681 matches
-
vorbesc și de celelalte sute de mii aflate încă pe băncile școlii, pentru care sala de clasă e o prelungire a maidanului, iar curtea liceului o anexă a Bronx-ului) vom putea modela cetățeni de care are nevoie Europa. Degeaba ne lamentăm noi de zece ani că acel zero virgulă ceva din buget alocat culturii se va răzbuna cu vârf și îndesat. Degeaba urlăm din răsputeri că o țară în care învățământul lăsat în paragină a devenit anticamera infracțiunii, iar profesorimea sărăcită
Balada chirurgilor iresponsabili by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/16519_a_17844]
-
de mult timp rezultate remarcabile: studenții Teresei Ferro vorbeau românește, scriau în limba lui Eminescu, făceau lucrări de licență, de masterat și de doctorat legate de România. Chinuită de o boală grea, diagnosticată în 2001, Teresa Ferro nu s-a lamentat niciodată, purtându-și cu demnitate suferința. Și-a dus viața înainte, fără răgaz, cu aceeași tenacitate și pasiune. Nu a tulburat cu voie pe nimeni, nu a avut orgolii și n-a manifestat vreodată aroganță. Considera adesea ironia altora drept
Teresa Ferro (1956-2007) by Ioan-Aurel Pop () [Corola-journal/Journalistic/9500_a_10825]
-
a întreprins în Vest se soldează cu o decepție provocată în speță de ceea ce socotea a fi "xenofobismul francez", "suficiența culturală", "penibila autarhie spirituală" a hexagonului. Însingurat, de bună seamă vulnerat prin neputința realizării visului său de glorie transnațional, se lamentează astfel oaspetelui său dintr-o îndepărtată provincie, în termeni ce n-ar fi displăcut regimului ceaușist, tot mai atras de naționalism, dacă ultimul Baconsky ar mai fi fost dispus a-l sluji: "Și Ionescu și Cioran și Beckett sunt de
Printre amintiri by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/8354_a_9679]
-
poate chiar destule)?! E limpede că Livia are sensibilitatea ultragiată și că se irită la orice adiere de utopie (inclusiv expresivă; orice utopie e fariseim); sub versurile ei stă tot o candoare strivită, dar una care nu vrea să se lamenteze, ci să riposteze. Iar o sensibilitate excesivă nu poate răspunde decît tot prin excese - aici, premeditat contrare; Livia desenează, prin urmare, cu voluptate masochistă și sadică deopotrivă, coșmaruri existențiale și suplicii de senzație (toate senzațiile dor cumplit), dar în linii
Tot despre fete stresate by al. cistelecan () [Corola-journal/Journalistic/3070_a_4395]
-
firea și comportamentul, chiar dacă perinița cu respectivii factori nu vor dansa? Un joc care nu se termină nicăieri, o polcă pe furate, după titlul admirabilului roman al pe nedrept uitatului Mihai Celarianu. Jenați de puținătatea opoziției parlamentare, șefii Puterii se lamentau de a nu avea mai mulți adversari în Camere - și uite că acum, în buza lunii martie, un singur vot mai lipsește P.S.D.-ului spre a deține o majoritate. Un singur vot. Campion al voturilor norocoase, al năucitoarelor surprize, al
Polca pe furate by Barbu Cioculescu () [Corola-journal/Journalistic/15412_a_16737]
-
dau pe spate când îl aude, îmi zic. I-l spun, iar ea îl notează impasibilă. Bine își mai stăpânește emoțiile femeia asta, mă gândesc. Nici o corvoadă la Târg. Nu s-a mai întâmplat. Ar trebui să mă întristez, îngrijorez, lamentez, să strig nu mă iubește nimeni, nu dă doi bani pe mine, nu mai exist și câte toate? Uite că nu! De câte ori nu mi-aș fi dorit... Când eram tânăr, groaza mea era să intru într-o redacție. Astăzi ? Tot
însemnări by Livius Ciocarlie () [Corola-journal/Journalistic/3925_a_5250]
-
ele și ele nu fac nimic. Au declarat război scamelor și prafului pentru că între mîncărurile pe care le gătesc la prînz și filmul de seară - film la care se sperie, comentează, te întreabă cine-i criminalul, își curăță oja, se lamentează că nu pot mînca înghețată la ora aia - urlă de inactivitate”.
