1,205 matches
-
cu ea, nu am vrut. Nu am fost de acord. Printre cărțile pe care le-am citit, a fost una despre un renumit medic radiolog care s-a îmbolnăvit de cancer și a refuzat categoric să facă chimioterapie ori radioterapie. Presimțiri negre îmi puneau mintea pe jar și chiar nu am vrut să accept decizia mamei. Am vrut să duc proba și în altă parte, lucru pe care l-am făcut chiar și după moartea mamei. Am obosit foarte tare. Nu
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
bună fără kurzi ș.a.m.d. Cine poate descâlci un asemenea ghem? Metoda lui Alexandru Macedon cu nodul gordian nu prea mai merge. Singura soluție ar putea fi una solomonică, dar asta deja trimite spre evrei. Am eu, așa, o presimțire că dacă evreii se apucă de treabă, problema s-ar putea rezolva cumva. Condiția este ca și lor să le iasă de aici un oarece profit. 18 octombrie 2007 Soarta unui om Azi, despre destinul politic al lui Mihail Gorbaciov
Curierul diplomatic by Mihai Baciu [Corola-publishinghouse/Administrative/939_a_2447]
-
care au generat două tipuri de probleme: (a) slăbirea Rusiei; (b) noile tentații de tip „intervenționism sovietic” ale Rusiei. După războiul rece, Europa nu părea a fi un continent al păcii și armoniei, ci exista pericolul să devină unul al presimțirilor rele. Totuși, nu trebuie trecut cu vederea faptul că aceste conflicte s-au făcut resimțite doar pe zone restrânse, fără să amenințe pacea pe întregul continent. Modul de implicare - ipotetic sau nu - al marilor puteri în problemele europene anunța implicații
Percepții asupra configurației relațiilor internaționale În anii '90 by Spÿridon G. HANTJISSALATAS, Carmen T. ȚUGUI () [Corola-publishinghouse/Administrative/91812_a_92859]
-
de oameni devorați de galerii, de silice și de climatul infernal al muntelui. KILOMETRAJE ÁRIDO Kilometri Întregi de uscăciune După ce ne-am pierdut sticla cu apă, problema traversării deșertului pe jos s-a agravat. Totuși, am pornit la drum fără presimțiri sumbre, lăsînd În urmă bariera care marca limitele orașului Chuquicamata. CÎtă vreme ne-am aflat sub privirile locuitorilor din oraș, am avut un ritm incredibil de atletic, dar mai tîrziu, În solitudinea vastă a Anzilor golași, căldura aspră a soarelui
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1962_a_3287]
-
zis să trecem și prin Calea Griviței pe la Motănica. Lui văr-miu Îi era totuna, iar eu probabil că simțeam nevoia unui răgaz În care să decid dacă am să mă urc În tren cu el, sau oi fi avut o presimțire că n-o să fie degeaba. Ce să mai spun de mătușă-mea, că l-a albit de pupături pe fiu-său și mai c-ar fi vrut să-l oprească acolo la ea. Ar fi vrut și n-ar fi
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
pe voi acolo, vere, pe tine și pe părințelu’, care-mpreună cu voi nu mi-e frică de nimenea și de nimic pe lumea asta. * E mare Timișoara asta. Ori unde eram prea obosit și hăituit de tot felul de presimțiri frământate laolaltă cu atâta vorbărie, mi se părea că nu se mai termină, că nu mai ajungem odată la Pepino ăla. Nu mai pridideam tălmăcind și răstălmăcind și punând la cale istoria vieților noastre, nu se mai linișteau gurițele noastre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
Ne-am mutat cu tot cu bec În livingul cu saltele și Steluța a adus cearșafurile de pe dormeză să ne ștergem. — O să te pupe Pepino, vere, când o vedea că i-ai făcut baia. — Numai de-ar veni odată... Am io o presimțire... L-am visat că-mi spunea că după Anu’ Nou o să mai dea pe-acasă. Și mai taci dracului, vere. Iar mă superi. Steluța putea acum să-și purice pe-ndelete brotacul de julituri și vânătăi, și-l vedeam În sfârșit
