866 matches
-
spirituale în domeniile artelor, științelor, este o perioadă de tranziție, de despărțire de vechea ordine socială pentru dăinuirea căreia a fost nevoie de înființarea ordinelor franciscanilor și dominicanilor. Față de tranziția din zilele noastre, diferența este de actori și de roluri jucate, pe de o parte, de Thomas d'Aquino sau Sfântul Augustin, și pe de altă parte, de o seamă de noi personalități de excepție, unii menționați mai sus, reprezentanți ai unui mod de gândire diferit, al unui nou raționalism. Perioada
by MIHAI -IOSIF MIHAI [Corola-publishinghouse/Science/970_a_2478]
-
cu Elisabeta și unchiul Adolph. Orele 10-12 vizitat castelul în cele mai mici detalii. Ploaie, foarte umed. Ora 12½ luat masa în pavilionul de vânătoare; rămas acolo după-amiaza. Venit Urechia. Ora 4 ceai, apoi promenadă. Ora 6½ cinat. Seară frumoasă. Jucat whist cu Elisabeta, unchiul Adolph și contele Castelli. Ora 11½ în pat. Noapte senină. Vineri, 18/30 iunie Vreme frumoasă, nori, vânt puternic. Ora 10½ singur la castel, discutat cu Stöhr și Schultz lambriurile și decorațiunile. Ora 12½ luat masa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
Miercuri, 12 iulie/30 iunie Vreme frumoasă, sunt răcit. Înainte de amiază la castel, aici Kott. Ora 12½ luat masa în pavilionul de vânătoare, de față prințul moștenitor de Schönburg, căruia îi arăt apoi castelul. Promenadă. El vine și la cină. Jucat whist. Joi, 1/13 iulie Vreme frumoasă. Ora 9½ la D. Ghica, mai târziu la castel, discutat zugrăvelile cu Kott. Luat prânzul în pavilionul de vânătoare. Venit Urechia. Promenadă, ploaie. Basset a tratat cu Fotescu răscumpărarea contractului pentru pădure, 100
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
la D. Ghica, mai târziu la castel, discutat zugrăvelile cu Kott. Luat prânzul în pavilionul de vânătoare. Venit Urechia. Promenadă, ploaie. Basset a tratat cu Fotescu răscumpărarea contractului pentru pădure, 100.000 franci. Ora 6½ cinat împreună. Seara ploaie torențială. Jucat whist până la ora 11. În Egipt masacru împotriva europenilor, întreaga țară în plină revoluție. Arabi-Pașa foarte energic. Vineri, 2/14 iulie Furtună și ploaie, nu e frig. Înainte de amiază cu unchiul Adolph, care primește ordine românești. Ora 12½ luat masa
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
prietenoasă. Ora 8½ dejunat cu frații. La papa. Orele 10½-11½ slujbă religioasă în biserica mare, apoi primit personalul curții. După-amiaza promenadă cu frații, Mühlberg etc. Elisabeta călătorește cu papa. La papa. Ora 6 cinat. Seara la papa. Ora 9 ceai. Jucat whist. Ploaie. Miercuri, 13/25 aprilie Vreme rece. Înainte de amiază la părinți. Ora 11½ primit guvernul. După-amiază promenadă, foarte frig, vânt. Ora 4 ceai la Leopold, în clădirea prinților. Vizitat camera de artă. Ploaie și ninsoare. Ora 6 cinat. Seara
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
venit mitropolitul, dejunat. Ora 9 pleacă la București. Stöhr la noi. Prin tot castelul. Discutat cu Basset. La dejun Alecsandri, pe care l-am invitat. După-amiaza singur, promenadă la mănăstire. Crețeanu la mine, pleacă la Bruxelles. Seara cinat în sufragerie. Jucat biliard până la ora 10. Marți, 9 octombrie/27 septembrie Vreme rece, mohorâtă. Sculat la ora 8. Ora 9½ promenadă cu Elisabeta până la prima cascadă. Destul de frig. La Stöhr. Ora 12½ dejunat. După-amiază singur. Posadă, șosea, mănăstire, pavilionul de vânătoare. Orele
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
