1,237 matches
-
confirmă cînd te prezintă recepționerelor, al căror zîmbet scremut, pe fețele prelungi, ascunde prost nedumerirea. În timp ce urcați pe scări, prin mirosul de ciorbă care inundă hotelul venind din restaurantul de la parter, și traversați holuri cu plante jigărite care abia dacă Înveselesc decorul uzat, Îți povestește că nepoțica nu e inclusă pe bilet, dar stă cu bunica În cameră - se mai fac și astfel de chestii, cu bunăvoința recepționereloră mă rog, le dai ceva să Închidă ochii. Așa că a Îndrăznit și ea
1989, roman by Adrian Buz () [Corola-publishinghouse/Imaginative/805_a_1571]
-
anume, scuturară șervetele și fețele de masă, iar la urmă terminară măturând în cele trei odăi și în hol, reașezară covoarele, astfel că spre mijlocul dimineții totul fu ca în ajun la aceeași oră. Parcă nu fusese nimeni în casa înveselită peste noapte. Stătusem cu ele tot timpul, după care ne duserăm să ne odihnim. Doamna Pavel și nepoata se culcară în patul pe care-l montarăm la loc, iar eu în camera mea de la față unde se afla și domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
dar mai ales din plăcerea de a călători în zonele ideației mele. Vestea căsătoriei, în ce mă privea, venise pe neașteptate. De unde însă senzația că se încălcase un pământ al meu? Omul din fața mea era tatăl ei; vorbea fără oprire, înveselindu-se pe măsură ce-și rostea cuvintele, apoi deodată: - Ce rău îmi pare c-ați plecat de la noi. Noul chiriaș era un om liniștit, trecea neobservat, până în ianuarie anul acela; când sub încovoierea după amiezilor de iarnă lungi și plictisitoare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
19 ani soție a tatălui meu și a doua mea închinare), înveselită nu se știe de ce, părea că asist, dimpotrivă - contradictorii stări ale spiritului -, la o comprimare a timpului, când, după un sfert de oră, în care eu însumi mă înveselisem, uitând de toate, tata deschise poarta, îl văzui prin geam, înainta prin prundișul curții dreptunghiulare, până în fața micii marchize, apoi intră în hol și de-aici în camera în care ne aflam, deschizând-o zâmbind. Apoi ceru Marcelei un rând
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
tata deschise poarta, îl văzui prin geam, înainta prin prundișul curții dreptunghiulare, până în fața micii marchize, apoi intră în hol și de-aici în camera în care ne aflam, deschizând-o zâmbind. Apoi ceru Marcelei un rând de cafele. Se-nveselise văzându-și fiul. Frații mei lipseau. Pe peretele îngust (cât rămăsese din el), dintre fereastra lată ce dădea spre curte și ușa din hol, deasupra aparatului de radio era un tablou reprezentând un copil inundat de soare cu un coș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
se privi doar câteva secunde, aranjându-și părul prins deasupra capului: se bucură că-și păstra tinerețea, neatinsă încă de adierea marii câmpii, uitând în clipa aceea că trecuse abia un an de când se măritase, că era firesc să fie neschimbată. Înveselită la vederea propriului chip, făcu o piruetă și-mi vorbi, în aerul rece de primăvară: „Nu ne-am întâlnit de mult; știu ce s-a întâmplat și c-ai rămas în tribunal, m-am bucurat și mă bucur enorm, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
rescria, cu alt alfabet, istoria Evului Mediu, cu care eram acum contemporani. În una din acele după-amiezi, la o oră sau două după ceasul prânzului, când sosii acasă, domnul Pavel, care-și făcuse siesta, bătu la ușa apartamentului meu, era înveselit, - părea numai, în realitate era trist, o nostalgie stârnea țărmurile ființei lui. Spuse: - Ia ghiciți de la cine am scrisoare. Să v-o citesc, aveți complimente. Ghiciți! - și mă pofti la o cafea în bucătăria lui încălzită de soba cu plită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
să-i fi dat însă problematica și angoasele de care suntem bântuiți. Steaua lui strălucea, se vede, în altă lume, într-o galaxie necunoscută, către care lătra uneori, noaptea, el singur știa ce comunicări avea către acolo. Lumea lui se înveselea lângă fiecare colț al casei, dar cel mai mult nu lângă mine ci la ivirea domnului Pavel, când apărea îi sărea în față, mișca din coadă vioi, lătra a joacă, i se lungea la picioare. E o zi liniștită de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
