464 matches
-
În acea seară, exact înainte de a se duce la culcare, Tews avu o sclipire de fină intuiție: Iar alunec pe panta suspiciunii - aceleași temeri care m-au tulburat când mă aflam pe Venus. Mă aflu sub influența atmosferei acestui palat detestabil. Personal se simțea incapabil de gânduri mârșave și accepta prezența lor la alții - își spuse - cu cel mai mare dezgust, și numai datorită intereselor statului. Sentimentul datoriei - iată adevăratul imperativ sub care acționa - era lucru cert. Recurgea la motivația aceasta
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85069_a_85856]
-
și morții. Presupuselor etaje ale vieții divine infernul, purgatoriul și paradisul li se adaugă, fără a li se suprapune totuși, straturile umanului "sine", "eu" și "supraeu". Cel mai important, psihanaliștii arată că trupul și sexualitatea nu sunt în ele însele detestabile. Că mai curând reprimarea sistematică, încrâncenată a sexualității este cea care dă naștere nevrozelor, perversiunilor și sentimentelor de culpabilitate. Freudo-marxistul Wilhelm Reich mai ales, la care face referire Leslie, joacă, pe planul moravurilor, un rol eliberator. Căci el își propune
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
nu numai că flirtează din ce în ce mai mult, dar găsesc în același timp noi virtuți ale acestui joc amoros. Apusese de mult epoca aceea în care se aștepta de la femei o abnegație totală, în care cochetăria era asimilată cu vanitatea, cu eul "detestabil". De acum înainte seducția, atât feminină, cât și masculină, nu mai este considerată un păcat, similară cu frumusețea diavolului, ci o virtute, înălțată pe firmamentul stelelor celei de-a șaptea arte. Dumnezeu nu era mort, cum declara Nietzsche, dar trebuia
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
față de ea. O porecleau, plini de cruzime "maimuțoiul", "Fernandel" sau "Yeti, omul zăpezilor". În luptă cu ea însăși, Françoise respinge cu groază ideea iubirii fizice, și chiar simplul gând al unei relații cu băieții. Consideră "sexul masculin" ca fiind "dubios, detestabil, odios chiar". Pentru ea, ca pentru majoritatea fetelor, de altfel, relațiile trupești sunt asociate tot cu noțiunea de păcat, iar băieții, cu pericolul. În realitate, ca toate domnișoarele de vârsta ei, Françoise visează la o iubire mistuitoare. Pentru a scăpa
by FABIENNE CASTA-ROSAZ [Corola-publishinghouse/Science/967_a_2475]
-
Nicolae, fratele mezin al lui Carol, o prezintă în Memoriile sale ca pe "o femeie vulgară, fără scrupule, ambițioasă cînd e vorba de a-și realiza unicul ei scop: să atingă maximul de putere. Ea a devenit femeia cea mai detestabilă din România". Regele convoacă Consiliul de coroană care acceptă regența în caz de deces pînă la majoratul tînărului Mihai, fiul lui Carol. La 4 ianuarie 1926, Parlamentul îl proclamă pe Mihai moștenitor al coroanei, asistat de o regență compusă din
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
Mihai care explică acest lucru în 1991: S-a spus despre tatăl meu că a avut simpatii pentru Hitler. Nu este adevărat. El a făcut multe greșeli, dar nimeni nu-l poate acuza de naivitate. Despre Hitler avea o părere detestabilă. Pentru un rege, Hitler nu putea fi decît un parvenit periculos". Încă de la terminarea războiului, Ministrul Afacerilor Externe al lui Carol II, Grigore Gafencu, a trebuit să prezinte ultimele acțiuni politice ale diplomației lui Carol II într-o lucrare de
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
