1,335 matches
-
atitudine față de divinația oraculară, un alt „model” atestat de Întreaga literatură scrisă și care, departe de a fi o creație artificială, Își află rădăcinile Într-o tradiție orală vehiculată Încă din epoca arhaică 3. „Cuvântul profetului inspirat și cel al oracolului nu au doar valoare de sfat sau de avertisment Înaintea pornirii unei acțiuni: el implică o adevărată omnisciență bazată pe un har al dublei vederi, pe un contact direct cu nevăzutul și cu lumea de dincolo.”4 E vorba despre
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
un contact direct cu nevăzutul și cu lumea de dincolo.”4 E vorba despre o cunoaștere absolută, care-i revelează celui ce o posedă „lucrurile care sunt, cele care vor fi și cele anterioare celor ce sunt” (Iliada, I, 70). Oracolul și profeții inspirați, ca și poeții societăților arhaice (a se vedea exemplul lui Hesiod), sunt „maeștri ai adevărului”, ca să folosim o expresie a lui M. Detienne. Memoria lor nu este una cantitativă, ci transcendentă și esențială. E omnisciența de tip
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
tip divinatoriu. Iată de ce poezia, ca dar al Muzelor, era singura capabilă să transmită mesajul acestor adevăruri esențiale. „Prin funcția sa profetică, divinația reprezintă, așadar, o irupție a permanenței și a omniscienței divine În curgerea schimbătoare a existenței umane.” 1 Oracolul, În cazul nostru oracolul zeului Apollo, are puterea de a prevesti viitorul, de a-l dezvălui cu aceeași limpezime pe care o regăsim În sfaturile practice și În prescripțiile cultuale. Dar ceea ce ar dispărea atunci ar fi tocmai necunoașterea radicală
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
poezia, ca dar al Muzelor, era singura capabilă să transmită mesajul acestor adevăruri esențiale. „Prin funcția sa profetică, divinația reprezintă, așadar, o irupție a permanenței și a omniscienței divine În curgerea schimbătoare a existenței umane.” 1 Oracolul, În cazul nostru oracolul zeului Apollo, are puterea de a prevesti viitorul, de a-l dezvălui cu aceeași limpezime pe care o regăsim În sfaturile practice și În prescripțiile cultuale. Dar ceea ce ar dispărea atunci ar fi tocmai necunoașterea radicală a viitorului, proprie condiției
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Dar ceea ce ar dispărea atunci ar fi tocmai necunoașterea radicală a viitorului, proprie condiției umane și care o deosebește de cea a zeilor. Iată de ce, după celebra frază a lui Heraclit, citată de Plutarh (404 d): „Stăpânul căruia Îi aparține oracolul din Delfi nici nu spune, nici nu tăinuiește nimic: el trimite semne (oute legei, oute kryptei, alla semainei)”. Verbulce caracterizează limbajul Pythiei nu mai este dialegesthai, „a comunica”, ci ainissesthai, „a anunța În termeni obscuri”. Parke și Wormell notează că
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
spune, nici nu tăinuiește nimic: el trimite semne (oute legei, oute kryptei, alla semainei)”. Verbulce caracterizează limbajul Pythiei nu mai este dialegesthai, „a comunica”, ci ainissesthai, „a anunța În termeni obscuri”. Parke și Wormell notează că una dintre trăsăturile caracteristice oracolelor conținând informații asupra viitorului este tocmai ambiguitatea lor. Procesul de „devalorizare” a poezieitc "Procesul de „devalorizare” a poeziei" Acestea fiind spuse, putem analiza acum mai Îndeaproape relația dintre poezie și oracol, așa cum apare ea În viziunea lui Theon. Mai Întâi
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Parke și Wormell notează că una dintre trăsăturile caracteristice oracolelor conținând informații asupra viitorului este tocmai ambiguitatea lor. Procesul de „devalorizare” a poezieitc "Procesul de „devalorizare” a poeziei" Acestea fiind spuse, putem analiza acum mai Îndeaproape relația dintre poezie și oracol, așa cum apare ea În viziunea lui Theon. Mai Întâi, el compară limbajul cu circulația monedei (406 d): valoarea sa diferă de la o epocă la alta. Era o vreme când poezia domnea pretutindeni: „istoria și filosofia În Întregul lor și, Într-
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
În plus, ei reprezintă tipul perfect de sophos, termen care În secolul al V-lea se aplică În egală măsură poeților și prezicătorilor, savanților și Înțelepților 2. De altfel, Empedocle se Înfățișează pe sine Însuși În preambulul „Purificărilor” (Katharmoi), rostind oracole și vindecând boli numai prin cuvântul său binefăcător. În poemul parmenidian, filosoful este protejat de zeița Dike, se simte un ales, iar perceperea adevărului este reprezentată aici ca o revelație, dar o revelație care se produce la sfârșitul unei călătorii
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