Discutat cu Stöhr construcția. C. Manu aici. După-amiază scris. Seara biliard cu colonelul Greceanu. Sâmbătă, 10 noiembrie/29 octombrie Vreme ploioasă. Înainte de amiază cu Stöhr. Promenadă. Scris. La masă Theodori, venit de la București, și Djuvara. După-amiază promenadă. Ploaie. Seara senin. Jucat biliard. Duminică, 11 noiembrie/30 octombrie Vreme minunată, foarte cald. Orele 11-12 promenadă. Marcovici și Kalinderu la dejun, le-am arătat castelul. Ceai. Seara scris. Biliard. Noapte rece și senină, cu lună. Luni, 12 noiembrie/31 octombrie Viscol cu zăpadă
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
29 noiembrie Vreme minunată, deloc frig. Înainte de amiază promenadă în pădure. La dejun venit Maiorescu, care își aduce fiica, spre a rămâne o vreme la Elisabeta. Generalul Vlădescu. La ceai generalul Slăniceanu cu soția. Ei rămân și seara la masă. Jucat biliard cu Slăniceanu și Șoimănescu până la ora 10. Generalul Slăniceanu este foarte suferind, se teme că are diabet, la fel ca Boerescu, care e pierdut. Vineri, 18/30 noiembrie Vreme minunată, deloc frig. Înainte de amiază mare promenadă singur. La dejun
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
Înainte de amiază Radu Mihai, ministru al lucrărilor publice. Ora 11¾ Lecca. După-amiaza între orele 2½ și 4 promenadă în oraș. Arhiepiscopul Paoli a murit la Viena ca urmare a unui atac cerebral. Ora 5½ Basset. Seara între 8 și 10 jucat biliard. Ninge puțin. Vineri, 15/27 februarie Mohorât, -1°R. Înainte de amiază Brătianu. G. Ghica vrea totuși la Constantinopol. După-amiaza viscol cu zăpadă. Audiențe. Cu Elisabeta. Seara biliard până la ora 10½. Sâmbătă, 16/28 februarie Viscol cu zăpadă. Înainte de amiază
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
la el la ora 9, dânsul se bucură că ne vede, vorbește puțin. Curând devine însă confuz, mă întreabă „dacă mai este cadavrul în casă”, apoi adoarme și la ora 10½ este dus în pat. Ora 12 dejunăm en famille. Jucat biliard cu Philipp. Ora 4 cu el și cu Fritz o promenadă, pe drum însă am fost avertizați să ne întoarcem, căci este pericol, pulsul a crescut foarte mult. Înconjurăm cu toții patul de suferință al scumpului tata, care respiră scurt
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
amiază studiat scrisoarea și catalogul picturilor pe care vrea să mi le vândă Bamberg cu 250.000 franci. Theodori la mine. După-amiaza audiențe între orele 1½ și 3½, apoi Basset pentru cumpărarea moșiei Slobozia la Bârlad. Vreme ploioasă. Seara citit. Jucat piquet cu Elisabeta. Devreme în pat. Luni, 8 martie/24 februarie Ploaie. Răcit foarte puternic, dureri de cap. Nici un ministru, deoarece au Consiliu pentru echilibrarea bugetului. După-amiaza scris. Cu Elisabeta. Seara nu mă simt bine, devreme în pat. Marți, 9
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2033_a_3358]
-
înțelepție, ciocnirile cu semenii. În sfârșit, când compune și improvizează piese de teatru, lui U. (membru în Comitetul Teatrului Național din Iași și apoi în cel al Naționalului din București) nu i se poate tăgădui meșteșugul, dar nici ignora desincronizarea. Jucate începând de prin 1860, scenetele comice, farsele (Sacagiul, Odă la Elisa, Balul mortului sau Mortul și danțul, Avocat sau paiață, Anghina difterică, Sticla de Cotnari ș.a.) prelungesc maniera comediografică a lui Vasile Alecsandri. I-au fost reprezentate, de asemenea, numeroase
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290374_a_291703]
-
reprezentația tristă a defăimării Doamnei T., este Ladima. El va cere satisfacție lui Fred, într-un gest fundamental de onoare. Cititorul înregistrează gesturile tuturor actorilor scenei, deopotrivă cu dispoziția lor în spațiu, în afara și în mijlocul reflectoarelor imaginare care separă scena (jucată) de restul spațiului, destinat spectatorului, celui de-al treilea personaj, cum l-a numit Vasile Popovici, fără să se aplece însă și asupra zăcămintelor de teatralitate din epicul camilpetrescian. În fond, inițiativa nefericită a adresării, care adaugă suferință persecuției hazardului
