761 matches
-
curgerea neîntreruptă a pelerinilor, modul de închinare al acestora, cum decurge miruirea lor - adică tot ceea ce nu am putut observa la celelalte pelerinaje din cauza unor constrângeri fizice și logistice evidente. La o primă vedere, imaginea ansamblului este una mai degrabă „dezamăgitoare” - nu știu dacă este cuvântul potrivit. Ochiul pelerinului descoperă o coroană din aur, foarte fin și elegant lucrată, asemănătoare cu cea a Sfintei Parascheva, aruncată parcă într-un morman de vată albă, hidrofilă. Racla propriu-zisă, vizibilă pe jumătate, este acoperită
Nevoia de miracol: fenomenul pelerinajelor în România contemporană by Mirel Bănică () [Corola-publishinghouse/Memoirs/606_a_1365]
-
romanul e rememorarea dintr-o perspectivă feminină fantasmagorică a unei aventuri amoroase cu aspecte patologice. Puterea miraculoasă a medicului, prin care Ana Stavri spera să își recapete darul pierdut de a scrie, explică fascinația, nu și nedomolita, bolnăvicioasa atracție sexuală. Dezamăgitoare literar e semnificația limitată a supliciilor sufletești ale Anei, cu efecte fiziologice dezastruoase, dar ducând la o succesiune banală de certuri și împăcări, separări „definitive” și recuperări disperate. Inundat de eseism, Drum de foc dezvăluie experiența conjugală a Anei Stavri
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289841_a_291170]
-
de ce atâtea lucruri de bun-simț sună ridicol. Abjecția, ăsta e cuvântul-cheie. Abjecția lor trebuie analizată. Cum Bălănescu, dintr-o ființă absolut benignă, nevinovată, nefutut până la douăzeci de ani, a devenit un tânăr lup de presă. Cum e încântat de ghiolbani dezamăgitori. Ciudă pe mine. Cum pot scrie. A avut și el idealuri din astea, dar i-au trecut. Pentru ăștia de la ziarul lui n-are nici o semnificație cultura. Sunt invidioși că am forța să plătesc un preț pentru a fi liber
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
îl văd. Nu, mă. Tipu’ e cu conservatorii. Îi zice, stai așa..., Brătianu; Adrian C. Brătianu.” „Nu, tu, îl cheamă altfel ț Cioroianu; Dinu C. Cioroianu”. „Nu știu, dragă, da gagiu’ e mișto. Pă bune”. Văzând țara ieșită din ghearele dezamăgitorilor ei disidenți și intrată în portofoliile (uneori chiar și în portofelurile) marilor ei bărbați politici de azi, nu pot spune altceva despre „România profundă” decât: „E mișto, mă! Pă bune”. (Jurnalul Național, 23 octombrie 2005) Curcubeul huiduielilor Pe la începutul acestui
[Corola-publishinghouse/Administrative/1857_a_3182]
-
talentul de politician.“ Și fiindcă am reprodus rândurile de mai înainte, să spunem că revizuirea poziției față de Goma este un fapt la care se revine cu o oarecare insistență în cartea lui Țepeneag, nu fără legătură, acest fapt, cu felul dezamăgitor, pentru mulți, al comportării cunoscutului fost disident după 1989: pătimaș răspânditor de acuzații împotriva tuturor, dovedite sau nu, într-o absurd obstinată strădanie de-a face loc gol în jurul său. Va fi fiind, probabil, și destul adevăr în nesfârșitele rechizitorii
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
era Adrian NĂstase, am amintit. Un al doilea moment foarte critic care a devoalat slăbiciunile mersului democrației în România, reversibilitatea cuce‑ ririi libertății a fost puciul de la Moscova din august 1991. Reacția puterii, precum și cea a unor opozanți au fost dezamăgitoare, ca să nu spun altfel. Am fost foarte neplăcut surprinși de poziția foarte moale pe care a avut-o PNȚCD-ul printr-unul dintre liderii săi, senatorul Gabrielescu, sper să nu mă înșel, care s-a exprimat la Televiziune, repetând un
TranziȚia: primii 25 de ani / Alina Mungiu‑Pippidi în dialog cu Vartan Arachelian by MUNGIU‑PIPPIDI, ALINA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/862_a_1581]
-
