901 matches
-
nesiguranță și la ambiguitate. O sarcină rutinieră nu invită la investigație iar alta prea incertă poate provoca tulburare și neliniște ceea ce duce la reducerea explorării. D.E. Berlyne vorbește de o curiozitate „perceptivă“ și de o curiozitate „epistemică“. În curiozitate epistemică esențial este conflictul conceptual, lupta dintre două sau mai multe impulsuri contrarii. Conflictul conceptual (ca și cel perceptual de altfel) denotă un grad ridicat de incertitudine. Intensitatea incertitudii scade pe măsură ce se dobândesc informații, cunoștințe despre obiectul curiozității. Curiozitatea întemeiată pe
Motivaţia preadolescenţilor pentru învăţare: între expectanţă şi performanţă şcolară by Adet Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/1730_a_92280]
-
motivare extrinsecă. Elevul trebuie să trăiască sentimentul succesului care devine factor motivațional. 3. Dezvoltarea impulsului cognitiv. Se pune problema trecerii de la curiozitatea perceptivă, care este o simplă prelungire a reflexului înnăscut de orientare și a trebuinței de explorare, la curiozitatea epistemică (D. Berlyne, 1963), adică nevoia de a descoperi noul. Se recomandă apelarea la „surpriză“, „noutate“, la contrast, crearea unor situații care să producă „disonanță cognitivă“. Trebuie să se diferențieze atracțiile și preferințele pentru anumite activități școlare de interesul propriu-zis, acesta
Motivaţia preadolescenţilor pentru învăţare: între expectanţă şi performanţă şcolară by Adet Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/1730_a_92280]
-
elevilor este intrinsecă și cognitivă pentru aceia la care atât preferința cât și importanța acordată unui obiect de învățământ este „foarte mare“ și „mare“. Acești elevi tind spre autoperfecționare, autorealizare, spre a descoperi și însuși noi cunoștințe, spre satisfacerea curiozității epistemice, spre formarea intereselor cognitive. Se știe că în momentul în care preferăm un anumit obiect de învățământ într-o măsură foarte mare există posibilitatea foarte mare ca să devină un hobby. Devenind un hobby, timpul pe care îl acordăm este de
Motivaţia preadolescenţilor pentru învăţare: între expectanţă şi performanţă şcolară by Adet Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/1730_a_92280]
-
experimentelor rapide. Orice act trebuie să devină semn de inițiativă și de implicare a persoanei. Cunoașterea inovatoare presupune proiectarea și realizarea unui învățământ formativ, centrat pe stimularea imaginației creatoare, a încrederii în forțele proprii, a interesului de cunoaștere, a curiozității epistemice și a nevoii de autorealizare. Ea presupune totodată, „o pregătire psihologică” continuă în raport cu noile coordonate ale vieții sociale și personale. Fără această învățare psihologică, susține Dumazedier, există pericolul ca valorile, imaginea de sine și simțul identității, relațiile interpersonale să fie
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
printr-un produs nou); persoana desemnează individul așa cum apare el în relațiile interumane; personajul denumește atitudinile și conduitele persoanei impuse de rolurile jucate în societate. Personalitatea definește complexitatea omului ca întreg, exprimă unitatea bio-psiho-socială a omului ca purtător a funcțiilor epistemice, pragmatice și axiologice (Popescu-Neveanu, P.,1978). Personalitatea se formează și se dezvoltă prin socializare, enculturație, educație, activitate socială, muncă, învățare, creație. Sub raport psihologic, personalitatea se identifică „în mare” cu sistemul psihic uman; în literatura de specialitate se realizează distincția
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
vectorii creativi și operațiile generative. Segmentul aptitudinal se referă la mijloacele cognitiv-instrumentale ale creativității: fluiditate și flexibilitate, ingeniozitate, originalitate, elaborare, sensibilitate la probleme, profunzimea intelectului. În ceea ce privește segmentul atitudinal, potrivit autorului, aceasta se exprimă prin dimensiunile de personalitate: motivație cognitivă, curiozitate epistemică și structuri atitudinale: independență în gândire, nonconformism, deschidere perceptivă, toleranță față de ambiguitate, acceptarea conflictului, a tensiunii, rezistență la închiderea prematură a structurilor, asumarea riscului. Conceperea omului ca ființă biopsihosocială sau ca „om integral” are o însemnătate excepțională pentru problematica cunoașterii
