1,761 matches
-
Albă din 1939 a guvernului britanic, acesta și-a schimbat poziția și a încercat să limiteze emigrația evreiască. Această acțiune a fost considerată de sioniști și sprijinitorii lor ca o trădare a termenilor mandatului, cu atât mai mult cu cât prigoana nazistă contra evreilor europeni era în creștere. Pentru contracararea acestor măsuri de limitare, sioniștii au organizat "Aliyah Bet", un program de emigrare ilegală în Palestina. Grupul sionist extremist Lehi, a pus la cale o serie de atacuri armate împotriva autorităților
Mandatul britanic pentru Palestina () [Corola-website/Science/321129_a_322458]
-
au fost. O salbă de peste 30 de schituri și de mănăstiri ortodoxe încingea pe interior poalele Munților Făgăraș, păzind cu străjnicie, în comuniune cu credincioșii din sate, străvechea lege românească. Zorii lui 1700 veniră însă cu un alt val de prigoane religioase, de astă dată opera noilor stăpâni, austriecii catolici, acțiuni dirijațe de către iezuiți, cardinalul Kollonich și împăratul Leopold I, el însuși crescut de către iezuiți. Atragerea prin orice metode a românilor ortodocși la unirea cu Biserica Romei, urmărea creșterea rolului politic
Dejani, Brașov () [Corola-website/Science/300940_a_302269]
-
denumește prigoana și exterminarea evreilor în teritoriile controlate de statul român în anii 1937-1944, adică de la primele legi anti-evreiești ale guvernului Goga-Cuza și până la lovitura de stat din 23 august 1944. Potrivit istoricului Raul Hilberg, includerea soartei evreilor din teritorii foste românești
Holocaustul în România () [Corola-website/Science/331501_a_332830]
-
în Regatul Unit. Tatăl său, Colin Brian Baddiel, era un chimist de origine galeză care a lucrat la Unilever, iar mama sa, Sarah, a fost o refugiată germană, care a venit în 1939 în Regatul Unit pentru a scăpa de prigoana nazistă. mai are doi frați, el fiind cel mijlociu. A crescut în cartierul londonez Dollis Hill și a urmat școala evreiască "North West London Jewish Day School", apoi "Haberdashers' Aske's Boys' School" din Elstree (Hertfordshire) și a intrat la
David Baddiel () [Corola-website/Science/333279_a_334608]
-
și poetul Gheorghe Ursu, aflat de mai multe luni în ancheta, pentru textul unui jurnal intim scris pe parcursul a 15 ani și pentru scrisori trimise la „Europa Liberă“. Jurnalul acestuia nu va fi niciodată recuperat de la Securitate. 1985-1988. Acțiunile protestatare, prigoana și plecarea din țară a membrilor „Aktionsgruppe Banat“ (William Totok, Richard Wagner), a scriitoarei Herta Müller, viitoarea laureata a Premiului Nobel pentru Literatură (în 2009) ș.a. 1986-1989. În 1985 diplomatul Dumitru Mazilu este numit Raportor special asupra drepturilor omului de către
Cronologia disidenței anticomuniste în România () [Corola-website/Science/299203_a_300532]
-
PD-L l-a sprijinit pe candidatul Traian Băsescu. Alegerile locale s-au desfășurat pe 10 iunie 2012. PD-L și-a prezentat oficial candidații pe data de 25 aprilie 2012 obținând următoarele rezultate: În București candidatul PD-L Silviu Prigoană a pierdut cursa pentru primăria capitalei în favoarea lui Sorin Oprescu, PDL obținând un număr de 11 consilieri în Consiliul General PDL a participat la aceste alegeri și în diverse formule de alianțe locale obținând astfel încă 135 consilieri județeni, 297
Partidul Democrat Liberal (România) () [Corola-website/Science/310611_a_311940]
-
și Sucevei l-a însărcinat pe arhimandritul Cleopa să supravegheze și să îndrume viața duhovnicească a mai multor mănăstiri din împrejurimi: Putna, Moldovița, Râșca, Sihăstria și schiturile Sihla și Rarău, după modelul Mănăstirii Slatina. Acei ani au fost ani de prigoană, părintele Cleopa fiind anchetat de Securitate și nevoit să se refugieze în Munții Stănișoarei între anii 1952-1954, împreună cu ieromonahul Arsenie Papacioc. La începutul anului 1956, arhimandritul Cleopa s-a retras din ascultarea de stareț al Mănăstirii Slatina, în locul său fiind
