1,293 matches
-
tevatura asta cred că o costă o avere. Dar fiecare cu ce are, Rosa. Tu n-ai parte de o familie minunată? Darcey îi aruncă lui Carol o privire recunoscătoare. —N-aș renunța la ei pentru toți banii din lume, pufni Rosa. Dintotdeauna i-au plăcut banii. Mai țineți minte când a vândut casetele alea - Cum să trăncănești de nota zece la examene? Dar oare e fericită? Carol râse. Dacă astăzi nu e fericită, atunci nu știu când o să fie. Rosa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
Rosa. Dintotdeauna i-au plăcut banii. Mai țineți minte când a vândut casetele alea - Cum să trăncănești de nota zece la examene? Dar oare e fericită? Carol râse. Dacă astăzi nu e fericită, atunci nu știu când o să fie. Rosa pufni din nou, dar se învoi că dăduse norocul peste Nieve Stapleton și că nimeni nu putea nega asta. Dar tu de ce-ai pierdut legătura cu ea? insistă Rosa pe lângă Darcey. Adică toate am fost prietene, însă împrejurările ne-au
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
ridică din umeri. Nu tocmai. Voia să avem bani și de toate înainte de a face nunta, iar uneori aveam senzația că de fapt ținea să îmi demonstreze că făcusem alegerea corectă... Știi ce, Aidan, nu-mi place situația asta deloc, pufni Darcey. De parcă noi două am fi fost două obiecte pe un raft dintre care să alegi tu. Să știi că nu era numai alegerea ta. Și noi am avut un cuvânt de spus. Aidan râse. — Asta țin minte cel mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
dar artiștii Ăștia de pe afișe sunt oameni lipsiți de alte posibilități de subzistență, la fel ca mine. De ce să le luăm pâinea de la gură ? Și apoi, dacă Își găsesc public, la ce bun să ne Împotrivim ? — Niște pigmei cu toții, am pufnit eu plină de dispreț. Actorul trebuie să fie crud și neiertător cu el Însuși, cu propriile sale slăbiciuni. Tu vrei să fim toți Antonin Artaud. Dar tocmai asta e frumu‑ sețea, că fiecare e diferit. Ești fascistă, asta e problema
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Eram acasă, În Univers. — Eu cred că avem deja toate datele problemei și suntem toți trei suficient de inteligenți ca să depășim obstacolele men- tale și pentru a face din relația noastră ceva ieșit din comun, a continuat el. m-a pufnit râsul. — Je t’aime, bête ! Eu nu socotisem niciodată trei, nu știam cum vrea Jean- Claude să facă iubirea noastră funcțională, iar acum, la drept vorbind, era puțin ciudat să mă gândesc la nevastă-sa În timp ce mă gândeam la noi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
Brunello di montalcino din 1945 și un montrachet din 1978. Un astfel de vin este cotat la câteva zeci de mii de dolari sticla de 750 de mililitri - mă informează Jean-Claude atât de serios și plin de importanță, Încât mă pufnește râsul. Un băiețel răz- gâiat care Îmi arată colecția sa de mașinuțe. Jacqueline poartă astă-seară o bluză bleu care Îi dă un aer diafan. Cu mișcări agile și Îndemânatice scoate dintr-o oală uriașă trei homari aburinzi pe care Îi
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
spre indii, pe la Polul Nord, spuse martine. Acești gentlemeni au adus cu dânșii o mulțime de belele, printre care viruși și bacterii care au deci- mat populația locală. Apoi au venit iezuiții, a căror evanghelizare forțată preceda Întotdeauna comerțul cu piei ! pufni martine, apărĂtoare vajnică a purității ținuturilor nordice. martine nu pierdea nici un prilej pentru a-și arăta revolta legată de tratamentul pe care Îl aplicaseră confrații săi albi locuitorilor Nordului. Activistă Înrăită, Încă din seara precedentă ne adusese plină de mândrie
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
