736 matches
-
La Homer, Illiada (XXIII, 811-825; VI, 92-8), sunt relatate turniruri precum cele organizate în onoarea lui Patrokles. Erau lupte simulate cu arme, numite o(plomaciva (hoplomachia), care era o artă (sportivă) a scrimei, precum și cea de mai târziu, de la turnirurile cavalerești medievale. Desigur, și la vechii greci era o „virtute”, una dintre septem probitates care alcătuiau curriculumul educației cavalerești. 14. Cf. Marrou, op. cit., capitolul IV, pp. 76-80. 15. Referitor la paidotrivbh", vezi studiile lui A. Jülicher și Pauly-Wissowa (cf. Marrou, op. cit
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
lupte simulate cu arme, numite o(plomaciva (hoplomachia), care era o artă (sportivă) a scrimei, precum și cea de mai târziu, de la turnirurile cavalerești medievale. Desigur, și la vechii greci era o „virtute”, una dintre septem probitates care alcătuiau curriculumul educației cavalerești. 14. Cf. Marrou, op. cit., capitolul IV, pp. 76-80. 15. Referitor la paidotrivbh", vezi studiile lui A. Jülicher și Pauly-Wissowa (cf. Marrou, op. cit., vol. II, p. 408). Sunt cunoscute carierele strălucite ale unor paidotribi antici precum Ariston, fiul lui Aprodeisias, sau
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
alcuiniană. A fost, probabil, una dintre acele „șanse astrale” pe care istoria le oferă, câteodată, minților geniale. Alcuin a beneficiat de sprijinul lui Carol cel Mare și de înțeleptul sfetnic al acestuia, Eginhard (770-840)2. Carol cel Mare, eroul romanelor cavalerești, a fost, în realitate, un monarh absolut ambițios și vizionar. Visul său era același nutrit și în zilele noastre: unificarea Europei. Mai precis, urmărea să-și consolideze imperiul european ridicat pe ruinele celui roman, cu ajutorul religiei creștine impuse diverselor populații
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
zări ale lumii. Cea de-a „șaptea zi” este, bineînțeles, duminica. Fecioara princiară aduce la cunoștința tuturor castelanilor inițiați că au devenit „cavaleri ai pietrei de aur”. Rosenkreutz a devenit „rege și maestru” absolut al acestui nou și definitiv „ordin cavaleresc”. De-acum reforma s-a încheiat. Nimeni nu mai are nevoie de vreo altă religie sau de vreo altă trudă. S-a luat în stăpânire Lâna de Aur (Societatea Bunăstării) și s-a instituit Edenul Veșnic, în care nu mai
[Corola-publishinghouse/Science/2254_a_3579]
-
putere enormă atât în plan politic, cât și în plan cultural. Reușise să-i convingă pe principii creștini să participe la cruciade (1095-1272), să-i mobilizeze împotriva ereziilor (cruciada împotriva albigenzilor 1202-1229). În sânul său apăruseră ordine religioase militare și cavalerești, dar și marile ordine de călugări cerșetori, precum franciscanii (1209), carmeliții (1209), dominicanii (1215), care în numele sărăciei evanghelice renunțau la proprietăți, chiar și colective și se dedicau învățăturii și predicării. Astfel, papalitatea nu numai că s-a eliberat și a
Biserica şi asistenţa socială din România by Ion Petrică [Corola-publishinghouse/Science/899_a_2407]
-
înțelepciune, sunt Curierul secret (1974), Cavalerii (1975), Taina cavalerilor (1976), Cavalerii Ordinului Basarab (1977), la care se adaugă, în 1987, Cavalerii râsului (în colaborare cu Radu Bărbulescu), carte apărută la puțină vreme după emigrarea sa în SUA. Toate romanele sale „cavalerești” s-au bucurat de succes, tirajele epuizându-se rapid. Primele trei titluri constituie o trilogie de sine stătătoare, urmărind evenimentele petrecute între 1593 și 1601 în Țările Române, iar Cavalerii Ordinului Basarab este o saga de secol XIV. Deși poate