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
creativității decât este ea realizată în activitatea instructiv - educativă. În acest sens, ca scop practic este necesar să avem în vedere sistemul factorilor favorizanți afirmării și dezvoltării creativității: - Factori structurali, interiori creativității (inteligența, motivația intrinsecă, interes cognitiv și științific, curiozitate epistemică, atitudini creative, gândire divergentă, tenacitate, perseverență, etc.); - Factori de climat general, socio-culturali, în dezvoltarea și afirmarea personalității elevilor (mediu social și cultural, contextul familial, economic, etc.); - Factori de ambianță psihosocială, de climat psihoeducațional (relații interpersonale, valori și modele socio-umane, relațiile
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
anumite începuturi de propoziție, fraze sau povestiri; găsirea a cât mai multe căi și soluții la diferite probleme formulate de ei sau de profesor; formarea sistemului de noțiuni științifice, de concepte și operații logice adecvate conținutului informațional; dezvoltarea interesului cognitiv - epistemic și a atitudinilor creative, critice, divergente, antirutinieră; - pentru cultivarea fluidității verbale și de asociere elevii pot fi solicitați să răspundă prin cât mai multe cuvinte, plecând de la un cuvânt - inductor dat, sau să enumere cât mai multe obiecte care aparțin
Creativitatea – fundamente ştiinţifice şi psihopedagogice by Lupaşcu Andreea Milena Neagu Nicoleta () [Corola-publishinghouse/Science/717_a_1059]
-
ne conduce și volumul Omul recent, comentat dintr-un unghi critic și, deopotrivă, simpatetic în eseul despre „căutarea firului pierdut”. După câteva însemnări despre transparența liturgică și nostalgia paradisiacă a jocului (e.g., fotbalul), urmează o apologie a neînțelegerii ca spațiu epistemic intermediar. Neînțelegerea este locul simbolic al minții în care o mai profundă cunoaștere de sine poate anticipa recunoașterea tainei lui Dumnezeu. Acest exercițiu de recunoaștere și recunoștință poate fi comutat de la un nivel individual într-un plan comunitar. Este ceea ce
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
ființarea supremă despre care se predică atributele perfecțiunii; cunoscătorul prin excelență este filozoful exersat în arta dialecticii; mediul cunoașterii eminente încetează să mai fie templul sau mănăstirea și devine, prin excelență, universitatea. Imaginea structurilor adânci ale lumii se modifică, subiectul epistemic se transformă (din ascet în savant), iar locul de înmagazinare se comută din planul tradiției orale (cu un important conținut mistagogic) în planul bibliotecii exoterice. Se produce așadar, în termenii istoricului științei Ludwick Fleck (1896-1961), o ruptură atât la nivelul
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
conștiinței europenilor de rând. Este sigur apoi că această nomenclatură poate fi prelungită la nesfârșit, pentru a ilustra argumentul nostru despre historia mirabilis. În loc de idei clare și distincte, modernii educați la școala istoriei au dobândit conștiința propriei ignoranțe și insuficiențe epistemice și morale. Știm astăzi cu câtă ușurătate am lansat în trecut judecăți istorice și etice despre cel necunoscut nouă. Adâncind cu onestitate cunoașterea unei lumi plurale și tot mai fărâmițate, istoricii ne-au eliberat de false certitudini ale metanarațiunilor metafizice
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
își recunosc totuși aderarea nu doar la câteva propoziții descriptive, ci la o întreagă viziune teologică despre lume. Această perspectivă trebuie precizată în relație cu toate formele de cunoaștere ale umanității. Oricât de ademenitor ar fi pariul modern al neutralității epistemice, nu poți îmbrățișa Crezul ortodox continuând, în același timp, să jertfești din lucrarea minții unui „dumnezeu necunoscut” (Fapte 17, 23). Lucrul a fost cunoscut unor apologeți precum Teodor M. Popescu (1893-1972) sau Ioan Gh. Savin (1885-1973). Pentru acești cărturari, era
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