a lui Puiu Iancovescu la cârciuma lui Dobrică din Aurel Vlaicu: „vacs“; G. Călinescu scriind În a sa Istorie a literaturii române despre „eclipsele În acti vitatea teatrală (ulterioară) a lui Mihail Sorbul“, despre piesele lui „de senzație cu conținut dezamăgitor“ și despre cele două romane ale lui, iarăși ulterioare Patimii roșii și „lipsite de orice interes literar“. [...] De câteva zile tot Îl cerc mereu la telefon să l pot vedea aci, la mine, pe Sorbul. Careva dintre prieteni i-a
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
1896 publica la Viena cartea Statul evreilor, încercând să exprime o soluție la „problema evreiască”, mai ales pentru evreii care nu pot sau nu vor să se asimileze. În cartea sa, Statul evreilor, Th.Herzl exprimă o constatare dureroasă și dezamăgitoare, aceea că asimilarea conduce la un impas pentru că, evreii orice ar face vor fi mereu considerați ca străini: „am încercat peste tot să ne integrăm în comunitățile naționale care ne înconjură și să ne păstrăm doar credința. Nu ni se
COMUNITATEA EVREILOR DIN DOROHOI by LIDIA BAROI () [Corola-publishinghouse/Memoirs/659_a_1117]
-
întâmple ca în Educație sentimentală, în Candid, în Noua Eloiză sau ca în Paul și Virginia, am rămâne însă la nivelul emoției și entuziasmului, la excesul de sentimentalism care nu mai dă bine, mai ales într-o lume prost construită, dezamăgitoare. Mă întorc la spațiul meu pentru că nu-mi reprimă nici bucuria, nici tristețea, pentru că mă simt eu însumi, și cu rațiune și cu sentiment, uneori și fără una și fără alta. 89 De ce atâtea conflicte în structura și comportamentul nostru
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1462_a_2760]
-
cu gimnastica yoga și cu repetarea formulei ta twam asi, panaceu lăsând de căruță biata „rațiune carteziană” și toate celelalte meschinării ale culturii apusene. Pentru zelatorii acestei reprezentări, lucrările în domeniu ale lui Mircea Eliade nu pot fi decât sau dezamăgitoare, sau, cel mai probabil, admirate în alb din respect pentru subiect și pentru faima autorului. Autor care nu e, decepție, nici guru, nici yoghi, ci un savant occidental care studiază în doctrinele Orientului, precum și în practicile tradiționale ale unor popoare
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
pentru cultul individului. Sinceritatea, văzută nu atât ca o calitate morală, ci ca o artă; un autor, mai ales dacă este prozator, creator de ample construcții evenimențiale și de caractere complexe, vii, va trebui să facă exerciții Îndelungate, chinuitoare și dezamăgitoare nu de puține ori, pentru a ajunge cu adevărat la ceea ce se cheamă măiestrie literară; care, la urma-urmelor, nu e decât o formă mai Înaltă a sincerității! Și, În acest caz, autorul de care vorbim, ajuns la maturitatea artei sale
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
a reluat formula de „periplu gălățean”, ceea ce, evident, e greșit. „Periplu” (fr. périple, lat. periplus) înseamnă „călătorie lungă pe mare”, lucru pe care ca eminenți publiciști ce sînt ar trebui să-l știe. Nu totul a fost însă iritant sau dezamăgitor în respectiva emisiune cu Eugen Barbu, prozator și critic pe care îl citesc adesea - trebuie să spun - cu încîntare. Am reținut mărturisirea sa că (dintre scriitorii români) preferații săi sînt T. Arghezi și G. Călinescu, și opinia că literatura actuală
Provinciale by Constantin Călin () [Corola-publishinghouse/Memoirs/853_a_1751]
-
obiectivele vizitei mele la București a fost să tatonez lucrurile de aici, să văd dacă sa schimbat cu adevărat ceva. Trebuie să vă mărturisesc că, în ciuda optimismului meu din primele zile, concluziile de astăzi sunt foarte nefavorabile. Este extraordinar de dezamăgitoare statura pigmeilor pe carei întâlnim în funcții publice în România... (Moment în care moderatorul își întrerupe invitatul, pentru al întreba dacă numai tocilarii ajung la Harvard; Ribciuc observă și el cum este schimbat subiectul atunci când ajunge să spună lucruri nu
