2,424 matches
-
de țigară și patru pereți. Mă învelesc cu patru pereți. Închid ochii și respir patru pereți ... .patru puncte cardinale, patru ... .patru ce-ar mai putea fi? Cercuri? Aerul intră în mine, afară iese nimicul. Cerul scoate limba la mine, câinele latră, el aude lătratul lui în urechi, cocoșul cântă și aude lătratul câinelui, o pasăre cântă în pădurea aflată la 50 metri de fereastra mea ... .și eu? Eu aud câinele, cocoșul, pasărea, pădurea, cerul, cele patru puncte cardinale, cei patru pereți
CHIŞTOC DE VIAŢĂ de DORINA ŞIŞU în ediţia nr. 198 din 17 iulie 2011 by http://confluente.ro/Chistoc_de_viata.html [Corola-blog/BlogPost/366731_a_368060]
-
ne ciocneam mesajele și culmea era că nimeream ceva în genul răspuns la răspuns. Poate că sunt adevărate acele conexiuni ale creierelor în toată existența asta absurdă, omenească sau nu. Spun și pe ”sau nu” pentru că uneori îmi vine să latru sau mă smiorcăi la fel ca o pisică flămândă sau plictisită. alteori îmi vine să urlu la toate formele geometrice care-mi umplu zilele inclusiv la crucea pe care o reprezint cu piele, carne, sânge și altele puse în trup
MĂ ȚESE TIMPUL ÎN TÂMPLA TA de ANNE MARIE BEJLIU în ediţia nr. 1878 din 21 februarie 2016 by http://confluente.ro/anne_marie_bejliu_1456081499.html [Corola-blog/BlogPost/370081_a_371410]
-
în: Ediția nr. 1759 din 25 octombrie 2015 Toate Articolele Autorului Se aud bătăi în poartă, lumea doarme parcă-i moartă, De un somn adânc furată și în vise scufundată. În vatră s-au stins cărbunii, în sat nu mai latră câinii, E liniște mormântală într-o noapte ireală. Nu am adormit demult, ciulesc urechea și-ascult. Cineva insistă, bate „ Cred că-i vântul măi nepoate”, Îmi zice gândul grăbit, totuși merg ca să deschid. Isus, Păstorul Cel Bun, s-a oprit
ISUS, PASTORUL CEL BUN de MIRON IOAN în ediţia nr. 1759 din 25 octombrie 2015 by http://confluente.ro/miron_ioan_1445770766.html [Corola-blog/BlogPost/381115_a_382444]
-
materiale sau spirituale, având legătură cu nivelurile Universului: pământ, văzduh, cer. Termenul generic și-l asumă până la exprimarea dorinței de a rămâne în el: „Un tânăr animal aș fi vrut să rămân, să țin isonul Tăcerii în mână, soarele inimii latră-a pustiu, trecătoare sunt toate, doar cerneala mă-ngână!”; „Veniți, odată, în Piața Balcoanelor să-l vedeți pe Poet, animal pursânge, arcuș lingușitor, mângâind cu floare de vultur petala unei viori!” Ca un animal de pradă se află în fața a
„METAFORA TĂCERII” LA THEODOR RĂPAN de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Nicoleta_milea_metafora_tacerii_nicoleta_milea_1332502767.html [Corola-blog/BlogPost/362096_a_363425]
-
Cuvântului și-ar fi potcovit glasul cu vocabula Tăcerii...” \Apa, ca de fapt toate simbolurile, poate fi considerată din două puncte diametral opuse, la toate nivelurile, apa generatoare de viață și generatoare de moarte, creatoare și distrugătoare: „Și apa zăcută lătrând din care beau cu nesaț pe furiș acum când scriu acest tratat despre morți, despre vii, despre sete!”; „Fântâna o-nconjur în somn de trei ori, sturzilor le dau de mâncare, deasupra dunelor nenorocului o colibă îmi fac, apa sfințită
„METAFORA TĂCERII” LA THEODOR RĂPAN de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Nicoleta_milea_metafora_tacerii_nicoleta_milea_1332502767.html [Corola-blog/BlogPost/362096_a_363425]
-
drumului, fără a-l mai privi în ochi. De acolo, stând nemișcat, am fost nevoit să strig la ai mei ca să-mi dea drumul în casă, prilej pentru câine de a se ridica în picioare și a începe să mă latre cu putere, fără însă a și veni înspre mine, avea un lătrat puternic, profund, gros, cu ecou parcă... În sfârșit, din curte a apărut taică-meu. Deși nu ne văzusem de la Anul Nou, în loc de cele cuvenite eu m-am și
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
