1,149 matches
-
cu amicul Al. O. Teodoreanu, pe care îl vedea primar la Cotnari. Cum scopul vizitei mele era să obțin de la Darclee o discuție despre muzică și prestigioasa ei carieră europeană, încercam mereu să o atrag pe durdulia persoana spre acest făgaș plăcut, în orice caz mai plăcut decât reorganizarea podgorenilor. Ea însă nu dorea să știe de alt ceva și cerea sfaturi pe la ce foruri să se mai facă intervenții. Și uite-așa s-a scurs bunătate de zi: eu cu
Cotnariul În literatură şi artă by Constantin Huşanu () [Corola-publishinghouse/Science/687_a_1375]
-
Istorice, organizație în afară de teologie și de Biserică, să descopere sub urâta mască a modernismului înflăcărată și adânca frumusețe a picturii bizantine și s-o pună din nou în valoare. E poate incomod s-o spunem, dar curentul neobizantin, întronat în făgașul marii tradiții artistice răsăritene, nu se datorește conștiinței ortodoxe a conducerii bisericești, ci lucrărilor de restaurare, întreprinse de Comisia pomenită. Pornind de la această mare lipsă în învățământul nostru teologic, cu repercusiuni dezastruoase în conștiința conducătoare bisericească și în arta sacră
Nostalgia paradisului by Nichifor Crainic () [Corola-publishinghouse/Science/846_a_1785]
-
intensă activitate în politica externă, s-a dedicat cuceririi independenții, a alăturat România Triplei Alianțe și a implicat-o în războaiele balcanice. Titu Maiorescu aprecia că regele „duce singur politica noastră externă’’ După 1877-1878, când lucrurile au intrat pe un făgaș normal al clădirii țării independente, Parlamentul își exercita dreptul de a controla puterea executivă, urmărind modul în care se aplicau legile. Deputații și senatorii, se foloseau de dreptul de interpelare, cerând unor miniștri să răspundă pentru anumite decizii. Apare pluralismul
MIHAIL KOGĂLNICEANU ŞI INDEPENDENȚA ROMÂNIEI ÎN ISTORIOGRAFIA ROMÂNEASCĂ by Mihaela Strungaru-Voloc () [Corola-publishinghouse/Science/1609_a_3034]
-
Universului»2. Tot așa și noi: Îl considerăm veșnic și nemuritor. Cu toate acestea și după toate probabilitățile, forțele șdynameisț specifice pământului sunt cu totul altceva. Când dispar, când reapar, când Își schimbă locul și Își croiesc drum pe alt făgaș. Ele se tot repetă periodic ca Într-un ciclu de-a lungul timpului, după cum ne-o arată și cele ce se Întâmplă În jurul nostru. Lacuri, fluvii, cel mai adesea izvoarele calde scad și seacă; (434) până la urmă dispar cu totul
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
întoarce insurecțional împotriva lui. Reciproc, piatra ademenește tacit la statornicire aluviunile dinspre marginea mai domolită a șuvoiului - cele mai vlăguite și mai ezitante, cârtind tulbure împotriva răpirii și roase de nostalgia întregimii cu prundișurile din amonte. Pentru aceste dizidente ale făgașului bine bătut, între uscat și curent se dă o neluptă clisoasă ca îndoiala, ce alunecă până și dintre propriile-i contururi înspre un abandon sedimentar. Ea are, și în același timp nu are, loc: dislocarea și depunerea decurg cu o
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
bine. Nu ne ferim cu toții de pierderea sistematică a partidelor? Să trăiești imaginativ înseamnă să fii un etern începător - dizgrațios de stângace, greoi, nesigur și timorat. Asta-ți afectează amorul propriu. − Aș fi vrut să-l pot scoate puțin de pe făgașele sale autiste, să-l aduc într-un alt fel de contact cu lumea, să-l ajut să găsească și alte surse de satisfacție în ea - da, într-adevăr, să reprezint un nou început în viața lui, nu un element de
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
