520 matches
-
salvării. Înjurând cu năduf, șoferul camionului o evită în ultimul moment, apoi pornește din nou, hurducăindu-se puternic, atent la gropile bombelor sau mormanele de cărămizi din mijlocul străzii înguste. Pe parbriz se depune un praf cenușiu, grăunțos pe care ștergătoarele încearcă cu greu să-l îndepărteze. Ca în lumina unui flash fotografic, Marius vede chipul însângerat, cu ochii holbați și gura căscată, al unei femei, apoi dispare. În față, drumul este blocat de un crater uriaș. Se opresc. Nu mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1514_a_2812]
-
de mușama fierbinte. Marcel se așeza la volan, iar eu lângă el. Când închideam ușa, lumea devenea mică, intimă, ai fi vrut să rămâi acolo pentru totdeauna. Bancheta cu pielea tăiată din care ieșea buretele, geamurile murdare pe care înțepeniseră ștergătoarele cu cauciucul fărâmițat, volanul de care trăgea Marcel și care, dacă-i dădeai drumul, revenea la loc, rotindu-se-n sens invers, dar mai ales mirosul acela, pe care-l simt și-acum, ne purtau într-o lume fără legături
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
lucea stins, geometric, cu geamurile lună, lângă bătător, între Ladă și Wartburg. Arhitectul scoase cheia argintie și descuie. Lăsă lângă roată servieta diplomat și intră pentru o secundă în mașină. Aprinse farurile, jucîndu-se cu cele două faze. Dădu drumul la ștergătoare, apoi la radioul de bord. Un glas de bărbat vorbea despre starea vremii. Arhitectul zâmbi. Totul era în ordine. Apăsă atunci, scurt, pe discul din centrul volanului, sub plexiglasul căruia se reliefa emblema UAP. Izbucni sunetul de tenor al claxonului
Nostalgia by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295571_a_296900]
-
funciară și a găsit într-însa pe maramureșanul nostru. Ca să vezi ce râde viața de bietele noastre iluzii. Femeile țărănci erau tinere "Este timpul", îmi spuneam la ora de Mâini îndemânatice și mă repezeam spre mototolitele și murdarele broderii, schimonositele ștergătoare de pantofi din pănuși de porumb sau mă aplecam istovit peste traforaj. Rupeam adesea lama subțire a firizului la curbele pe care trebuia să le iau conform liniilor care îmi îndrumau calea. Labirintul lor dădea la iveală profilul a te
Comisia de împăciuire: marafeturi epice, tăieturi din ziare by Daniel Vighi [Corola-publishinghouse/Imaginative/917_a_2425]
-
speriat spre femeia de alături. Doi ochi mari, negri îl fixează stăruitor, parcă l-ar devora. Bună, Mihai! Bună, Doris! Tac amîndoi un timp, impresionați de felul cum stratul gros de zăpadă așternut pe geamurile mașinii întunecă interiorul. Doris pornește ștergătoarele de parbriz. Eram în trecere pe aici și... Mihai tace, atent la zgomotul ritmic al ștergătoarelor. Tu ai întrebat zilele trecute de mine? După cîteva minute de tăcere, Doris șoptește încet, ca o scuză: N-aș fi vrut să fac
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Bună, Mihai! Bună, Doris! Tac amîndoi un timp, impresionați de felul cum stratul gros de zăpadă așternut pe geamurile mașinii întunecă interiorul. Doris pornește ștergătoarele de parbriz. Eram în trecere pe aici și... Mihai tace, atent la zgomotul ritmic al ștergătoarelor. Tu ai întrebat zilele trecute de mine? După cîteva minute de tăcere, Doris șoptește încet, ca o scuză: N-aș fi vrut să fac drumul degeaba... Se uită imediat unul spre altul, cu ochi mari, speriați. Doris înțelege că s-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
preocupat doar de degetele ce și le simte frînte în pumnul mic. Apoi, mîna femeii pierde încet, calculat, din putere, pînă ce, retrasă în poală, rămîne moale în atingerea palmei bărbatului așezată peste ea. Privirea îi stă ațintită înainte, spre ștergătoarele ce se tîrîie greoaie sub zăpadă. Un profil frumos de femeie tînără, învăluită într-un aer melancolic. Mi-e teamă, Mihai! șoptește Doris, întorcînd capul, iar răsuflarea ei fierbinte lovește obrazul bărbatului. Amețit de parfum, Mihai își trece brațul stîng
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
femeii. Altă dată, cînd te voi mai căuta, am să găsesc un motiv serios, oftează Doris, înfruntîndu-i privirea. Banalul "eram în trecere" devine ridicol... Mihai se întoarce dintr-o dată. Stă drept în scaun, privind înainte, prin ochiul parbrizului curățat de ștergătoare. Răsuflă adînc în mai multe rînduri, parcă ar ofta. Îmi pare rău, Doris! Tăcerea care urmează, așternută brusc peste cei doi, spune totul. Nici unul din ei nu e bucuros de ceea ce se întîmplă. Dar nici nu are putere să protesteze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
