1,735 matches
-
Încerca să „confiște” sărbătoarea și să o transforme În instrument de propagandă. Opinia scria că: „N-a fost, desigur om, oricât ar fi el de Înapoiat În ce privește bunul gust, care să nu se fi Întrebat ce fel de specie de caraghios trebuie să fi fost acela care a Împodobit a doua capitală cu atâta prisosință și ridicul. Un oraș cu stâlpi boiți, plasați ici colo, Într-o disperată simetrie, steaguri și brad. Mitocănia te izbește cu atâta putere, Încât te Întrebi
Cultură, politică şi societate în timpul domniei lui Carol I : 130 de ani de la proclamarea Regatului României by I. NISTOR () [Corola-publishinghouse/Science/413_a_1283]
-
2002, p. 17. 15 Ibidem, p. 41. 16 Ibidem, pp. 39-40. 17 "Lumea a fost șocată de sosirea noii regine, Henrietta Maria, întrucât ea a adus cu dânsa o suită de preoți catolici care hălăduiau în jurul Londrei în anteriele lor caraghioase, provocând scandal și repulsie printre cetățeni". Roger Lockyer, Tudor and Stuart Britain, 1485-1714, Routledge, New York și Londra, 2005, p. 296. 18 "În 1625, parlamentul a voit să facă o revizuire generală a taxelor vamale. Intențiile au fost, se pare, de
[Corola-publishinghouse/Science/84950_a_85735]
-
imens succes, certificat și de cele șase reeditări succesive de-a lungul a patru ani263, care nu l-au lăsat indiferent nici pe Rabelais. Așa cum în Florența lui Folengo "în mijlocul acelei descompuneri generale a credințelor, a ideilor și a formelor, caraghiosul pătrunse și în cele două limbi (latina și italiana, n.n.) și se născu o a treia limbă, îmbinare a celor două (...), limba macaronică, o italiană latinizată", de fapt o "parodie a latinei și a italienei care își bat joc, pe
by Livia Iacob [Corola-publishinghouse/Science/1021_a_2529]
-
Dar ceilalți doi, bărbatul cel încruntat și femeia cea harnică [...]? Cum se numea clădirea aceea în care am învățat eu? Cum se numeau lucrurile pe care leam învățat eu? Cum se numea drăcia aceea frumoasă și minunată și nenorocită și caraghioasă, formată de ani, pe care am trăito eu? (M. Sorescu) Exclamația retorică se concretizează ca enunț sau serie de enunțuri ce contrastează în contextul stilistic prin intensitatea sentimentelor pe care le exprimă. Mărcile subiectivității și ale afectivității sunt interjecțiile, construcțiile
Şi tu poţi lua 10 la BAC! Ghid complet pentru probele de limbă, comunicare şi literatură română by Mioriţa Baciu Got, Rodica Lungu, Ioana Dăneţiu () [Corola-publishinghouse/Science/1365_a_2894]
-
cu nimeni, pentru a nu fi considerat un individ slab. Nu suportă să nu i se acorde maximă atenție. Vedetismul este visul care îi tulbură somnul în fiecare noapte. Ziua, ar fi în stare să facă orice, chiar și ceva caraghios sau josnic numai să capteze privirile tuturor. Eventual în cadrul unei emisiuni televizate în direct, pentru a nu fi suspectat că mârșăvia și mârlănia care îl caracterizează ar fi cumva simulate. Toată lumea trebuie să-l considere important. Și nimic nu cântărește
[Corola-publishinghouse/Science/1509_a_2807]
-
cu Byron. Toți avocățeii și medicii de doi bani, toți funcționărașii și tot tineretul stricat, fiii de croitori, simt durerea universală, nihilismul mistuitor al lui Leopardi. (...) În orice caz Leopardi este un mare poet; dar leopardienii sunt doar niște vietăți caraghioase și fără minte (...). Așadar citește-l pe Leopardi, dar citește-i și recitește-i și pe Homer, pe Dante, pe Ariosto.43 O reacție justificată la felul în care un public mediu, cu veleități literare, utiliza, banaliza, înjosea versurile poetului