se producă dacă aceasta din urmă i se oferă cât mai nubilă și însoțită de-o zestre cât mai substanțială. Nu sunt tocmai obiceiurile stratul protector inaugural al spațiului domestic - mai bine zis, "gardul" ce îl delimitează? Înscriind comportamentul pe făgașul lesnicios al repetitivului, ele permit economia de energie interogativă, altminteri risipită în incertitudine. Cultivarea tabieturilor ține de luxul emancipării de urgența brută a nevoii: neprevăzutul e în bună parte forțat să aștepte a fi luat în seamă într-o anticameră
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
ale zidăriei se estompaseră, și nu mai rămăsese din Labirint decât ecoul amplificat, revenind inexplicabil, al propriilor pași și respirații, întâmpinându-l în somnu-i precar și răsunând pe culoare de lungime variabilă, de parcă însăși ființa lui ar fi fost un făgaș fără ieșire, abandonat întoarcerilor și reîntoarcerilor recapitulative, reîntâlnirilor disimulate ca întâlniri și întâlnirilor deghizate în reîntâlniri. Rătăcea printr-o pululație nesfârșită și amețitoare de fațete ale acelorași lucruri, toate chipuri ale familiarului; și totuși, dincolo de ele - nu se putea spune
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
schimbat - rămânând derizoriu în raport cu ea. Și încă o deosebire crucială (surprinsă, bineînțeles, pe când se fofila să scape) între flipperul devenirii și cel cu bilă de oțel: în jocul cotidian de-a datul pe lângă inevitabil spre a-i face, involuntar, un făgaș de intrare în intimitatea noastră, bila buclucașă are cumva consistența vaporilor dispersați în mediu, precipitați abia de turbionul creat în urma loviturii în gol. Altfel spus, bila nu se încheagă decât retrospectiv; în caracterul ei dual de lucru-undă predomină curgerea. Propriu-zis
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
bărbatului se pironiră în străfundul apei, cautând defensiv într-acolo tovărășia turbulenței ei subversive. Își amintea perfect cum, în faza de proiectare, porțile de ținut la respect furtunile din Marea Nordului fuseseră învinse de curenții puternici de adâncime, ce-și săpaseră făgașe pe dedesubtul lor. Oricât de trainice, masivele lame curbe de oțel aveau nevoie de o fundație pe măsură pentru a putea funcționa - un domeniu pe care, judecând după zvârcolirile din adâncu-i, fluviul nu era deloc gata să-l cedeze. El
[Corola-publishinghouse/Science/84994_a_85779]
-
de ,,colonelul closet” care este un animal și un tîmpit prin definiție ! Iar Biserica Creștină în ansamblu, dar în special cea Ortodoxă, are nevoie urgentă de reformă, o reformă care să schimbe instituția din temelii și s- o pună pe făgașul ei normal. Cap. IX Biserica și religia ,,Religia - o frază de dînșii inventată ca prin a ei putere, să vă aplece-n jug” spunea la un moment dat Mihai Eminescu în ,,împărat și proletari”. Cel ce moare ,,nimic nu are
Tribul by Ciornei Marian () [Corola-publishinghouse/Science/91671_a_92380]
-
o categorie largă de sensibilitate, care anticipează o serie dintre opțiunile culturale ale secolului al XX-lea. Dintr-un unghi acuzat perspectivist este abordat Clasicismul european, într-un volum monografic din 1971. Decupajul problematic al cărții nu scapă din vedere făgașele urmate de istoria ideilor în veacurile următoare. Autorul concentrează și dă convergență unor ipoteze asupra clasicismului, dispersate în mai toate sintezele sale. În cartea despre Eminescu, în cea despre poezia modernă, în teoretizările pe marginea vârstelor și chipurilor modernității, clasicismul
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286042_a_287371]
-
taină (1984), bunăoară, acestea sunt proiectate în universul rural de la începutul erei socialiste, într-o viziune coșmarescă, halucinatorie, iar în Ochiul și marea (1989) filiațiile, deși aluzive, sunt revelatoare. Situații bizare apar, pe un fundal de viață rurală scoasă din făgașe în timpul demolărilor, în Nuntă cu garoafe mov (1990): Geta, îngrijitoarea serelor cooperativei, cultivatoare de splendide garoafe urmează a se căsători cu Vasile, șofer pe un buldozer, cu care a rămas însărcinată. Toată materia cărții, nu îndeajuns de structurată, are drept