ieșim din schemele noastre de gândire, parțial reducționiste și să admitem că sunt doar superstiții. De asemenea am putea renunța la îndepărtata relație dintre subiect și obiect, a celei dintre gândire și realitate, în general la dualismele și la modelele epistemice care universalizează structuri de limbaj și interpretare. Deci, ne-am orienta către o gândire contextuală și un relativism pragmatic, fără obsesia ultimului context, a corespondenței reprezentării cu o realitate obiectivă și ne-am referi la scopurile urmărite de actorii sociali
by Claudiu Coman [Corola-publishinghouse/Science/1072_a_2580]
-
noilor și vechilor situații, cât și disponibilitatea de a învăța. * Dorința de a schimba starea de lucruri, neliniștea creatoare, cu accente critice față de status quo. * Interese și preocupări variate hobby-uri multiple, unele din ele la nivel de performanță. * Nonconformism epistemic, de cunoaștere, individul creativ atacând paradigmele acceptate, metodele, materialele, certitudinile, operele etc. Nonconformismul persoanei creatoare se poate extinde și la palierul comportamental, el devenind astfel mai puțin integrat în grupul social. * Fond emoțional bogat. Femeile fiind mai afective, iar bărbații
Creativitate şi îndemânare by Amalia Farcaş. () [Corola-publishinghouse/Science/689_a_1281]
-
emoțional expresive. Se structurează motivația învățării școlare trecându-se de la motive extrinseci simple și personale la cele cu semnificație socială (învățarea este cerută de integrarea în societate, învățarea îți asigură un loc în viață) și se formează motivația intrinsecă (curiozitate epistemică, interes cognitiv). În ceea ce privește personalitatea școlarului mic aceasta progresează în sensul consolidării și formării de noi însușiri caracteriale și a cristalizării mai clare a imaginii de sine. În general, pe perioada școlarității mici, personalitatea, deși încărcată de responsabilități relativ numeroase și
Creativitate şi îndemânare by Amalia Farcaş. () [Corola-publishinghouse/Science/689_a_1281]
-
fără a descoperi, în fiecare copil, acele forțe cognitive, afective, voliționale etc., care așteaptă să fie activate. Capacitățile cognitive sunt impulsionate și susținute energetic de trebuința elevului de a cunoaște, de a afla, de a ști, ca expresii ale curiozității epistemice. La școlarul mic, efortul depus în activitatea de învățare este susținut de dorința de a fi apreciat de învățătorul său, de a-i satisface pe părinți știind că va fi recompensat, într-o formă sau alta. Motivația învățării, la vârsta
Prevenire, remediere şi înlăturare a dificultăţilor de adaptare şcolară by Paraschiva Butuc, Constantin Butuc () [Corola-publishinghouse/Science/91586_a_93260]
-
Limbii Române Contemporane, V. Breban, Editura Științifică și Enciclopedică București, 1980). Docilitatea constă în acceptarea ordinului, uneori ordinul intră în conflict cu propriile preferințe și situații; supus, ascultător (Dicționarul Limbii Române Contemporane, V. Breban, Editura Științifică și Enciclopedică București, 1980). Epistemic se referă la cercetarea asupra modului de lărgire a cunoștințelor, sprijinindu-se pe un sistem de referință constituit la un moment dat. Euristica (engl. euristics, fr. euristique) arta investigării, căutării și descoperirii, prin intermediul gîndirii, a căilor de soluționare și a
by ELENA LUPU [Corola-publishinghouse/Science/1004_a_2512]
-
neutre a inteligenței (devenită instanță operațională rece). Această înclinație omniprezentă aspiră energii afective generatoare de valorizări noetice și plasează opțiunea științifică hotărâtoare și la nivelul predispozițiilor sau al intuiției natural distanțate de luminile unei certitudini atotcuprinzătoare. Nu te poți comporta epistemic pentru a încarna condiția reflectorului pur de realitate, pentru a-ți pierde contururile caracteristice unei posturi legitim-proiective în încercarea de a reprezenta cât mai corect obiectul de studiu. Nu-ți poți contrazice dreptul legitim la obiectivare în numele unui mimetism sumisiv
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
consecință, dacă în științele exacte marca subiectivă apare ca o trădare, în științele spiritului ea corespunde celei mai caracteristice chemări și își afirmă intima corespondență cu o virtuozitate a lucrului cu adevăruri, cu o dexteritate a manipulării revelatorii de date epistemice. Iar prelucrarea acestora din urmă presupune, în condițiile împletirii destinului personal cu cel al cercetării, o continuă îmbogățire a realității cu semnificațiile unei umanități reflexive. Așadar, activitatea conștiinței de sine dedicată valorilor teoretice implică și dobândirea de virtuți noetice (cele
