434 matches
-
de obicei, roșeam până în vârful urechilor, până și acasă, cu capul pe pernă, adormeam tot cu imaginea ei alături... Unde mai pui, că prietenii mei cei mai apropiați, au observat și... ca un făcut, nu pierdeau nici o ocazie să facă bășcălie de mine și de slăbiciunea mea. Ca să le demonstrez că nu au dreptate, când fata respectivă trecea pe lângă mine, mă prefăceam că nu o observ, însă obrajii mă dădeau de gol. Roșeau ca proștii, iar ei, hoțomanii, nu pierdeau ocazia
by ANTON PETROVSCHI BACOPIATRA [Corola-publishinghouse/Imaginative/944_a_2452]
-
redau cîteva situații în care m-am simțit umilit ca om și... român. La o masă oficială erau cîțiva profesori de renume din România și niște japonezi, doctoranzi la universitățile noastre. Ca de fiecare dată, după cîteva pahare, a început "bășcălia". Somitățile noastre se luau peste picior, traducătorii încercau să-i pună pe japonezi în temă. Românii rîdeau (unii de alții), japonezii, complet derutați, nu înțelegeau și schițau cîte un rictus. Oamenii aceștia de la "Soare Răsare" erau contrariați de ce se întîmplă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1511_a_2809]
-
-și gimnastica de seară. Niciodată n-am înțeles antipatiile dintre corp și membrele sale. Pe de o parte tabăra trunchiului și a capului, pe de alta gașca membrelor. Când tabăra este leșinată de oboseală, gașca are chef de prostii și bășcălie. În schimb, dacă tabăra e în formă, gașca abia se târâie, abia răspunde la întrebări. Degetele ei lungi cu unghii ascuțite, roșii, urmăresc conturul lui Siegfried, apoi îl înșfacă strâns. Membrul se zbate, dă să scape, dar nu reușește decât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2363_a_3688]
-
din făptura sa și adesea amicii își dădeau seama târziu că glumește permanent speculând ideile chiar neclare. Este de asemenea un extrovertit cu toane, care adesea se manifesta surprinzător cu observații trăsnite; o fire veselă și deschisă care lua în bășcălie orice situație în care se afla, chiar dacă părea aparent fără ieșire, cum adesea întâlnești în viață, însă foarte atent să nu jignească pe careva. De aceea era simpatizat de colegi, care îi admirau temperamentul, însă ca oricare tânăr de vârsta
Adev?rul dintre noi by Aurel-Avram St?nescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83164_a_84489]
-
deasupra capului. O fi chel ? N-o fi chel ?!? ASP. Bonjour. Aici e cu fonciaru’? Gore Aici. ASP Am o problemă de rezolvat. Cum facem? Gore Vă dau adresa unui amic profesor de mate. ASP Dumneata, ca funcționar public, lasă bășcălia și tratează-mă cum trebuie. Dă-mi un pahar de apă...Așa. Și stai jos că-mi iei toată lumina...Așa. Am venit pentru pădure. Am dreptu’ la dou’jde hectare de pădure și brigadieru de ocol zice că nu
CÂINELE DIZIDENT by Aurel Brumă () [Corola-publishinghouse/Imaginative/505_a_1289]
-
să nu intre În război alături de Hitler, că și ăla era obsedat de experiențe. E atît de trist, Încît ajunge aproape incredibil și invers. În altă ordine de idei istorice, cred că s-ar putea spune că superficialitatea Înfiptă-n bășcălia națională (care-mpiedică mîndria să prindă formă și să iasă din starea lichidă), alături de mormanul de defecte ale unui popor Împleticit În sărmăluțe, cîntărește totuși mai greu În balanța farmaceutică a lui Dumnezeu decît violența, cea mai gravă, esențiala tară
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și mi-a dat 4 ca să vin și la vară, vroia să mă mai vadă, pe urmă milițienii care te opreau pe stradă după ora zece seara și-ți cereau buletinul ca să apere populația de criminali, și ne luau În bășcălie dacă le arătam carnetul de student, tot ca să-și facă datoria, asta amintindu-mi, nelăsîndu-mă să uit același liceu unde am luat mereu premiul Întîi și n-am Învățat nimic, În schimb m-a exmatriculat trei zile profesorul de geografie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
divertisment, o fetișoară era exasperată de ideea de-a citi ceva: "Vai, da' cine se mai duce la bibliotecă?" Ea avea altă menire: să prezinte "destinuri" de vedete. Din păcate, liberalismul, alternativa aplicate în școală duc la generația PRO. Pro bășcălie, pro superficialitate, pro instinct, pro violență. Mă aud și nu-mi place ce aud. Ce bătrîn nu susține că nu mai recunoaște lumea din jur? Că "lăsata secolului"† nu sfîrșește în ignoranță și-n grotesc? Dar tînăra reporteră îmi dă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1471_a_2769]
-