leniniste. Alianța se încheie între clasa muncitoare și țărănimea muncitoare. Această afirmație teoretică se concretizează într-o practică a terorii la sate, ca și cum pentru conducători, dintre care mulți proveneau dintr-un mediu rural sărăcit, trebuia distrus un trecut rușinos, originile detestabile, copilării mizerabile și fără perspectivă. Leninismul era o armă puternică în slujba resentimentului social. Satele fuseseră locul real și imaginar al tradiționalismului și al tuturor conservatorilor credincioși unei definiri rurale a specificului românesc. Or, pe acești țărani, oameni din popor
by CATHERINE DURANDIN [Corola-publishinghouse/Science/1105_a_2613]
-
mândrie sau de demnitate care ne face să ne apărăm cu fermitate propriile idei și convingeri). Μ Când resorturile deosebite de voință ale unora nu sunt Însoțite de valori morale superioare, atunci acești atleți ai voinței pot deveni niște performeri detestabili, care supralicitează realizarea unor aspirații și activități pe care morala socială le condamnă cu tărie (de exemplu, pot excela În acțiunile de obținere a cât mai mulți bani, devenind avari; În acțiunile de obținere de cât mai multă putere la
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
pândindu-l... Într-adevăr, prin „anonimizare”, supraveghetorul se erijează în făptura divină care, odinioară, judeca muritorii de rând de la înălțimea tronului său ceresc. Numai că postura lui de supraveghetor pământean este complet lipsită de legitimitate spirituală și asta îl face detestabil: ceea ce putea fi acceptat ca un drept de netăgăduit al lui Dumnezeu (dreptul de a-și supraveghea supușii și de a le cântări purtarea) nu poate fi acceptat ca un drept acordat oamenilor. „Supravegherea profană” nu este decât mimarea caricaturală
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
de simpatii, nici de antipatii personale. Inși care să-l ridice pe Bacovia s-au găsit și în timpul său, dar care să-l tragă în jos, în afară de unul sau de doi, nu! Afiliat la cercul simboliștilor, Bacovia n are „mentalitatea detestabilă” a unora dintre ei, care ripostau dur oricăror critici și se manifestau orgolios, ostentativ, ca niște răsfățați, în toate situațiile. într-un comentariu la „Vieața nouă” (nr. 1, 1914), Ibrăileanu amintește cîteva din aceste atitudini: „N-am văzut oare pe
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
viața lui s-a încadrat apoi definitiv în formula sugerată de poezia sa. La fel, nu te poți considera cercetător al lui Bacovia, dacă o faci doar pentru o sesiune, un colocviu, o ocazie comemorativă. în „Reveniri vulnerabile” din Eul detestabil (Ed. Albatros, 2005), Octavian Paler se referă astfel la melancolie: „Melancolia este fericirea de a fi trist” (p. 25), frază care i-ar aparține lui Victor Hugo, și „Am citit undeva că melancolia e un produs al epocilor fericite” (p.
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
Othello se străduiește să găsească într-un fapt mărunt (cum este cel al pierderii de către Desdemona a batistei pe care a primit-o de la Othello), a unei dovezi certe de infidelitate. În faza ultimă, de convingere deplină, pot rezulta acte detestabile, deosebit de impulsive, care să ducă la omucidere și sinucidere. Delirul de autoacuzare și vinovăție. Acest tip de delir stă la gaza constituirii celor mai acute sentimente de frustrare, deoarece în divizii în cauză își formează convingerea că nu sunt capabili
[Corola-publishinghouse/Science/2141_a_3466]
-
ezitat să recurgă la cele mai diverse mijloace pentru a submina și compromite întreaga operă de reconstrucție. Ei au incitat mai ales grupurile etnice, opunându-le populației majoritare din Republică. Așa-numitele republici găgăuze și nistriene, înfiripate în numele unui principiu detestabil, acela de a stăpâni prin dezbinare, sunt creații ad-hoc, artificiale și primejdioase pentru viitorul țării. Ele au produs deja o stare de tensiune, de agitație și confruntare în zonele respective, tulburând activitatea parlamentului, a guvernului, în genere a puterii de
