432 matches
-
cercetări de lingvistică” „Lingua e stile”, „Revue roumaine de linguistique”. Scrie capitolul Limba și stilul lui Macedonski în Istoria limbii române literare (II, 1969). Semnează studii substanțiale despre parodie, grotesc, realism, comentarii pe marginea poeticii și stilisticii moderne, precum și analize formaliste sofisticate ale dramelor lui Racine, trădând un interes constant pentru clasicism, care va rodi în cărțile de maturitate. Prima sa carte, eseul Fragmente despre cuvinte, apare în 1968. Puțini știu că P. este autorul unor mici romane: Le Miroir persan
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288734_a_290063]
-
material din partea statului 674. Protejarea specificului minorităților, prin legile generale ale țării, potrivit cerințelor statului de drept, fără deosebire de origine etnică, limbă sau religie reprezenta, de altfel, poziția față de minorități, preluată de georgiști de la vechiul Partid Național Liberal, poziție formalistă, din perspectiva analizei discursului politic, necesară ca "formă a modernității discursive". 675 Desăvârșirea unității naționale era considerată o prioritate absolută a românilor și în condițiile în care unele din statele vecine României, Polonia și U.R.S.S., au semnat pactul de
by GABRIELA GRUBER [Corola-publishinghouse/Science/943_a_2451]
-
mor pentru a reînvia, altele par perimate în anumite perioade pentru ca în altele să se dovedească mai puternice. Nu există valori și respectiv definiții ale literaturii generale, universal valabile, stabile (ideea unei definiții „statice” a fost respinsă încă din perioada formaliștilor ruși), ci doar istorice, întrucât fiecare epocă determină o schimbare a noțiunii de literatură. Posibilitatea ființării literaturii în interiorul unei comunități istorice și sociale este net condiționată de înregistrarea unor criterii de percepție și de recunoașterea ei în codurile culturale respective
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
baroc se distanțează de divinitate în mod estet. Sensul experienței mistice este pierdut, dar în locul său apare efectul psihologic, emoțional. „Barocul introduce o pietate mai puțin extatică, făcută din gravitate, moralism și rigoare controlată. [...] Barocul produce deci o mistică civilă, formalistă, estetizată.” Literatura laică constituie de acum înainte forma curentă, normală, tradițională, de expresie literară, de unde și identificarea sa definitivă cu noțiunea de literatură. Definiția cea mai caracteristică a literaturii în secolul al XVII-lea este „literele frumoase”, formula corespunzătoare a
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
care fac acte ilocutorii posibile, altfel spus centrat pe propriul său mesaj.” În aceeași sferă lingvistică reducționistă întâlnim și definirea literaturii ca „sistem” și „structură”, cu punctul de plecare în lingvistica lui Saussure și primele aplicații la literatură aparținând tot formaliștilor ruși. Marii poeticieni de acestă orientare R. Jakobson, I. Lotman, M. Bahtin, dar și mai înainte L. Spitzer, vorbesc despre „structuri”, „relații”, „construcții”, „cor elații” etc. Analiza structurală devine o adevărată modă. Vogii structuraliste îi urmează, în mod inevitabil, voga
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
trăiri și experiențe mediocre? Lectura ar trebui să fie, dimpotrivă, o multiplicare a eului, o cale de a trăi, prin intermediar, existențe pasionante, ce dau seamă de însăși bogăția infinită a realului. Ca să rezumăm, dacă vom rămâne închiși în ghetoul formalist, dacă vom fi învățați că finalitatea literaturii este fie vidul, fie eul exacerbat, elevul și studentul vor fi fatalmente, mutilați sufletește.” Observăm că semnalul de alarmă pe care îl trage T. Todorov se referă la studiului literaturii, nu literatura, ci