Mănăstirea Slatina () [Corola-website/Science/302367_a_303696]
-
au exclus de pe canalele media publice (unde sunt în continuare interzise), radiourile FM și televiziunile cu pretenții: ele au fost acuzate de kitsch, în primul rând, apoi de vulgaritate, primitivism, incultură și promovare de false valori. Omul de afaceri Silviu Prigoană, fondatorul primului canal exclusiv informativ din România (Realitatea TV) a lansat în februarie 2005 Taraf TV, o televiziune specializată pe acest segment muzical. Canalul este distribuit prin majoritatea rețelelor de cablu din România, dar este disponibil și în pachetele unui
Manele () [Corola-website/Science/303005_a_304334]
-
sfârșitul sec. al XIX-lea) a făcut un tur al țării, pe la marile întreprinderi pentru a strânge banii necesari construcției. Până în anul 1945 zidurile bisericii erau înălțate la cota 3m. În perioada 1945-1955 lucrările la biserică s-au oprit datorită prigoanei comuniste căreia i-a căzut pradă și preotul Nerva. Acesta a fost arestat (nu i s-au putut pune cătușele pe mâini pentru că nu se închideau) și întemnițat, dar eliberat pentru că nu i s-au putut găsi acuzații. Din 1955
Biserica Ortodoxă Ghelar () [Corola-website/Science/308765_a_310094]
-
liceului, să poată beneficia de diploma de bacalaureat, act ce nu putea fi eliberat de seminar. În calitate de rector, Mons. Glaser a insistat pentru aducerea unor profesori noi care au format "baza solidă a generației preoților care vor avea de înfruntat prigoanele patronate de regimul comunist" . La data de 26 iulie 1942, Mons. Dr. Marcu Glaser a trebuit să plece de la conducerea Seminarului Diecezan din Iași, fiind numit de către Sfântul Scaun în funcția de superior al Misiunii Catolice din Transnistria, cu reședința
Marcu Glaser () [Corola-website/Science/312864_a_314193]
-
fost preot în cetatea Magnezia din provincia romană "Asia Minor" (Asia Mică, în Turcia de azi). Și-a închinat viața slujirii lui Hristos și îndrumării credincioșilor, pe care îi sfătuia, îi învăța și îi îmbărbăta în acele vremuri de mari prigoane anticreștine. Reușind să păstreze comunitatea creștină din Magnezia foarte unită și sporind numărul credincioșilor prin convertirea multor păgâni, Haralambie a ajuns episcop al Magneziei și al împrejurimilor acestui oraș. Lucian, numit de către împăratul Septimiu Sever (193-211) ca proconsul (guvernator) al
Sfântul Haralambie () [Corola-website/Science/298162_a_299491]
-
care a delimitat odată lumea profana de mănăstirea unde, se spune că și-ar fi găsit adăpost Johanes de Herseny, legendarul șef al soldaților cruciați, pe capul căruia, Regele însuși pusese, la schimb, o găleată de aur, atunci, în vremea prigoanei din toamnă ploioasa a anului 1307. Johanes intrase de tânăr în Ordin, unde s-a dovedit a fi fost soldat fără milă pe câmpul de bătaie, călugăr smerit în mănăstire; vrăjmaș de moarte dușmanilor lui Hristos dar de o bunătate
Editura Destine Literare by Melania Cuc () [Corola-journal/Journalistic/97_a_208]
-
martiri. Așa cum reiese dintr-o inscripție funerară, erau probabil soldați pretorieni la Roma, aflați în slujba tribunalului. Convertindu-se la credința creștină, au părăsit armata; de aceea au fost condamnați la moarte, murind ca martiri la Terracina, probabil în vremea prigoanei lui Dioclețian, în jurul anului 304. În anul 592, Papa Grigore cel Mare a ținut o predică (Omilia XXVIII) la mormântul lor, care se păstrează în cimitirul de pe Via Ardeatina, unde a fost înălțată și o bazilică în cinstea lor. Potrivit