mușcă? - Bă, dacă sânt ieu de față nu te mușcă, hai, vino, stăi o țâră ici-șa pă blană lângă mine, ca să te cunoască Bălan șî pă tine. Într-adevăr, de îndată ce și-a văzut stă- pânul, câinele a încetat să mai latre la mine și a început să dea din coadă bucuros, uitându-se curios când la mine, când la taică-meu. M-am așezat fără probleme pe blană alături de el și cu câinele acela mare și alb ca laptele între noi
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
privindu-l, mâncarea din fața noastră era mai gustoasă... Apoi, avea el un fel deosebit de a-și mani¬festa bucuria atunci când mă revedea după o perioadă mai lungă de timp: nu sărea pe mine așa cum făceau alți câini, ci începea să latre, țopăind într-o parte și alta în fața mea, pentru ca mai apoi să se învârtă în cerc în jurul meu - și tot așa... Cine nu-l cunoștea, când îl vedea aler¬gând spre mine, lătrând cu putere, era convins că urmează să
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
așa cum făceau alți câini, ci începea să latre, țopăind într-o parte și alta în fața mea, pentru ca mai apoi să se învârtă în cerc în jurul meu - și tot așa... Cine nu-l cunoștea, când îl vedea aler¬gând spre mine, lătrând cu putere, era convins că urmează să mă muște și nu-i venea să-și creadă ochilor când constata că nu era nici pe departe vorba de așa ceva. Bălan evita, pe cât putea, confruntarea cu alți câini, și asta nu pentru că
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
prin poduri, pe acoperișuri de grajduri chiar. Odată, în Treboilea, s-a suit într-un nuc din afara grădinii în care trebăluiau ai mei. La un moment dat, s-a auzit o bufnitură înfun- dată și imediat Bălan a început să latre cu putere: copilul căzuse din nuc, dar n-a pățit nimic, ramurile elastice de care încerca să se agațe în cădere i-au atenuat impactul cu pă- mântul. Speriați, ai mei s-au repezit îndată la gard să vadă ce
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
pățit nimic, ramurile elastice de care încerca să se agațe în cădere i-au atenuat impactul cu pă- mântul. Speriați, ai mei s-au repezit îndată la gard să vadă ce se-ntâmplase. L-au văzut pe Bălan că alerga lătrând în jurul lui Sebastian, iar pe acesta că țopăia și striga cât îl țineau plămânii, vorbea moldovenește, era o plăcere să-l asculți: - Mamaii, tataii, uiti, uiti, n-am pațât nieca, n-am pațât nieca... Șmecherul, voia să preîntâmpine muș- truluiala
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
odatî șî nu ma mai șiertaț’ așe di tari! Credeți că Sebastian și-a ținut promi-si¬unea de a nu se mai urca în copaci? Nicide-cum! Da, dar de-atunci înainte, Bălan era cel care-l dădea de gol căci lătra când o făcea! Bălan n-a mai păzit porumbii în fiecare an, toamna, în Gruiu’ Pleșciorii, pentru că ai mei au început să pună acolo alternativ - un an porumb, un an cartofi. Și cartofii, după ce se făceau, erau atacați de porci
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
o mică terasă de pe trepte. Tatăl meu s-a pensionat în 1987. Bălan începuse să vadă și să audă din ce în ce mai prost, se orienta mai mult după miros, îmbătrâ- nise săracul... Cu toate astea, la ora 4 dimi- neața începea să latre și să zgârie cu labele ușa de la intrare; apoi, la 4 după amiaza, oriunde s-ar fi aflat, se ducea la taică-meu și începea să-l latre, bietul de el era intrigat de faptul că stăpânul lui nu se
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
nise săracul... Cu toate astea, la ora 4 dimi- neața începea să latre și să zgârie cu labele ușa de la intrare; apoi, la 4 după amiaza, oriunde s-ar fi aflat, se ducea la taică-meu și începea să-l latre, bietul de el era intrigat de faptul că stăpânul lui nu se mai ducea la serviciu. Odată l-am surprins pe taică-meu explicându-i lui Bălan, ca unui om mare, de ce nu mai pleca el la autobuz pentru a