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
esență, de "pișicher"), deznodămînt fatal pentru ironia deconstruită , transformă subit pozițiile de forță. Mod de a spune că protagoniștii și-au schimbat rolurile: cititorii, deopotrivă cu "actorii" instalați pe tronul Ironiei sînt obligați să admită că au fost, ei înșiși, jucați. Făcuți să creadă că "inocentul" este victima si(n)gură. Spectacolul se termină amar. Nu-i de mirare. SCENE CARAGIALIENE Sentimentul de familiaritate pe care-l trezește pagina lui Caragiale, la orice vreme s-ar deschide, nu vine doar din
[Corola-publishinghouse/Science/1472_a_2770]
-
dramaturgie scriitorul are șansa unei plasări mai apropiate de adevărul care se cere comunicat, A. mai face câteva tentative de a se impune în lumea scenei. După Inelul, i se reprezintă, în 1928, piesa Luminița, urmată, în 1930, de Ecoul, jucată, dar rămasă în manuscris, pentru ca în 1935 să apară din nou pe afișul Teatrului Național din București cu Gură de leu, piesă din care a fost publicat, în presă, doar un fragment. Nepublicată a rămas și Maria Baskirtseff (prelucrare și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285423_a_286752]
-
și neoclasici francezi și italieni, cu deosebire Fénelon, se preda retorică de îndrumare clasică. Nu doar în timpul domniilor fanariote, ci și în următoarea perioadă, dramaturgia clasică a constituit principala sursă a repertoriilor teatrale din Principate. De proveniență clasică erau piesele jucate, în casele boierești, de către diletanți. În 1816, Gh. Asachi organizează, la Iași, prima reprezentație teatrală românească din Moldova, cu pastorala Mirtil și Hloe, tradusă după Florian; urmează Alzira lui Voltaire. Ion Heliade-Rădulescu și C. Aristia pun în scenă, cu elevi
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286294_a_287623]
-
erau necesar a fi vizitate (subl.ns.)”. Am subliniat acest pasaj deoarece comunele pe care le vom enumera în continuare erau (în viziunea trântorilor comuniști) înțesate de „reacționari” or, aceștia trebuiau combătuți cu „forța” mobilizatoare a pieselor de teatru muncitoresc jucate (probabil) prost: „...Astfel echipa artistică a vizitat comunele: Codăești, Negrești, Pungești, Ursoaia, Coșești, Todirești, Ivănești, Bârzăști, Coșca, Buhăești și altele”. Dacă marii „artiști proletari” numai au vizitat aceste comune și nu s-au produs pe scenă cu piese de genul
Întâmplări din vremea Ciumei Roşii by Paul Zahariuc () [Corola-publishinghouse/Science/1230_a_1931]
-
necesit) elaborare. În al treilea rând, cei mai puternici se bucur) de marje de sigurant) mai largi, atunci când au de-a face cu cei mai puțin puternici, si au mai multe de spus în leg)tur) cu jocul care trebuie jucat, si cu modul în care trebuie s) se desf)soare acesta. Duncan și Schnore au definit puterea în termeni ecologici, ca pe ,,capacitatea unui ansamblu de activit)ți și habitate de a stabili condițiile în care trebuie s) funcționeze celelalte
[Corola-publishinghouse/Science/2255_a_3580]
-
adulților cu 0,54%. În acești din urmă ani, el tinde, aparent, să se mai reducă. Pe de altă parte, indicele de dependență al populației tinere (dj = J/ A) s-a micșorat, în aceeași perioadă îndelungată, ceea ce subliniază perfect rolul jucat și de îmbătrânirea din partea inferioară (scădere a importanței relative a populației tinere). Seria procentelor de dependență a tinerilor este totuși mai fluctuantă decât cea a seniorilor și impactul scăderii seculare a fertilității asupra dependenței pare net inferior celui măririi duratei