[Corola-publishinghouse/Science/1451_a_2749]
-
este că pe plan pedagogic au fost valorizate exercițiile care insistau pe spontaneitate și creativitate...". Cauza violenței în școală pentru un ministru în funcție al învățământului? Pedagogia, în fine, ceea ce această rețea de influență numește cu dispreț, printr-un neologism detestabil, "pedagogism". Pedagogismul acesta este instrumentul unei secte stranii de stângiști oribili, formatori la IUFM* sau în alt centru al dușmanilor cunoașterii: profesorii de științele educației care ar vrea să înlocuiască frumoasa meserie de dascăl cu o mixtură educativă fără vlagă
by Éric Debarbieux [Corola-publishinghouse/Science/1097_a_2605]
-
în loc să îi spună în față oponentului său (șef, coleg, prieten, partener) despre dezaprobarea, suferința și exasperarea sa. Unei persoane ce dorește să își păstreze locul de muncă îi este imposibil să îi spună superiorului: «Nu vă suport. Sunteți odios, antipatic, detestabil». Astfel de gânduri sunt exilate în adâncurile psihicului. De-a lungul întregii zile, o persoană își «păstrează» controlul, dar prin intermediul visului ostilitatea sa se poate elibera. Concluzia cu care Freud încheie această analiză este foarte semnificativă și ne pemite să
[Corola-publishinghouse/Science/2328_a_3653]
-
ceea ce nu-l impresionează pe Șerban Cioculescu care va continua să vadă în "seniorul consort de la Sionu" pe "amatorul de bun trai și de dolce far niente", "masca impenetrabilă de aristocrat disprețuitor și sarcastic", personajul sfîrșind prin a-i deveni detestabil: "omul era însă detestabil și de cîte ori pozează în aristocrat și în înțelept îmi amintesc de turpitudinile lui." Pe aceeași linie, Ovidiu Cotruș nu trece cu vederea "fandoselile lui de nobil bizantin și de sibarit apusean", surprinzînd drama, dar
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
pe Șerban Cioculescu care va continua să vadă în "seniorul consort de la Sionu" pe "amatorul de bun trai și de dolce far niente", "masca impenetrabilă de aristocrat disprețuitor și sarcastic", personajul sfîrșind prin a-i deveni detestabil: "omul era însă detestabil și de cîte ori pozează în aristocrat și în înțelept îmi amintesc de turpitudinile lui." Pe aceeași linie, Ovidiu Cotruș nu trece cu vederea "fandoselile lui de nobil bizantin și de sibarit apusean", surprinzînd drama, dar și comedia acestei conștiințe
[Corola-publishinghouse/Science/1499_a_2797]
-
femeia devine ființă complexă, alegorie a Binelui și Râului, valorii și antivalorii, având în același timp cele două chipuri: al Mamei devotate și al Amantei perfide. "Între acești poli clar definiți se vor contura o serie de figuri ambigue, jalnice, detestabile, păcătoase, victime, cochete, slabe, angelice, demonice", constată Simone de Beauvoir [1998, I, p.225]. Arhetipurile feminine care obsedează imaginarul artistic și literar al secolului al XIX-lea sunt definite că madona, înger sau demon [Michaud, 2002, p.149] sau că
Pariziana romanescă : mit şi modernitate by Elena Prus [Corola-publishinghouse/Science/1427_a_2669]
-
nu ajungea să fie turnată. Dar realizatorii nu s- au mulțumit cu „corectitudinea politică” utilă a lui Tudor, au modificat atitudinile și contextul personajului până la a-l transforma într-un líder máximo de revoluție comunistoidă. În film, toți boierii sunt detestabili. Hrăpăreți, cruzi, duplicitari. În ce-i privește pe fanarioți, e de înțeles. Propagandistic, ei erau minoritarii dominanți, echivalentul evreilor sovietizați care dețineau prea multe funcții de conducere în anii ’50. Dar și boierii pământeni sunt prezentați la fel. Marele ban
