675 matches
-
nici coadă. Lumea nu mai este citită ca parabolă sau alegorie, ci ca o imensă textură înzestrată cu un uriaș coeficient de conectivitate imanentă. „Metanarațiunile” și gândirea sistematică stârnesc astăzi suspiciuni. În era recentă a deconstrucției, diferența dintre impostură și genialitate este obnubilată de practica scriiturii anarhice. Devine tot mai greu să fii excentric când centrul nu mai este nicăieri vizibil sau credibil. Atunci, nu mai rămâne la îndemână decât catastrofa descentrării. În critica literară, intertextualismul desființează ideea de intrigă narativă
[Corola-publishinghouse/Science/1881_a_3206]
-
Termenul de creativitate a fost larg asimilat în limbile de circulație internațională abia în a doua jumătate a secolului nostru, deși el mai fusese utilizat, sporadic, și în trecut. În loc de creativitate și creativ erau utilizați termeni ca: dotație, aptitudine, talent, genialitate, imaginație creatoare și chiar inteligență. Nici astăzi creativitatea nu s-a debarasat de sinonime: inteligență fluidă (R. B. Cattell), gândire direcționată creatoare (Ernest Hilgard), gândire divergentă (J. P. Guilford), rezolvare specifică de probleme (A. Newell, H. A. Simon), imaginație creatoare (T.
Creativitate şi îndemânare by Amalia Farcaş. () [Corola-publishinghouse/Science/689_a_1281]
-
de valori individuale, profesionale, educaționale și sociale activate în contextele evaluării multireferențiale a performanțelor. Concept care se întrepătrunde în mare măsură cu cel de supradotare, geniul constituie dispoziția sau aptitudinea naturală de a vrea ceva original și cu totul remarcabil. Genialitatea este forma superioară a talentului, care permite creatorului, după cum spunea T.Vianu, să realizeze soluții „purtătoare de germenii unor creații noi, într-un domeniu de mare însemnătate socială”, idei care deschid orizonturi noi într-un larg domeniu. (A. Stoica Constantin
Creativitate şi îndemânare by Amalia Farcaş. () [Corola-publishinghouse/Science/689_a_1281]
-
cauză, învățătura lui Plotin s-a distins ca o încercare de sustragere a omului din fața realității tot mai tumultuoase a prezentului, pentru a o îndrepta spre o contemplare neputincioasă a slăbiciunilor sufletești, de retragere din fața dorințelor declanșate, de accentuare a genialității magice individuale și iraționale. Plotin a făcut eforturi mari ca să refacă atmosfera creatoare din Academia platonică de odinioară, de evocare a sufletului ca pe o esență, pe care să-l ferească de "precipitațiile" la care era expus de problemele pământești
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
a fenomenelor psihice. 7. Cunoașterea psihicului în raport cu corpul Învățăturii lui Descartes i se datorează posibilitatea metodologică de a considera funcționarea vieții psihice după principiul unor mecanisme similare celor care răspund de funcționarea corpului. Această contribuție s-a dovedit de o genialitate aparte, atât pentru cunoașterea fiziologică, cât și pentru cea psihologică. În consecință, comportamentul uman a fost considerat și interpretat din perspectiva aceluiași principiu de funcționare mecanic după care era analizat și corpul, același care guvernează și comportamentul animal. În ceea ce privește locul
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
serii de metode noi de sorginte biologică. Cu acestea, el a urmărit să regăsească în noul domeniu al psihologiei același determinism cauzal care guvernează în științele naturii. Încercările sale de atunci, analizate din perspectiva științei psihologiei de astăzi, își păstrează genialitatea și valabilitatea științifică. Darwin nu și-a propus la acea vreme să abordeze complexitatea problemei reflectării psihice, a reflectării conștiente. A evidențiat însă aspecte particulare interesante ce privesc asemănarea și deosebirea dintre comportamentul animalelor și cel al omului. Pentru prima