UMBRE PE ECRANUL TRANZIŢIEI by CEZAR PAUL-BĂDESCU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/579_a_1033]
-
cei mulțumiți de existența lor, ce nu și-au pierdut seninătatea inimii în situațiile dificile. Motto-ul societății noastre fixate pe experiență, "important este să fim fericiți", nu este maxima vieții mele. Satisfacțiile hedoniste oare se dovedesc de multe ori dezamăgitor, chiar și cea mai satisfăcută persoană sfârșește mai devreme sau mai târziu într-o situație în care divertismentul încetează și orice plăcere ia sfârșit. Bucuria de a trăi care durează nu se exprimă în cuvintele "sunt fericit", ci mai curând
Ceea ce cred by Hans Küng [Corola-publishinghouse/Administrative/910_a_2418]
-
convingerea într-o "justiție imanentă". * * * Strada în care oprisem era liniștită. Circulația redusă de mașini și rezumată numai la mașini militare engleze. Eram lămurit, ne aflam în zona engleză din Viena. Puțini trecători, în majoritate bătrâni, femei, copii. Aspectul străzii, dezamăgitor. Toate casele neîngrijite, cu ferestre sparte. Strada murdară, gunoaie peste tot. Vizibil dezolant, un oraș nu demult ieșit bolnav dintr-un război greu... Și timpul trece, un sfert de oră, o jumătate de oră. Nu vroiam să las frâu liber
Dan Vizanty. Destinul unui pilot de vânătoare by Daniel Focşa [Corola-publishinghouse/Memoirs/1389_a_2631]
-
antecedente), un prognostic reținut sau nefavorabil este mai realist. Consilierea pacientului privind avantajele, dezavantajele, precum și limitele tratamentului protetic total amovibil și indicațiile de utilizare a adezivilor de proteză înainte de inserția protezelor în cavitatea orală, îl poate pregăti pentru o experiență dezamăgitoare ulterioară. Controverse privind efectele adverse ale utilizarii adezivilor pentru proteze Ü Rezorbția osului alveolar. În trecut au existat diverse semne de întrebare legate de resorbția osului alveolar sau alte patologii orale asociate cu utilizarea adezivilor pentru proteză (Fig. 28, 29
Modulul 1 : Explorări minim invazive şi radio-imagistice : (termografie computerizată, explorări funcţionale ale sistemului stomatognat - radiologie, explorări funcţionale ale sistemului stomatognat, imagistică şi informatică medicală) by Norina-Consuela FORNA () [Corola-publishinghouse/Science/101013_a_102305]
-
sau a două mozaicuri de sinagogă, se limitează la niște ruine precreștine și post-ebraice). Nici vorbă de vreun bel canto arhitectural ori de vreo magnifică tavoletta. Aici domnește un Introvertit. Fără fast și fără brio. Nimic mai puțin epatant, mai dezamăgitor decât Sfântul Mormânt restaurat, pe care un minaret vecin îl umilește cu înalta-i siluetă. Vizitatorul nu zărește bisericuța pierdută în ansamblul urban decât atunci când ajunge la treizeci de metri de ea. Strada nu duce perpendicular la piațetă, ci trece
Candid în Ţara Sfântă by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Memoirs/905_a_2413]
-
să trebuiască să o înregistrez în postul meu de la Roma. Armata italiană intra în acțiune în momentul, ales în mod deliberat, în care rușii băteau în retragere în Galiția, și pentru a le ușura situația, dar înaintarea ei a fost dezamăgitoare. După cum reiese din documentele publicate după război, astăzi se știe că Austria, conștientă de inferioritatea sa, acceptase situația, retrăgîndu-și artileria grea și prevăzuse evacuarea localității Goriția. Dar cavaleria italiană, atît de bine dotată cu ofițeri plini de entuziasm, care au
by DIMITRIE GHYKA [Corola-publishinghouse/Memoirs/1001_a_2509]
-
regularitatea terifiantă a aparițiilor În fiecare noapte, ani, decenii la rând, ca și prin „masca” Întunecată, plină de un reproș neînțeles, a fost - și este! - cu siguranță Tatăl, „autorul” zilelor mele, cum se spunea În romanele lui Dickens. Dar, rareori, dezamăgitor de rar, visele mele m-au Învățat ceva, atât cât am fost eu În stare să le descifrez, stângaci și inabil În această materie și, mai ales, prea puțin „viclean”, deoarece dacă ceea ce numim „vise”, dacă acel „teritoriu” are o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
