842 matches
-
simt într-o situație periclitată." Nu înțeleg prea bine ce de deranjează. Omul ăsta mă urăște." Ei și? El urăște pe toată lumea. Pe tine te-ar fi urât oricum și va continua să te urască, chiar dacă te muți. Ești tânăr, chipeș, ai bani, ai tot ceea ce el nu poate și nu va putea niciodată să aibă. M-ar fi urât poate oricum, dar nu în halul ăsta. Rivalitatea pentru Nastia îmi iese pe nas." Locotenentul făcu o pauză și întrebă cu
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
pentru că-și păstrase tradițiile culinare și marele stil de altădată, e frecventat de elita bucureșteană. Dincolo de draperiile trase cu grijă, obișnuiții casei sunt cu siguranță pe cale de a dejuna în clinchetul paharelor de cristal. Play-boyul, specializat în vastele fresce istorice; chipeșul sexagenar, care se pregătește să interpreteze pe ecran rolul lui Burebista, regele mitic al strămoșilor noștri, dacii; poetul bețivan căruia chelnerii îi împrumută, după cum e cazul, o haină sau o cravată, ca regulamentul să fie respectat; criticul muzical ce revendică
by Georgeta Horodincă [Corola-publishinghouse/Memoirs/1098_a_2606]
-
Jinshi lăsau paharele pline să plutească pe lac. Când paharul ajungea în fața vreunui Jinshi, acesta avea obligația să-l ia și să-l golească, iar pe urmă să compună o poezie. În același timp, doi dintre cei mai tineri și chipeși Jinshi erau invitați să culeagă din grădină florile cele mai alese și să le împartă apoi fiecărui titular. Prin urmare, această masă grandioasă a fost numită "Banchetul cu flori de la Qujiang". Într-un an, după încheierea banchetului, titularii se plimbau
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
mireasă, vreau să văd dacă e sau nu frumoasă! Când fata ajunse în fața lui, el îi aruncă o privire și spuse: Nu. Fata asta nu e destul de frumoasă pentru a fi soția lui Hebo. Trebuie să găsim alta și mai chipeșă. Dar cum astăzi este chiar ziua căsătoriei, trebuie să-i cerem vrăjitoarei să intre în fluviu ca să-l anunțe pe Hebo că mâine îi vom oferi o fată mult mai frumoasă. Și ordonă soldaților s-o arunce pe vrăjitoare în
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
căzut într-o ambuscadă și trei dintre ei au fost uciși, iar unul a fost luat prizonier. Acesta din urmă, anchetat fiind, a spus că are numele de familie Muyi, reușind astfel să-și ascundă identitatea. Văzând că Muyi era chipeș și viteaz, împărăteasa Xiao din Liao a măritat-o pe prințesa Tiejing cu acesta. Tinerii căsătoriți se iubeau foarte mult și peste puțin timp au avut un copil. Până în acel moment, nimeni nu a bănuit că Muyi era de fapt
[Corola-publishinghouse/Administrative/1478_a_2776]
-
probabil o compunere care mi se părea foarte importantă, pe vremea aceea, își spuse. Stropii de ploaie mă inspirau, așa cum, probabil, mă inspira și amintirea petrecerii de la Georgiana din noaptea anterioară și, mai ales, gândul la întâlnirea cu un băiat chipeș și zâmbăreț care mă remarcase și care părea interesat de mine. Eduard. De ani și ani de zile îl ștersese din minte pe Eduard, deși atunci, în ziua aceea când fusese la olimpiadă, i se păruse că tot universul capătă
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
niciodată Înțelege fascinația pe care-o simțeau atât de mulți dintre ei, mai cu seamă față de multele manifestări violente ale morții. Se uită din nou la chipul tânărului de pe caldarâm, acum obiectul atât de multor priviri nemiloase. Era un bărbat chipeș, cu păr blond, scurt, Întunecat la culoare din cauza apei care Încă se aduna În jurul lui. Ochii erau de-un albastru clar, translucid, fața era simetrică, nasul Îngust și delicat. În spatele lui, Brunetti auzi vocile polițiștilor care Începură să Împingă mulțimea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
din nou paginile. Dosarul acesta conținea o altă fotografie față de cea pe care o văzuse În celălalt. Pentru prima dată, chiar dacă-i văzuse chipul mort și trupul despuiat, Brunetti Își formă o idee clară a felului cum arătase tânărul. Mai chipeș În fotografia aceasta, Foster avea aici o mustață scurtă pe care și-o răsese cândva Înainte să fie ucis. Când a fost făcută fotografia aceasta? — Probabil când a intrat În serviciul militar. — Cât timp a trecut de atunci? — Șapte ani
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2078_a_3403]
-
astfel Încât somnul de mătase al lui Nikki să nu fie tulburat. Din când În când, mă uitam pe geam la brațele lui rotunde și la pletele negre care i se revărsau pe umerii lucioși. La treizeci și ceva de ani, chipeșul Nikki era Încă adolescentin. Chelnerul ne adusese fragi de pădure, borcănașe cu gem și boluri din ceea ce Învățasem să numesc argintăria hotelului. Ravelstein și‑a mâzgălit lăbărțat numele pe un cec, În timp ce‑și ducea un corn la gură. Eu eram