cazul lui nu s-ar putea face clar diferența Între poet și profet. În plus, stilul foarte personal, dar epic, folosirea hexametrului dactilic, mișcarea metrică lentă, de preferință spondaică, gustul pentru metaforă, tonul demn - toate acestea sunt trăsături caracteristice ale oracolelor delfice care se regăsesc În egală măsură la Parmenide și Empedocle. Porecla lui Heraclit (deosebit de interesat de oracole), ho skoteinos, „cel obscur”, nu e străină de o anumită ambiguitate și obscuritate tipic oraculare. Cât privește historia, problema este ceva mai
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
dar epic, folosirea hexametrului dactilic, mișcarea metrică lentă, de preferință spondaică, gustul pentru metaforă, tonul demn - toate acestea sunt trăsături caracteristice ale oracolelor delfice care se regăsesc În egală măsură la Parmenide și Empedocle. Porecla lui Heraclit (deosebit de interesat de oracole), ho skoteinos, „cel obscur”, nu e străină de o anumită ambiguitate și obscuritate tipic oraculare. Cât privește historia, problema este ceva mai puțin clară, Întrucât cuvântul nu este cunoscut Înaintea lui Herodot și, de altfel, nici nu dispunem de mărturii
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
enigme fecunde”4 care putea fi descifrată de către sophos, adică de cel inițiat. Citatul din Sofocle este grăitor În acest sens: „Înțeleptul deslușește Întotdeauna enigmele zeilor/ Pentru proști chiar și Învățăturile sale clare sunt zadarnice”5. 2. Caracterul misterios al oracolului, Întărit de stilul ambiguu (loxon) și perifrastic, stârnește la cei profani o reacție de profund respect religios (sebesthai). 3. La un moment dat se produce o ruptură Între conținutul sacru al mesajului și poezia ca modalitate de expresie, fenomen care
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Poezia părăsește „câmpiile adevărului”, după celebra formulă a lui Platon: „S-a ajuns până acolo că metaforele, enigmele au devenit suspecte, «imputându-li-se» că sunt, În materie de divinație, simple evadări și refugii special aranjate pentru cel ce rostea oracolul, Îngăduindu-i să se retragă și să se ascundă În caz de eșec”1. Cu poezia se petrece același lucru ca și cu miturile homerice devenite plasma kenon, „vorbă goală” . 5. Lipsită de caracterul ei sacru, poezia devine un instrument
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Plutarh nu lasă nici o Îndoială asupra acestui lucru: hyponoia, amphilogia, allegoria, ainittesthai, ainigma 3. Plutarh Întâmpină cu bucurie renunțarea la astfel de procedee, deși le recunoaște meritele de odinioară: o expresie Învăluită care disimula mesajul uneori politic și periculos al oracolului Îi putea proteja pe slujitorii sanctuarului. Zeul, „fără a ascunde intenționat adevărul, prezenta oracolele sub o formă enigmatică, dar cu un aspect poetic, așa cum ai proceda cu o rază de lumină pe care o răsfrângi și pe care o Împrăștii
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Plutarh Întâmpină cu bucurie renunțarea la astfel de procedee, deși le recunoaște meritele de odinioară: o expresie Învăluită care disimula mesajul uneori politic și periculos al oracolului Îi putea proteja pe slujitorii sanctuarului. Zeul, „fără a ascunde intenționat adevărul, prezenta oracolele sub o formă enigmatică, dar cu un aspect poetic, așa cum ai proceda cu o rază de lumină pe care o răsfrângi și pe care o Împrăștii În fascicule. În felul acesta raza Își pierde efectul ei nociv și dur”4
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Alexandria regăsim aproape aceleași ecouri: adevărul Înveșmântat În mituri și simboluri ne va apărea mai măreț și mai impunător 1. Pentru Plutarh poezia, ca mitul pentru Clement, prezintă și un veritabil avantaj mnemotehnic (408 d), indispensabil pentru oamenii de altădată. Oracolul ca instrument de cercetare filosoficătc "Oracolul ca instrument de cercetare filosofică" Renunțarea la forma ambiguă a oracolului În favoarea unei expresii simple și directe nu echivalează cu dispariția enigmelor propuse de zeu. O privire aruncată asupra unui pasaj din De E
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Înveșmântat În mituri și simboluri ne va apărea mai măreț și mai impunător 1. Pentru Plutarh poezia, ca mitul pentru Clement, prezintă și un veritabil avantaj mnemotehnic (408 d), indispensabil pentru oamenii de altădată. Oracolul ca instrument de cercetare filosoficătc "Oracolul ca instrument de cercetare filosofică" Renunțarea la forma ambiguă a oracolului În favoarea unei expresii simple și directe nu echivalează cu dispariția enigmelor propuse de zeu. O privire aruncată asupra unui pasaj din De E apud Delphos ne lămurește asupra acestei
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