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
arbitrariul evocat și de alți cercetători, Galton, posibil influențat și de învățătura sa calvinistă, avansează ipoteza intervenției legice a caracterelor moștenite, care a fost de-monstrată de el cu mijloace statistico-matematice. A fost o ipoteză de lucru care și-a dovedit genialitatea abia ulterior. Prin această contribuție a sa, Galton s-a prezentat ca un veritabil creator de concepte și metodologii pentru știința abia în formare a psihologiei. Deci Galton, prin formația sa profesională, încă nu a fost un psiholog, dar a
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
că anulăm discontinuitatea și punctualitatea trăirii în continuitatea existenței noastre. Este, de aceea, necesar să dobândim o perspectivă față de frumos și artă, un punct de vedere ce nu pretinde o nemijlocire, ci corespunde realității istorice a omului. Invocarea nemijlocirii, a genialității clipei, a semnificației "trăirii" nu rezistă în fața pretenției existenței umane de continuitate și unitate a conștiinței de sine. Experiența artei nu poate fi deviată către neobligativitatea conștiinței estetice" (Hans-Georg Gadamer, op. cit., p. 82). 1 În acest sens spune Paul Ricœur
[Corola-publishinghouse/Science/84974_a_85759]
-
mai primește. Vor rămâne patru licee cu profil umanist, de la care se va putea merge mai departe la facultăți. Alt eșec... strălucit al politicii culturale duse de Elena Ceaușescu. Șeful statului socialist român a mai luat o hotărâre mângâiată de genialitate: revoltat că specialiștii din agricultură nu sunt capabili să asigure recolte mari și animale pe măsura imaginației sale maladive, s-a hotărât (și a făcut publică hotărârea sa) de a prelua personal conducerea câtorva unități: IAS, CAP trei sau patru
Ultimul deceniu comunist: scrisori către Radio Europa Liberă by Gabriel Andreescu, Mihnea Berindei (eds) () [Corola-publishinghouse/Memoirs/619_a_1376]
-
pe plan local, o consacrare. Cartea de debut a lui P., Viața tragică și românească a lui Eminescu (1928), este o biografie romanțată din care nu s-a tipărit decât cea dintâi parte, Copilăria și tinerețea. Biograful dorește să evidențieze genialitatea poetului, manifestată din copilărie, ba chiar posibila geneză involuntară, încă neconștientizată, a unora dintre imaginile marilor opere de mai târziu. Dat fiind momentul apariției, lucrarea este aproape meritorie, în pofida prezenței unor poncife și a stilizării nereușite a graiului moldovenesc. În
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288730_a_290059]
-
cât de mare a fost rolul acelui care, venit Într-un moment când studiile de trecut se opreau la cercetarea migăloasă a unor amănunte Înfățișate fără interpretare și când cugetarea asupra lor pornea fără metodă pe verzile plaiuri Înflorite ale genialității romantice, a știut să introducă În orânduirea și tălmăcirea acelor lucruri de trecut, care condiționează așa de mult prezentul, metoda științifică obișnuită În alte domenii, mai puțin deschise ipotezei“. Azi Înclinăm a privi mai amplu această operă, sesizând tocmai relația
Prelegeri academice by Acad. ALEXANDRU ZUB () [Corola-publishinghouse/Science/91771_a_92347]
-
fericirea este posibilă, mărturisește Soljenițîn. Nu putem decât să-i dăm dreptate lui Nichita Struve, cel care afirmă că lumina și forța operei soljenițiene nu pot fi înțelese decât prin prisma experienței de viață a autorului și, mai mult, că genialitatea lui Soljenițîn se nutrește din smerenia și forța sa interioară 159. Scriitorul rus reprezintă o voce aparte, prin capacitatea de a vedea lumea în frumusețea sa primordială și darul de a vedea în om umanitatea sa, care nu sunt altceva
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