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289446_a_290775]
-
Rumelia în 1399, expediție descrisă de mulți cronicari turci . Iată cum relatează: „Iflak, care de multă vreme se găsea în rândul celor ce plăteau kharadj (haraci) și era dintre aceia care dădeau soldați sultanului, care niciodată nu a ieșit din făgașul servituții și al supunerii, prin vești ticluite, prin zvonuri fără temei și prin vorbe mincinoase și lăudăroase, acest necredincios ignorant a fost abătut de pe calea cea dreaptă. A fost împins și a ajuns să distrugă și să jefuiască unele provincii
Momente din Istoria României Orientale by Ion Cernat () [Corola-publishinghouse/Science/91880_a_92359]
-
în Jurnal de bord), ca și celelalte, descrise în fragmente de jurnal rămase în „Viața românească”, comunică o stare de euforie și de „uimire”. Cu deosebire în cel de-al doilea jurnal de bord, impresiile prind să-și croiască un făgaș narativ. În călătoria spre America de Nord (Peste Ocean, 1926), B. nu mai e, desigur, sublocotenentul emotiv de odinioară. După șocul primelor contacte, comandorul, revenindu-și cu greu din năuceală și triindu-și de la o zi la alta prejudecățile, privește cu mai
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285660_a_286989]
-
esoterism, religia misteriilor și gnoză. însă în ciuda coincidenței de simboluri, hermetismul rămâne autonom față de creștinism, nefiind în același timp străin de anumite societăți initiațice secrete (rosacrucieni, francmasoni etc). Se păstreză totodată scrieri de astrologie, medicină homeopată, botanică, structurate toate, ca făgaș al gândirii, pe mituri de creație alchimică a lumii, mituri ale căderii, ale regenerării omului ca suflet, ale iminenței apocalipsului. Reprezentanți: Albert cel Mare, Roger Bacon, Marsilio Ficino, Pico della Mirandola, Jakob Bohme, Paracelsus, G. Bruno (cu a sa mnemotehnică
Semn și interpretare by Aurel Codoban [Corola-publishinghouse/Science/295577_a_296906]
-
jucat În această permanentă „luptă de clasă” de către Securitate, poliția politică din România, ca instrument principal al reprimării oricărei Împotriviri, au ajuns la culmi ale cruzimii greu de imaginat În anii interbelici, Într-o țară care, abia intrată pe un făgaș al democrației parlamentare, Începuse să cunoască alfabetul democrației. După instaurarea prin forță a comunismului, pentru a depăși stadiul de regim de dominație externă, mai ales În condițiile unei legitimări pseudodemocratice În urma alegerilor trucate din 1946, de genul celor care au
[Corola-publishinghouse/Science/1909_a_3234]
-
este golită de „setea de luceferi”. Iată ce scrie Lucia Dumitrescu Codreanu o exegetă pasionată de filozofia lui Soren: „ ... angajîndu se după modelul hegelian la o fenomenologie a pasiunii Kierkegaard instituie anumite cadențe și ordonări. Demersul său se Înscrie pe făgașe disciplinate de o logica a inimii, ea prescrie pasiunii legea armoniei și gradației. Kierkegaard face gradat trecerea de la starea pasională nudă, zugrăvită nemijlocit, cu literă de flacără și scrum, la starea pasională cenzurată cerebral, chemată la ordine de gînd și
LUCEAFĂRUL EMINESCIAN. O INTERPRETARE TRANSEONTICĂ. by Marian Constandache () [Corola-publishinghouse/Science/1694_a_2972]
-
cum e ea simțitoare!...”). În final, „Rică e cu Zița, Chiriac cu Veta, Jupân Dumitrache suie cu Ipingescu” (În O noapte furtunoasă), iar „Zoe și Tipătescu contemplă de la o parte mișcarea.” (În O scrisoare pierdută), indiciu că lucrurile reintră pe făgașul lor, permanentizând situațiile anterioare izbucnirii factorului perturbator. Statu quo ante. Remarcabilă sub aspect psihologic e scena În care Zoe leșină când Își revede soțul ce are motive Întemeiate s-o bănuiască de infidelitate: „TRAHANACHE: L-am prins cu alta mai