LITERATURA ȘI JOCURILE EI O abordare hermeneutică a ideii de literatură by Elena Isai () [Corola-publishinghouse/Science/1632_a_2909]
-
adeziunea forțelor vii decât mai curând docilitatea celor supuși, de a încuraja asumarea de responsabilități politice mai mult decât prudența și anonimatul pe care formalismul acțiunii administrative clasice le întreținea. Administrare de gestiune, administrare de misiune "Administrarea de gestiune este formalistă, puțin evolutivă și, într-o anumită măsură, repliată asupra ei înseși. Ea este controlor, perceptor, cenzor, plătitor; ea așteaptă ca oamenii să se îndrepte spre ea și vrea să-și asigure aservirea supușilor prin aplicarea de sancțiuni; intervenția sa se
by Thierry Oblet [Corola-publishinghouse/Science/954_a_2462]
-
fi constatat totuși un mai pronunțat interes pentru totalitate și "configurare", ca sinteză. Îl putem privi, c aatare, în bună măsură, pe Harald Höffding ca pe un înaintaș al gîndirii favorabile structuralismului evident, de o factură nu tot atît de formalistă cum avea să se dezvolte acest curent în a doua parte a secolului trecut. După ce și-a publicat Etica (1887), încecînd, o dată mai mult, o a treia cale între metafizică și teologie, pornind de la "sentimentul general de umanitate, așa cum l-
by Harald Hőffding [Corola-publishinghouse/Science/956_a_2464]
-
fond, sub această ipocrită dezinteresare, sub acest obiectivism, se ascundea dorința meschină a slugilor exploatatorilor de a ascunde cărțile cu conținut științifico-materialist și de a manipula în primul rând excrescențele culturii burgheze(...). Călăuza bibliotecarului a demonstrat concret neeficiența acestei metode formaliste, publicând un vast material sovietic de biblioteconomie, care a arătat importanța așezării cărților după conținut, ca o condiție indispensabilă îmbunătățirii activității bibliotecilor. O aceeași poziție fermă este luată și împotriva altor rămășițe ale metodelor de lucru burgheze. Astfel este luarea
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
au parte de nici un cuvânt bun din partea colaboratorului Vieții românești, ba chiar sunt trecute sub tăcere. După ce a pregătit astfel terenul, cronicarul se năpustește asupra unor poezii, cu un întreg șir de critici, dintre care multe făcute de pe o poziție formalistă. Așa se petrec lucrurile cu poezia. Act de acuzare, una dintre creațiile valoroase ale poeziei noastre din ultima vreme. Poezia Act de acuzare demască cu înflăcărare, adeseori cu accente adânc răscolitoare, atrocitățile săvârșite de imperialiștii americani în Coreea. Această poezie
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
socotește că făcând această «concesie» tematicii poeziei noastre luptătoare, s-a manifestat destul de puternic dorința de adaptare (...). Nu vom analiza fiecare poezie în parte și nu vom cântări farmaceutic dacă numărul versurilor realizate întrece sau nu pe acela al imaginilor formaliste. Primul volumul de versuri al Ninei Cassian - La scara 1/1 - era o manifestare crasă a formalismului. Vom aminti - pe scurt - câteva elemente din La scara 1/1 care ne ajută să înțelegem mai bine recrudescența formalismului în recentul volum
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
creație autentică» și lăudată pe 7 pagini? Adevărul este că aceste deficiențe de conținut, care ar fi trebuit să atragă o critică severă, principială, nu-l stingheresc prea mult pe criticul de la Viața românească. Dimpotrivă. El laudă chiar laturile negative, formaliste ale romanului, cu satisfacția omului care a găsit ceva ce-i merge la inimă (...). Tendințele formaliste duc pe scriitor la «imagini» care contrariază violent bunul simț al cititorului: «... luna e mare - un dovleac de aur... Toma simte cum o lună
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