însă, vechimea absolută a limbii semiților. Grigorie de Nisa chiar îi ironizează pe cei ce cred că ebraica ar fi limba cea mai veche pentru că ar fi fost limba lui Dumnezeu. "De parcă Dumnezeu ar fi fost un dascăl de gramatică", pufnește învățatul. Odată cu Renașterea în toate colțurile Europei apar descoperiri ale "adevăratei" limbi a Paradisului, după cum vrea fiecare să atribuie strămoșilor săi un idiom care va fi fost cîndva comun întregii omeniri. Vernant citează o parodie semnificativă pentru această explozie de
Ce limbă vorbeau Adam și Eva? (I) by Andreea Deciu () [Corola-journal/Journalistic/17166_a_18491]
-
două șuruburi, când le are pe toate iar le scapă, îl mai ajut și eu să le adune, să le scape. Mă întreabă, inocent, nu cumva și pe dumneata te-au chemat? Ia vorba din gura unuia și altuia, ori pufnește poftim! ca să vezi!" Însemnările lui Livius Ciocârlie au drept singur reper cronologic anul. În felul acesta ele curg, precum întâmplările unui roman, sau ca viața însăși, conferind impresia de autenticitate maximă. Nu este exclus însă ca unele caiete să fi
Belle photo de ma jeunesse by Tudorel Urian () [Corola-journal/Journalistic/7808_a_9133]
-
despre politică sau parfumuri, găsesc ei un moment în care să declame, accentuînd aproape cu trufie pronumele personal. «Eu țin post» - e ca și cum îți trîntesc de undeva din înălțimile purității faptul că prin asta îți sînt superiori. Unii mai și pufnesc cînd spun asta.” Firește, există și categoria autentică a celor care cred, tac și se bucură, pentru care postul e prilej de regenerare spirituală. Aceștia nu sînt puțini, dar sînt discreți. Lăcomie și frică Tot în Dilema veche citim o
Ochiul magic by Cronicar () [Corola-journal/Journalistic/2644_a_3969]
-
-și găsește cumpărător) și în scena aleasă acum pentru lectură, soțul și soția discutau despre calitatea șamotei 1, reproșându-și unul altuia lipsa de preocupare, dacă nu chiar și intenția de sabotare a producției. De câte ori se rostea cuvântul șamotă - sala pufnea în râs, probabil găsind că are o rezonanță exotic pornografică. La vremea ei, discuția despre șamotă era tot atât de revoluționară pe cât este acum sexul pe scenă: și atunci se predica renunțarea la ipocrizie, la expresia comodă a dramelor adulterine și a
Însemnări disparate by Magdalena Boiangiu () [Corola-journal/Journalistic/15159_a_16484]
-
initio, că nimic în România nu funcționează și că tot ce fac și declară oamenii politici este aberant. Considerând mai prejos de pregătirea sa filosofico-politico-morală obligația de a prezenta, pur și simplu, ziarele de pe masă, citește câte o frază, apoi pufnește, ridică brațele spre tavanul studioului și se lansează în lungi și impetuoase diatribe, temperate doar de dificultatea cu care își găsește cuvintele. Cu ani în urmă, Mircea Badea făcea bancuri deocheate la o emisiune cu fete sumar îmbrăcate. Nu era
Actualitatea by Alex. Ștefănescu () [Corola-journal/Journalistic/11422_a_12747]
-
s-ar ivi o religie care s-ar inspira direct din mitologia nordică, s-ar lepăda imediat de creștinism și s-ar converti la zeii Valhallei. Are un cult pentru boierii munteni sau moldoveni care au făcut România Mare și pufnește a nemulțumire de cîte ori are de-a face cu aerele de suficiență ale ardelenilor față de miticii bucureșteni, accese pe care, pe urmele lui Iorga, le etichetează drept „handicapul de comportament al unor slugi care se iau pe ele însele
Vultus importunus by Sorin Lavric () [Corola-journal/Journalistic/4692_a_6017]
-
i-au felicitat și au înhățat cât au putut de mult și când s-a terminat botezul și s-au întors cu copilul toată lumea le spunea babacilor că seamănă cu ei (și nenică tipa-i urâtă ca porcu!) și ei pufneau și îi băteau pe spate și le spuneau să mai dea una pe gât și cineva avea un aparat de fotografiat și blițul i-a prins la perete. Bineînțeles copilu a început să miorlăie dar au avut grijă de el