Demografie şi societate by Phillippe Barthélemy, Roland Granier, Martine Robert [Corola-publishinghouse/Administrative/1396_a_2638]
-
trece prin etapele inițierii, Orlando se schimbă și, devenit matur, poate s-o Întâlnească pe iubita sa de la egal la egal, sub Înfățișarea ei reală de Rosalinda. Dar cine e Rosalinda? Ne-am Întrebat deseori În repetiții cum ar trebui jucat un astfel de personaj. Este ea un echivalent al Ducelui din Măsură pentru măsură, o ființă superioară care știe mai mult decât ceilalți, sau este o ființă obișnuită atinsă de puterea dragostei? Știm că a Întâlnit În secret un magician
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2093_a_3418]
-
a unor comeseni hăpăitori și guralivi, ființe rudimentare, ai fi zis, chiar dacă nu erau. Păreau însă astfel în comparație cu el. Era însă și celălalt Stancu, omul violențelor, al reacțiilor intem pestive, al revărsărilor neașteptate de mânie, al „crizelor“, autentice sau numai jucate, uneori numai jucate. Dorea să obțină neapărat ceva sau să iasă din vreo încurcătură, și alegea această cale a marilor izbucniri de mânie, cu atât mai „necontrolate“, mai vehemente și mai teatrale, cu cât miza pusă în joc era mai
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
hăpăitori și guralivi, ființe rudimentare, ai fi zis, chiar dacă nu erau. Păreau însă astfel în comparație cu el. Era însă și celălalt Stancu, omul violențelor, al reacțiilor intem pestive, al revărsărilor neașteptate de mânie, al „crizelor“, autentice sau numai jucate, uneori numai jucate. Dorea să obțină neapărat ceva sau să iasă din vreo încurcătură, și alegea această cale a marilor izbucniri de mânie, cu atât mai „necontrolate“, mai vehemente și mai teatrale, cu cât miza pusă în joc era mai mare. Au intrat
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
adică să nu mai amenințe cu emigrarea, tocmai el, Zaharia Stancu, și tocmai acolo, la C.C. Dar episodul l-am mai povestit. Îl și amuzau pe Stancu, prin efectul lor deconcertant, prin deruta pe care-o produceau, aceste mari înfurieri jucate și, uneori, la sfârșit, dădea cărțile pe față. Baranga povestea, el însuși amuzat, cum fusese cu Radu Popescu la Stancu să-i ceară ceva, ca vechi prieteni ce-i erau, ceva ce Stancu se încăpă țâna să le refuze, iar
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
fie nevoie de unele ajustări. M-am dus prima dată la Stancu încercat de oarecari emoții, căci îi mersese faima de om cu toane, irascibil și capabil de violențe, desigur, verbale. Nu știam atunci că vestitele lui înfurieri erau adeseori jucate, componente ale unei tactici. Nu-și ieșea din fire chiar din senin și nici față de oricine. Și într-adevăr, întâlnirea cu Stancu nu mi-a confirmat aprehensiunile. Ce m-a izbit din prima clipă a fost tocmai perfecta lui politețe
Amintiri și portrete literare - ed. a 3-a by Gabriel Dimisianu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1345_a_2700]
-
este vorba de "metamorfoza babei, stăpâna iepelor" ("comică este ea când se arată cinstită și dreaptă"), de altfel, basmul este interpretat ca de "un comic-grotesc ireductibil". Pe această linie, apare și transformarea lui Făt-Frumos în floare "o păcăleală, o farsă jucată Genarului, dar aici metamorfoza nu mai are nici o atingere cu grotescul ori cu mecanismul farsei, ci doar o undă de umor iluminează melancolia acestui episod al morții lui Făt-Frumos, care este de două ori semnificativ: transcendentul se degradează în realul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1482_a_2780]