fi trebuit să atragă o critică severă, principială, nu-l stingheresc prea mult pe criticul de la Viața românească. Dimpotrivă. El laudă chiar laturile negative, formaliste ale romanului, cu satisfacția omului care a găsit ceva ce-i merge la inimă (...). Tendințele formaliste duc pe scriitor la «imagini» care contrariază violent bunul simț al cititorului: «... luna e mare - un dovleac de aur... Toma simte cum o lună tot atât de plină ca cea de pe cer se aprinde undeva, în sângele care-i bate la tâmple
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
acest roman natura se află într-o contopire organică cu omul... Fascinat de comparațiile bizare și lipsite de gust din paginile romanului, criticul scrie bucuros că meritul autorului stă în faptul că ar fi «evitat șabloanele». Iată, așadar, că tendințele formaliste ale scriitorului s-au întâlnit cu acelea ale criticului; dar este oare firesc ca această întâlnire nefericită să aibă loc în paginile Vieții românești? Dacă în primul caz - al cronicii Zile slăvite - era vorba de un articol care «face praf
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
general în lipsa de grijă pentru finisarea operei literare. Astfel de exemple negative sunt furnizate de lucrările predate editurilor de Alexandru Jar, Aurel Mihale ș.a. Alți scriitori ca Cicerone Theodorescu, Miron Radu Paraschivescu și Virgil Teodorescu, situându-se pe o poziție formalistă nu vor să renunțe - în alcătuirea propriilor lor culegeri de versuri - la publicarea unor poezii confuze, care plătesc tribut ideologiei burgheze (...). Principalele probleme dezbătute de Demostene BOTEZ (...) au fost cunoașterea vieții și pregătirea politico-ideologică (...). Pentru a înțelege sensul dezvoltării societății
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
cu ideile înaintate din versurile valoroase ale poetei, se manifestă ruptura ei de viața poporului. Vorbitorul a combătut în mod just încercarea nereușită a lui Cicerone Theodorescu, făcută în cadrul dezbaterilor, de a folosi steagul lui Maiakovski pentru a apăra poziția formalistă în literatură, precum și tendința de a «uita0╗ de lupta ideologică pe tărâmul creației din țara noastră. Traian Șelmaru a subliniat cu tărie că este sortită eșecului orice încercare de a împăca cele două ideologii opuse (...) și a criticat poziția poeților
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
socialist, a spiritului de partid în artă, a slujirii devotate a poporului, poate fi realizată o literatură demnă de măreața noastră epocă (...). După unele succese în creație - succese pe care le-a dobândit tocmai pe linia combaterii rămășițelor propriilor concepții formaliste - tov. Nina Cassian a scris recent niște versuri individualiste. Aceste versuri exprimă un punct de vedere aristocratic, de «superioritate» a poetului față de oamenii simpli (...). La C. Theodorescu, ca și la criticul I. Vitner și într-o măsură la Nina Cassian
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
ce li se aduc, de a-și trece lipsurile pe seama cauzelor «obiective» (...). La plenară s-a observat în mod just că unii scriitori ca Maria Banuș sau Marcel Breslașu nu luptă serios pentru cunoașterea vieții, pentru lichidarea rămășițelor concepțiilor lor formaliste (...). Condiția esențială a dezvoltării literaturii: Lipsurile în creație ale unor scriitori valoroși ca Al. Jar, Aurel Baranga, - care au adus un aport slab și în discuții - M. Davidoglu, E. Camilar și alții se datoresc în cea mai mare parte tocmai
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
la dezbatere, că în ciuda succeselor înregistrate de revistă de la apariția ei încoace, ultimele numere prin câteva din materialele publicate se abat în mod primejdios de la linia unei orientări sănătoase în literatură, alunecând pe panta apolitismului, a concesiilor făcute spiritului artei formaliste și în ultimă instanță procedeelor literaturii decadente burgheze. A reieșit astfel la iveală că în sectorul beletristic al revistei predomina în ultima vreme o căutare cu orice preț a originalității care a dus, datorită izolării crescânde de realitate și de
