556 matches
-
-mi: de ce ați publicat acest articol? Doar la fiecare cuvânt e o calomnie; așa că, domnilor, cred că ați comis o josnicie. — Dați-mi voie!... — Stimate domn! — Asta... asta... asta... se auzi corul musafirilor surescitați. Cu privire la articol, spuse Ippolit cu voce țipătoare, cu privire la acest articol v-am spus deja că eu și alții îl dezaprobăm! El l-a scris (arătă spre boxerul care ședea alături), l-a scris indecent, de acord cu dumneavoastră, l-a scris agramat și într-un stil în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2007_a_3332]
-
catâri, dar asta pentru că matroanele își puseseră bijuteriile și podoabele la dispoziția tribunilor militari ca să plătească zeciuiala făgăduinței față de Apollo. Mai apoi însă, uitând de buna-cuviință și de treburile casei, au început să umble puhoi prin oraș, îmbrăcate în veșminte țipătoare, ca ale grecilor, unde totuși numai un anumit tip de femei, cu proastă reputație, le poartă. Așa că legea le-a retras dreptul de a se mai folosi de trăsuri prin Cetate sau prin împrejurimi. Orgolioasa soție a lui Germanicus se
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]
-
fațadele galbene ale caselor și cu un cer ușor metalic. În fața noastră era poliția, blindată cu coifurile și cu scuturile ei de plastic, care păreau că trimit scânteieri de oțel, În timp ce un comisar În civil, dar Încins cu un tricolor țipător, se fâțâia Încoace și-ncolo prin fața alor săi. Am privit, În spatele meu, capătul cortegiului: mulțimea se mișca, dar bătând pasul pe loc, șirurile erau alcătuite, dar neregulat, aproape ca niște serpentine, masa de oameni părea Împănată cu lănci, stindarde, lozinci
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2112_a_3437]
-
Se apropiase foarte mult de inima incendiului, dar nu recunoștea nimic. Clădirile din jurul ei, pe care ar fi trebuit să le cunoască, pompierii care alergau, băltoacele de apă, furtunele care se furișau pe pămînt - totul era scăldat Într-o lumină țipătoare, de o intensitate nefirească, sau ascuns de umbre negre lunecoase. Încercă să strige la unul dintre oameni, dar acesta n-o putu auzi din cauza vîltorii flăcărilor și vibrației pompelor. Se Îndreptă spre altcineva, prinzîndu-l de umăr și urlîndu-i În față
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2284_a_3609]
-
dure, ale lui Andrew, orientate mai mult spre igiena personală. Femeile din Falkland Road începură să folosească școala ca pe o creșă ocazională pentru copiii lor, iar misiunea își găsi treptat locul în ecologia zonei. Elspeth le zâmbea mamelor îmbrăcate țipător, ele îi întorceau zâmbetul, fiecare încercând să-și ascundă fascinația reciprocă. În același timp, Elspeth observă cum le privea Andrew. Priviri agonizante. Forțat dezaprobatoare. Începu să se întrebe ce fel de joc juca el, la ce fel de test se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
în clasa a VI-a, este o anomalie care trezește suspiciuni. Școala la care Jonathan are onoarea de a fi înscris, este condusă de un oarecare Fender Greene, un bandit cu părul ca paiele, cu mustață răsucită și cravată verde țipătoare, simboluri ale rangului său privilegiat. Chemându-l pe Jonathan în biroul său, îi administrează o strângere de mână convingătoare, îi ține un mic discurs, începând cu faptul că nu știe ce fel de viață a dus Jonathan până acum, dar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2322_a_3647]
-
un junghi care-mi străbate tot corpul. Porcăria e Încă Înghețată la mijloc. O mănânc oricum. Filmul e ok, dar Încep să simt un disconfort când Îmi crește pulsul și simt că-mi bubuie inima În piept. Camera pare cam țipătoare, cu prea multe muchii ascuțite. Mă duc la bucătărie și Îmi torn o porție zdravănă de whisky calmant. Iau sticla cu mine În camera din față. Încă un pahar și starea de disconfort Îmi trece. Nu mă gândesc la muncă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
Chrissie are cam unu șaizeci. Mă Îndoiesc că are peste treișopt de kile. Nu-i chiar ca o eroină șic, ci mai curând ce o nebună dintr-un ospiciu șic și arată nu cine știe ce de strălucitoare Într-o bluză galbenă țipătoare și o fustă neagră desupra genunchilor, care pare a fi făcută din același material ca și chiloții mei. Se așteaptă de la mine să spun ceva. Ghinion! Nu mergiașa. Tăcerea e de aur și uneori trebuie să te zbați s-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2026_a_3351]
-