și prin nu știu ce asociație mă gândii la Rex, a murit de mult, cușca, singură, a rămas mărturie a trecerii lui pe pământ, mai sunt și câteva fotografii. În raiul lui de câini unde se afla acum cred că latră vesel, înveselit de vederile din cer, de noua lui viață, căci nu văd de ce, ca ființă a lui Dumnezeu, n-ar avea dreptul și el să se bucure de veșnicie... Învățătorul, adus la conversații despre familie, gândea melancolic la trecerea timpului, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
Cum se poate să nu înțelegi, îi spusei, un lucru atât de simplu, de firesc?, însă el rămase mai departe nelămurit și se uita mirat dar nu protesta, așa cum m-aș fi așteptat, pentru că-l știu gelos, ci dimpotrivă se înveseli, nu știu ce gândea că ne îmbrățișă pe amândoi și după câteva clipe se scuză că trebuie să se întoarcă la birt în care rămăseseră câțiva din clienții aceia gălăgioși cu sângele aprins de soarele Mării Ligurice; birtul era pe plajă, își
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1887_a_3212]
-
bătrînelul, cu vocea pițigăiată de enervare. — Îl cheamă David, Îi explică lui Pablo omul cu fața verde. Ai grijă, că nu e În toate mințile. David rînji sfidător și oarecum satisfăcut, vrînd parcă să lase impresia că vorbele aceluia Îl Înveseliseră. — CÎnd voi ajunge la Washington, voi organiza o conferință de presă În care voi demasca faptul că m-ai jignit și m-ai persecutat din cauza orientării mele homosexuale. — Ascultă, savantule, dacă pot să te ajut realmente cu ceva, pot să
Christina Domestica şi vînătorii de suflete by Petre Cimpoieşu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1372_a_2701]
-
pare că mătușa Sylvia o sunase pe Ronnie sâmbătă, plângând, să-i spună că simțea că Nigel o Înșeală. Era Într-un așa hal Încât, Ronnie nu a avut Încotro și-a chemat-o la masă ca s-o mai Înveselească. — N-o să spună nimic ca să te facă de rușine, o asigurase Ronnie pe Ruby, e mult prea abătută. Din punctul de vedere al mâncării, Ronnie se strofocă extrem de tare și făcu un risotto extraordinar, de pui cu ciuperci. Phil cumpărase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
Sam nu mai era În viața ei. Descoperirea o lovea ca o bilă de demolat. Din când În când, se gândea că ar putea să-l sune, dar nu prea părea să aibă vreun rost să facă asta. Se mai Înveseli puțin când descoperi că Săptămâna Guatemaleză strânsese 10 000 de lire pentru copii străzii. Câteva dintre vedetele care fuseseră invitate la lansare, dar nu au putut veni, trimiseseră cecuri extrem de generoase. De asemenea, se dovedi că una dintre clientele lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2001_a_3326]
-
pe marginea șanțului și se puse pe băut de-a dreptul din vadră. „Ia te uită, domnule!“, Își zise el cu bucurie și mirare atunci când Își privi chipul oglindit În vinul negru. Parcă se vedea pentru prima oară și-l Înveseli fața lui lungă și posacă, ca și cum ar fi fost singurul care ducea-n spinare toate grijile lumii. O picătură de vin căzută de pe bărbie Îi strâmbă În fel și chip oglindirea din găleată. Se adăpă iarăși Îndelung și cu plescăituri
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Înghețată În cornet și bărbatului Îi turna țuică Într-un țoi cu gâtul lung, vechi de dinainte de ultimul război - că de atunci nu se mai folosiseră. De fapt, după naționalizare - dar asta e altă poveste. Omul golea scurt sticluța și, Înveselit de această frumoasă Întâmplare, Își lua de unde le lăsase treburile prin curte ori, dacă Îl apuca așa, un sentiment de melancolie, Își turna niște țuică din damigeana lui, după care se Îmbăta și urmările le știți și voi, că părinții
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
de ani nici nu vreau să aud de Însurătoare. Ha! La noi, mai ales femeile, la vârsta asta au nepoți de la fetele lor. Pe mine or să Încerce babele să mă căpătuiască cu vreo văduvă!” Gândul ăsta părea că-l Înveselește. „Înseamnă că mă-ta e numai bună s-o trag și eu nițel În țeapă. Ce zici, țigane, mi-o dai și mie pe mă-ta? Nu-i fac nimica: o fut nițel și ți-o aduc Înapoi ca nouă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
ne strângea de pe șosea și ne băga În curte la Titel. Acolo puneau o oală cu apă la fiert și plimbau plicurile prin aburi. Încleiate prost, se desfăceau numaidecât. Nu țin minte ce și cum scriau oamenii: pe noi ne Înveselea la culme să-l auzim pe Mișu cum le citea cu intonație și cum pocea cuvintele. Pentru că el le sluțea din mai multe pricini: una, că nu știa să citească prea bine - abia se descurca, la școală, cu literele de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