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286672_a_288001]
-
și o apropiere care, în final, îl transformă pe om, îl îmbogățește: "pentru copilul care a venit pe lume, lumea lui este lumea; iar creșterea reprezintă o ucenicie a exteriorității și a socialității, am putea spune într-un mod oarecum cavaleresc că viața omenească este închisă între aceste două extreme, a eului care invadează lumea, și a lumii care sfârșește prin a absorbi eul sub formă de cadavru sau cenușă. Și, cum descoperirea celuilalt străbate mai multe etape, de la celălalt ca
by CORINA DABA-BUZOIANU [Corola-publishinghouse/Science/1013_a_2521]
-
Miazăzi-Miazănoapte) sunt adevărate „memoriale de sentimente”. Afiliat de unii critici liricii ardelene, în descendența lui Lucian Blaga sau a lui Radu Stanca, catalogat de alții drept un „tradiționalist emancipat” (Marin Mincu), V. este mai de grabă „un suflet romanțios și cavaleresc, elegiac și ironic în același timp, cu finețuri caligrafice” (Nicolae Manolescu). Prin întoarcerea perpetuă la vârsta de aur a copilăriei, la matcă, precum și prin analogia operată consecvent între universul cărților și cel al realității imediate (Biblioteca de rouă), V. se
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290573_a_291902]
-
Orice duel se stabilește în numele proclamării dreptății prin confruntarea adversarilor luptători pentru victorie. Cineva urmează să poarte stigmatul învinsului, iar altcineva trofeul învingătorului. Principiile cavalerești din îndepărtata societate medievală nu iau tocmai formele sale tradiționale în contextul timpurilor noastre, însă își păstrează esența, aplicată cu siguranță de omul contemporan. Nu! Noi nu ne înjunghiem cu șpaga (sic!) demonstrând abilitățile noastre de a mânui o armă
Apogeul by Ecaterina Reus () [Corola-publishinghouse/Science/878_a_1801]
-
încăpuseră pe mâinile altcuiva? Dați-mi, vă rog, exemple din ambele categorii, dacă aveți. A.R. Cărți pe care n-aș fi vrut să le traduc au fost puține, pentru că, în general, editurile îmi dădeau să aleg. Aveau o purtare cavalerească și se consultau cu mine cu privire la ce mi-ar fi plăcut să traduc. Am avut și câteva mici sughițuri, dar asta doar în prima parte a carierei. De exemplu, am tradus o carte căreia i-am uitat autorul, dar căreia
Toamna decanei: convorbiri cu Antoaneta Ralian by Radu Paraschivescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/592_a_1297]
-
simțea bine, nu-l supăra nimic în rest, numai că nu se putea sprijini prea bine pe picior, fiind silit să rămână la pat. Fiindu-i mai bine și fiind obișnuit să citească acele cărți lumești și mincinoase numite romane cavalerești, ceru câteva pentru a-și omorî timpul. Dar cum în acea casă nu se găseau asemenea cărți, i-au adus Viața lui Cristos și o carte cu viețile sfinților în limba spaniolă 2. 6. Citea și iar citea acele pagini
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
în acel picior. Armele lui Isus Cristos 17. Apoi și-a reluat drumul spre Monserrat, cugetând, cum avea obiceiul, la faptele de vitejie pe care avea să le facă din dragoste pentru Dumnezeu. Și cum avea mintea plină de faptele cavalerești din istorisirile despre Amadis de Gaula și din alte asemenea cărți, îi veni în gând să le imite 1. Astfel, se hotărî să facă veghea de arme o noapte întreagă, fără să se așeze sau să se culce, stând în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2024_a_3349]
-