Leopardi în secolul XX : cazul Quasimodo by Aurora Firţa [Corola-publishinghouse/Science/1445_a_2687]
-
refuze personal un consult medical. Rezultatele unei examinări medicale se discută numai cu pacienta, iar dacă ea vrea să dezvă luie ceva din aceste rezultate, hotărăște singură, chiar dacă este minoră. Împotriva masturbării „Nu te masturba, că te tâmpești“. Deși este caraghioasă de-a binelea, o astfel de afirmație este rostită frecvent cu maximă seriozitate de unii părinți care consideră masturbarea o boală gravă și o rușine fără margini. Pentru ca masturbarea să aibă efecte observa bile la un băiat, el ar trebui
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
întâmplă ca, fiind la începutul „carierei“ sale, el să se deghizeze imperfect sau să manifeste o discrepanță între vestimentație și maniere, care nu sunt încă ale celuilalt sex. Aceste stângăcii sunt repede sancțio nate de către ceilalți, care îl etichetează drept caraghios. Ni mic din ceea ce încearcă el să facă sub noua identitate nu este luat în serios. Ba, mai mult decât atât, aceiași oameni care îl desconsideră își propun cu obstinație să-i convingă pe travestit, dar mai ales pe transsexual
Lecții particulare : cum sã iei în serios viața sexuală by dr. Cristian Andrei () [Corola-publishinghouse/Science/1331_a_2697]
-
acum din alte imagini enigmatice, ale oniricului, angoasei, halucinațiilor, din teamă și din coșmar kafkian, cu o „vânătoare” rituală, o construcție parodiind mitul întemeierii, cu un „castel” unde bărbații o fac pe „nebunii”. Personajele masculine sunt de multe ori „slabe”, „caraghioase”, niște bufoni cu rol de purificare prin carnavalesc, în vreme ce femeile apar puternice, misterioase, sugerând forțe oculte, ca memorabilul personaj Tania, din povestirea „La anii treizeci...”. Antuza, de care se îndrăgostește Vicol, e „prezentă” constant, spunându-i bărbatului care nu o
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290379_a_291708]
-
echilibru, la "calea lineștii"? În mare, concepția sa este că nu poate nimeni să controleze viitorul, că destinul se joacă în sfere intangibile pentru muritori și că există o înlănțuire a cauzalităților după care lumea se conduce, indiferentă la eforturile caraghioase ale unora de a o deturna de la ale sale. Teorie veche, atitudine tipic medievală, din care lipsește însă sâmburele explicit creștin. Este, printre altele, una dintre cele mai coerente pledoarii etice din vechea noastră cultură. Șirul de pilde care urmează
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
a-l vâna, de a-l hăitui pe Inorog. De altfel, și aici, aproape de jumătatea alegoriei, atitudinea narativă față de personaj este una ironică; neputința vânătorilor de a-l captura pe Inorog, de nedepășit, în pofida insistenței și tenacității lor, îi face caraghioși: "Șoimul, câteodată peste munți înălțindu-să, locul, potica și închisoarea ei cum și în ce chip ieste videa, însă pre Inorog undeva macara nu zăriia. Căci Inorogul preste toată dzua supt deasăumbra pomilor aciuându-să și la un loc neclătit aședzindu-să, noaptea
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
numai să aibă aripi și să zboare, iară socoteala și râsul să-i lipsască, adevărat dobitocul acela pasire, iară nu om, ar fi"9. După ce își stabilește și își explică criteriile, într-un mod riguros, care se opune categoric dezordinii caraghioase ce definește discursul Corbului, Ciacalul emite concluzii ferme: "De care lucru drept și cu cale socotesc a fi, ca poftei adevărului, iară nu glasului Corbului, ascultători să fim. Așédară, aievea ieste că precum pofta adevărului, așé încheierea voroavei mele aceasta