Femeile vin de pe Venus, bărbații de la băut by Anca Murgoci () [Corola-journal/Journalistic/61877_a_63202]
-
Cronicar Ipocrizia noastră cea de toate zilele Să recunoaștem: în atâtea situații, practicăm toți o ipocrizie în care ne abandonăm fără ezitări, deși nu ne face bine. Exemple din viața literară? I-am văzut pe atâția colegi ai noștri lamentându-se că se pierde sediul din Calea Victoriei 115, unde, prin bunăvoința Primăriei Capitalei, funcționa USR, un sediu de care ei se simt atât de legați încât nu se pot închipui fără el. Am fi fost tentați să-i credem dacă
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/3826_a_5151]
-
clipei// doar clipa/ mai e un călău/ în repaos" (Repaos). Altminteri, adică fără acest act de "generozitate", am fi avut a face cu "cruzimea" ființei care, mai slabă fiind, înțelege a se apăra uneori cu ferocitate în competiția vitală: "Te lamentezi privindu-mi/ mîna inertă/ fără prietenie;/ sînt crud, așa spui,/ ba eu, femeia/ sînt cea mai crudă/ sînt muma/ moartea/ floarea;/ stai și gîndește// așa, neatins,/ am să-ți las eu întreagă/ ție, durerea!" (Cruzime). Consecința e libertatea, plonjarea în
Canonul feminin by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/17226_a_18551]
-
note și comentarii de Fănuș Băileșteanu. Până în 1990 au apărut cinci volume, iar de atunci încoace abia trei, ultimul, 8, apărut (atenție!) în 1997, ajunge până la povestirea Bordeienii și alte scrieri situate la limita anului 1912. Evident că ne putem lamenta că, în acest ritm, nu vom prinde sfârșitul editării critice a operei lui Sadoveanu, gândindu-ne că s-ar putea să ajungă sigur la volumul 50, poate chiar 60. Despre o continuare a acestei ediții nu am mai auzit nimic
Ediții critice întrerupte by Ion Simuț () [Corola-journal/Journalistic/12909_a_14234]
-
pus pe coridor, era un soi de carantină înainte de a intra în universul dormitorului nostru. I-am injectat în orificiile de abia vizibile terpentină, acest vaccin infailibil împotriva rămășițelor vremii. Noaptea, Dulapul mutat într-un loc nou, gemea scârțâind. Se lamentau carii muribunzi. În zilele următoare am făcut ordine în vechiul-noul nostru apartament. Într-o scobitură a podelei am găsit o furculiță având gravată pe mâner o svastică. Dindărătul boazeriei ieșeau resturile unui ziar, de fapt putea fi deslușit un singur
Olga Tokarczuk () [Corola-journal/Journalistic/14912_a_16237]
-
cei care caută constant să se îmbunătățească și se încumeta să își asume responsabilități suplimentare și să găsească metode de pe urma cărora compania obține avantaje. 5. Nu aștepți să vină oportunitatea... Ci dovedești că ești în stare, fără să pierzi timpul lamentându-te că dacă aia avea ocazia, ai putea arăta ce poți face. Este important să acționezi, nu să vorbeați despre lucruri pe care ai putea să le faci, pentru că șeful vrea să te vadă muncind, nu să te audă că
Top 10 modalități de a-ți impresiona șeful by Badoiu Raluca () [Corola-journal/Journalistic/65497_a_66822]
-
membri ai juriului, constatînd pericolul ca J.K. Rowling să obțină votul ce i-ar fi adus premiul, a amenințat că se retrage și mărturisește totul (?) într-o conferință de presă. Ce fel de mesaj vom trimite lumii întregi, s-a lamentat criticul, premiind o scriitoare pentru copii? Că Anglia refuză să se maturizeze? Ce-i drept, ca noi toți cuprinși de stupida frenezie a începutului de "mileniu", juriul acelei seri s-a simțit cumva împovărat de greaua misie de a alege
Fantasticul de pretutindeni by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17341_a_18666]