avocați și oameni de afaceri care se aflau în apropiere. Ieșind din parcarea poliției, luă încă o decizie. Cu câțiva ani în urmă, din cauza unor urme de rugină, luase hotărârea să își revopsească mașina, neagră din fabricație. Alesese un galben țipător. Alegerea fusese doar un impuls de moment, însă de ce nu? Oare nu ar trebui ca sclipirile de moment să fie rezervate pentru culoarea unghiilor de la picioare, a părului și a vehiculelor? Numai că acum, din moment ce va fi nevoie să înlocuiască
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2103_a_3428]
-
îmi este interzis să văd asemenea lucruri, asta îmi amintește de Yael, dar deodată îmi dau seama, mi se pare sau este chiar Yael, cu părul vopsit în altă culoare, un maro deschis, împăciuitor, de culoarea mierii, în locul acelui roșu țipător, trupul micșorat fără burtă, iar dacă este ea, înseamnă că s-a răzgândit și l-a luat cu ea pe Mikha cel micuț, pentru a-i fi mamă toată viața. Mă apropii de ea pe vârfurile picioarelor, privesc foarte emoționată
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2360_a_3685]
-
ca în secolul al XVIII-lea. Suki m-a condus într-o bucătărie care era practic de mărimea atelierului meu, cu pereții pictați în diferite nuanțe de galben, un amestec de bucătărie de țară și de restaurant șic. Perdelele erau țipător colorate și de prost-gust, podeaua era din gresie lucrată manual în Toscana, iar accesoriile de oțel arătau de parcă fuseseră cumpărate en gros de la magazinul Conran. La capătul celălalt, prin ferestrele franceze, se vedea o grădină de mărimea terenului de cricket
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2162_a_3487]
-
l-am băut În cinci șase Înghițituri, În timp ce mă Îndreptam Încet spre aparatul care purta marca favorită. Se afla un consumator la aparatul meu. Nu era Îmbrăcat În palton și sub salopeta de un bleumarin decolorat avea un fular cam țipător. Era bine făcut, chiar puțin cam durduliu. Unghiile de la mîna cu care ținea paharul erau murdare de ulei negru, așa că am tras concluzia că e cazangiu pe undeva prin apropiere. Clienții din jurul orei opt sînt În marea lor majoritate salariați
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2320_a_3645]
-
loc. A fost minunat, băiete”. Zice: „Nu știu cum ai reușit, nu știu cum ai reușit, dar ai reușit”. Aceasta a fost una dintre întorsăturile care m-au făcut extrem de fericit. Am fost capabil să-i dovedesc tatei că a fi crainic, a fi „țipător” nu era un lucru chiar atât de rău. Așadar, am lucrat cu Eddie Gottlieb din ’35 până a murit. A murit în 1979. Pe 7 decembrie. M-a îndrumat și mi-a dat numeroase sfaturi bune. El îmi spunea: „Să
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2130_a_3455]
-
mult ca să pricep că de fapt "îngerul nostru păzitor" trecuse pe acolo. L-am desfăcut curioși dând la iveală o bluză albă din mătase lucioasă, cu stele roșii brodate pe guler și piept și o fustă plisată de un albastru țipător. Pe un carton lucios, pus deasupra darurilor era precizat că bluza și fusta sunt uniforma tinerelor care urmează școlile de ofițeri ale Armatei Roșii. Sub cele scrise erau puse două semnături pe care eu nu le cunoșteam, dar pe care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1476_a_2774]
-
avea vocea tremurată și la negarea mută a Carminei, zâmbi trist, îndurerată. Mai târziu, pășind repede de-a lungul trotuarului, Carmina simți că aerul mirosea frumos, a trunchi de copac ce se zvântă, a clei. Amestecul de obiecte scumpe, disonante, țipătoare, din casa familiei Simion n-o încredințau deloc pe Carmina că fericirea Elenei este asigurată. Dimpotrivă avea senzația că odată ajunsă acolo, sora ei va fi înăbușită, încet, încet, cu tact și răbdare și plămădită din nou după alte tipare
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1497_a_2795]
-
o văzusem pe fata care privea lumea cu ochi Îndrăzneți și blazați În același timp, ca și când ar fi văzut destul, aveam ceva În comun cu ea. După plecarea lui Wickert am Început să frunzăresc printre amintirile comune, printre imaginile colorate țipător, În culori nervoase, după care m-am oprit. Chiar aveam? Ce Împărțisem eu cu Dora, În afară de câteva articole de Îmbrăcăminte și tipuri de comportament? Nu, acum serios. De azi-dimineață de când m-am trezit, la șase zile după ce am ieșit din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1858_a_3183]
-
pietrele funerare ale atâtor sfinți Împrăștiate În toate direcțiile, și mormanele de gunoaie care zac În așteptare la aproape fiecare colț de stradă, și gropile imense și hidoase de pe șantierele de construcții cărora le vor lua curând locul clădiri moderne, țipătoare, și pescărușii...Cu toții ne ieșim din fire când cerurile se deschid și scuipă peste capetele noastre. Dar apoi, În clipa În care ultimii stropi ating pământul, iar alții atârnă nesiguri de frunzele acumfără fir de praf, În acel moment lipsit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