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2023_a_3348]
-
mâna-mi țiu Ia bate ca și cariul încet într-un sicriu." (Melancolie) sau: "O, capul meu, capu-i încins cu fortune O, capul meu, capu-i ruină" (variantă, Mortua est, Opere, vol. 1, 309) Numai prin această reglare a presimțirilor pustiului din afară cu vidul interior, ca o depresurizare, "un înstrăinat de sine însuși" poate deveni propriul contemplator: "Simt că măduva mea devine pământ, că sângele meu e înghețat și fără cuprins ca apa..." Este aici, într-un mod destul de
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
o depresurizare, "un înstrăinat de sine însuși" poate deveni propriul contemplator: "Simt că măduva mea devine pământ, că sângele meu e înghețat și fără cuprins ca apa..." Este aici, într-un mod destul de pașnic exprimată, o lege a firii, a presimțirii morții, fără sfâșieri existențiale în spiritual vechilor texte egiptene. Conștiința tragică a căderii se deschide în dialectica reînturnării. 4. Personaje (regi, "populi") Încrederea lui Eminescu în deslușirea "hieroglifelor" rivalizează cu conceptual creștin al vieții de după moarte. Mutarea faptei în literă
[Corola-publishinghouse/Science/1516_a_2814]
-
se regenerează, oracular, prin cosmogonii, în care între celest și mitica „mumă” htonică nu se înregistrează nici o fisură și în care aventura simbolică e echivalată cu căutarea graalului, ca în Început („Deasupra lor bolțile veciei se arcuiesc,/ Plouând flori albe, presimțiri de rod,/ Și tot ce-ncepe până recunoaște fiecare/ Pe celălalt în sine, rămânând el însuși. / Dar tu, cel ce pătrunzi, ești cel ce poartă-n el/ Sâmburul sfânt?/ [...] Sorbind pământu-n sine-l face viu. E totul mumă, totul e
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289440_a_290769]
-
sunt ultimele părticele și mai mici decât atomii corpurilor simple, microparticulele”. El preciza în “Bazele chimiei” că: “ceea ce noi denumim indivizibil, atomul, este indivizibil numai pentru forțe chimice obișnuite. Dependența periodica afirmata de mine între proprietăți și greutate confirmă această presimțire caracteristică chimiștilor”. Mendeleev a făcut pasul de a demonstra legătură 93 dintre complexitatea elementelor și interpretarea teoretică mai profundă a legii descoperită de el. El scria că “toată știință chimiei este știința proprietăților elementelor”. Mendeleev a încercat să imagineze procesul
AVENTURA ATOMULUI by ELENA APOPEI, IULIAN APOPEI, () [Corola-publishinghouse/Science/287_a_599]
-
deh, ca tot omul) și iată ochii albaștri și stinși ai pentru totdeauna, ca și în cerul neiertător, în ei nu mai poți citi nimic. Poți vedea însă barba lui vânătă și gura strânsă și bărbia întinsă înainte de spaima unei presimțiri, mai poți vedea în neîncrederea și resemnarea lui o urmă de speranță, și cum se lasă dus la groapa tragică, genunchii moi și nasul caraghios de pe acum subțiat de moarte. Și se poate vedea propria mea mână pe umărul lui
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
de George Bălăiță, cel de-al patrulea orb din tablou impresionează prin resemnarea cu care "se lasă dus la groapa tragică". Istoricul de artă Virgil Vătășianu "citește" tabloul în sensul prezenței unei componente psihologice a portretelor, caracterizată prin spaimă și presimțirea pericolului: În tabloul cu Orbii domină succesiunea ritmică a figurilor, impresionante nu numai prin mișcare, cât și prin analiza psihologică: de la spaima celui care cade, la cei care presimt pericolul și la cei din urmă, încă ignari, gradațiile sunt dozate
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
