495 matches
-
Românie și minunata Italie mussoliniană. În această notiță, raționamentele sale colectiviste și apelul la "resursele vitale ale unui popor" seamănă grozav de bine cu raționamentele pe care le vor face, în anii treizeci, tot pentru elogierea extremei drepte și a colectivismului, Cioran și Noica; autorul, care are numai 22 de ani, mai adaugă și cîteva vagi considerații despre carte, afirmînd că a găsit-o "agreabilă" ca lectură, dar "detestabilă" ca "reflexie politică". Mussolini însă îi place și mai tîrziu, dintr-un
Diavolul și ucenicul său: Nae Ionescu-Mihail Sebastian by Marta Petreu () [Corola-journal/Journalistic/8633_a_9958]
-
ce nu sunt corupți sau interesați de foloase proprii". Adrian Petrice, membru în grupul de inițiativă al partidului, a subliniat ideile și principiile care au stat la baza platformei UCDR: "- principiul personalismului, care este o alternativă la individualism (liberali) și colectivism (socialiști): o persoană nu este nici autosuficientă, dar nici nu poate fi considerată o rotiță într-un angrenaj social; fiecare persoană este unică și indispensabilă. - familia, cea mai importantă comunitate, celula de bază a societății; - administrarea responsabilă - omului i s-
Un nou jucător politic. Ce PARTID tocmai s-a LANSAT by Covrig Roxana () [Corola-journal/Journalistic/33051_a_34376]
-
avînt. A încercat, cumva, să reziste tăvălugului, a imaginat un camuflat manifest al nesupunerii în Sensul clasicismului și în alte luări de poziție independența (vezi Aproape de Elada, colecția "Capricorn", 1985), dar împrejurările n-au pregetat să-l înglobeze în neantul colectivismului. Absorbirea silnica s-a produs, ineluctabil, la "Tribuna poporului", la "Națiunea", în pofida închipuirilor că-i mai era îngăduit să braveze revărsarea de mediocritate, s-o țină pasă-mi-te la distanță cît a mai fost posibilă reduta de la "Revista Fundațiilor
Un centenar oarecum prematur by Geo Șerban () [Corola-journal/Journalistic/17912_a_19237]
-
aveau și oțelarii gălățeni din Caractere. Stimulat de principiile democrației socialiste, Ioan Iuliu Plătică (automatizator la Pitești și “cap” al Familiei Plătică -un fel de The Flintstones al epocii de piatră comuniste) e fascinat de uniformitatea vestimentară și atras de colectivismul alimentar: “Casele de cultură, cantinele restaurant și îmbrăcămintea - Să înființăm niște cantine ieftine în care tinerii să fie obligați să mănînce!” (p. 75). Dincolo de orice vis aberant al debilului mintal, construit pe fantasma abundenței culinare (în variantă Budai-Deleanu) și pe
Alexandru Monciu-Sudinski: biografii comune ale comunismului by Ion Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/13165_a_14490]
-
Casele de cultură, cantinele restaurant și îmbrăcămintea - Să înființăm niște cantine ieftine în care tinerii să fie obligați să mănînce!” (p. 75). Dincolo de orice vis aberant al debilului mintal, construit pe fantasma abundenței culinare (în variantă Budai-Deleanu) și pe eficiența colectivismului culinar (în variantă stalinistă), imaginea rămîne una impregnată de cel mai dur realism comunist. Pragmatismul ei criminal se regăsește în idealul ceaușist al controlului populației prin centralizare locativă și alimentară. Acesta a fost materializat, pe de o parte, în desființarea
Alexandru Monciu-Sudinski: biografii comune ale comunismului by Ion Manolescu () [Corola-journal/Journalistic/13165_a_14490]
-
faptul că ideologul PND, Michael Nier, a fost membru activ în PSUG (deci partidul comunist est german), lector de socialism științific, propagandist cîndva înfocat (și probabil chiar convins) al socialismului ulbrichtian și honeckerian. Notăm așadar configurarea unei alianțe între nostalgicii colectivismului pseudo-egalitarist al RDG cu exponenții revizionismului șovin și hipernaționalist din partea occidentală a Germaniei. Platforma ideologică se adresează înainte de toate celor care detestă globalizarea, ideologia liberalismului universalist, principiile drepturilor omului ca doctrina esențială a modernității politice. Înainte de toate, asemeni lui Haider