nu să „relativizăm” criza, necazurile, drama (la fel cum făceam În anii ’80 când mulți credeau că nația noastră e sfârșită, Înglodată În marasm și rușine!Ă, ci pur și simplu să integrăm ceea ce trăim, oricât de deconcertant și de „dezamăgitor”, Într-o „serie mai amplă” de nenorociri și crize, mai mult sau mai puțin asemănătoare, trăgând din aceasta și din acestea motive de speranță, de recâștigare a echilibrului psihologic și social. Înainte de ’89, spre uimirea și iritarea unor Români din
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2232_a_3557]
-
sfărâmată) pentru povestirea solidă, bine articulată dramatic și pendulând curat între tensiune și umor ; în aceeași categorie ar putea intra și Timpul liber al lui Valeriu Drăgușanu cu rezerva că filmul este inegal : plin de surprize plăcute în prima parte, dezamăgitor pe urmă... Tot filme teribil de inegale au făcut Jon Gostin (înnebunesc și-mi pare rău) și Ioan Cărmăzan (Casa din vis) ; primul reușește în câteva îndrăzneli narative la limita insolitului, dar este minat pe dinăuntru de un scenariu pueril
4 decenii, 3 ani și 2 luni cu filmul românesc by Alex. Leo Șerban () [Corola-publishinghouse/Memoirs/806_a_1825]
-
ne întovărășește dezastrele. Unii susțin că astfel am rezistat, eu mă întreb însă dacă nu cumva din ea vine pieirea noastră”; „La noi, oamenii arată dintru început obosiți, dintru început resemnați, de parcă au mai trăit încă atâtea vieți grele și dezamăgitoare, așa că au renunțat de mult să se mai împotrivească răului atotputernic. Iar dezordinea, provizoratul, primitivismul se înmulțesc spontan... Ca microbii în praf. Există parcă în aer un ferment al dezordinii”; Dând imediat crezare oricărui zvon rău, pentru că el nu face
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285180_a_286509]
-
altele, neajunsul de a compromite tocmai ideile și valorile spre care tinde. Ea vrea să ducă spre bunăstare, dar, până s-o obțină, îi strică fasonul. Vrea să ducă spre libertate, dar face, mai întâi, ca experiența libertății să fie dezamăgitoare. Vrea instalarea democrației, dar reușește, adesea, să arunce asupra democrației o penumbră de suspiciune. Cu alte cuvinte, în perioadele de tranziție, bună starea capătă ceva obscen, libertatea - ceva deșucheat, iar democrația - ceva confuz. Scopuri onorabile în sine se schimonosesc pe
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
capitalismului drept „capita lism karaoke“: muzica e a altuia, cuvintele sunt ale altuia, tu te mă rginești să cânți (fals), cu ochii la adevărații protagoniști. Rezultatul acestui exercițiu periferic e lumea în care trăim. Și o tipologie umană nouă, ubicuă, dezamăgitoare. Iată, spre exemplifi care, trei versiuni autohtone ale capitalistului de împrumut: 1. Proaspătul îmbogățit. Un fel de Al Capone du pauvre, încă perplex că e așa bogat, capabil mai curând să-și arate banii decât să-i folosească. În loc de urechi
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]
-
și de farmecul său, de competența sa, de performanțele sale, el vrea să scurtcircuiteze drumul spre statuie, spre demnitățile ultime, spre recunoștința obștească. Și cu cât e mai pornit, mai nărăvit, mai hămesit, cu atât e mai ineficient și mai dezamăgitor. Inșii cei mai inteligenți ajung să fie, din cauza vanității, de o monumentală prostie. Inadecvați, nerealiști în deciziile lor strategice, din ce în ce mai caraghioși în defilarea lor arogantă dinaintea „mulțimii“, ei pierd, cu aere de învingători, toate bătăliile. Hipersensibili la lingușeală și opaci
Despre frumuseţea uitată a vieţii by Andrei Pleşu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/578_a_1239]