Nereus și Achilleus () [Corola-website/Science/307295_a_308624]
-
țări. Despre aceasta scrisese Macarie, care și-a oprit condeiul tocmai proslăvind zelul creștinesc al domnului. Persecuțiunea armenilor din 1551 nu putea găsi alt ecou la un suflet zelos de călugăr, cum a fost Macarie“. Cea mai veridică descriere a prigoanei, chiar dacă într-o formă literaturizată și cu unele hiperbolizări, se găsește, însă, la un martor ocular, diaconul armean Minas Tokhateți, originar din Eudochia și stabilit în Suceava. El este autorul unui lamento de 110 catrene, intitulat Jelanie asupra armenilor din
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
iar în 1551 s-a aflat la Suceava, unde a fost de față la suferințele conaționalilor săi, relatîndu-le apoi într-o formă literară. Poemul său are o valoare nu propriu-zis artistică, ci mai curînd una istorică. Pe lîngă mărturia asupra prigoanei antiarmene, el conține dovada existenței bisericilor armenești din Siret, Vaslui, Hotin și Roman în anul 1551. Iată și un fragment revelator din Jelania lui Minas Tokhateți: Iarăși a scos altă poruncă,/ În toate orașele armași a trimis,/ Pe fruntașii armeni
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
fost dependenți administrativ de eparhia din Lvov (Galiția), avîndu-și propriii clerici. Astfel, în 1699, misionarul Pidou îl găsește în Cetatea Albă pe episcopul Sahac. Principalele centre din Basarabia populate de armeni au fost Cetatea Albă și Chilia, de unde, însă, în urma prigoanelor otomane din 1789, armenii s-au strămutat în Tighina, apoi în Dubăsari și în cele din urmă în Grigoriopol, oraș fondat în 1792 de arhiepiscopul armenilor din Rusia, Iosif Argutian, care îi păstorea și pe armenii din Moldova. Succesorul acestuia
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
Invazia regelui polon Albert în Moldova (1497), urmată de persecuții și oprimări, a făcut ca 700 de familii de armeni să fugă din Suceava în Transilvania, Ungaria și Galiția. La acestea trebuie adăugate cele cîteva sute de familii refugiate după prigoana din 1551 și după răscoala lui Hîncu. Abia în sec. XVII, însă, prezența armenilor în Transilvania este de masă. În 1654, un grup de armeni moldoveni, sub conducerea lui Mardiros Gandra și a fraților Azbey, a migrat în principatul vecin
Armenii din România () [Corola-website/Science/304593_a_305922]
-
școli evreiești. În această perioadă existau, de asemenea, 13 spitale evreiești și aziluri de bătrâni. Către anul 1920, populația evreiască din Basarabia număra circa 267.000 de persoane. Cu toate că numărul evreilor continua să crească, multe comunități au resimțit dușmănia și prigoana antievreiască. Criza economică și decăderea economiei Basarabiei a influențat negativ populația evreiască ce a rămas fără surse de existență; evreii din Basarabia au primit însă un ajutor din partea organizației evreiești americane Joint. Anii '30 au reprezentat perioada de dezvoltare maximă
Istoria evreilor din Republica Moldova () [Corola-website/Science/327718_a_329047]
-
Aiud, în anul 1952. Martiriul părintelui Borz este consemnat în mai multe cărți document despre persecuția Bisericii Greco-Catolice: „Biserica furată” și „Persecuția Bisericii Unite” de A. Rațiu, „Istoria Bisericii Universale și a Bisericii Românești”, de I. M. Bota, „Istoria marii prigoane contra Bisericii Unite cu Roma, Greco-Catolice, între anii 1948-1998” și „Martirologiul românesc” vol. I, de A. Moisin. Pe monumentul “Calvarul Aiudului”, înălțat pe Dealul Robilor din orașul Aiud, pentru victimele comunismului, figurează și numele părintelui martir Ilie Borz. În anul
