1,204 matches
-
143 (n. trad.). 118 Rezumatul "afacerii Debray", Bolivia, 1967. * Niccolo Machiavelli, Principele, traducere de Nicolae Luca, Minerva, București, 1995, p. 90 (n. trad.). * Citat din eseul lui Pierre Drieu La Rochelle, Mesure de la France (1922) (n. trad.). 119 L'Homme neuronal, Fayard, Paris, 1983, p. 168. ----------------------------------------------------------------------- VIAȚA ȘI MOARTEA IMAGINII Moldo-Valahia. Ce a fost, ce este, ce-ar putea fi 2 1 6 7 Cuvânt înainte GENEZA IMAGINILOR Nașterea prin moarte Transmiterea simbolică Geniul creștinismului Spre un materialism religios MITUL ARTEI
by Régis Debray [Corola-publishinghouse/Science/1095_a_2603]
-
de tirozin-kinază asemănător receptorului PDGF de la mamifere. Protooncogenele care codifică pentru RAS și RAF sunt implicate în diferențierea organelor genitale la viermele nematod C. elegans. Dezvoltarea sistemului nervos este reglată de factori neurotrofici care semnalează diferențierea și supraviețuirea tipurilor celulare neuronale. Prototipul neurotrofic este factorul de creștere a nervilor (NGF) care se înrudește cu alți trei factori: factorul neurotrofic derivat din creier (BDNF), neurotrofina-3 (NT-3) și neurotrofina-4 (NT-4). Receptorii pentru acești factori sunt protein-tirozin kinaze codificate de familia trk de protooncogene
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
TrkB este receptor pentru BDNF și NT-4, iar TrkC este receptorul pentru NT-3. Astfel, s-a constatat că o familie de protein-tirozin kinaze, identificate inițial ca produși oncogenici care induc transformarea fibroblastelor, funcționează în condiții normale pentru asigurarea reglării diferențierii neuronale. Ca model pentru studiul inducției diferențierii neuronale de către NGF a fost utilizată linia celulară PC12. După tratarea cu NGF, celulele PC12 se diferențiază în celule asemănătoare neuronilor simpatici și exprimă un număr de gene cu specificitate neuronală, ce asigură extensia
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
iar TrkC este receptorul pentru NT-3. Astfel, s-a constatat că o familie de protein-tirozin kinaze, identificate inițial ca produși oncogenici care induc transformarea fibroblastelor, funcționează în condiții normale pentru asigurarea reglării diferențierii neuronale. Ca model pentru studiul inducției diferențierii neuronale de către NGF a fost utilizată linia celulară PC12. După tratarea cu NGF, celulele PC12 se diferențiază în celule asemănătoare neuronilor simpatici și exprimă un număr de gene cu specificitate neuronală, ce asigură extensia neuritelor și încetarea proliferării celulare. Astfel, în
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
asigurarea reglării diferențierii neuronale. Ca model pentru studiul inducției diferențierii neuronale de către NGF a fost utilizată linia celulară PC12. După tratarea cu NGF, celulele PC12 se diferențiază în celule asemănătoare neuronilor simpatici și exprimă un număr de gene cu specificitate neuronală, ce asigură extensia neuritelor și încetarea proliferării celulare. Astfel, în acest sistem model, stimularea unui receptortirozinkinazic induce diferențierea celulară postmitotică, în locul unei evoluții celulare specifice. În plus, introducerea oncogenelor activate src, ras sau raf în celulele PC12, induce în mod
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
extensia neuritelor și încetarea proliferării celulare. Astfel, în acest sistem model, stimularea unui receptortirozinkinazic induce diferențierea celulară postmitotică, în locul unei evoluții celulare specifice. În plus, introducerea oncogenelor activate src, ras sau raf în celulele PC12, induce în mod similar diferențierea neuronală terminală. La om, mutațiile protooncogenei ret stau la baza etiologiei bolii Hirschprung, o dereglare genetică comună, cu o incidență de 1 la 5000 de nașteri, datorată dezvoltării defectuoase a sistemului nervos enteric, ceea ce conduce la ocluzie intestinală, ca urmare a
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