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
piept cu rivala În amor, Didina Mazu. Negociator abil e Nae, amantul amândurora, plictisit - se pare - de Mița (relația e relativ veche, s-a instalat rutina) și dornic de o nouă aventură amoroasă ce va intra și ea, inevitabil, pe făgașul obișnuinței. Mița e mai tânără, dar mai greu Încercată În iubire, e temperamentală și imprevizibilă; Didina e femeie așezată prin vârstă și mai echilibrată prin temperament și e de Înțeles de ce frizerul Nae Înclină sentimental spre ultima dintre ele. Mița
Personajul feminin din opera comică a lui I. L. Caragiale by Iulia Murariu Hînțești () [Corola-publishinghouse/Science/91904_a_92327]
-
persuadarea În cursul argumentării prin discurs, pe care Aristotel o plasa sub chip de anexă a uneia dintre cele trei „științe practice“. 7. În perspectiva aceleiași realități, inteligența artificială (de care suntem asaltați În orizonturile vieții științifice, ca și pe făgașele manifestărilor artistice, ori În tribulațiile existenței cotidiene și pe care, În nici un chip, nu o mai putem ignora sau de care nu ne mai putem dispensa), logica evoluează În postura de știință principială a modurilor de Întemeiere a gândirii. Avem
Prelegeri academice by prof. univ. dr. PETRU IOAN () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92348]
-
atodefinește ca fiind demnă. Această socitate își revedică drepturile ca o identitate de nație, drept un popor. Dimensiunea națională este impusă vieții prin exercitarea patriotismului. Iubirea de țară consolidează unitatea de forță istorică a propriului popor și îl așează pe făgașul reprezentării în lume, în fața altor națiuni. Brusc, pentru mai multe popoare, demnitatea națională este înlocuită de aroganța națională, patriotismul lasă locul fanatismului, iar iubirea de propria țară este schimbată cu ura față de alte țări. Astfel, aceste popoare atinse de asemenea
[Corola-publishinghouse/Science/84933_a_85718]
-
ceea ce a generat în anii ’70 ’80 o creștere a integrării sale în organizațiile regionale (17,8% în 1970, 23,5% în 1990), concomitent cu o ușoară diminuare a angajamentelor la nivel mondial. Terminarea conflictului intern a readus țara pe făgașul descreșterii integrării regionale (23,5% în 1990, 20,9% în 2007) și creșterii celei în structurile mondiale (76,5% în 1990, 79,1% în 2007), reașezând Libanul în aceiași matrice de evoluție a integrării ca și celelalte state arabo-asiatice. D.
Lumea arabă - un spațiu geopolitic intermediar by Cezar Teclean () [Corola-publishinghouse/Science/1590_a_3052]
-
doctrinale, ceea ce nu înseamnă însă că el nu-i aplică propriile principii exegetice, care duc la interpretări alegorice legate fie de motive referitoare la istoria și viața Bisericii, fie de tematici morale și spirituale. în ansamblu, Chiril nu iese din făgașul tradiției alegorice alexandrine, însă extinde în mod semnificativ exegeza literală asupra întregului text biblic și, invers, limitează exegeza spirituală, care, în orice caz, trebuie să fie corelată cu precedenta. Astfel, el abandonează unele din cele mai vulnerabile aspecte ale exegezei
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]
-
Autorul cunoaște exegeza lui Didim din Alexandria, și de aceea a apărut ideea că ar fi aderat la un origenism moderat, ținîndu-se departe de speculațiile lui Evagrie și ale adepților săi; el ar căuta semnificația spirituală a Scripturilor rămînînd în făgașul tradiției alexandrine. Sub numele său s-au transmis și alte două scurte scrieri. Prima, învățătură și îndemn, este dedicată călugărilor, pentru a-i îndemna să nu caute să se purifice doar de viciile trupești, ci și de cele, mai ascunse
[Corola-publishinghouse/Science/2079_a_3404]