Marin, Sălaj () [Corola-website/Science/301808_a_303137]
-
ceea ce înseamnă a se ascunde, a se refugia. Acest lucru capătă semnificația cuvenită atunci când ne gândim la geografia locului și la codrii Vlăsiei care înconjurau vechiul schit, fiind foarte deși și adesea folosiți de cei care doreau să scape de prigoana pornită împotriva lor de către domnie. Zona Cotrocenilor intră în proprietatea lui Șerban Cantacuzino în anul 1660, ca răsplată pentru serviciile deosebite aduse domnitorului Gheorghe Ghica (1659 - 1660). La această proprietate mai adaugă prin cumpărări succesive în 1671, de la fii căpitanului
Mănăstirea Cotroceni () [Corola-website/Science/307735_a_309064]
-
și Dumitrașco Cantacuzino grecul etc... Toate aceste întâmplări, fac ca Șerban Cantacuzino să nu intre în posesia moșiei Cotrocenilor, decât după 11 ani și 5 luni, adică la anul 1671, noiembrie, 18” Un episod important pentru istoria Cotroceniului îl reprezintă prigoana lui Duca Vodă împotriva lui Șerban Cantacuzino, care ajunsese atotputernic în vremea respectivă. Astfel domnitorul a încercat să-l elimine pe acest pretendent la tron pentru a scăpa de concurență: „Pe când Duca Vodă era „cu împărăția la Kehrin”, simțind lucrurile
Mănăstirea Cotroceni () [Corola-website/Science/307735_a_309064]
-
ca vagonetar. Abia după un an a fost angajat muncitor necalificat la o carieră de piatră, și mai târziu la Direcția Județeană de Drumuri și Poduri Maramureș, întreprindere la care a lucrat până la pensionarea sa în iunie 1990. Cu toată prigoana împotriva lui, Lucian Mureșan a sfidat intimidarea și amenințarea și, dorind să devină preot, a continuat studiile teologice și și-a susținut examenele în clandestinitate cu profesori de la fostele academii teologice desființate, care mai erau în libertate. În clandestinitate și-
Lucian Mureșan () [Corola-website/Science/299964_a_301293]
-
s-a situat undeva între anii 700-600 î.Hr. Tobit aparținea tribului evreesc Naftali și trăia în exil în Ninive, deoarece triburile israelinene de nord fuseseră deportate în perioada regelui asirian Sargon al II-lea. Tobit, un bun credincios, este supus prigoanei de către regele Senaherib pentru binefacerile aduse dușmanilor acestuia din urmă. Însă în scurt timp regele este asasinat de unul din fiii săi care îi succede, iar cu administrarea tezaurului regatului este numit chiar Ahiacar, nepotul lui Tobit. La masa festivă
Cartea lui Tobit () [Corola-website/Science/321002_a_322331]
-
următoarele fapte : Cu prilejul procesului, un număr de 12 cetățeni români de etnie evreiască din orașul Siret s-au prezentat la Notariatul de Stat al fostului raion Siret, regiunea Suceava, și au semnat o declarație în care afirmau că ""în timpul prigoanei rasiale, Gheorghe Flondor a avut o atitudine corectă, democratică și binevoitoare față de populația evreiască, venindu-i în ajutor în momente critice în legătură cu prigoana rasială împotriva evreilor de către autoritățile fasciste"". Tribunalul nu a ținut cont însă de această declarație. Prin sentința
Gheorghe Flondor () [Corola-website/Science/307292_a_308621]
-
Stat al fostului raion Siret, regiunea Suceava, și au semnat o declarație în care afirmau că ""în timpul prigoanei rasiale, Gheorghe Flondor a avut o atitudine corectă, democratică și binevoitoare față de populația evreiască, venindu-i în ajutor în momente critice în legătură cu prigoana rasială împotriva evreilor de către autoritățile fasciste"". Tribunalul nu a ținut cont însă de această declarație. Prin sentința nr.675 din 18 iunie 1956 a Tribunalului Militar al Regiunii a II-a Militară și decizia nr. 311 din 13 septembrie 1956
Gheorghe Flondor () [Corola-website/Science/307292_a_308621]