Abia atunci l-a observat pe soțul acesteia care stătea nemișcat, aproape paralizat de stânjeneală. Nu părea să o judece pe Zeliha, ci mai curând să se bălăcească În neplăcerea de-a fi singurul bărbat de acolo, din acea zonă țipător de feminină. Pentru o clipă, lui Zeliha i s-a făcut milă de el. Chiar i-a trecut prin cap să-l invite să o Însoțească pe balcon și să fumeze o țigară Împreună, fiindcă era sigură că fuma. Însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1878_a_3203]
-
puțin, nu participase la nimic altceva În afară de jocurile de golf ocazionale. Acum, ținând arma În mâini și gata să tragă, descoperise că sentimentul Îi făcea plăcere. Observă abundența de gorgone pe drumul dintre astronavă și habitat. Erau colorate În purpuriu țipător și În albastru și, fiind Înalte de aproape un metru și jumătate, Îi obligau să le ocolească. Norman era absolut sigur că gorgonele nu se aflau aici când ajunseseră prima dată la habitat. Acum, În afară de acestea, se găseau acolo și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2313_a_3638]
-
atât de perspicace și de elegant nu era nici el mai tânăr de patruzeci de ani, cum aveam să aflu mult mai târziu. În propria lui librărie stătea cu pălăria pe cap și purta un costum gri-deschis, cu o cravată țipătoare. - De ce ești necăjit, moșule, continuă el fără greș, ia spune, ce ți s-a întîmplat? Tata avea privirea rotundă și îi jucau ochii în cap ca și când ar fi fost fascinat de vocea ascuțită și atrăgătoa- re a acestui om, de
Viața ca o pradă by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295611_a_296940]
-
dincolo de asta ni se dezvăluie o altă plajă de gânduri și senzații. Purtătoare (ultrafeminină) a tuturor contradicțiilor, Zeliha - personajul principal - răzbună în gând și în faptă cutumele care constrâng: ce poate fi mai răscolitor decât o atee îmbrăcată în culori țipătoare, cu părul lăsat liber și purtând accesorii strălucitoare, gonind prin Istanbul, pe sub privirile bărbaților și blestemând cu voce tare ploaia? Însuși acest drum spre a face un avort (Zeliha are 19 ani, e nemăritată și nu se simte vinovată din cauza
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2176_a_3501]
-
Nu poți măcar să-ți lași părul desfăcut pentru mai mult vino-ncoace? Fran se hotărî s-o ignore. Ținuta pe care o alesese Henrietta pentru o simplă ieșire la cumpărături în Woodbury era alcătuită dintr-un costum Jasper Conran roz țipător, cu nasturi de aur, dresuri lycra de cea mai bună calitate și sandale aurii cu toc. — Prefer să arăt ca o călugăriță carmelită decât ca Ivana Trump. — Asta e o chestie de gust. În tot cazul, Henrietta se aplecă să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2261_a_3586]
-
un rost al lor. Și, în timp ce carburatorul gâfâia, iar mașina înghițea șoseaua și curbele la dreapta și la stânga, din câmpurile alăturate răsăreau sate pe care n-ar fi fost în stare să le descrie mai târziu. Coșuri subțiri și case țipător colorate se ghemuiau între vălătuci moi și alburii de ceață în depărtările umede, copăcei rahitici adăposteau păsări, pâlcuri anemice de arbori se alăturau drumului și doar după un timp orizontul se întuneca de pădurile viguroase ca niște armate înstăpânite pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
tuturor, încât toți îl puteau vedea și trebuiau să-l asculte, ca și cum n-ar fi fost suficient că se deșirase în spatele mesei învelite în pluș roșu, nu impunător, ci atrăgând pur și simplu privirea cu hainele lui portocalii și cravata țipătoare, a ridicat din prima clipă glasul să ne admonesteze și să ne înspăimânte, probabil, dând din mâini fără oprire, iar la răstimpuri aplecându-se ușor de spate, pentru că era prea lung, ca să poată bate cu pumnul în masă: însă spiritul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]
-
care se auzeau răsuflările celorlalți și în care se părea că nimănui nu-i arde nici măcar să se miște în vreun fel oarecare și să-și mai aprindă o țigară, lăsând paharul pe masă, scoțându-și o batistă în culori țipătoare, asemănătoare cravatei, ștergându-și încet buzele și mâna dreaptă, în aceeași liniște-așteptare în care privirea lui se răsucea peste capetele noastre, după care, calculându-și efectele, dozându-le bine și știind că vocea lui avea să răsune dintr-odată în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1927_a_3252]