OAMENI ȘI CÂINI (MINIROMAN) (XI)* de MARIAN PĂTRAȘCU în ediţia nr. 2127 din 27 octombrie 2016 by http://confluente.ro/marian_patrascu_1477569737.html [Corola-blog/BlogPost/366385_a_367714]
-
păcatele tinereții? 10) Cei care împart dreptatea, mai bine ar lăsa-o întreagă. DOUĂSPREZECE ZICERI 1) O mulțime de oameni celebri au nume de străzi... 2) Și eu am fost intelectual, dar am ieșit la pensie. 3) Un singur câine latră la lună, ceilalți latră la el. 4) Unul a fost ales pentru că i se cuvine, altora li se cuvine pentru că au fost aleși. 5) Dar ce se crede Dumnezeu? Președinte? 6) Când omul vrea cu orice preț să trăiască, medicina
ZICERI (209/210) – ZECE & DOUĂSPREZECE de DOREL SCHOR în ediţia nr. 1834 din 08 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/dorel_schor_1452211683.html [Corola-blog/BlogPost/343060_a_344389]
-
care împart dreptatea, mai bine ar lăsa-o întreagă. DOUĂSPREZECE ZICERI 1) O mulțime de oameni celebri au nume de străzi... 2) Și eu am fost intelectual, dar am ieșit la pensie. 3) Un singur câine latră la lună, ceilalți latră la el. 4) Unul a fost ales pentru că i se cuvine, altora li se cuvine pentru că au fost aleși. 5) Dar ce se crede Dumnezeu? Președinte? 6) Când omul vrea cu orice preț să trăiască, medicina este neputincioasă. 7) Prostul
ZICERI (209/210) – ZECE & DOUĂSPREZECE de DOREL SCHOR în ediţia nr. 1834 din 08 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/dorel_schor_1452211683.html [Corola-blog/BlogPost/343060_a_344389]
-
Tudorel, cu nuiaua după el, a plecat sărind într-un picior și strigând cât îl ținea gura : Bună ziua la Ajun, mâine la Crăciun!v Apoi cânta : „Astăzi s-a născut Hristos,/ Mesia chip luminos,/ lăudați și cântați și vă bucurați!” Lătrau câinii în toate curțile să rupă scândurile de la garduri. Oare simțiseră mirosul de lup de pe paltonul lui Tudorel sau îi întărâtaseră nuiaua lui fermecată? Domnul și doamna Ștefănescu priveau uluiți după el. -Măi, femeie, tu crezi că mușcătura din palton
NUIAUA FERMECATĂ-ULTIMUL EPISOD de NĂSTASE MARIN în ediţia nr. 1815 din 20 decembrie 2015 by http://confluente.ro/nastase_marin_1450637899.html [Corola-blog/BlogPost/362331_a_363660]
-
indicatori de atitudine: - postura demnă, neclintirea, care generează imagini statuare (“... alăturea un lup/ Se oglindea în Râul alb și-n lună” - Avatar I; Iar el stă neclintit în luminiș” - Totem); - izolarea, delimitarea (“Apoi dispare lin, el știe cum,/ Căci haita latră laș, dar nu se-arată./ Dispare în pădurea eterată,/ La care nu ajunge niciun drum” - Totem; “Doar el, doar lupul singur, stă deoparte,/ Nu poate juca dublu, nu se-mparte,/ N-amestecă viață și cu moarte./ Alege și prigoana, și
MIRELA-IOANA BORCHIN, EUGEN DORCESCU ŞI POETICA AVATARURILOR. LUPUL de EUGEN DORCESCU în ediţia nr. 1840 din 14 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/eugen_dorcescu_1452778962.html [Corola-blog/BlogPost/380598_a_381927]
-
Mănăștur, cândva m-au bătut la tur doi mili-milițieni, nu era în Mon Jardin. Macarona, Imberosa, mai lăsați trichineloza, ce frumoși erau la urmă anii când umblam în turmă. N-auzeai nici candela, cum mai susura, ba da, auzeai cum latră grav fiul Marelui Zuav, chihlimbar din sânge alb, sclavul slav, stăpân și sclav. Îngerului păzitor îi trimit chiar prin vizor sfânta mea înjurătură spusă mut și fără gură. Căprioară, ochi -lumină, vino, vis de turmalină, ametiști din toată lumea, ne unim
MANELISTUL DE SERVICIU de BORIS MEHR în ediţia nr. 1277 din 30 iunie 2014 by http://confluente.ro/Boris_mehr_1404103599.html [Corola-blog/BlogPost/360014_a_361343]
-
răsplata-i pe măsură;Poate-nvățați, că spune și-n sfânta scriptură: dacă săpațiGroapa celui ce pâinea i-ați mâncat, că va-ndopat în gură,Acum, sau mai târziu, în ea veți putrezi. Veți fi de toți uitați. Una-i să lătrați, și alta să ajungeți la cei ce vă comandă; Când treaba își vor face, zăbrele pun, și cușca o să-nchidă. Groaznică-i trădarea!... Nici soarele n-are să vă mai vadă, Câini trepăduși, în capete aveți doar praf de cărămidă. Ce