Doris! Tăcerea care urmează, așternută brusc peste cei doi, spune totul. Nici unul din ei nu e bucuros de ceea ce se întîmplă. Dar nici nu are putere să protesteze. Într-un tîrziu, vocea lui Mihai rupe liniștea punctată uniform de scîrțîitul ștergătoarelor pe parbriz: Odată m-am plimbat cu mama ta prin Cișmigiu. A văzut la cineva în mînă pachete cu smochine și a întrebat de unde le-a cumpărat. Ne-am grăbit spre locul unde se vindeau. Apoi iar ne-am plimbat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
o cunoșteam încă... De la ea am înțeles că bucuria de-a avea copii le întrece pe toate, că e profund umană, iar grija ce le-o porți, izvorîtă sincer, din suflet, poate răscumpăra păcatele de-o clipă. Doris a oprit ștergătoarele. În interiorul mașinii domnește liniște deplină. Și e tot mai întuneric, pe măsură ce stratul de zăpadă acoperă parbrizul. Mihai întoarce privirea spre Doris. O vede cum își trece batista pe sub ochi. Ar trebui să mă manifest altfel, Mihai, să-ți mulțumesc... se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
la sursă. Nu-și putea da seama de ce-i era frică lui Karen - adică de ce nu-l părăsea. Un ultim pahar și adio, gînduri negre. Jack se spălă și se Întoarse la mașină. Nu mai avea capace la roți, iar ștergătoarele de parbriz erau rupte. Hank’s Ranch Market era Înconjurat cu bandă galbenă. În parcare două mașini ale poliției. Nici un tichet de amendă pe parbriz - probabil că-l furaseră vandalii. *** Ajunse cînd sindrofia era În plină desfășurare: Ellis Loew În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
CÎt? — Destul ca să cumperi toată Arizona. Unde-i White? — În mașină. — O să te conduc. Ocoliră petrecerea și coborîră pe scara de serviciu. Packardul lui Lynn era În spațiul de parcare al comandantului de tură și avea Înfiptă o amendă În ștergător. Ed o rupse În bucățele și se uită la bancheta din spate. Bud White. Picioarele În atele, capul ras, plin de suturi. La mîini nici o atelă - păreau solide. Gura plină de sîrme Îi dădea un aspect de tont. Lynn rămase
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
fiu cu tine! O trag pe genunchii mei, n morții măsii, are ceva kile curva asta, și-i aduc fața roșie și umflată către mine. Ținând-o la câțiva centimetri de a mea, alunec un deget peste lacrimile ei, ca ștergătoarele de parbriz ale Volvo-ului. — O să-ți șterg lacrimile astea puicuță, crede-mă, o să ți le șterg. Se aplică aceleași reguli șoptesc eu dulce. În clipa asta aud un clinchet din buzunar. Îi arunc o privire dezamăgită. — Foxtrot cheamă pe Z
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
eroare să-ți Închipui că poți cumpăra cu treizeci de mii de yeni favorurile cuiva!... — Mă așteptam să te Întîlnesc aseară, bineînțeles. Dar se pare că n-am fost În stare să Împușc doi iepuri dintr-o lovitură. Lovind ușor ștergătorul de parbriz cu vîrful degetelor mănușii lui negre, individul mă privi iscoditor. — Ai o barbă cam deasă și te invidiez. Mie abia Îmi crește puțină mustață. Am impresia că e vorba de o deficiență hormonală. — Oricum, e pe-un drum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
și știu o mulțime de cântece, le vezi mereu grupuri, grupuri, deschise, prietenoase, fără să ascundă totuși o rezervă în fața Carminei. Într-o zi, în timpul unei averse de ploaie le-a urmat în camera de dormit, cu paturi suprapuse, cu ștergătoare rotunde împletite din pănuși de porumb risipite pe ici, pe acolo. Veniseră fugărite de răpăiala ploii, acum se foiau printre paturi, își ștergeau părul, scormoneau printre bagajele lor puține, mirosea a veșminte umede, a transpirație, a sânge. Acolo, în casa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
acasă în bune condiții. În mașină, îi mărturisi că un bărbat "plasat" ar trebui să fie cu orgoliul la pământ. El nu se simțea decât puțin scârbit. Foarte puțin scârbit. Avea o mașină roșie destul de bine pusă la punct. Doar ștergătoarele nu-i funcționau corect. La stopuri își îngusta ochii și se încorda. Probabil începea să aibă neplăceri cu vederea. Pe stradă erau oameni puțini. Circulau repede, zgribuliți, cu gulerele ridicate. Tăria vântului nu te lăsa să-ți protejezi capul cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
Nu am nici cea mai vagă idee în câte ore și-a dat sufletul. Părinții lui plecaseră în vizită la o rudă bolnavă, iar când s-au întors și au deschis garajul, el era deja mort. Radioul mergea, iar sub ștergătorul de parbriz era prinsă o chitanță de la benzinărie. Kizuki nu lăsase nici un bilet. Nimeni nu-și putea imagina motivul care l-a determinat să facă acest pas. Pentru că eu fusesem ultimul care stătuse de vorbă cu el, am fost chemat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2344_a_3669]