HER-2 este în proporție de 78% omoloagă cu secvența comună a membrilor familiei src; - segmentul carboxil terminal conține 18% prolină și are caracter hidrofob. Proteina HER-2 a fost identificată în țesutul epitelial normal dar și în cel malign, în țesutul neuronal, în țesutul inimii și în celulele hematopoietice. Expresia HER-2 este scazută în celulele mononucleare ale măduvei osoase și ale sângelui periferic. La mamifere, receptorul HER-2 joacă un rol important în dezvoltarea țesutului cardiac și neuronal. Amplificarea / supraexpresia her-2 presupune: creșterea
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
în cel malign, în țesutul neuronal, în țesutul inimii și în celulele hematopoietice. Expresia HER-2 este scazută în celulele mononucleare ale măduvei osoase și ale sângelui periferic. La mamifere, receptorul HER-2 joacă un rol important în dezvoltarea țesutului cardiac și neuronal. Amplificarea / supraexpresia her-2 presupune: creșterea numărului de copii al genei, creșterea transcripției ARNm, creșterea expresiei proteinei receptorului de pe suprafața celulei și creșterea eliberării domeniului extracelular al receptorului. Domeniul extracelular al oncoproteinei HER-2 este puternic glicozilat, are o greutate moleculară de
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
colab., 2001). Recent au fost identificate proteine care conțin domenii BIR și la organismele unicelulare, precum drojdiile, caracterizate prin absența apoptozei. Până în momentul de față au fost identificate opt proteine IAP la mamifere (Schimmer, 2004; Shin și colab., 2005): NAIP (Neuronal Apoptosis Inhibitory Protein), c-IAP1 (de la cellular IAP1), c-IAP2, XIAP (de la X-linked IAP), ML-IAP (de la Melanoma IAP), ILP2 (de la IAP-like protein 2), Survivin și BRUCE (de la BIR repeat-containing Ubiquitin-Conjugating Enzyme). Funcțiile acestor proteine prezintă unele diferențe corelate cu organizarea structurală. Astfel
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
nu prezintă nici deleția paternă a segmentului cromozomal patern amintit și nici disomie uniparentală, ci o microdeleție în centrul de control al imprintingului, localizat în segmentul 15q11-q13 (Fridman și colab., 2000). Sindromul Angelman (AS) este o boală care afectează dezvoltarea neuronală, fiind caracterizată prin dificultăți severe de învățare, ataxie, trăsături faciale tipice dismorfice și o atitudine sociabilă „veselă”. Din punct de vedere genetic, se cunosc patru mecanisme responsabile de acest sindrom. Deleția de aproximativ 4 Mb din regiunea 15q11-q13 este considerată
Imunogenetică și oncogenetică. Principii de oncogenetică și oncogenomică. Partea II by Lucian Gavrilă, Aurel Ardelean () [Corola-publishinghouse/Science/91988_a_92483]
-
deși îl raportează etiologic la o disfuncție a sistemului nervos. În 1868, Maudsley relevă caracterul cvasipatognomonic al sugestibilității, superficialității și suprasemnificării conținuturilor cognitive și afective în cazul personalităților patologice. Abordând conceptul de moral insanity, care are ca substrat o degenerescență neuronală, el consideră indivizii respectivi ca fiind incapabili să-și însușească și să utilizeze valorile morale, dar abili în a-și ascunde viciul structural în funcție de context. Stigmatizați antropologic, psihopații afișează și manifestări clinice episodice afective și instinctuale, care însă sunt net
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
aspecte mai nuanțate și mai abstracte a semnificațiilor îi scapă. În această direcție a efectuat studii experimentale WILLIAMSON (după SIEVER, 1998Ă. Pe de altă parte psihopații nu pot aprecia semnificațiile emoționale ale unor evenimente și experiențe. Se presupune că rețelele neuronale profunde care corelează cogniția cu emoția sunt deficitare. Psihopatul are unele modele comportamentale și atitudinale care au în mod cert o bază cerebrală. Așa sunt: siguranța sa de sine, asertivă și dominatoare, contactul intens ochi în ochi (ca în fascinație
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
pentru frică poate fi adaptativă. Astfel, cei cu o astfel de caracteristică de multe ori se descurcă foarte bine în luptă. Agresivitatea crescută este și ea considerată un factor fundamentat biologic, la fel ca lipsa fricii și inafectivitatea. Anumite rețele neuronale și sisteme de neurotransmisie susțin agresivitatea, care este în sine o dimensiune naturală și adaptativă a animalelor și omului. Excesul de agresivitate și mai ales lipsa de control, de autocontrol și modelare, de transpunere în comportamente structurate, eficiente, competitive și