luat prizonier. Timp de un an suportă umilințele, lipsurile și chinurile administrate „trădătorilor”. În anul 1203 este răscumpărat și se întoarce acasă. Spre uimirea și nemulțumirea tatălui, Francisc nu mai este interesat și avid de câștig, de petreceri, de visuri cavalerești. Frecventează bisericuțele din marginea orașului, rămâne ore întregi într-o tăcere misterioasă, se roagă uneori cu suspine adânci și în momentele de extaz se duce chiar între leproșii cazați în afara zidurilor orașului, lucru de neconceput pentru un cetățean onorabil și
Franciscani în zeghe : autobiografii şi alte texte by Iosif Diac () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100985_a_102277]
-
principe atât de vestit; ceea ce ar fi de folos nu numai întregii Creștinătăți, dar mai cu seamă Poloniei, ce va avea mai apoi a da piept, singură, cu turcimea, dacă Doamne ferește -, va fi înfrântă Moldova". Iată adevărata, viteaza și prea cavalereasca Polonie! ridică glasul cu însuflețire Ștefan. Mai cu seamă episcopul Dlugosz. Tot tu, bunule Pater? Cum aș putea să-ți mulțumesc? Cazimir se teme să intre în horă, spune Vlaicu. A nu alege nimic, a sta cu brațele încrucișate e
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1556_a_2854]
-
spre cei trei bărbați care-l priveau cu oarecare mirare și spuse: — Frate Conrad, m-am gândit mult la ce mi-ai spus. Poate că nu te-am Înțeles de la Început. Eu sunt un răz boi nic crescut În tradiția cavalerească, așa cum am moștenit-o de la strămoși. Menirea mea e să lupt. Meseria mea e să mâ nuiesc spada și s-o mânuiesc bine. Așa am făcut până acum și așa voi face și de acum Înainte. Dar Încet, Încet, am
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
mânuiesc bine. Așa am făcut până acum și așa voi face și de acum Înainte. Dar Încet, Încet, am În țeles că ai dreptate. Timpurile se schimbă, omenirea se Îndreaptă spre alte vremuri. Nu se va mai mulțumi cu Întreceri cavalerești, cu Încăierări și cu jurăminte de dra goste făcute doamnelor visurilor. și noi ne-am schimbat. și supușii noștri. Tu și prietenul tău Bodo, care-i tânăr, dar a umblat mult și are minte și Înțelepciune de bătrân, mi ați
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
merită numai cuvinte de laudă, domnule ministerial. Este tocmai ceea ce prevede codul cavalerilor, cel pe care ai jurat să-l respecți atunci când ai primit din mâna tatălui meu pintenii de argint. Nu-i așa? — Vai, domniță, trăim alte vremuri. Cinul cavaleresc nu mai e cel de odinioară. Idealurile și moravurile s-au schimbat. Astăzi contează banii și avuțiile, nu cinstea și virtuțile. Dacă până și regii și prinții cerșesc bunăvoința negustorilor și cămătarilor, ce s-a mai ales de virtuțile cavalerești
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
cavaleresc nu mai e cel de odinioară. Idealurile și moravurile s-au schimbat. Astăzi contează banii și avuțiile, nu cinstea și virtuțile. Dacă până și regii și prinții cerșesc bunăvoința negustorilor și cămătarilor, ce s-a mai ales de virtuțile cavalerești?... Da, am văzut asta, suspină Adelheid cu amărăciune. — ...ceea ce nu mă Împiedică să-i apăr pe cei care au nevoie de ajutorul meu! Atunci fă-o, cavalere, și toată nobilimea Îți va admira virtutea! — Da, dacă mă gândesc bine, ar
Mostenirea by Lidia Staniloae () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1352_a_2739]
-
Shakespeare, la Cervantes, la Baudelaire, la Eminescu. Concepția romantică despre iubire, de la trubaduri și Minnesängeri până la un Novalis și până la Eminescu, e asociată cu aspirația contopirii cuplului în eternitatea neființei. Fascinația aceasta, care e a lui Tristan și a tradiției cavalerești în genere, a fost totdeauna inspiratoarea marilor pasiuni erotice (cum arată Denis de Rougemont în L’amour et l’Occident). Din formula lui Călinescu, relevând că orizonturile poetului sunt nașterea și moartea lumii, cel de al doilea orizont e într-