gradațiile sunt dozate cu finețe și indicate cu subtilități infinite 45. George Bălăiță reia și această idee în descrierea fizionomiei celui de-al treilea orb: Poți vedea însă barba lui vânătă și gura strânsă și bărbia întinsă înainte de spaima unei presimțiri, mai poți vedea în neîncrederea și resemnarea lui o urmă de speranță, și cum se lasă dus la groapa tragică, genunchii moi și nasul caraghios de pe acum subțiat de moarte" (vezi nota 43). Concluzii Romanul ekphrastic românesc Descrierile și referințele
[Corola-publishinghouse/Science/84951_a_85736]
-
unui șantier și a oamenilor de aici, personaje construite maniheist, după canonul ideologic al epocii), elemente ale trilogiei de început fiind de regăsit în alte romane, publicate în anii ’80: Ursa mică (1985), Tare ca piatra (1987), Ursa mare (1988), Presimțirile (1989). Tendința de a imagina biografii exemplare este marcată prin punerea lor în contrast, sub aspectul vârstelor (implicând clasicul conflict între generații), al temperamentului sau al dimensiunii morale. Volumul de povestiri și nuvele Mărgele roșii (1984; Premiul pentru proză al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286845_a_288174]
-
2002), D. abordează tema deportării sașilor după al doilea război mondial. SCRIERI: Doi ori doi, București, 1978; Oceanul, București, 1980; Podul, București, 1982; Mărgele roșii, București, 1984; Ursa mică, Cluj-Napoca, 1985; Tare ca piatra, București, 1987; Ursa mare, Cluj-Napoca, 1988; Presimțirile, București, 1989; Cherry din Dover - Cherry de Dover, ed. bilingvă, tr. Romanița Rusu și François Mattei, Brașov, 1992; Zgubilici și Scândurica - Kuschelkopf und Frauschen, ed. bilingvă, tr. Reimar-Alfred Ungar, Brașov, 1992; Hohote mari auzind, Brașov, 1995; Dincolo de Arania, Brașov, 1996
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286845_a_288174]
-
Tocmai se gîndea să părăsească plictisitoarea serbare, pentru a se întoarce pe lîngă Galeria Luvrului spre casă, cînd vîntul îi aduse ceva: ceva minuscul, aproape imperceptibil, o fărîmă infimă, un atom de miros, ba chiar și mai puțin, mai degrabă presimțirea unui parfum decît un parfum adevărat, și totuși, în același timp, presimțirea sigură că era ceva nemaimirosit. Se apropie din nou de zid, închise ochii și își umflă nările. Mireasma era atît de neobișnuit de fină și de delicată, încît
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
lîngă Galeria Luvrului spre casă, cînd vîntul îi aduse ceva: ceva minuscul, aproape imperceptibil, o fărîmă infimă, un atom de miros, ba chiar și mai puțin, mai degrabă presimțirea unui parfum decît un parfum adevărat, și totuși, în același timp, presimțirea sigură că era ceva nemaimirosit. Se apropie din nou de zid, închise ochii și își umflă nările. Mireasma era atît de neobișnuit de fină și de delicată, încît n-o putea reține, se sustrăgea întruna, se lăsa acoperită de emanația
by JEANMICHEL ADAM [Corola-publishinghouse/Science/981_a_2489]
-
încă din vremea ancorării noastre în clipa de fericire, dar noi îl alungăm asemeni unui profet nedorit al adevărului. Speranța noastră că bucuria ce ne întâmpină spre a ne îmbrățișa nu ne va părăsi nicicând se dovedește, astfel, iluzorie iar presimțirea trecerii rapide a stării de extaz, sentimentul consumului accelerat al acesteia se relevă a fi mai aproape de real. Senzația că fericirea trece prea repede nu este, așadar, doar rezultanta dorinței de a o stopa atemporal ci și ecoul relativității ca
by Marius Cucu [Corola-publishinghouse/Science/1085_a_2593]
-