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
Leviathanul lipsit de concurență. Ei bine, acest simbol al răului absolut are momentele sale de umanitate surprinzătoare, manifestă disponibilități de rațiune și de empatie pe care nu le-am fi bănuit. De pildă, se arată parcă amuzat de întreaga situație caraghioasă a Hameleonului, a cărui fire ticăloasă o sesizează fără greș. Îl întâmpină, la un moment dat, cu dispreț și cu ironie: Ce poate fi aceasta a ta lascavă și voioasă arătare? Oare ție vreun bine, au altuia vreun rău undeva
Inorogul la porţile Orientului - Bestiarul lui Dimitrie Cantemir: studiu comparativ by Bogdan Creţu [Corola-publishinghouse/Science/897_a_2405]
-
din nas sau au rămas în expectativă. Numărul partizanilor anticomuniști li se părea a fi ridicol de mic, iar mișcarea lor defensivă (și nu ofensivă) - lipsită de însemnătate. Luptătorii anticomuniști erau văzuți de filologi ca niște utopici nesăbuiți și chiar caraghioși. Recunosc că m-am simțit ofensată de o asemenea percepție injustă. Am luat atunci argumentația de la capăt, pas cu pas, și am început o construcție narativă a luptei de gherilă (atât cât a fost ea) a partizanilor anticomuniști români. Prin
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
nu a fost incorect și nici grandoman. I-a lipsit și ambiția care, în acest caz, ar fi prins, poate, bine. Nu a dorit puterea cu orice preț și, din pricina aceasta, a și pierdut-o, fiind catalogat ca laș și caraghios atunci când s-a retras din cursa pentru prezidențiale în 2000. Calitatea sa principală a fost decența, dar ea nu i-a folosit la nimic. Pentru că gustul lăsat în continuare de regimul său este, cum spuneam, acela al unei mediocrități păstoase
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
de un mal de siècle, atunci inclusiv acesta este unul decăzut. Mahalaua politică Academia Cațavencu ne-a obișnuit, cu aerul ei mucalit și vitriolant-ironic, de mai bine de zece ani cu o portretistică acidă a politicenilor români: găunoși, agramați, insipizi, caraghioși, chiar imbecili, majoritatea dintre ei. Insolența satirică a respectivului „săptămânal de moravuri grele” era menită să sancționeze prin zeflemea extremă viciile nației, exemplificând prin politicienii săi mai cu seamă. S-a mizat pe un grotesc coroziv și pe hilar, pe
[Corola-publishinghouse/Science/2083_a_3408]
-
că nu am lămurit împrejurările, nu am precizat exact locurile și cantitatea de arme și muniții sau nu am dat numele tuturor posesorilor de cocoșei etc. Băi banditule, trebuie să spui tot. Înțelegi? Tot! Adăugam date mai exagerate, nume mai caraghioase, spunând că așa le știam eu, pe porecle. Pe cele dintâi le și uitam și eram bătut ca să mi le aduc aminte sau eram acuzat că m-am răzgândit și omit numele intenționat. După două luni nu s a putut
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
Unul Parpalac, care vorbea mai des la astfel de ședințe, arunca cu noroi în special în Comandantul Horia Sima, căci se urmărea în mod special discreditarea lui. Cuvintele îi erau sugerate de stăpânii lui și aveau darul să-l facă caraghios. Dușmanul, indirect, îl indica pe cel care reprezenta linia de conduită legionară. Privind spre tribună am simțit un freamăt în tot organismul care punea în mișcare toate fibrele văzute și nevăzute ale ființei mele. Așa mi se întâmpla ori de câte ori trebuia
Imn pentru crucea purtată – abecedar duhovnicesc pentru un frate de cruce by Virgil Maxim () [Corola-publishinghouse/Memoirs/863_a_1818]
-