al Marianei, având a-i comunica unele lucruri importante. Pe 7 august primesc telefon din Pitești de la dl. prof. univ. Ion Popescu-Sireteanu care face unele aprecieri extrem de favorabile, încât, dacă ar veni de la altcineva, aș crede că mă ia în bășcălie. Nu am crezut să am asemenea aprecieri, mai ales de la un as în folosirea limbii române. Mi-a promis că-mi va trimite un nou volum din creația domniei-sale iar eu i-am întors surpriza anunțându-l că am recenzat
Călător... prin vâltoarea vremii : (călătoria continuă) , Vol. 4. : Din aproape, în tot mai aproape by Alexandru Mânăstireanu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/563_a_1317]
-
uzina de scule hidraulice, nu mai vorbim de FUPSIC-ul nostru. Altele noi nu știu să se fi făcut. — Ții minte, spuse Maca, ce mai râdeam de doamna Marinescu și de glastra ei cu flori artificiale. Cum îi udam în bășcălie frunzele din plastic și miroseam florile de cârpă... Uite că a știut ce face... Doar florile ei au rezistat, chiar și în vremurile astea, când au dispărut udătorii de ghivece. Tili luă castronul de lemn și-l răsuci pe toate
Jocul celor o sută de frunze și alte povestiri by Varujan Vosganian () [Corola-publishinghouse/Imaginative/602_a_1369]
-
strategie evident postmodernistă, pe care îl voi discuta mai jos. Aș ezita să consider fenomenul Madona ca "postmodernist" deși prefer să interpretez modernismul și postmodernismul ca practici și strategii estetice pe care artiști precum Madona le pot utiliza. 14 În privința "bășcăliei", vezi Susan Sontog care o definește ca "de netăgăduit modernă" (notă: nu "postmodernă") și ca dedată, de preferință, spre nenatural, artificial, exagerare, ironie, considerînd joaca cu forme și imagini culturale, caracterul teatral și plăcerea travestiului (1969:277ff) ca fiind o
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
chiar proști? Te-am rugat, renunță la aluzii! Chiar nu te poți abține? Și zici că-mi ești prieten! Păcat!". Și-a plecat, trist, trăgînd dintr-o țigară chiar mai tristă ca el!... Mustrările de conștiință mă paralizau: chiar, numai bășcălia-i de mine?! Un cuvînt bun, de îmbărbătare, să nu găsesc pentru un mare prieten?! Festivalul se sfîrșea (spre ușurarea lui Gagniuc, care începuse să mă ocolească; și, am observat, aducea la teatru, seral, tot mai puțini subalterni!). În ultima
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
isprăvi, despărțindu-ne de trecut, nu-i așa?, rîzînd... Am avut, cîndva, un director care era foarte mîndru că este delegat al județului la un congres al partidului prezidat de însuși Ceașcă, zis Ody. Acum îmi dă mîna să fac bășcălie (de atîta sînt bun!), dar pentru mulți contemporani acele situații reprezentau amintiri "scumpe și dragi", amintiri de gradul zero. Îți creștea prestigiul dacă te trimitea partidul acolo, dar îți creștea și temperatura! Cei de la nenorocitul serviciu "personal" îți luau la
[Corola-publishinghouse/Science/1463_a_2761]
-
Este? Octav:...Dacă zici matale... Matei: Este, domnule. Numai că, din păcate, spațiile s-au cam terminat... Am insistat eu... m-am zbătut, în numele tău, pe unde trebuia... Octav: Și? Matei: Degeaba. Octav: Nu te cred... Matei: Măi Octave, lasă bășcălia și dă-te, domnule, cu lumea...! Octav: Mă dau, Nea Matei, mă dau... Matei: Așa că eu îți propun o îmbunătățire a situației în care te afli... să faci un salt... Octav: Direct în groapă... Matei: Nu, frate, mă gîndeam la
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
ce, trebuia să-i ai ca să scriu că-i ai...! Ce, eu aveam în beci două arme și creșteam porumbei spioni?! Gh. P. unu:...Da eu scrisesem aiurelile alea cu porumbeii spioni ca să scap de el..., în cea mai mare bășcălie... Gh. P. doi: Și eu am scris că ai cocoșei tot în cea mai mare bășcălie. Numai că după un timp m-am întîlnit, cum îi zicea, cu Fănescu, cu maiorul, și-mi spune, așa, insinuant chipurile: "Ce mai face
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
arme și creșteam porumbei spioni?! Gh. P. unu:...Da eu scrisesem aiurelile alea cu porumbeii spioni ca să scap de el..., în cea mai mare bășcălie... Gh. P. doi: Și eu am scris că ai cocoșei tot în cea mai mare bășcălie. Numai că după un timp m-am întîlnit, cum îi zicea, cu Fănescu, cu maiorul, și-mi spune, așa, insinuant chipurile: "Ce mai face colegul dvs., nu-i pare rău că n-a ajuns director?" Nu, îi spun, nu era
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
alta decât dimensiunea politică pe care Puterea i-a acordat-o în mod constant. Lucru pe care îl înțeleg mai bine acum, când îmi vine în minte o întâmplare de demult: într-o zi, Dinu Cernescu a sunat-o în bășcălie pe directoarea Teatrului Giulești și i-a spus: „Mă întreabă doi italieni unde e Athénée Palace. Trebuie să vă fac o informare scrisă?”. Mai știi, un contact cu niște străini presupuși a fi spioni l-ar fi putut transforma într-