Post-comunism și post-fascism by Vladimir Tismăneanu () [Corola-journal/Journalistic/16711_a_18036]
-
poate deschide ușa prin care va intra iadul, adică acea întoarcere în timp. "Orice ideologie colectivista la săraci, că e marxism sau putinism sau islamism are același efect. Aruncă pe orice fond de lipsă de stima față de propria persoană și colectivism ingredientele invidiei sociale, față de oameni mai buni sau țări mai prospere și vei obține aplauze cînd cad civili din cer. Facem planuri de dezvoltare, dăm credite, punem asfalt și încercam de zeci de ani să tratăm încet-încet fondul de nedezvoltare
Pippidi îl aseamănă pe Ponta cu Putin. "Deschid ușa pe care va intra iadul" by Roxana Covrig () [Corola-journal/Journalistic/81492_a_82817]
-
implementeze" în România ideologia "corectitudinii politice". Rămân la părerea că ne găsim în fața unor precedente periculoase, ivite din adoptarea unor formule care și-au arătat și în Occident nu doar limitele, ci și reversul profund negativ. Atunci când noile precepte ale colectivismului sunt aplicate dezbaterii intelectuale, ele sunt de-a dreptul funeste, acționând ca mijloace de presiune ale unor grupuri bine organizate și perfect orientate pentru a-și impune agenda proprie. Stratagema de a considera "corectitudinea politică" un fel de "cod al
Deșuchierea competitivă by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11737_a_13062]
-
atitudini există justiția, singura care poate înlătura efectele unui comportament nociv. Nu putem îndrepta efectele civilizației de tip Ceaușescu prin metodele folosite de Ceaușescu pentru a crea "omul nou"! Din păcate, prin ideologia corectitudinii politice se urmărește impunerea unui nou colectivism, a dominației unei caste de "aleși" asupra întregii societăți. Drept urmare, principalul atac al "corecților politici" se îndreaptă împotriva așa-numitei "elite autodesemnate" - cu aerul că respectivele grupuri fac cu totul altceva. Ei bine, tocmai asta fac: încearcă să confiște cu
Deșuchierea competitivă by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/11737_a_13062]
-
optat pentru secolul al XIX-lea deoarece reprezintă un domeniu fascinant de lucru în care se concatenează deconstrucția raționalismului dominant al secolului al XVIII-lea, napoleonismul, ca focalizare a obsesiilor energetice ale unui secol preponderent individualist, și ascensiunea irepresibilă a colectivismului revoluționar, prin două dintre formele sale socio-politice de manifestare, burghezia și puterea amorfă a masei.” (p. 7) Simplu spus, paragraful e asfixiant, de o netezime bombastică și inutilă, cu lespezi inerte care izbesc prin prețiozitatea lor lucie, și dacă tot
„A cădea sub incidența“ by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4667_a_5992]
-
care anihilase ilustre cariere artistice și continuă s-o facă, cu aceeași cinică nepăsare, pe toate paralelele și meridianele, În chiar clipa de față. „Războiul de 30 de ani”, cum numisem aventura eroilor săi (și a autorului Însuși) În confruntarea colectivismului dirijat al „socialismului real”, devenise acum, cu adevărat, un „război al amintirilor”. Terenul de luptă, dar și de joc - joc secund, cum numea Poetul creația - se mutase În altă țară, numită când Țara Sfântă, când Țara Cărții, În funcție de necesitățile retoricii
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2122_a_3447]
-
comandat de ziarul "Neue Ziircher Zeitung", apărut în 2003 și preluat ulterior de ziarul "Courier internaționale". 247 nouăsprezecelea suferise o puternică influență civilizatoare franceză, apoi, o dată cu venirea dinastiei Hohenzollern, o influență germană. Toate acestea au fost retezate cu brutalitate de colectivismul sovietic. Pe ruinele speranțelor europene pierdute a apărut și-a crescut în România anilor '50 (anii în care teroarea stalinistă a atins apogeul) marele mit al venirii americanilor. Bunicul meu îmi povestea cum în acea perioadă atroce, în care s-
Pururi tânăr, înfășurat în pixeli by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295573_a_296902]
-
