882 matches
-
atributelor ce caracterizează fenomenul supus dezbaterii: culoare, textură, formă, dinamică etc. și schimbarea unuia dintre ele; spre exemplu, dacă ceva este roșu, ce s-ar întâmpla dacă ar fi albastru sau galben?) etc. În practică, distingem mai multe tipuri de brainstorming. Astfel, după gradul de noutate a mijloacelor tehnice implicate, putem deosebi între brainstorming-ul tradițional și brainstoming-ul electronic; după modalitatea de apariție a ideilor, vom deosebi trei tipuri de brainstorming, fiecare corespunzător unei căi/modalități de apariție: (1) calea progresiv-liniară
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
unuia dintre ele; spre exemplu, dacă ceva este roșu, ce s-ar întâmpla dacă ar fi albastru sau galben?) etc. În practică, distingem mai multe tipuri de brainstorming. Astfel, după gradul de noutate a mijloacelor tehnice implicate, putem deosebi între brainstorming-ul tradițional și brainstoming-ul electronic; după modalitatea de apariție a ideilor, vom deosebi trei tipuri de brainstorming, fiecare corespunzător unei căi/modalități de apariție: (1) calea progresiv-liniară presupune evoluția unei idei prin completarea ei până la emiterea ideii-soluție de rezolvare a
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
sau galben?) etc. În practică, distingem mai multe tipuri de brainstorming. Astfel, după gradul de noutate a mijloacelor tehnice implicate, putem deosebi între brainstorming-ul tradițional și brainstoming-ul electronic; după modalitatea de apariție a ideilor, vom deosebi trei tipuri de brainstorming, fiecare corespunzător unei căi/modalități de apariție: (1) calea progresiv-liniară presupune evoluția unei idei prin completarea ei până la emiterea ideii-soluție de rezolvare a problemei; (2) calea catalitică - ideile sunt produse prin analogie sau prin apariția unei idei noi, opusă celei
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
apariția unei idei noi, opusă celei care a generat-o; și (3) calea mixtă, când o idee poate dezvolta simultan soluții complementare și soluții opuse ei. După criteriul modului de expunere a ideilor, vom avea în practică patru tipuri de brainstorming: - metoda expunerii libere presupune a lăsa membrilor libertatea de a-și expune ideile în mod spontan; secretarul de discuții va nota aceste idei, păstrând atât forma, cât și ordinea în care acestea au fost expuse; această tehnică, desemnând în fond
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
presupune a lăsa membrilor libertatea de a-și expune ideile în mod spontan; secretarul de discuții va nota aceste idei, păstrând atât forma, cât și ordinea în care acestea au fost expuse; această tehnică, desemnând în fond modalitățile inițiale de brainstorming, prezintă avantajul sporirii gradului de libertate a elevului/studentului în raport cu grupul, dar trimite și spre un important dezavantaj, acela de incoerență a fluxului producerii de idei dacă doi sau mai mulți participanți vor să se exprime simultan; - metoda exprimării pe
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
emită ideile într-o ordonare circulară a luărilor de poziție, fiecare fiind întrebat despre tema aleasă pentru discuție; membrii au libertatea de a nu răspunde acestei solicitări, așteptând următoarea circularitate pentru a alege să facă acest lucru, iar sesiunea de brainstorming se va încheia atunci când toți participanții optează să nu mai răspundă; acest tip de brainstorming presupune avantajul major al participării echitabile a membrilor la sesiunile de dezbatere, dar poate îngreuna activitatea (în sensul că elevii/studenții trebuie să aștepte pentru
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
aleasă pentru discuție; membrii au libertatea de a nu răspunde acestei solicitări, așteptând următoarea circularitate pentru a alege să facă acest lucru, iar sesiunea de brainstorming se va încheia atunci când toți participanții optează să nu mai răspundă; acest tip de brainstorming presupune avantajul major al participării echitabile a membrilor la sesiunile de dezbatere, dar poate îngreuna activitatea (în sensul că elevii/studenții trebuie să aștepte pentru a putea să-și spună părerea, timp în care ei sunt „închiși” spre alte idei
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
celorlalți); - metoda bilețelelor presupune exprimarea ideilor nu prin dezbatere liberă, ci prin dezvoltarea lor pe caiete sau pe foi de hârtie; liderul va strânge aceste idei la finalul exercițiului și apoi le va organiza și prezenta grupului; acest tip de brainstorming elimină inhibiția rezultată din exprimarea liberă (în timpul căreia, spre exemplu, cineva care posedă o creativitate și o putere de verbalizare sporite îi poate demotiva pe membrii mai lenți sau mai timizi ai grupului), dar, concomitent, se pierde chiar fenomenul de
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