scenă foarte importantă, care constă în discuția despre condiția artei într-un regim tiranic, pe care o poartă Cezar Markovici și deținutul H-123, "un bătrân vânos, condamnat la douăzeci de ani de muncă silnică". Cezar, fost regizor de film, susține genialitatea lui Eisenstein cu filmul Ivan cel Groaznic, dar celălalt deținut nu acceptă ideea că arta poate fi pusă în slujba justificării tiraniei. Nu este întâmplător că personajul care se opune acestui mod de a face artă este un bătrân. Ca
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
prin intermediul cărora se exprimă "vocea poporului" rețin, în percepția lor, un detaliu fizic pe care îl scot în evidență prin învestirea lui cu valoare de supranume. Dintre toate posibilitățile de a scoate în evidență calitățile proclamate ale lui Stalin (înțelepciunea, genialitatea, forța de conducere), oamenii simpli aleg un detaliu fizic banal. Mustața nu este un semn distinctiv, ci, dimpotrivă, aruncă mărețul personaj în banalitate. Capitolele dedicate lui Stalin din romanul Primul cerc sunt dominate de perspectiva acestui personaj asupra lui însuși
by Cecilia Maticiuc [Corola-publishinghouse/Science/1022_a_2530]
-
care nu-ți folosește la absolut nimic, ba chiar uneori ajunge să te incomodeze. Ceva frumos până la urmă, dar care nu are nici un fel de utilitate practică. Acum era superb să știi că oamenii te așteaptă să le citești producțiunile, genialitățile tale. Atunci a scrie nu mai era echivalent cu construirea unor roți pătrate. Era ceva plăcut. N-am înțeles scriitorii care se chinuie. Dacă scrisul are efecte nedorite, ar fi mai bine să se lase de scris. Io abia aștept
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2097_a_3422]
-
mult decât alți cercetători, doamna Ioana Vasiloiu, stăruie asupra formulelor de apreciere a personalității scriitorului și gazetarului, din necroloagele publicate la decesul acestuia, în 1889. E un bun prilej de a reține "imaginea publică eminesciană" și lansarea primelor sugestii privind "genialitatea", mai mult, mitul Eminescu, ce se va instala în conștiința critică interbelică mai ales datorită lui Ibrăileanu. Un al doilea capitol, Bazele textuale ale receptării critice, se structurează, în principal, pe urmărirea istoriei editărilor din opera lui Eminescu edițiile repetate
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
european, în cele două ipostaze: a posesiei și a absenței cântării, de unde provine și tragicul raport poet-cuvânt". În imaginarul eminescian, eroul se confundă cu poetul, ca în Oda (în metru antic): "Poetul este încântat de propria imagine romantică, în iluzia genialității, a eternității: "pururi tânăr". Înaintea confruntării labirintice, el visează în interiorul sferei cosmice, unde "steaua singurătății" este Centrul. Mantia este în Odă simbolul zborului ce muzicalizează cosmic lumea. Poetul se iluzionează a stăpâni timpul și spațiul, ca și cum universul sferei s-ar
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]
-
postume. - Marea cu fascinațiile și seducțiile ei, cu femeile, aventurile, bu curiile și regretele pe urma ei. - Cum că experiența noastră cu femeile ne oferă o metodă de cunoaștere filozofică, practică și transcendentă. - Ce păcat Însă că scurtele accese de genialitate ale iubitelor noastre sunt Întrerupte brusc de oboselile măriti șului. - Multă și impertinentă vor bărie despre femei, despre zbuciumul lor zadarnic și despre scurta lor glorie lumească. - Cele mai aspre cuvinte ce ați auzit despre femei, despre tentațiile, rătăcirile, vițiile
Caleidoscopul unei jumătăţi de veac în Bucureşti (1900-1950) şi alte pagini memorialistice by Constantin Beldie () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1330_a_2733]
-
concert de vioară Enescu, în sala Operei. Din loja noastră l-am ascultat cu evlavie pe geniul geniilor, cum mi se părea atunci, un geniu care își încovoia deja binișor spinarea bolnavă („cocoașa“ lui mi se părea un atribut al genialității). Cred că a interpretat și o sonată de Brahms. Dar vioara a devenit pentru mine curând un motiv de chin, de nervi și lacrimi. Tata ținea neapărat să învăț instrumentul ce-i fusese lui inaccesibil; m-a cadorisit pe nepusă