mai săracă, iar bogații se vor Îmbogăți și mai mult. Marx a prezis asta. De aceea ne simțim ca niște piese dintr-o mașinărie atunci când mergem la serviciu. Poți să Întrebi pe oricine. — Da, dar soluția propusă de Marx era colectivismul, adică să iei totul, de la toți, ceea ce e o nebunie, crede-mă, zise Kitty. Bunica mea, Maia, mi-a povestit ororile de pe vremea când comuniștii i-au expropriat familia În anii ’50, le-au luat tot, mi-a povestit cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2288_a_3613]
-
Dar situația blocului M5, dintr-un cartier oarecare, care nu își poate plăti căldura pe timpul iernii? Astfel de cazuri - blocuri care „trăiesc“ doar pentru că au afișate mesh-uri imense pe fațade - sunt bune exemple ale clivajului existent, în România, între adepții colectivismului și individualismului. Scris de Paul Duncă, regizat de Ioana Păun, acest moment ar fi putut avea deschiderea „ideologică“ cea mai mare: confruntarea între cei cu resurse și cei fără, cei cu avantaje și cei fără, „copiii“ regimului comunist și cei
[Corola-publishinghouse/Journalistic/2182_a_3507]
-
astfel de fenomen sau în a te pierde în considerații reacționare. Organicismul excesiv duce la o morfologie rigidă și, vrând să pună prea mult accentul pe continuitate, el separă istoria în structuri statice, în organisme închise. Atât individualismul, cât și colectivismul au contribuit la nașterea fenomenului de masă. Individualismul, exagerând individului conștiința unicității sale și vrând să-l facă mai creator în izolare, l-a dezintegrat din comunitate. Decât, această dezintegrare nu vizează indivizii dotați, ci pe fiecare. Individualismul nu înseamnă
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
democrație, care a fixat centrul de greutate în fiecare individ și în nici unul. Caracterul masei este de a fi amorfă interior. Această absență de formă lăuntrică se explică prin elementul mecanic al solidarității, prin deficiența geniului colectiv, a aspirației convergente. Colectivismul mecanicist și atomizant a dus la aceleași consecințe ca și individualismul, numai că el a plecat de la atomizarea turmei, și nu a indivizilor. Ideologia secolului trecut n-a avut altă intenție ascunsă decât să dea o formulare fenomenului de masă
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
se salvează în națiune. Problemele tragice ale modernității se leagă de diferențierea și complexitatea născută din depășirea comunității. Este foarte comod să trăiești în comunitate; decât, stilul comunitar naiv nu rezolvă nici una din problemele în fața cărora se află o națiune. Colectivismul, spre care evoluează lumea modernă, este mult mai complicat și mai stufos, în dinamismul său, decât ethosul comunitar. Nu e mare lucru să trăiești în comunitate; căci nu te trăiește ea îndeajuns, nu te scutește ea de riscul propriei individualități
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
cele două categorii blestemate: a acelora care au și acelora care n-au. Nu știu precis ce s-ar putea face împotriva proprietății. Un socialism de stat este o formulă mediocră, iar comunismul este prea mecanicist și mult prea iluzoriu. Colectivismul național, care ar da o valoare soluțiilor abstracte prin corectivul concretului național, își găsește mai repede o cale printre ireductibile și antinomii. Proprietatea pare a fi o fatalitate în fața căreia mă plec cu scârbă. Spiritul uman, ajutat de bestialitate, triumfă
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
secolul trecut a dat rezultate bune. Sanderson prezintă și fotografii, spre convingere. Nu mai puțin de 18 persoane dorm într-o cameră mare. Pentru a nu plăti bir mare, care se plătea odinioară după coșurile de sobă (fumăritul), zadrugenii practicau colectivismul. Colegul meu Toteff, înghite în sec, roșește, iar la ieșire își exprimă profunda sa nemulțumire. Șeful departamentului de economie agrară e prof. G. F. Warren. Are 65 de ani. A început activitatea cu doi asistenți, acum are un adevărat institut
30.000km prin SUA. 1935-1936 by Prof. dr. Nicolae Corn??eanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/83483_a_84808]
-