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
Nimigean începe să își refuze histrionismul și butaforia ("nimigean ovidiu/ fire trimbulindă/ își dă singur seara/ cu tifla-n oglindă// nimigean ovidiu/ straniu histrion/ ca să nu bocească/ se ia în balon// nimigean ovidiu/ ca profilaxie/ el de sine însuși/ face bășcălie" etc.), însă tentația reciclării registrelor lirice canonice se dovedește totuși irepresibilă. Astfel, Însemnări în proză, din Week-end printre mutanți, jonglează, desigur parodic, cu mărcile discursului arghezian: "Eram, din pricinile cunoscute, închis la Văcărești. Mă gândii să profit de acest lucru
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
4-5; Negoițescu, Scriitori contemporani, 464-472; Papahagi, Interpretări, 159-162; Alex. Ștefănescu, Clasicizarea lui Matei Vișniec, RL, 1996, 20; Perian, Scriitori, 63-73; Rachieru, Poeți Bucovina, 510-523; Benoît Vitse, Matei Vișniec, CRC, 1997, 5; Roxana Sorescu, „Bine, mamă, dar ăsta ia moartea în bășcălie!”, LCF, 1997, 23; Alex. Ștefănescu, Matei Vișniec, RL, 1997, 40; Mircea A. Diaconu, Instantanee critice, Iași, 1998, 259-264; Dicț. analitic, I, 40-42, II, 118-120, III, 231-233, 313-315, IV, 561-562; Alex. Ștefănescu, Matei Vișniec, contemporanul nostru, RL, 1999, 10; Daniel Corbu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290587_a_291916]
-
să le vadă direct în acțiunea de reprezentare a României pe Altețele Lor Regale, Principesa Margareta și Principele Radu. Aceasta e realitatea și acestea sunt faptele care ar trebui să genereze analiza activității Casei Regale și nu insinuările bolnave sau bășcălia iresponsabilă și dizolvantă a valahilor. Ce caută Principele Duda în lupta pentru președinție și cum se leagă această candidatură de speranțele unor români că monarhia ar putea reveni? Un prim răspuns pe care l-aș schița aici ar fi că
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
timbrul era căzut de pe cerere" sau că "ștampila a fost pusă invers", spre indignarea neputincioasă a oamenilor cinstiți. Cum o majoritate zdrobitoare a sentințelor scandaloase sunt axate pe fleacuri de formă, ignorându-se fondul dosarului, impresia generală de corupție și bășcălie cu greu poate fi ștearsă din mintea oamenilor. Apoi e calitatea profesională și morală a magistraților și a angajaților Ministerului Public, adică cei care judecă și cei care întocmesc rechizitoriile în baza probelor administrate la dosar. Nu cred să existe
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
expresiv și explicit despre adevărata obscenitate publică, precum și de relația cu personajul de mai sus, ca să nu mai fie nevoie să reiau tema). A mai fost vorba, de asemenea, de buna stăpânire a unei anumite tehnici de persiflare activă și bășcălie agresivă, tipic valahă, pe care personajul o avea nativ și pe care acum a putut să o transforme nestingherit în stilistică publică (de unde impresia falsă a profanilor că ar avea vreo urmă de talent literar). Lipsită de un cod moral
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
sau structuri gramaticale importate. Când un român de peste Prut spune "Amuș îți dau un sunet" pentru "Te sun eu imediat înapoi", el pune în evidență o realitate culturală și lingvistică care nu are absolut niciun motiv să stârnească ilaritate sau bășcălie valahă dizolvantă. Nu e, în egală măsură, argument că ar fi vorba de limbi diferite, ci, doar, de ceea ce lingviștii descriu drept particularități ale unui grai. Tot pe același palier mai trebuie, totuși, subliniat ceva. De peste cinci decenii rușii au
[Corola-publishinghouse/Science/84960_a_85745]
-
sticlă, ce lâncezeau În ceața zorilor, Într-un peisaj similar colinei În flăcări; și că În cine știe ce loc din fisura aceea pândeau cai de lemn și avioane care zburau foarte jos spre turnurile gemene din toate Troile adormite. Olvido făcuse bășcălie de el când Începuse să spună asemenea chestii. Pe atunci, Faulques incă nu pătrundea În fisurile și sinuozitățile problemei, dar trăia deja Între intuiții, ca și cum În jurul lui zumzăia un roi de țânțari enervanți. Fotografiezi persoane care caută liniile drepte și
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]
-
aici nici o femeie? Faulques n-avea de gând să răspundă. A făcut-o, cu toate acestea, peste cinci secunde. Tocmai am auzit-o, a spus, când trecea pe-aici pe jos. Uluit, Markovic s-a gândit că, poate, pictorul făcea bășcălie de el. Probabil că așa a conchis, fiindcă a surâs șters și a dat din cap. - Vorbesc serios, a insistat Faulques. Ori aproape. Croatul s-a uitat iar la el. Cu un zâmbet mai larg. - Haida-de, a spus. Cum arată
[Corola-publishinghouse/Science/2117_a_3442]