[Corola-publishinghouse/Science/2367_a_3692]
-
Primul gest este IOT (convulsiile pot surveni subit, fără simptome premergătoare). Protecția căilor aeriene prin IOT are și avantajul prevenirii bronhoaspirației. Inițierea tratamentului anticonvulsivant profilactic sau curativ Sunt preferate benzodiazepinele datorită acțiunii lor de potențare a efectului inhibitor al activității neuronale GABA din sistemul nervos central. În caz de convulsii se poate utiliza: Diazepam 5-10 mg i.v. repetabil până la o doză totală de 30 mg. Lorazepam 2-4 mg i.v.,im cu titrarea efectului, dozele ulterioare putând fi repetate la
Compendiu de toxicologie practică pentru studenţi by LaurenȚiu Şorodoc, Cătălina Lionte, Ovidiu Petriş, Petru Scripcariu, Cristina Bologa, VictoriȚa Şorodoc, Gabriela Puha, Eugen Gazzi () [Corola-publishinghouse/Science/623_a_1269]
-
Neocortexul, forma dezvoltării complexe a scoarței cerebrale, condiționează perfecționarea funcțiilor motorii ale sistemului nervos central ca formă superioară de adaptare la condițiile externe. Astfel mișcarea poate ajunge la o Înaltă perfecționare coordinativă pe baza cooperării unui Întreg lanț de circuite neuronale (aferente și eferente) cu interconectări de diferite moduri. Expresia corporală urmărește mișcarea estetică În paralel cu caracterul emoțional pe care-l inspiră muzica care poate fi energică, majestuasă, sprințară, lirică sau o temă de mișcare plastică bazată pe improvizație, variate
Expresie corporală, dans şi euritmie by Tatiana Dobrescu () [Corola-publishinghouse/Science/92301_a_91694]
-
și altul, cervicosacrat, de origine parasimpatică. Folosind nicotină, substanță paralizantă a ganglionilor simpatici, același Langley, împreună cu Dickinson (1893), au izbutit să identifice fibrele preganglionare și cele postganglionare, deschizând astfel calea cercetărilor din domeniul transmiterii sinaptice. Aducând dovezi experimentale în favoarea teoriei neuronale emisă de Ramon y Cajal (1890), conform căreia celulele nervoase nu se găsesc în relații de continuitate, ci de juxtapoziție și de contiguitate, sir Charles Sherrington (1897) a introdus termenul de sinapsă (de la grecescul sinapteisin = împreună; haptein = a pensa). La
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
Kosterlitz și Hughes, 1971) constituie, de asemenea, noi pași înainte pe calea descifrării implicațiilor normale și patologice ale transmiterii neuroumorale vegetative. Studiile cu mijloace tot mai adecvate (biochimice, histochimice, electrofiziologice etc.), privind factorii care interferează cu mediația chimică la scară neuronală, au scos în evidență noi aspecte ale prezenței și rolului componentei vegetative în cele mai variate forme de activitate ale organismului, făcând din ce în ce mai dificilă însușirea, asamblarea și prezentarea lor unitară. Suficiente dovezi clinico-experimentale convingătoare pledează în favoarea existenței unei posibile mediații
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
cea de a treia componentă organo-vegetativă reprezentată de sistemul nervos enteric ale cărui particularități structurale vor fi prezentate separat. I.2.1. CENTRII ȘI CĂILE VEGETATIVE SIMPATICO-PARASIMPATICE INTRANEVRAXIALE Întregul nevrax, de la scoarța cerebrală și până la măduva sacrată, conține numeroase elemente neuronale vegetative izolate sau grupate sub formă de nuclei simpatici și parasimpatici. Mult timp s-a crezut că cortexul cerebral este sediul exclusiv al centrilor motilității voluntare și percepției conștiente; lipseau dovezi experimentale categorice în favoarea existenței unor centri vegetativi în scoarță
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
centri vegetativi în scoarță. De abia în ultimele decenii, odată cu introducerea metodelor electrofiziologice de excitare și înregistrare a potențialelor evocate din zone strict delimitate, s-a putut preciza atât proiecția corticală a aferentelor senzoriale viscerale, cât și prezența unor elemente neuronale eferente în scoarță, cu rol sigur în reglarea funcțiilor vegetative. Mult timp s-a crezut că scoarța cerebrală este sediul exclusiv al centrilor motilității voluntare și percepției conștiente. Începând cu a doua jumătate a secolului trecut, odată cu introducerea tehnicilor electrofiziologice