desfășurate de intelectualii români aflați aici. Slujește ca preot la biserica românească. O revistă literară de la Paris, „Luceafărul”, îi republică, în primul ei număr, din noiembrie 1948, Rugăciune pentru aviatorii căzuți, iar în numărul următor apar câteva „poeme din exil”: Presimțirea morții, Dorul de țară, Primăvara în surghiun. În 1949 apare La Vingt-cinquième heure, cartea care, cu cele 600 000 de exemplare vândute în câteva săptămâni, i-a adus celebritatea și a făcut din G. unul dintre cei mai cunoscuți scriitori
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287233_a_288562]
-
două și, din această cauză, el este de asemenea numai o abstracție, nu e reîntoarcerea în sine, ci numai o trecere în altceva, este transformare, creație și distrugere. De aceea trebuie să ne ferim a căuta, deja, în aceste prime presimțiri ale rațiunii, adevărul suprem și a dori să descoperim în acest ecou care conține, fără îndoială, în ritmul lui treimea, adică una dintre principalele reprezentări ale creștinismului deja trinitatea creștină. Plecînd de la Brahman și Trimûrti, imaginația índică merge în mod
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
pe un zeu. Apoi ar fi apărut Siva și ar fi reunit idealul și realul. Și în aceste concepții există multe lucruri care suscită admirația și mirarea. Însă ele nu aparțin decît unor secte singulare și sînt doar vagi presimțiri amestecate cu reprezentări reale, care nu au nici o legătură cu religia generală a indienilor. În măsura în care noi ni-l reprezentăm pe Dumnezeu ca spirit concret, ca principiu spiritual înălțat, aceste reprezentări nu pot fi în nici un chip comparate cu ideea noastră
India şi Occidentul : studii de istoria culturii by Demetrio Marin [Corola-publishinghouse/Science/1393_a_2635]
-
de laborator, de atelier literar, însumând exerciții scriitoricești elocvente pentru tipul de sensibilitate al poetei, deschis către celebrarea plenitudinii vitale. Următoarele două culegeri, Poezii (1967) și Iarba timpului (1968), sunt mărturia poetică a unei vieți în confruntare cu suferința, cu presimțirea morții. Poemele tipărite postum își trag seva, cum s-a observat, „din încordata veghe a minții și a sufletului, ostatecii unui trup condamnat să-și convertească prea devreme dorințe și bucurii de tot felul în neliniști, în presimțiri și sumbre
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286910_a_288239]
-
suferința, cu presimțirea morții. Poemele tipărite postum își trag seva, cum s-a observat, „din încordata veghe a minții și a sufletului, ostatecii unui trup condamnat să-și convertească prea devreme dorințe și bucurii de tot felul în neliniști, în presimțiri și sumbre chemări dinspre abisurile neființei” (Geo Șerban). Suferința sublimată devine, în proiecție poetică, laudă melancolică a vieții. Versurile configurează un lirism al șoaptei, al discreției, în pasteluri transparente, în cântece de leagăn, în notații succinte, în delicate alegorii miniaturale
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286910_a_288239]
-
țintind refacerea trăirii imaginativ-fanteziste prin încorporarea realului în „mica” sau „marea” autobiografie. Exultanța în fața frumuseților firii, trăirea frenetică a evenimentului cotidian, surprinderea candidă a devenirilor firești sunt componente ale unei poetici de jurnal existențial, în care umbra înnegurată a morții, presimțirea ei dureroasă fac loc treptat unei gravități de factură elegiacă. Cantabilă și sonoră, desprinsă din trunchiul unei tradiții clasice de bună factură sau din cel al modernismului interbelic de tip tradiționalist, poezia lui C. se salvează de la caducitate prin transparența
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286082_a_287411]