-
Tema l-a obsedat pe poet încă din perioada debutului („Da, mult mai bine ar fi fost/ Să fi rămas în sat la noi,/De-ai fi avut și tu vreun rost,/ De-am fi avut pămînt și boi", se lamenta el în Adio, scrisă Ia 22 de ani); lamentația se prelungește apoi în poezii mai mult sau mau puțin inspirate (Nucul, În vis, Pribeagul), cu tonalități lacrimale; doar rareori regretul se coagulează în forme mai consistente: „Aud un cîntec. Vine
„Muzică mai presus de orice” by Mihai Zamfir () [Corola-journal/Journalistic/6339_a_7664]
-
și echinocțiilor (perioade de criză ale anului), treceri în lumea de dincolo, prin care se puteau întorce și duhurile. Multe din tablourile lui Bacon sunt populate cu morți (tous les gens dont j'ai été réellement épris sont morts se lamentează Bacon), capetele acestora se profilează pe fundalul unui contur negru (fereastră deschisă în neant, sau nimb profan, cum sugerează Deleuze?). Adesea, trupurile roz-vineții ale morților sunt mâncate, descompuse, erodate de neantul negru din care vin (sau pleacă). Deși Bacon (în
Viața imaginilor, dialogul imaginilor (pe marginea unei expoziții Bacon - Picasso) by Marina Debattista () [Corola-journal/Journalistic/9712_a_11037]
-
o firmă numită Olo Molo? Senatorul PSD (fost PNȚCD) s-a arătat indignat și uimit totodată de faptul că un provider (oh!, voi fi amendat!) de Internet își face reclamă, în mijlocul Bucureștiului, în limba engleză. "Cîți români știu engleză!?", se lamentează, aparent cu îndreptățire, Pruteanu. Răspunsul este însă: toți cei care vor să acceseze Internetul, unde aproape orice este în engleză! Oricum, într-o economie capitalistă, o firmă are dreptul să-și aleagă cum crede publicul-țintă, de exemplu doar vorbitorii de
Cum protejăm limba română ? by Tudor Călin Zarojanu () [Corola-journal/Journalistic/15236_a_16561]
-
a văzut de departe, drept, îmbarcat într-un camion. Camerele de gazare se aflau la Birkenau, la cîțiva kilometri de Auschwitz. După mai multe ore, camioanele s-au întors cu hainele care au fost predate la dezinfecție." Văduva nu se lamentează, nu-și strigă durerea. Recitește poeme, caută prin manuscrise: "Soțul meu nu se confesa niciodată, nici chiar celor mai buni prieteni. Mărturisirile le caut acum în poemele lui, uimitoare prin premoniții, poemele care-mi prilejuiesc revelații după revelații...". Una dintre
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/18093_a_19418]
-
iscusiți de obiecte de artizanat artistic (poezie, proză), în care nu pun nici un fel de crez, de vreme ce sunt oricînd dispuși să facă concesii politicului, modei, care tot un fel de cenzură e. Paradoxal e însă faptul că aceiași scriitori se lamentează apoi că nu intră în universalitate... or, acolo nu intră decît acele opere care poartă pecetea unei creații vii". Autorii pilduitori au fost cei ce au cultivat o "mărturisire" perpetuă, și-au expus fără ezitări "gîndul lor adevărat despre realitate
Mărturiile Doinei Cornea by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/7177_a_8502]
-
a ziarului, ne indică importanța mare pe care o avea tînărul redactor în redacție, precum și încrederea și prețuirea pe care i le acorda Nae Ionescu. La fel, ne sugerează importanța lui Sebastian în lumea intelighenției bucureștene. Cînd Sebastian s-a lamentat mai tîrziu, în Jurnal, în 19 decembrie 1937, că în cîțiva ani a pierdut tot, inclusiv "o situație" ("A pierde o situație - Cuvîntul"), ar trebui să înțelegem că el plîngea nu după o slujbă oarecare de cronicar literar la un