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
a unei opere, care presupune încredere în toate demersurile ce au conlucrat la realizarea ei, adică o stabilitate cu ecou reflexiv, o întemeiere solidă în toți afluenții aptitudinali atașați trunchiului comportamentului științific. În concluzie, tot ce este de ordinul conduitei epistemice implică o reflexivitate subiacentă, susținătoare, complementară, iar adevăratul salt în cunoaștere este determinat de autentica schimbare interioară pe care o patronează conștiința de sine. Fără această turnură de natură esențială, revoluția cognitivă nu ar fi fost posibilă, iar înaintarea investigatoare
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
în factor eficient al celor mai înalte investiri adaptative, legându-se de mediu și de dinamica sa prin intermedierea cognitivă a schemelor de investigare. Ca o consecință, există tot atâtea tipuri de personalitate câte modalități de cunoaștere, iar, în ciuda succesului epistemic al câtorva scheme structurale, se pot impune în câmpul surprinzător al cotidianului o diversitate neclasificabilă de portrete individuale. Jocul liber al opțiunilor interioare și aleatorul precondițiilor acumulate în jurul firului formativ deschid aproape infinit posibilități auto-expresive globale și lărgesc gama auto-definitorie
Conştiinţa de sine. Eseu despre rolurile multiple ale reflexivităţii by Vlad-Ionuţ Tătaru [Corola-publishinghouse/Science/929_a_2437]
-
imperativ obiectiv. Situația s-a schimbat însă din momentul în care știința însăși a început să invalideze presupozițiile umanismului, care se vedea acum contestat cu propriul instrument de certificare. Drept urmare, critică democrației a putut să revendice în imaginarul public dimensiunea epistemică a conformității cu adevărul natural, impozabil tuturor dincolo de afinitățile subiective. În acest sens, un rol important a revenit studiilor din domeniul psihologiei, în particular psihanalizei și dezvoltărilor ulterioare din teoria adleriană, care au infirmat concepția optimistă asupra eului apolinic. Desigur
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
permitea însă anihilarea forței active a râului prin asimilare, adică prin cunoașterea conținuturilor inconștiente ale sinelui de către eul conștient, care pe această cale evita să mai fie acaparat de "umbră" negativității ocultate 20. Este adevărat, rațiunea științifică își lărgea semnificația epistemică, ieșea din cadrele înguste ale scientismului și asimilă posibilitatea altor tipuri de cunoaștere în care se regăsea problematică psihologică universală (religie, alchi-mie), dar se păstra în coordonatele raționalității deliberative, bazată pe observație și verificare. Psihanaliza culturală a renunțat la biologismul
[Corola-publishinghouse/Science/84978_a_85763]
-
mai personal, este un ins nepreconceput, cu stare dubitativă, șovăitor, obositor și greoi, un adversar de opinii care întoarce întrebările pe toate fețele, sare de la una la alta, formulează chiar replici și sfîrșește, calm, o astfel de tatonare așa-zis epistemică în cheia lui "de, știu eu?". De aici concluzia lui Noica despre raportul dintre prostie și inteligență, o evaluare formulată într-o meditație din Rampa, cu o retorică intenționat esopică, în răspăr cu simțul comun: "Prostul știe totdeauna, asta-i
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]
-
trecut de-a lungul timpului prin mai multe ecluze ale sensului. Pentru mulți cercetători, s-a produs o metamorfoză prin care noțiunea a devenit, parțial, sinonimă cu aceea desemnată de intelectual. Cărturarul sau, mai nou, intelectualul, acestea sînt opțiunile deopotrivă epistemice și axiologice asupra rostului pe care l-ar fi avut un asemenea tip de personalitate, situată mai totdeauna la răspîntie, o instanță de la care survin așa-numitele idei-forță (idéo-motrice) și, mai mult decît atît, ideile cu adevărat reprezentative. Măștile identității
Cel de-al treilea sens by Ion Dur [Corola-publishinghouse/Science/911_a_2419]