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
Sunt un Icarus modern, un Icarus ce și va feri aripile de soare, însă. Mă simt personajul unei povești și alunec în visare... La destinație, avionul a făcut turul de salut deasupra aeroportului japonez, apoi a aterizat. Este un gest cavaleresc ce face parte din „codul de onoare” al aviatorilor. După 12 ore de zbor, Paris Narita, am ajuns într-un aeroport ce semăna, mai degrabă, cu o seră de flori în care predominau gingașe orhidee în toate culorile curcubeului și
Japonia. Mister şi fascinaţie by Floarea Cărbune () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1258_a_2102]
-
fel de poliție secretă a lui Vodă. Arhimandritul chiamă pe Jderi la Curte și îi pune sub jurământ în curent cu planurile și destinele lui Vodă, pentru care a fost jurat de Bogdan-Vodă, care Bogdan-Vodă moștenise jurămândul dela Maramureșeni, legământ cavaleresc și mistic, pecetluit și de sihastrul dela Călimani urmaș al Dekeneilor. Semn steaua cu cinci crengi). Măria sa are nevoie de oameni de credință tare. Deci Arhim. cere lui Simion să vie în slujba lui Vodă la Curte. Cu Jder cel
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1551_a_2849]
-
despre oastea lui Igor” în traducerea lui Mihai Beniuc, publicate în „Analele Universității Al.I.Cuza”. Autoarea a tradus ea însăși mult. Au rămas de la ea în manuscris fragmente traduse din Rusalka, Ruslan și Ludmila, Boris Godunov, Scene din vremuri cavalerești de Pușkin, versuri de Lermontov, din care a tălmăcit și Cântecul pentru negustorul Kalașnikov, nuvelele Nume cabalin și Moartea unui slujbaș de Cehov, fragmente din scrisorile acestuia, reunite sub titlul Cehov despre artă, precum și ciclul Serile de la Dicanca din Groaznica
PERSONALITĂȚI UNIVERSITARE IEŞENE DIN BASARABIA by VLAD BEJAN IONEL MAFTEI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91488_a_93522]
-
pe Dumnezeu! Îl caut pe Dumnezeu! "izbucnesc în râs". Știința veselă Parabola lui Nietzsche care îl are ca protagonist pe "omul nebun" se regăsește în Știința veselă (III, n. 125). Titlul cărții trimite la acea proverbială gaya scienza a cântecului cavaleresc și a spiritului liber, pe care se dansează dincolo de orice morală (Cântările principelui Vogelfrei). Pentru Nietzsche este pasul decisiv către vindecarea interioară și exterioară, către noua bucurie de a trăi, acea bucurie de a trăi fără Dumnezeu. În 2009, cu
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
despre oastea lui Igor” în traducerea lui Mihai Beniuc, publicate în „Analele Universității „Al. I. Cuza”. Autoarea a tradus ea însăși mult. Au rămas de la ea în manuscris fragmente traduse din Rusalka, Ruslan și Ludmila, Boris Godunov, Scene din vremuri cavalerești de Pușkin, versuri din Lermontov, din care a tălmăcit și Cântecul pentru negustorul Kalașnikov, nuvelele Nume cabalin și Moartea unui slujbaș de Cehov, fragmente din scrisorile acestuia, reunite sub titlul Cehov despre artă, precum și ciclul Serile de la Dicanca din Groaznica
Personalităţi ieşene by IoanTimofte () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91513_a_93222]
-
mai îndârjit, dorea să se întâlnească și să se bată cu vânătorii inamici, dar duelul mult așteptat nu venea. Nu-și putea închipui atunci că va fi lovit mișelește, pe nevăzute, el care era brav și loial și dorea lupta cavalerească. Fatalitatea crudă face însă ca în ziua de 22 iulie, exact o lună de la război, în timp ce executa a 39-a misiune, ca șef de patrulă într-o misiune de interdicție, pe când se găsea deasupra terenului ocupat încă de bolșevici, aparatul
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]