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
exclusiv al centrilor motilității voluntare și percepției conștiente. Începând cu a doua jumătate a secolului trecut, odată cu introducerea tehnicilor electrofiziologice și imagistice s-a precizat atât proiecția corticală a aferențelor senzoriale viscerale cât și prezența în scoarță a unor grupuri neuronale generatoare de impulsuri eferente cu rol cert în reglarea funcțiilor organo-vegetative. Zonele de proiecție corticală ale aferențelor vegetative sunt în general mai reduse decât ale celor somatice și se găsesc fie în imediata apropiere a acestora, fie în cortexul asociativ
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
activitate somato-vegetativă și psihoemoțională. Excitarea girusului cingulat anterior (aria 24), de exemplu, provoacă, cu participarea hipotalamusului și nucleului caudat, efecte inhibitorii asupra reacțiilor comportamentale și organo-vegetative de tip ergotrop. Cortexul cerebelar și mai ales lobul anterior conține, de asemenea, elemente neuronale vegetative a căror stimulare directă sau reflexă provoacă modificări cardiovasculare, respiratorii și endocrine multiple. Controlul cortical al funcțiilor vegetative este, în majoritatea cazurilor, de tip inhibitor și se exercită prin intermediul centrilor organo-vegetativi subcorticali (diencefalo-mezencefalici, bulbari etc.) și medulari. Locul cel
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
de articulație dintre fibrele pre- și postganglionare ale vagului cardiac. Printre ganglionii descriși se numără și ganglionul Wriesberg, situat sub concavitatea aortei, ca principală componentă a plexului cardiac superficial. Pe fața posterioară a atriului drept se găsesc 5-25 mici conglomerate neuronale, ce formează cu filetele nervilor cardiaci de partea dreaptă plexul auriculosinusal (venos) Perman, componentă a plexului cardiac profund. Spre deosebire de fibrele preganglionare ale vagului cardiac drept, care ajung pe calea plexului Perman aproape exclusiv la ganglionii sinusului coronar și nodulului sinoatrial
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
cavernos al clitorisului. I.2.1.26. Plexurile viscerale intramurale sau parietale Sunt continuarea plexurilor prevertebrale la nivelul diverselor organe și viscere. Ca și acestea, ele conțin elemente nervoase atât simpatice, cât și parasimpatice, dispuse fie sub formă de conglomerate neuronale microscopice, fie de reticul sau butoni terminali în jurul vaselor intraviscerale și celulelor efectoare (parenchimatoase, secretorii, contractile etc.). La nivelul vaselor de calibru mic și mijlociu, filetele simpatico-parasimpatice formează două plexuri parietale: unul superficial, situat în adventicea vasului, cu distribuție atât
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
se găsesc aproximativ 200 milioane de neuroni, număr egal cu cel al măduvei spinării, iar în întregul tub digestiv peste 500 milioane (1). Din punct de vedere calitativ, atât morfologic cât și funcțional, s-au descris peste 20 de tipuri neuronale care exprimă cea mai mare parte a neuromediatorilor prezenți în SNC. SNE prezintă o independență remarcabilă față de SNC și în absența input-urilor cerebrospinale, reglează întreaga activitate motorie a tubului digestiv, coordonează procesele de secreție și absorbție, controlează vasomotricitatea locală
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]
-
stâng (2, 20, 21, 24, 27-30). După colonizare soarta progenitorilor neuroenterici este strâns legată de microclimatul enteric local și diferențierea urmează fie linia catecolaminergică din care se vor forma neuronii serotoninergici, fie linia non catecolaminergică din care se dezvoltă liniile neuronale enterice (2, 27-30). Într-un anumit segment al intestinului primitiv enteroneuroblaștii sunt cantonați în partea superficială a mezenchimului enteromioformator și pe măsura edificării tunicilor peretelui intestinal migrează centripet formând plexurile mienterice, submucoase și mucos. Timing-ul dezvoltării și maturării SNE
Sistemul nervos vegetativ Anatomie, fiziologie, fiziopatologie by I. HAULICĂ () [Corola-publishinghouse/Science/100988_a_102280]