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Înalt decât mine. Efectul pe care‑l exercita era uneori frapant: datorită staturii sale impozante, purta hainele cu un aer mult mai dramatic. Nici prin cap nu mi‑ar fi trecut să neg acest lucru. Pentru a fi cu adevărat chipeș, un bărbat trebuie să fie Înalt. Eroul tragic trebuie să depășească Înălțimea medie. Nu mai citisem Aristotel de secole, dar atât Îmi mai aminteam din Poetica. În rue St. Honoré, Îmbibată de Întregul farmec al istoriei și politicii franceze - cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Rosamund cea lipsită de experiență vedea lucrurile cu mai multă claritate decât toți ceilalți. Eu nu mă gândisem niciodată la crize sau la urgențe. Puteam oare conta pe un taxi la ora aceea matinală? Da. În primul rând pentru că aferata, chipeșa, neînduplecata noastră proprietăreasă afro‑caraibiană, Între două vârste, luase notă, cu o seară Înainte, de ambulanță și de doctor. Probabil că schimbase vreo două vorbe cu conștiinciosul, dar nu Întru totul demn de Încredere medic francez. Nici măcar nu era nevoie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2144_a_3469]
-
Însemne heraldice Măsurarea timpului În Japonia medievală Japonia Centrală În secolul al XVI-lea Notă către cititor CARTEA ÎNTÂI „Maimuță! Maimuță!“ Banditul Tenzo Pușca lui Koroku Muntele Florii de Aur Un alt stăpân Seniorul idiot CARTEA A DOUA Un bărbat chipeș Zidurile din Kiyosu Ostaticul lui Yoshimoto Seniorul cu dinții Înnegriți Mesagerul CARTEA A TREIA Un castel clădit pe apă Ademenirea tigrului Maestrul din Muntele Kurihara „Fii un vecin prietenos“ Shogunul rătăcitor CARTEA A PATRA Dușmanul lui Buddha Shingen-cel-cu-Picioare-Lungi sau Shingen-picioare-lungi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
aceasta. Sammi răspunse: — După ce ajungem Înapoi la castel, ați dori să vă fac o critică a strategiei de azi? Nobunaga nici nu-l mai asculta. Își lepădase armura și se avântă În râu, să se răcorească. Tenul deschis și trăsăturile chipeșe ale lui Nobunaga arătau că Înaintașii săi fuseseră bărbați și femei de o excepțională frumusețe. Când Întoarcea capul spre cineva, Îl pătrundea cu privirea-i fermă. Conștientizînd, În sfîrșit, acest reflex, Începe să Îl ascundă prin rîs, lăsându-l pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
al treisprezecelea shogun Ashikaga SENIORUL NAGOYA, vărul lui Nobunaga IKEDA SHONYU, vasal al clanului Oda și prieten cu Tokichiro TAKIGAWA KAZUMASU, vasal superior al clanului Oda SUMPU, capitala provinciei Suruga OKAZAKI, capitala provinciei Mikawa KYOTO, capitala Japoniei imperiale UN BĂRBAT CHIPEȘ — Okoi! strigă Mataemon de cum ajunse acasă. Soția sa se grăbi să-i iasă În Întâmpinare. — Pregătește niște sake, spuse el dintr-odată. Am adus un musafir. — Ei, dar cine e? — Un prieten al fiicei noastre. Tokichiro intră În urma lui. — Domnul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Tokichiro, care nu avea Încredere În propria sa Înfățișare, individos. La urma urmei, nu-i putea Împiedica pe oameni să-l numească Maimuță. Așadar, nimic nu detesta mai mult decât să audă spunându-se despre cineva că era „un om chipeș“. Iar Inuchiyo era, cu siguranță, un om chipeș. — Plănuiești să i-o dai pe Nene de soție? Fără intenție, ajunseseră discuția depășise limitele conversației obișnuite. — Cum? Nu, răspunse Mataemon, clătinând din cap. Ridică la buze ceașca, parcă trezit dintr-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Înfățișare, individos. La urma urmei, nu-i putea Împiedica pe oameni să-l numească Maimuță. Așadar, nimic nu detesta mai mult decât să audă spunându-se despre cineva că era „un om chipeș“. Iar Inuchiyo era, cu siguranță, un om chipeș. — Plănuiești să i-o dai pe Nene de soție? Fără intenție, ajunseseră discuția depășise limitele conversației obișnuite. — Cum? Nu, răspunse Mataemon, clătinând din cap. Ridică la buze ceașca, parcă trezit dintr-o adâncă revenire. În calitatea mea de tată, aș
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
-o jos. Dacă Tokichiro era beat, acest lucru nu se vedea. Până atunci, se delectase cu propriile lui fantezii, dar, În timp ce asculta problema lui Mataemon, deveni dintr-o dată foarte serios. „Am un rival dur,“ Își spuse el. Inuchiyo era „bărbatul chipeș“ pe care Tokichiro Îl antipatiza atât de mult, dar nu prea putea fi numit un bărbat model. Crescut Într-o țară răvășită de război, era curajos, Însă Încăpățânați și indulgent cu sine. Inuchiyo luptase În prima ca campanie, alături de armata