Memorii jurnale by Ion Negoitescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1349_a_2742]
-
este marele nostru Eminescu, binențeles, dar lumea întotdeauna se strâmbă din nas când este vorba de alăturarea lor, care este legitimă. Nu vreau să spun, Doamne ferește, că ar fi Caragiale mai mare decât Eminescu ! Este absurd și repet : la gradul genialității acesteia n-are sens să faci măsurători. Și binomul acesta este exact formula care ne justifică pe noi ca națiune aptă pentru marea cultură. Dar continuu să constat această reticență, această sfială de a admite că poate fi pus Caragiale
Despre lucrurile cu adev\rat importante by Alexandru Paleologu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/827_a_1562]
-
mai atentă, ea poate fi explicată printr-o sinteză neașteptată În subconștientul meu a acelor reacții și reflexe comportamentale ale prietenului meu care nu „concordau” cu ceea ce eu voiam „să fie”, cu ceea ce eu credeam că trebuie să fie axul genialității sale creatoare, axul echilibrului său moral, psihologic. Când vorbesc de „morală” mă refer nu la cea curentă, convențională, necesară unei bune socializări, ci la „cea artistică”, morala care, Într-un fel sau altul, este „dincolo de bine și rău”, este o
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
anume prolificitate literară (privită cu ironie balcanică groasă de toți cei care, născuți cu apetit și chiar cu talent „artistic”, după primele „mângăieri” ale Miss-Gloriei, se „retrag” În lene, alcool și bavardaje nesfârșite, unde se cheltuiesc tone de spirit și genialitate.Ă Iată, succint, unul din sensurile pe care le dau propriei mele existențe: capacitatea de a „Împlini un vis din adolescență”; capacitatea, norocul de a fi „solidar” cu acele pulsiuni ale tânărului care am fost, moment existențial În care umanul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
re-Întâlni alți oameni”, pe care, până atunci, În tumultul social și prins de interese tiranice care deodată Își arată fața derizorie, nu-i „văzuse”; Dostoievski, la finele secolului al XIX-lea „descoperă” Încă o dată creștinismul - ca și colegul său Întru genialitate, contele Tolstoi! -, dar Într-o altă formă. Și, această „descoperire”, „revelație”, el ne-o „comunică” și nouă, nu numai prin talentul său de excepție, ci și prin structurarea Întregului „moloz uman”, „materie” epică În jurul acestei „idei” care, În fapt, răspunde
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2231_a_3556]
-
Xenopolxe "„Xenopol,Adela" pledează pentru ca fiecare să își găsească locul, inclusiv „mediocritatea”, respectiv în profesii mai puțin calificate. Limbajul elitistxe "„elitist" era o constantă generală a acelei etape, inclusiv în gândirea liberală. Cele mai radicale dintre pledantele emancipării vorbesc despre genialitatea femeilor, încă nepusă în valoare în istoria patriarhală, și că genialitatea se va actualiza atunci când femeile vor avea conștiința libertății și a drepturilor lor. La această etapă, ca și la toate cele ce urmau să vină, feministele s-au izbit
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]
-
mediocritatea”, respectiv în profesii mai puțin calificate. Limbajul elitistxe "„elitist" era o constantă generală a acelei etape, inclusiv în gândirea liberală. Cele mai radicale dintre pledantele emancipării vorbesc despre genialitatea femeilor, încă nepusă în valoare în istoria patriarhală, și că genialitatea se va actualiza atunci când femeile vor avea conștiința libertății și a drepturilor lor. La această etapă, ca și la toate cele ce urmau să vină, feministele s-au izbit de argumentele conservatorilor, între care, cel mai vehiculat și mai înspăimântător
[Corola-publishinghouse/Administrative/1944_a_3269]