contagiune a ideilor în grup, fenomen care este unul dintre avantajele importante ale metodei; - de aceea, propunem o metodă mixtă, care să se bazeze pe cele trei de mai sus, însumându-le avantajele; astfel, putem cere participanților la sesiunea de brainstorming să se exprime pe rând, pentru a ne asigura de o participare mai numeroasă și echitabilă din partea membrilor grupului, dar secretarul de discuții trebuie să noteze ideile emise pe flip-chart sau pe tablă, astfel încât cei care au idei, simultan cu
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
au posibilitatea să vizualizeze această contribuție în același timp cu ideea pe care o aud de la cel care vorbește, iar fluxul de idei și creativitatea vor fi optime. În ceea ce privește folosirea numărului de participanți drept criteriu de clasificare a tipurilor de brainstorming, întâlnim în practică un brainstorming individual și unul pe grupuri (acesta din urmă poate fi privit la rându-i în două subtipuri distincte: pe grupuri mici sau pe grupuri mari): a) maniera de brainstorming individual este generată și dintr-un
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
contribuție în același timp cu ideea pe care o aud de la cel care vorbește, iar fluxul de idei și creativitatea vor fi optime. În ceea ce privește folosirea numărului de participanți drept criteriu de clasificare a tipurilor de brainstorming, întâlnim în practică un brainstorming individual și unul pe grupuri (acesta din urmă poate fi privit la rându-i în două subtipuri distincte: pe grupuri mici sau pe grupuri mari): a) maniera de brainstorming individual este generată și dintr-un dezavantaj principal al grupurilor: astfel
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
criteriu de clasificare a tipurilor de brainstorming, întâlnim în practică un brainstorming individual și unul pe grupuri (acesta din urmă poate fi privit la rându-i în două subtipuri distincte: pe grupuri mici sau pe grupuri mari): a) maniera de brainstorming individual este generată și dintr-un dezavantaj principal al grupurilor: astfel, într-un grup, fiecare participant trebuie să-și asculte colegii, acest lucru constituindu-se câteodată dintr-un avantaj (acela al contagiunii mentale) într-o limită la fel de importantă (pierderea de
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
constituindu-se câteodată dintr-un avantaj (acela al contagiunii mentale) într-o limită la fel de importantă (pierderea de timp, anumite fenomene de inhibiție); unii autori consideră că direcțiile noi de gândire asupra unor probleme pot să apară mai bine într-un brainstorming individual, acesta fiind urmat în mod firesc de cel pe grupuri (grupul poate dezvolta mai bine ideea, având un aport de substanță la realizarea criteriului de utilizabilitate și de grad superior de elaborare a acesteia); astfel, Saundra Hybels și Richard
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
în mod firesc de cel pe grupuri (grupul poate dezvolta mai bine ideea, având un aport de substanță la realizarea criteriului de utilizabilitate și de grad superior de elaborare a acesteia); astfel, Saundra Hybels și Richard Weaver remarcă importanța unui brainstorming individual, dezvoltat ca metodă și în lipsa unui grup, de către fiecare persoană în parte: „Stând relaxat în scaun, cu o hârtie și un instrument de scris șțț gândindu-te la ceva de care ești interesat și scriind totul imediat ce îți vine
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
ești interesat și scriind totul imediat ce îți vine în minte. Nu încerca să dezvolți, să construiești ideile - în fapt nici nu te gândi asupra lor. Lucrează repede și fă o listă cât mai lungă” (Hybels, Weaver, 1986, p. 257); b) brainstorming-ul pe grupuri mici este cel mai frecvent utilizat (fiind și cel descris, în mod accentuat, de noi în aceste rânduri); un grup foarte mic poate fi asemuit cu un foc rapid: discuția ia amploare foarte repede, dar subiectul este
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
mod accentuat, de noi în aceste rânduri); un grup foarte mic poate fi asemuit cu un foc rapid: discuția ia amploare foarte repede, dar subiectul este epuizat rapid; c) ținând de un mod aparte de împărțire a colectivului de cursanți, brainstorming-ul pe grupuri mari poate fi considerat o metodă de tip Phillips 66 (de unde observăm flexibilitatea procedurală a granițelor dintre aceste metode). Astfel, brainstorming-ul pe grupuri mari presupune crearea mai multor echipe, stimularea implicării fiind oferită și de relativa
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
subiectul este epuizat rapid; c) ținând de un mod aparte de împărțire a colectivului de cursanți, brainstorming-ul pe grupuri mari poate fi considerat o metodă de tip Phillips 66 (de unde observăm flexibilitatea procedurală a granițelor dintre aceste metode). Astfel, brainstorming-ul pe grupuri mari presupune crearea mai multor echipe, stimularea implicării fiind oferită și de relativa lipsă de stabilitate a echipelor (astfel, dacă participanții primesc, în mod aleatoriu, câte o foaie pe care sunt notate un număr și o literă