contribuție teoretică la analiza culturilor organizaționale este opera lui Geert Hofstede care, după decenii de cercetări comparative între organizații din diverse țări, a elaborat cinci dimensiuni esențiale pentru culturile naționale care influențează și culturile organizațiilor din țările respective: Individualism versus colectivism (adică centrare pe propriile interese - materialism - sau pe interesele grupului, ale colectivității - altruism). Distanța puterii (mare în dictaturi, țări în care puterea este concentrată în mâinile unui număr restrâns de persoane; mică în democrațiile participative). Evitarea incertitudinii (redusă - grad mare
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
a riscului; scăzută - grad mic de acceptare a riscului). Masculinitate versus feminitate (valorile asociate cu masculinitatea sunt: competiția, ambiția, acumularea de posesiuni materiale). Orientare pe termen lung versus orientare pe termen scurt. Conform părerii lui Hofstede, există țări în care colectivismul este ridicat (țările din sud-estul Asiei, de exemplu), în timp ce în lumea anglo-saxonă individualismul este predominant; masculinitatea este foarte ridicată în zona țărilor musulmane (arabe, în primul rând), iar feminitatea în democrațiile scandinave; Japonia are o orientare pe termen lung în timp ce
[Corola-publishinghouse/Administrative/1908_a_3233]
-
marketing, acordarea reciprocă de licențe. Trebuie subliniat un aspect interesant: în timp ce produsele americane, europene sau japoneze fac trimitere la firmele producătoare (Ford, Toyota etc.), produsele chinezești poartă doar simbolul grafic care desemnează China. Diferențele provin din habitudinile culturale, individualism, respectiv colectivism, atât de diferite în spațiile nord-vest european și estasiatic. Cu privire la expansiunea afacerilor dincolo de granițele statale, iată un exemplu edificator: "[...] un mic producător specializat în motoare monoci-lindrice pe benzină din centrul Americii a devenit proprietarul a trei fabrici japoneze care aprovizionează
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
face A fi Realizare Atribuire Încredere în numere A simți Realitate materială Realitate spirituală Adaptare la mediul intern Natura umană Omul ca bun Omul ca rău Relații umane Orientare spre sarcini Orientare spre oameni Realizare Bunăstare socială Egalitarism Ierarhie Individualism Colectivism Asumpții Spațiul Public Privat Limbajul Explicit Implicit (context larg) Neutru Emoțional Timpul Limitat (liniar, secvențial) Fără sfârșit (ciclic, si-multan) Viitorul Prezentul Trecutul La începutul anilor '70, Geert Hofstede împreună cu Institutul de Cercetări în Cooperarea Interculturală a realizat un studiu legat
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
patru dimensiuni de bază, cu rol de diferențiatori între culturile naționale. Dimensiunile sunt: distanța față de putere, evitarea incertitudinii, individualismul, masculinitatea. Evident că fiecare are și un termen opus: distanța mare versus mică față de putere, evitarea versus acceptarea incertitudinii, in-dividualism versus colectivism, masculinitate versus feminitate. Distanța față de putere exprimă măsura în care o cultură își încurajează conducătorii să-și exercite puterea și autoritatea. Dacă distanța este mare, atunci vorbim despre o centralitate a deciziei. În acest tip de cultură, lucrătorilor le este
Brandingul de angajator by Mihaela Alexandra Ionescu [Corola-publishinghouse/Administrative/900_a_2408]
-
frământările interioare și manifestările violenței fizice. Avură loc în total trei războaie atomice mari. În cele din urmă, resturile unei umanități decimate ieșiră din adâncurile buncărelor. Majoritatea supraviețuitorilor, extenuați, nu opuseră nici o rezistență noului conducător care le spunea: \ Vom uni colectivismul și libera inițiativă. Amândouă sunt aspirații care pornesc direct din inimă. Primul principiu stabilește un ansamblu de relații armonioase între persoane, iar cel de-al doilea eliberează spiritul. Primul dă viață individului prin intermediul comunității, iar celălalt recunoaște dreptul creativității personale
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]