a făcut nevestei trei copii. Pe lângă ei, ea pare o soră mai mare. La mormântul lui Hristu nu-ți vine să te Întristezi. Chiar și cei care nu l-au cunoscut ori nici măcar nu au auzit de el se lasă Înveseliți de fotografia care-i privește de pe cruce: o față de copil cuminte doar la suprafață, așa, de gura pozarului, cu ochii În care poți citi bucuria, minciuna nefăcătoare de rău și un soi de seninătate. Un chip pe care ai vrea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
cu ochii În care poți citi bucuria, minciuna nefăcătoare de rău și un soi de seninătate. Un chip pe care ai vrea să-l mângâi și să-l iei la palme. Am cunoscut mulți morți. Hristu e singurul care mă Înveselește și chiar mi se pare că nu a murit de tot. Hai, mergeți la casele voastre... Țineți-vă mâinile acasă și voi nu-i Întărâtați. Pe drum ziceți bună ziua. * * * Cu mulți ani Înainte de a fi arestat și anchetat pentru Înjunghierea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
Înjurăturilor. Chiar dacă, prin regulile fraților Titel și Onel, avea dreptul să ardă trei șuturi celui ce l-ar fi jignit, asta nu-l ușura cu nimic de povara vreunei vorbe de batjocură azvârlite Împotriva lui. Ceilalți, Însă, păreau să se Înveselească la culme și de măscări, și de șuturile care urmau. Mai mult, Titel - proprietarul parașutei - le lua o taxă suplimentară celor care voiau să râdă răutăcios de alții. Afacerea mergea strună: era duminică și băieții strânseseră bani toată săptămâna ca să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
dar, Însă, Îl făcea greu. Se duce, după cum zic, la finul Florea Cucu, pe Înserat, ca să-l tocmească pentru a doua zi la stropit. Finicu’ era mai mereu băut, dar cu mintea Întreagă, căci Îi plăcea băutura numai ca să se Înveselească, nu ca să dea În porcie și să uite a doua zi cum s-a bucurat de trai cu o noapte În urmă. Lălăia, de obicei, câte o treabă măruntă prin curte. Nu avea gospodărie de om chibzuit: o căsuță din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
altora, dar și ca să-și ostoiască dureroasele neliniști și porniri, făceau pe femeia pe rând, respectându-se cât se putea unul pe altul, ca să nu Încapă cumva vorbă c-ar fi dat vreunul În apucături muierești. Cel mai tare Îl Înveselea pe Ion, când venea să-l vadă pe Nae În cocioaba lui de sub nucul de la intrarea În cimitir, să treacă drumul Împreună spre atelierul de fierărie și să râdă În sinea lor de strădaniile lui Nicu Fieraru de a le
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
de combativitate a lui Ectoraș. Pe când ei se prefăceau că dau lovituri meșteșugite ori că se apără cu iuțeală și viclenie, fiul Directorului se străduia să facă focul. Își turna din când În când dintr-o damigeană tulburel și se Înveselea de unul singur. Când bătălia se terminase și băieții veniseră, după tradiție, să-și azvârle ciomegele În foc, el era deja bine aghesmuit și se străduia, cam fără spor, să pregătească grătarele și carnea pentru fript. Chefuise Împreună cu luptătorii până
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2306_a_3631]
-
descărcările tunetelor. Șuvoaiele umflate se izbeau de maluri. Pădurea gemea de șuieratul puternic al vântului. Animalele se adăposteau care ncotro. Era îngrozitor! După o vreme, urletele vijeliei începură a-și coborî glasul. Artileria cerească se îndepărta încet. Întreaga natură se înveseli și surâdea din nou soarelui ce sta gata să apară. Nu voi uita niciodată această furtună de vară! Pentru compunerile notate cu calificativul Suficient observațiile au fost următoarele: Elevul omite multe aspecte importante ale subiectului. Ordinea de prezentare a punctelor
Compunerile şcolare : forme eficiente de stimulare a creativităţii elevilor by Elena Sonea () [Corola-publishinghouse/Science/653_a_1256]
-
expresie de „sorginte naivă” susțin plasticitatea viziunii. Caligrafiile desenului iconografiază rustic suprafețele. Personaje în „țoale sărbătorești”, „meticulos” pictate. Scheme compoziționale original folosite și interpretate. Compoziții dinamice cu linii de forță dispuse 3 diagonal. Contrastele de culoare (complementarele galben-violet, roșu-verde, albastru-orange), înveselesc pictura „complimentându-se” reciproc. O pictură care îl propune pe domnia-sa Gheorghe Doja ca pe un pictor al memoriei ancestral-afective. Un „ecologist” al imaginii prime și paradisiace, într-o lume bântuită de „angoasa” cotidianului. O voită și voinicească încercare
50 de ani de artă naivă în România : enciclopedie by Costel Iftinchi () [Corola-publishinghouse/Science/759_a_1584]