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
se citească un zâmbet și părea să fie amuzat de omul acesta care apăruse din senin. În acel moment, Hideyoshi Îl studie obiectiv. Constituția lui Hanbei nu părea foarte robustă. Avea pielea flască și chipul palid. Dar era un om chipeș, iar roșeața gurii sale era deosebit de frapantă. Una peste alta, ținuta lui era consecința unei bune educații. Era senin și vorbea calm, zâmbitor. Dar era Îndoielnic dacă la suprafața acelei făpturi omenești se manifesta, cu adevărat, adevărul ascuns dedesubt, la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
APUS, domeniul clanului Mori ITAMI, castelul lui Araki Murashige AMURGUL PROVINCIEI KAI Takeda Katsuyori văzuse ivirea a treizeci de primăveri. Era mai Înalt și mai lat În umeri decât tatăl lui, Takeda Shingen, și se spunea că era un om chipeș. Era al treilea an după moartea lui Shingen; Luna a Patra urma să Încheie perioada oficială de doliu. Ultima poruncă a lui Shingen, „Ascundeți-vă doliul timp de trei ani,“ fusese aplicată fără greș. Dar, În fiecare an, la comemorarea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
armuri, care călărea strâns În jurul lui Katsuyori - nu se zărea nici un semn de declin. Katsuyori avea o supremă Încredere În sine Însuși, imaginându-și Castelul Okazaki deja În mâinile lui. Cu intarsiile aurii ale vizierei reflectându-i-se pe obrajii chipeși, acel tânăr general părea să aibă un viitor strălucit. Și, de fapt, chiar obținuse victorii, care ațâțaseră spiritul de luptă din Kai, chiar și după moartea marelui Shingen. Pornind din Kai În prima zi din Luna a Cincea, trecură, În
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
vină cineva și să-l servească. Gura carafei lăcuite cu auriu atinse buza ceștii vișinii și, cu toate că sticla se goli repede, ceașca Încă nu era complet plină. Cineva mai aduse una și, În sfârșit, ceașca se umplu ochi. Tânărul și chipeșul erou Își Îngustă ochii, ridică la buze ceașca și o bău dintr-o singură Înghițitură. — Așa. Și dumneata? — Eu nu am asemenea talente, zâmbi Hideyoshi. La refuzul lui Hideyoshi de a bea, Genba insistă: — De ce nu bei? — Nu țin la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Te ridici la Înălțimea vechii dumitale reputații. Am auzit că ai o Îndelungată experiență, comentă Katsuie. — La sake, adică? — La mult, mult sake, adică. Inuchiyo râse din toată inima, clipind din singurul său ochi, În lumina lumânărilor. Era același om chipeș pe care Îl cunoscuse Hideyoshi În tinerețe. — Hideyoshi n-a fost niciodată un mare băutor, continuă Katsuie. — Într-adevăr. Se Înroșea imediat la față. — Dar Îmi aduc aminte că, pe vremea când erați tineri, adesea petreceați toată noaptea bând Împreună
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
luptător dornind să ia stindardul de comandant și capul despre care credeau că era al lui Katsuie. Toți se Întreceau, unii cu alții, pentru marea pradă. Sub Învălmășeala de lănci, Menju Shosuke Își găsi moartea În luptă. Războinic tânăr și chipeș, de vreo douăzeci și cinci de ani doar, fusese disprețuit de oameni ca Genba și Katsuie din cauza gentileței, grației și iubirii lui pentru Învățătură - trăsăturile inocente ale lui Shosuke erau Încă ascunse de coif. — L-am ucis pe Shibata Katsuie! răcni un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Apoi, Îmbrăcă kimonoul roșu și, pe deasupra, mantaua cu mâneci largi și modele mari. Întinse mâinile să-i fie legate și se urcă În căruță. În anul acela, avea robusta vârstă de treizeci de ani, fiind un bărbat peste măsură de chipeș, a cărui moarte o deplângeau cu toții. Căruța fu mânată pe străzile din Kyoto, apoi Îndărăt, În Uji, unde fusese Întinsă pe pământ o piele de animal. — Îți poți tăia singur pântecele, Îi propuse lui Genba călăul. Îi fu oferită o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Întâmplat la Haguro, pe care mi-o voi lua azi, nu e numai pentru mine. Le voi arăta c-am să șterg și rușinea socrului meu. Intenționa ca, În ziua aceea, să-și recapete cinstea obrazului. Nagayoshi era un bărbat chipeș, iar veșmântul morții pe care-l purta cu acel prilej părea mult prea trist pentru el. — Ați transmis vestea celor din avangardă? Mesagerul, care se Întorsese, Își aduse calul lângă cel al stăpânului său, potrivindu-i pasul după al acestuia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]