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
în chiar postul de observație al frontului de luptă (...). Toate aceste lucruri simți nevoia să le spui după ce ai citit poeme de dragoste ca acelea obosit-intimist al Mariei Banuș (Cântecul părului alb), ori cel al Ninei Cassian, de un răsfăț formalist insuportabil (Cântec în zori) - ambele criticate, și pe bună dreptate, la apariția lor. În ce privește poemul Veronicăi Porumbacu, Vor trece ani, cumințenia lui ștearsă care nu exclude totuși prezența unei recuzite erotice uzate (poeta respinge cu un orgoliu cam demodat «auritele
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
greu de înțeles. Pe de-o parte sinceritatea de care faci caz bătându-te pe piept ca fariseul din parabolă, nu e cel mai bun climat pentru emoție; ea poate fi însă cu atât mai ușor un climat favorabil piruetelor formaliste. Pe de altă parte, dintr-o problematică și dintr-un registru de atitudini vechi, neaerisite, bântuite în schimb de orgoliul egocentrismului, nu se poate crea o poezie nouă de dragoste, în ciuda măsurilor luate de poeți de a presăra ici-colo termeni
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
cititor. Sărace în idei, aceste poezii sunt mediocre, lipsite de sentimente adânci. În ele nu recunoaștem particularitățile creației lui Aurel Rău (...) Ca și poeziile cenușii, de felul Mesteacănului și Nimeni nu va ști, ciclul Eliberarea Clujului vădește influența unor rămășițe formaliste în creația poetului. În primul caz, el credea că poate suplini absența ideilor și sentimentelor prin anumite virtuozități stilistice: aici pierde din vedere ideea centrală: țelul poeziei, înecând faptele esențiale în șuvoiul unor fapte lăturalnice”. Sorin ARGHIR 67: „De curând
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
penibilă, mai ales dacă te gândești că autorul este un poet de talent (...) Pe o treaptă artistică asemănătoare, se află poeziile Ziarului Scânteia, Urarea mamelor din Grecia și chiar Mesteacănul, poezii bântuite de un patos declamatoriu, sărace în idei. Elementele formaliste apar mai evident în unele din poeziile cuprinse în ciclul Eliberarea Clujului, Seară clujeană (...). Era firesc ca poezii ca acelea cuprinse în Mesteacănul să fie întâmpinate cu căldură și simpatie de critica noastră literară. Din păcate însă, căldura și simpatia
[Corola-publishinghouse/Science/2301_a_3626]
-
exigent în privința comportamentului pedagogic, pretinzându-i să fie cât mai creativ și să utilizeze metode moderne de predare, directorul poate fi rigid în privința respectării pozițiilor ierarhice, iar în plan pedagogic să-i ceară profesorului să fie mai degrabă conservator și formalist decât inovator. La aceste expectanțe se adaugă cele ale inspectorilor școlari. Dacă se ține cont de faptul că inspecțiile școlare, atât cele de specialitate, cât și cele pentru obținerea gradelor didactice sunt puternic formalizate, nu este exagerată afirmația că expectanțele
Instituţia şcolară şi formarea adolescentului by Andreea Lupaşcu () [Corola-publishinghouse/Science/1226_a_1882]
-
a întâmplat cu majoritatea pieselor lor. Platon, în Republica, Aristotel, în Poetica, sunt primii teoreticieni. Unul abordează teatrul ca metafizician și moralist, celălalt se întreabă, ca poetician, asupra modurilor de funcționare a piesei de teatru. Intervențiile lor, una hermeneutică, cealaltă formalistă, deschid calea a două tipuri de abordări care sunt astăzi și ale noastre, ceea ce le demonstrează importanța. Ei au pus cele trei întrebări esențiale privind originea teatrului. Ce raport întreține el cu realitatea? Care este impactul său asupra spectatorului și
by MARIE-CLAUDE HUBERT [Corola-publishinghouse/Science/1110_a_2618]