-
și că trecem prin orașe aglomerate. În cimitirul de mașini găsesc întotdeauna cîte o carcasă mai bine conservată. mă strecor înăuntru, mă așez la volan, claxonez, adorm cu capul pe volan, mi se pare că aud cum plouă și cum ștergătoarele de pe parbriz fac vlang-vlang, vlang-vlang. Cînd mi-e frig îmi improvizez cîte un culcuș din cutii de carton, mă învelesc cu ziare. am încercat și cu folii de plastic dar mă tem să nu mă înăbuș. În timpul zilei rătăcesc din
Negustorul de începuturi de roman by Matei Vişniec () [Corola-publishinghouse/Imaginative/605_a_1341]
-
La semaforul de la intrarea în Woodbury, chiar peste drum de primărie, două pușlamale care spălau parbrize, dușmanii dintotdeauna ai Henriettei, stăteau la pândă cu bureții lor soioși. Fiindcă era prea târziu ca să recurgă la tactica ei obișnuită de-a porni ștergătoarele de îndată ce-i vedea, Henrietta fu silită să-și vadă parbrizul mânjit. Cu nemăsurată satisfacție își dădu seama că nu avea mărunțiș și nici de-a naibii n-avea de gând să le dea o hârtie de cinci lire. — Uitați. Luă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
acolo. Un autobuz cu burduf traversă huruind drumul chiar În fața lor, tăindu-le calea și Împroșcându-i cu apă murdară; pe exterior, autobuzul era plin cu reclame la cadouri de Crăciun ce puteau fi cumpărate din vestul orașului. Watson setâ ștergătoarele de parbriz la frecvență maximă, sunetul cauciucului frecat de geam acoperind țipetele claxoanelor. Nici unul din ei nu scosese vreun cuvânt de când plecaseră de la sediu. — I-am spus ofițerului de serviciu să-i dea drumul lui Charles Reid cu un avertisment
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
maximum. Atât el, cât și Watson, erau uzi până la piele. Ploaia nu se sinchisise de gecile lor de poliție „impermeabile“, le Îmbibase pantalonii cu apă și li se strecurase În pantofi. Și Dumnezeu mai știe ce. Geamurile mașinii era opace, ștergătoarele pierzându-și aproape orice fel de utilitate. Nu apăruse nimeni de la Biroul de Identificări, așa că Logan și Watson improvizasaeră un cort din pubele cu rotile și saci de gunoi proaspeți deasupra cadavrului. Ai fi zis că stătea să se dezintegreze
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1999_a_3324]
-
același timp, să justifici tot ce ai? Regina Roșie zâmbi - cerșetoare meditativă. — Munca valoroasă pe care o fac îmi oferă o dispensă în privința lucrurilor frumoase. *** O replică de încheiere stelară. Mal se întoarse la mașină și găsi un bilețel sub ștergătorul de parbriz: „Căpitane, salut! Herman Gerstein l-a sunat pe Ellis cu o plângere: un copoi de la comitat face valuri la Variety International (crimă de curiști). Ellis a vorbit cu șeful tipului (cpt. Al Dietrich), iar noi va trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
cu geamul deschis. Danny hotărî că dacă Gordean nu va pleca de la birou până la 1, îl va aborda atunci, pe loc. La 12.35 ușa se deschise. Gordean ieși, își desfăcu umbrela și traversă bulevardul Sunset. Danny dădu drumul la ștergătoare și îl văzu intrând la Cyrano’s, iar individul de la intrare îl întâmpină de parcă ar fi fost cel mai important client al lui. Danny îi acordă lui Gordean treizeci de secunde, cât să se așeze, apoi își ridică gulerul și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1955_a_3280]
-
lei, ochelari de soare - 5-30 de lei, cafetiera - 15-50 de lei, calculator de buzunar - 5-20 de lei, set oale din inox - 50-130 de lei, serviciu de cafea - 12-25 de lei, telefon - 15-75 de lei, triplu ștecher cu prelungitor - 5-15 lei, ștergătoare de parbriz - 7-10 lei. piața de flori l Tuberoze - 2 lei/fir l Cârciumărese - 0,30-0,50 lei/fir l Dalii - 0,50-2 lei/fir l Gladiole - 1,50-4 lei/fir l Lizianthus - 2-4 lei/fir l Floarea-soarelui - 0,50-2
Agenda2005-33-05-util ptr dvs () [Corola-journal/Journalistic/284088_a_285417]
-
brusc. Mai Întâi cerul s-a Întunecat, au izbucnit din toate părțile, tunete și fulgere Înfricoșătoare, apoi, din nori, a pornit prăpădul. Autoturismul Înainta de parcă ar fi fost Împins, nu tractat, de motor. Momentul Îi surprinsese, pe cei doi, fără ștergătoarele, atât de necesare, În astfel de Împrejurări, pe parbrizul oricărei mașini ce se află În mers. Tocmai când se gândi să oprească, pentru a pune ștergătoarele, Michi Olovinaru observă că un om traversează șoseaua. Nu mai apucă să pună frâna
Vieți răscolite by Constantin Slavic () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91621_a_92849]