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
mai întâi echipe după criteriul literă - toți cei cu litera A, toți cei cu litera B etc. -, iar după o pauză, după criteriul cifră: A1, B1Ț, A2, B2Ț etc., numărul de combinații în formarea echipelor fiind multiplu); avantajul principal al brainstorming-ului pe grupuri mari presupune reîmprospătarea implicării elevilor/studenților prin alcătuirea unor noi echipe când subiectul pare că a fost epuizat în activitatea cu vechea echipă. În continuarea sesiunii de brainstorming urmează o „perioadă de incubare”, de reflecție, evaluarea și
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
combinații în formarea echipelor fiind multiplu); avantajul principal al brainstorming-ului pe grupuri mari presupune reîmprospătarea implicării elevilor/studenților prin alcătuirea unor noi echipe când subiectul pare că a fost epuizat în activitatea cu vechea echipă. În continuarea sesiunii de brainstorming urmează o „perioadă de incubare”, de reflecție, evaluarea și selecția ideilor sau soluțiilor propuse realizându-se într-o a doua etapă. Evaluarea se poate face acordând scoruri ideilor în funcție de câteva criterii identificate tot în activitatea de grup; o tehnică utilă
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
de reflecție, evaluarea și selecția ideilor sau soluțiilor propuse realizându-se într-o a doua etapă. Evaluarea se poate face acordând scoruri ideilor în funcție de câteva criterii identificate tot în activitatea de grup; o tehnică utilă este să cerem grupului de brainstorming să facă astfel încât cea mai „proastă” idee de pe listă să funcționeze (în orice fel); surprinzător, în aproape o cincime din timp se vor găsi idei bune, iar în restul activității se va obține o stare de bună dispoziție și umor
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
în restul activității se va obține o stare de bună dispoziție și umor care va contribui la dezvoltarea pozitivă a moralului echipei. Grupul care evaluează ideile poate fi compus din aceleași persoane care au emis ideile sau dimpotrivă; la folosirea brainstorming-ului în interes educațional este util ca grupul care a emis ideile să fie același care le și evaluează la finalul sesiunii; acest lucru este necesar deoarece învestirea unor elevi/studenți cu titlul de evaluatori ai ideilor emise de colegii
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
astfel de rotație) și că energia investită în proces tinde să scadă, adună schițele și le afișează pe un panou/flip-chart pentru o discuție generalizată. 4.2.13. Metoda divizăriitc "4.2.13. Metoda divizării" Reprezintă o tehnică de tip brainstorming, însă mai puțin tradițională, în sensul că sunt urmărite: - enunțarea problemei în două cuvinte; - spargerea/divizarea problemei în două atribute separate; - împărțirea fiecărui atribut astfel obținut în altele două; - continuarea acestei acțiuni de divizare în câte două acțiuni, până în momentul
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
M.; Zlate, C. (1982), Cunoașterea și activarea grupurilor sociale, Editura Politică, București. *** (1996), Influența socială - texte alese, Editura Universității „Al.I. Cuza”, Iași. *** (1998), Oxford Wordpower Dictionary, Oxford University Press, New York. *** (1991), Personnel/Human Resources Management, West Publishing Company. www.brainstorming.co.uk www.jpb.com/creative/brainstorming. html www.ublib.buffalo.edu www.adprima.com www.clcrc.com www.educ.queensu.ca www.educ.state.ak.us www.ericfacility.net www.mcos.k12.md.us www.msdsteuben .k12.in.us
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
grupurilor sociale, Editura Politică, București. *** (1996), Influența socială - texte alese, Editura Universității „Al.I. Cuza”, Iași. *** (1998), Oxford Wordpower Dictionary, Oxford University Press, New York. *** (1991), Personnel/Human Resources Management, West Publishing Company. www.brainstorming.co.uk www.jpb.com/creative/brainstorming. html www.ublib.buffalo.edu www.adprima.com www.clcrc.com www.educ.queensu.ca www.educ.state.ak.us www.ericfacility.net www.mcos.k12.md.us www.msdsteuben .k12.in.us www.mycoted.com www.sasked.gov.sk
[Corola-publishinghouse/Science/2361_a_3686]
-
W. Glaser; J. Connor; S. Finkle; L. Torp; J. Savoie; A. Hughes); Teoria jocului de rol (F. Shaffel; Ch. Steffens); Teoria investigației prin grup (J. Dewey; H. Thelen); Teoria simulării (S. Boocock); Teoria grupului sinectic (W, Gordon; G. Prince); Teoria brainstormingului (A. Osborn; S. Parnes); Teoria investigației sociale prin proiecte (B. Massialas; B. Cocs; P. Campbell); Teoria învățării prin gândire laterală (E. De Bono); Teoria inteligenței multiple (R.E. Gardner) ; Teoria învățării prin descoperire (L. Schulman E. Keisler; D. Wittrock). • Paradigma intervențiilor
Învăţarea şcolară by Burlacu Gabriela Rodica () [Corola-publishinghouse/Science/1242_a_1884]