Diavolul și ucenicul său: Nae Ionescu-Mihail Sebastian by Marta Petreu () [Corola-journal/Journalistic/8633_a_9958]
-
strungar la uzina de vapoare, rus, membru al PCUS. Copilul - în limitele normale. - Slavă Domnului, se pare că merge. Pentru orice eventualitate, dau un telefon. Turonok spuse: - Excelent. Conveniți ca pe copil să-l cheme Lembit. - Ghenrih Franțevici, - m-am lamentat eu, - cine și-ar pune copilului său numele Lembit? E arhaic, e din folclor... - Așa să-l cheme. Nu le e totuna? Lembit sună bine, viril și simbolic... în numărul jubiliar o să facă impresie. Dacă refuză să-l numească Lembit
Compromisurile by Margareta Șipoș () [Corola-journal/Journalistic/14448_a_15773]
-
ne aflăm nu în terenul aglomerat al creatorilor de toate calibrele, ci în terenul consumatorilor, cititorilor, care sunt oameni extenuați în proporție de masă, astăzi, de aiuritoarea luptă pentru supraviețuire, pentru subzistență. Să nu facem atâta caz și să ne lamentăm de criza poeziei, ci să scriem poezie, să fie scrisă ca să fie și găsită la o adică, de puținii ei cititori din orice timp. l în fine, câteva rânduri, cu drag, în beneficiul lui Bogdan Crețu. Ce ar fi de
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11552_a_12877]
-
a indus populației iluzia că vom trăi un moment al începutului. în fapt, n-a fost vorba decât de o penibilă continuitate, de o jalnică scamatorie în care noul vodă preia, în întregime, acareturile și metehnele înaintașului. Dl. Constantinescu se lamentează că l-au învins securiștii. Așa o fi. Dar de ce s-a complăcut să fie înconjurat, de la cei care-l serveau la masă, sepepiști odioși dresați de Ceaușescu și Iliescu, la cei care-l păzeau, precum Truțulescu - șeful gărzii prezidențiale
Foloasele schizofreniei by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/17258_a_18583]
-
ridicat de vreun suflet pios? îngropat pe ascuns și apoi uitat ca un câine? Să fi venit să mă caute pentru a mă ridica la ceruri golanii pe care i-am pictat deghizați în îngeri? Altul, în locul meu, s-ar lamenta(...) Eu mă consider, dimpotrivă, norocos că n-am nici mormânt nici piatră funerară(...) Dat fiind că moartea mi-a fost la fel de misterioasă ca viața, enigma destinului meu rămâne întreagă." Cât de întreagă? Ce-a mai rămas oare neînțeles după cele
Caravaggio povestit de Fernandez by Felicia Antip () [Corola-journal/Journalistic/6100_a_7425]
-
ziare și gazete, pentru coșul zilnic, am ajuns la punctul în care, ca orice ziarist ce se respectă, începeam să mă obișnuiesc cu ideea că sînt un scriitor care își ratează vocația în aceea de jurnalist (sună cunoscut). În loc să mă lamentez că viața mea se duce, că nu am timp de Ťmarile proiecteť, m-am decis să văd dacă, într-adevăr, sînt scriitorul care cred că sînt. Și, deși, pare incomod de acceptat, sînt convins Ťcă ești scriitor numai și numai
Actualitatea by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/11085_a_12410]
-
curajos - fremenii - a făcut dintr-o planetă deșertică un ținut al oceanului. Cu atât mai puțin lumea Deșertului Sahara, unde totul se vinde, totul se cumpără în deșert. „Să ceară mult, să lase din preț, să se certe, să se lamenteze, să-și trântească de pământ produsele, să plece furioși, să se întoarcă pocăiți, rugându-te să cumperi, să te tragă de mânecă, să-și plângă de milă. Sunt câteva dintre aspectele unui adevărat spectacol uman pe care îl întâlnești la
Agenda2004-28-04-senzational3 () [Corola-journal/Journalistic/282639_a_283968]