mai impunător 1. Pentru Plutarh poezia, ca mitul pentru Clement, prezintă și un veritabil avantaj mnemotehnic (408 d), indispensabil pentru oamenii de altădată. Oracolul ca instrument de cercetare filosoficătc "Oracolul ca instrument de cercetare filosofică" Renunțarea la forma ambiguă a oracolului În favoarea unei expresii simple și directe nu echivalează cu dispariția enigmelor propuse de zeu. O privire aruncată asupra unui pasaj din De E apud Delphos ne lămurește asupra acestei chestiuni: „...Apollo ne ajută să trecem peste greutățile vieții venind În
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
directe nu echivalează cu dispariția enigmelor propuse de zeu. O privire aruncată asupra unui pasaj din De E apud Delphos ne lămurește asupra acestei chestiuni: „...Apollo ne ajută să trecem peste greutățile vieții venind În sprijinul nostru și găsind, prin oracolele pe care le dă celor care Îl consultă, dezlegare pentru necazurile pe care le avem. Pe de altă parte, când este vorba de dificultăți de ordin intelectual, tocmai Zeul este acela care le provoacă și ni le propune spre rezolvare
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
care le avem. Pe de altă parte, când este vorba de dificultăți de ordin intelectual, tocmai Zeul este acela care le provoacă și ni le propune spre rezolvare” (384 f). Este cazul enigmei lui E, al maximelor delfice și al oracolului care Îi Îndemna pe delieni să dubleze volumul altarului lui Apollo, pentru a-i face să studieze geometria. Pentru Ammonios, oracolul este, așadar, un instrument de cercetare filosofică. Zeul propune enigme, omului Îi revine sarcina de a le desluși sensul
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
provoacă și ni le propune spre rezolvare” (384 f). Este cazul enigmei lui E, al maximelor delfice și al oracolului care Îi Îndemna pe delieni să dubleze volumul altarului lui Apollo, pentru a-i face să studieze geometria. Pentru Ammonios, oracolul este, așadar, un instrument de cercetare filosofică. Zeul propune enigme, omului Îi revine sarcina de a le desluși sensul. Concluzietc "Concluzie" În pofida aparentelor divergențe Între punctele de vedere exprimate de Cleombrotos și de Lamprias În De Defectu... cu privire la agenții divinației
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
substitutele” acestora devine indispensabil În relația om - divinitate. Spiritualitatea secolului al II-lea o va dovedi din plin. Cât privește Însă concepția despre rolul mesajului oracular, trebuie spus că, după Plutarh, nu mulți vor fi aceia care vor mai considera oracolul ca fiind un mijloc de cercetare filosofică. O generație mai târziu, oamenii vor Începe să-i ceară zeului Însuși cheia enigmei pe care acesta o propunea odinioară, fie În versuri, fie În proză. O stare de spirit nouă Își face
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
Își face apariția: inteligența umană este mult prea supusă greșelii pentru a putea căuta să atingă adevărul; de aceea zeul va fi de-acum Încolo Întrebat care este esența sa, dacă el este sau nu zeul unic. Acesta este Începutul oracolelor teologice care vor face faima unui oracol precum cel de la Claros. Filosoful neoplatonician Porphyrios citează un astfel de oracol În Viața lui Plotin: e vorba despre oracolul lui Apollo privitor la destinul ante și post mortem al sufletului lui Plotin
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
prea supusă greșelii pentru a putea căuta să atingă adevărul; de aceea zeul va fi de-acum Încolo Întrebat care este esența sa, dacă el este sau nu zeul unic. Acesta este Începutul oracolelor teologice care vor face faima unui oracol precum cel de la Claros. Filosoful neoplatonician Porphyrios citează un astfel de oracol În Viața lui Plotin: e vorba despre oracolul lui Apollo privitor la destinul ante și post mortem al sufletului lui Plotin 1. Deși nu este autentic, ci literar
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
zeul va fi de-acum Încolo Întrebat care este esența sa, dacă el este sau nu zeul unic. Acesta este Începutul oracolelor teologice care vor face faima unui oracol precum cel de la Claros. Filosoful neoplatonician Porphyrios citează un astfel de oracol În Viața lui Plotin: e vorba despre oracolul lui Apollo privitor la destinul ante și post mortem al sufletului lui Plotin 1. Deși nu este autentic, ci literar, ne putem da foarte bine seama de rolul teologic și mistic pe
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]
-
este esența sa, dacă el este sau nu zeul unic. Acesta este Începutul oracolelor teologice care vor face faima unui oracol precum cel de la Claros. Filosoful neoplatonician Porphyrios citează un astfel de oracol În Viața lui Plotin: e vorba despre oracolul lui Apollo privitor la destinul ante și post mortem al sufletului lui Plotin 1. Deși nu este autentic, ci literar, ne putem da foarte bine seama de rolul teologic și mistic pe care-l va asuma mesajul oracular În Antichitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1931_a_3256]