DULAII DE IERI SI DE AZI ŞI SCRISOARE CĂTRE POPOR (TU TACI) DE SFINŢIA SA JUSTIN PÂRVU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Dulaii_de_ieri_si_de_azi_si_scrisoare_marin_voican_ghioroiu_1332527927.html [Corola-blog/BlogPost/362090_a_363419]
-
hăituit De doi câini, pe care... într-o iarnă rece, când lupii-i alergau: El s-a grăbit, în ajutor le-a venit, la el în iesle i-a adăpostit; Iar câinii întremați, când putere-au prins, cu furie-l lătrau. Scrisoare deschisă poporului român transmisă de arhimandritul Iustin Pârvu - Mesajul tăblițelor de la Tărtăria Îți scriu pentru că sper ca măcar acum, să îți amintești cine ai fost,cine ești și poate așa vezi încotro te îndrepți!Ești singurul popor european care
DULAII DE IERI SI DE AZI ŞI SCRISOARE CĂTRE POPOR (TU TACI) DE SFINŢIA SA JUSTIN PÂRVU de MARIN VOICAN GHIOROIU în ediţia nr. 448 din 23 martie 2012 by http://confluente.ro/Dulaii_de_ieri_si_de_azi_si_scrisoare_marin_voican_ghioroiu_1332527927.html [Corola-blog/BlogPost/362090_a_363419]
-
o povară; Au plecat și ne-am ales cu Liniște și pace-n țară... UDREA nu mai e Găină, COCOȘ e-nchis prin „cotețe”, TURCESCU e o ruină - Una cu mai multe fețe, BULDOGUL și-a schimbat părul Și-acum latră ca potaia, BICA spune adevărul, C-altfel s-a dat... vorba aia! Și pe ALMA o luă dracu’..., Cică tremură ca varga, Pe când ADRIEAN, săracu (!), Cred că-l duc la zdup cu targa. TOCILĂ nu mai „tocește”, „PINALTI”-i la
MOTIVE DE BUCURIE... LA ROMÂNI de MARIAN MALCIU în ediţia nr. 1519 din 27 februarie 2015 by http://confluente.ro/marian_malciu_1425069746.html [Corola-blog/BlogPost/367841_a_369170]
-
Deodată, cățelușa Molda, o corcitură maidaneză, cu picioarele scurte și strâmbe, ce se pripășise pe lângă clădirea bufetului sezonier al ADRAS- ului, auzind țipătul de disperare al puiului de lebadă, alergă repede la malul apei, apoi făcu imediat calea întoarsă și lătră la ușa paznicului, zgârâind tocul ușii cu ghearele, pentru a-i atrage atenția, determinând-ul să iasă afară în gerul ce crăpa pietrele. Nea Ghiță zis “Mami” după cum se adresa el fiecărui interlocutor, fost electromecanic la farul “Verde” trecut de
PLANSUL PUIULUI DE LEBADA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1097 din 01 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Plansul_puiului_de_lebada_stan_virgil_1388576519.html [Corola-blog/BlogPost/365721_a_367050]
-
la farul “Verde” trecut de șaptezeci de ani, păzea de ani de zile această clădire. Acum moțăia la căldura unui calorifer electric. Era cald și bine în cameră. La un moment dat, i se păru că o aude pe Molda lătrând și-și puse întrebarea: “Cine putea să apară pe o asemenea vreme vitregă?” Molda însă, lătra cu putere la ușa camerei, apoi fugea spre malul lacului, într-un “du-te, vino” neîncetat. Când nea Ghițăse uită pe fereastră, văzu cursele
PLANSUL PUIULUI DE LEBADA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1097 din 01 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Plansul_puiului_de_lebada_stan_virgil_1388576519.html [Corola-blog/BlogPost/365721_a_367050]
-
moțăia la căldura unui calorifer electric. Era cald și bine în cameră. La un moment dat, i se păru că o aude pe Molda lătrând și-și puse întrebarea: “Cine putea să apară pe o asemenea vreme vitregă?” Molda însă, lătra cu putere la ușa camerei, apoi fugea spre malul lacului, într-un “du-te, vino” neîncetat. Când nea Ghițăse uită pe fereastră, văzu cursele repetate ale cățelușei. Aceasta zgârâia cu insistență la ușă și lătra continuu. Omul nu prea avea
PLANSUL PUIULUI DE LEBADA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1097 din 01 ianuarie 2014 by http://confluente.ro/Plansul_puiului_de_lebada_stan_virgil_1388576519.html [Corola-blog/BlogPost/365721_a_367050]