Filmul surd în România mută: politică și propagandă în filmul românesc de ficţiune (1912‑1989) by Cristian Tudor Popescu () [Corola-publishinghouse/Science/599_a_1324]
-
facilitate eliberarea, a inspirat o predică despre dragostea conjugală. O concesie este făcută pasiunii atunci când sunt evocați Piram și Tisbe, care în viziunea naratorului au avut o moarte tragică și nedreaptă deoarece „iubirea este un păcat al tinereții, dar nu detestabil pentru cei care nu sunt căsătoriți; și iubirea lor putea să se finalizeze în căsătorie” (XIII,12). Pasiunea trupească devine o ispită a tinereții, trebuie tolerată, deoarece natura este cea care stimulează spre procreare și, de aceea, este acceptată, mai
La donna angelicata – la donna demonicata în opera lui Giovanni Boccaccio şi a lui Geoffrey Chaucer by Oana Simona Zaharia () [Corola-publishinghouse/Science/1618_a_3093]
-
stăpînirea de sine și spiritul de dreptate.” (Isocrate) Cu prima Îți Înfrumusețezi viața interioară, cu cea de a doua Înfrumusețezi lumea În care trăiești. * „Cei absenți sînt asasinați prin bîrfă.” (P. Scaron) BÎrfa este de fapt, una dintre cele mai detestabile forme ale lașității. În schimb, situația inversă este specifică demnității: „Elogiul celor absenți se face fără lingușire” (Jean Baptiste-Louis Gresset). Nu trebuie uitat că cei care batjocoresc o fac pe măsura caracterului lor: „Ce-ți pasă că În fond cutare
[Corola-publishinghouse/Science/2317_a_3642]
-
fac să ne temem, să fim furioși sau vulnerabili" (p. 204). Stimulii urii sunt, în general, acele lucruri care ne fac să ne simțim neajutorați și șubrezi. Când urâm, simțim o nevoie imperioasă să scăpăm de ceea ce ni se pare detestabil: "ochii noștri devin pumnale, inima ne e plină de fiere, vrem să rănim, să umilim, să anihilăm obiectul urii noastre, să urlăm, să-l facem bucățele" (Holmes, Holmes, 2001, p. 115). În principiu, nu-i putem urî "decât pe cei
by Gabriel Albu [Corola-publishinghouse/Science/1037_a_2545]
-
atât perturbările vor fi mai puternice. Nevasta lui Lot s-a prefăcut Într-un stâlp de sare tocmai fiindcă s-a uitat Înapoi... Uranus - nu trebuie să uităm niciodată acest lucru, ne vorbește despre viitor. Compensare: „Dacă un lucru este detestabil, dar nu poate fi evitat, trebuie găsită modalitatea prin care să-l poți Îndrăgi”. Altfel spus, căutând bine, vei afla ce fel de Închisoare a spulberat Uranus, chiar dacă ți-a zgâlțâit zdravăn fotoliul preferat cu ocazia asta! Exemplu: Carl Gustav
[Corola-publishinghouse/Science/1869_a_3194]
-
l e v66 observă că semnificația denumirii pentru realitatea CÎINE primește o definiție semantică diferită la popoare diferite: la eschimoși este animal de tracțiune, la parșii rămași fideli religiei lui Zoroastru este animal sacru, în unele comunități hinduse este animal detestabil, iar în societatea occidentală este un animal domestic, dresat pentru pază sau pentru vînătoare. Ca atare, în fiecare dintre aceste cazuri, cunoașterea atribuită la nivelul limbilor populare este dependentă de viața social-istorică a comunităților, în vreme ce cunoașterea științifică este unică și
Elemente de filozofia limbii by Ioan Oprea [Corola-publishinghouse/Science/1424_a_2666]
-
la porțile templului familial. Simțul datoriei primează în raport cu simțul erotic. Pasiunea n-are, pentru Heliade, nici o justificare dacă nu duce spre altar (cămin). Odată instalată în celula familiei, pasiunea îmbracă veșmintele datoriei. Pentru spiritul romantic asta ar echivala cu un detestabil eșec. Pentru Heliade este o împlinire sacră. El înnobilează, astfel, conjugalitatea și face din ea figura dominantă a vieții afective. Mitul poeziei lui nu este Don Juan, nu este, pînă la capăt, nici Tristan (mitul pasiunii devoratoare). Este mitul cuplului
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]