezece mii - se apropiaseră treptat dinspre Muntele Oyose. Ascunzându-se după casele de pe malul apusean al râului, așteptau momentul potrivit pentru a ataca. Noaptea era încă întunecoasă și nu se auzea decât zgomotul apei. — Yasumasa, își chemă Ieyasu un comandant, inamicul se apropie de mal, rapid și strâns. — E greu de văzut ceva prin ceața asta, dar aud caii nechezând în depărtare. Vreo veste din josul râului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
foarte clar în evidență prezența lui Hideyoshi. — Am fost trădați! Perfect! Le-arăt eu lor. Îi voi arăta lui Nobunaga și tuturor samurailor din țara asta, spuse el, zâmbind forțat. Le-arăt eu cum moare Asai Nagamasa! Nagamasa coborî scara întunecoasă a turnului de pază. Servitorilor care-l urmau li se părea că-și însoțeau seniorul sub suprafața pământului, adânc. — Ce... ce se întâmplă? se lamentă unul dintre generali, la jumătatea scării. — Onogi Tosa, Asai Genba și Mitamura Uemon au trecut
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]
-
face nimic altceva decât să mă duc umil, dacă așa își arată Seniorul Murashige curtoazia. Războinicii îl escortară pe Kanbei prin coridorul central. Zăngănitul zgomotos al armurilor lor se combina cu tropăitul de pași. Coborâră mai multe scări și culoare întunecoase. Kanbei fu silit să treacă prin locuri atât de întunecate încât parcă ar fi fost legat la ochi și se întreba dacă n-aveau să-l omoare dintr-un moment în altul. Era mai mult sau mai puțin pregătit pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2249_a_3574]