unde se găsesc - pentru completarea Monografiei. Sunt foarte curios să văd Muzeul pentru lit. și artă, la care ați depus competență și muncă uriașă. Sunt sigur că va arăta altfel decât celălalt (cu ursul lui Vârnav, care iese dintr-o caraghioasă vizuină). Îmi pare extrem de rău, că n-am văzut filmul cu Flt. Atât mata, cât și dl. Tatos mi-ați indicat ora 16,30 și el a Început la 16. Am venit la TV exact după ce se sfârșise emisiunea cu
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1277]
-
Mai încet... s-a încruntat Cristi. — De ce ? Crezi c-o să murim dacă ne-aude ? Și atunci ea s-a oprit brusc la șușotelile lor, s-a întors, lăsându-și părul parfumat să se rotească sălbatic. S-a uitat la mutra caraghioasă a lui Pribeagu, apoi la Mamutu’ și într-un târziu la Cristi, ai cărui ochi tineri, vii sclipeau și se umpleau parcă de tot soiul de cuvinte dulci care nu îi puteau ieși pe gură. Vedea clar dorința din privirea
Zaraza by Andrei Ruse () [Corola-publishinghouse/Science/864_a_1839]
-
smântână groasă. Am luat o gură de cidru pe care l-am scuipat pe dată. După-masă m-am apucat să construiesc în jurul pajiștii o îngrăditură din pietrele frumoase pe care le-am colecționat. Nu m-am hotărât încă dacă arată caraghios sau nu. E o zi noroasă și suflă o briză rece, iar marea radiază o lumină stranie, de culoarea cafelei. Spre seară, obișnuita cavalcadă a norilor. Stânci [i promontorii gigantice, clădite din norii aurii, maiestuoși, cu contururi uriașe tivite cu
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
până atunci își ațintise privirile pe gulerul deschis al cămășii mele, își înălță acum ochii spre ochii mei. Pupilele i se roteau și i se balansau într-un fel ciudat, caracteristic, poate ca efect al băuturii, și avea un mod caraghios de a-și încreți nasul și a-și lăsa în jos colțurile gurii, expresie copiată de la Wilfred Dunning. Fața i se schimonosea într-o grimasă dureros comică. Cât de conștiente de sine sunt fețele actorilor bătrâni! — Ascultă-mă, rege al
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
și, probabil, cu el. Hartley și cu mine nu puteam fi considerați doar doi turiști care se revăd, asta era în afară de orice dubiu. Soțul ei va trebui, cel puțin, să mă suporte. Poate că o să vadă în mine o figură caraghioasă? Nu-mi păsa de asemenea lucru, dar imaginația îmi zbura atât de vertiginos, încât o și auzeam pe Hartley spunându-i soțului ei: „Vai, iar a venit dragul de Charles, nu se poate ține departe de mine!“ - în timp ce, desigur, în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
să mai urmeze, și lumea fusese transformată. Am repetat, cu un fel de voluptate a autoflagelării: — Nu, Lizzie, dragostea mea, micuță, vitează, Lizzie, nimic nu mai poate avea loc între noi doi. Îți sunt atât de recunoscător pentru... pentru... — E caraghios, spuse Lizzie, vorbind aproape printre lacrimile care-i curgeau liniștit, e caraghios. Întregul drum de la Londra până aici, și e o distanță atât de mare - am închiriat o mașină, n-am vrut s-o folosesc pe a lui Gilbert - și
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]
-
de voluptate a autoflagelării: — Nu, Lizzie, dragostea mea, micuță, vitează, Lizzie, nimic nu mai poate avea loc între noi doi. Îți sunt atât de recunoscător pentru... pentru... — E caraghios, spuse Lizzie, vorbind aproape printre lacrimile care-i curgeau liniștit, e caraghios. Întregul drum de la Londra până aici, și e o distanță atât de mare - am închiriat o mașină, n-am vrut s-o folosesc pe a lui Gilbert - și tot drumul am purtat o minunată conversație de dragoste cu tine. Ah
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2341_a_3666]