Hubert Selby Jr. - Ultima ieșire spre Brooklyn by Adrian Buz () [Corola-journal/Journalistic/6114_a_7439]
-
păr drept și lung-lung și negru-negru, cum e la ei, găsit pe partea ailaltă a pernii, când, găsind-o singură, - Miriam fiind întâmplător plecată, - țipase, zgândărindu-l, de fapt ea dându-i ideea... Africa și Asia la un loc, poftim! - pufnea Pavelescu - se putea spune că băiatul poseda acum două continente, plus Europa. întorcându-se spre mașină, se gândea la treicraidelarăsărit prin ninsoarea înverșunată și la Crăciunul român atât de sărac în comparație cu cel de aici, copilăros, și care la ei venea
Zăpada suedeză by Constantin Țoiu () [Corola-journal/Journalistic/10928_a_12253]
-
persecuției, după cum era înainte amețit de grandoarea funcțiilor nomenclaturiste, se află la înălțimea lui Barbu (Ion), Blaga, Rebreanu, Arghezi și... Eminescu. Altminteri ni-e teamă că metaforele d-sale autocritice, atît de pro domo, îi pot aduce deserviciul umorului involuntar. Pufnesc de rîs din proprie inițiativă. Așa cum era de așteptat, D.R. Popescu se manifestă drept un vajnic adversar al criticii. Primejduindu-i încrederea în sine megalomană, aceasta e contestată sub diverse unghiuri, țintuită la stîlpul infamiei, ori de cîte ori prozatorul
O legendă spulberată by Gheorghe Grigurcu () [Corola-journal/Journalistic/16764_a_18089]
-
mereu că mai aveam puțin și aveam s-ajung ca Agnes, cântând imnuri religioase triste și umblând de colocolo cu gura strepezită, posacă și ofilită ca fundul unei fete bătrâne; la care eu protestam întotdeauna până când, în cele din urmă, pufneam amândouă în râs. O enerva faptul că unii aveau atât de multe, iar alții atât de puțin, deoarece nu vedea în asta nici o consecință a vreunui plan divin. Pretindea că bunica ei era indiancă din tribul Pieilor Roșii, motiv pentru
Alias Grace () [Corola-journal/Journalistic/4738_a_6063]
-
a-i numi „senatori”. Îi avem pe toate drumurile. Ideea reducerii numărului lor e bună — n-ar strica să avansăm chiar până la sută la sută. Fie și din motive estetice: cum naiba să-i spui „domnule senator”, fără să te pufnească râsul, vecinului de bloc pe care-l știi de cal breaz: până mai ieri uita sistematic să-și plătească întreținerea, îl vedeai fugărind cu mătura copiii care jucau fotbal „în orele de liniște”, iar singura lui trăsătură distinctivă era că
Senatul cu un singur exponat by Mircea Mihăieș () [Corola-journal/Journalistic/14323_a_15648]
-
Simona Vasilache Sînt cărți care par făcute din rotocoale pufnite de samovar. Scrise anume ca să aburească felioarele de sticlă prinse în rama unui pince-nez. Ori lucrate, precum picturile sfumato, de partea cealaltă a ceții. Iar impresia asta nici măcar nu ține de lectură. Ți-o dă, aș spune, felul lor de
Ca apa pentru ceai by Simona Vasilache () [Corola-journal/Journalistic/11431_a_12756]
-
vorbă. Dar în fond, ce face din Casa somnului un roman aparte și din Jonathan Coe un bijutier al scrisului? în primul rînd, ambivalența ecoului pe care-l trezește în noi. La cîte cărți vi s-a întîmplat să vă pufnească rîsul și să vă podidească plînsul în aceeași secundă? Ei bine, textul de față o face. Nu știm cum, însă asta e reacția. Ne amuzăm fabulos și ne cuprinde o mîhnire fără egal. Rîdem cu gura pînă la urechi și
Jonathan Coe - Casa somnului by Radu Paraschivescu () [Corola-journal/Journalistic/15650_a_16975]
-
că habar n-are de filmele americane, i se plînse Kingsley cu un nechezat posomorît la maximum. Nici măcar n-a stat să vadă Vînătorii de fantome pîn' la capăt. S-a sculat la jumatea filmului și s-a cărat. Terry pufni indignat. - Avalanșa aia de aiureli juvenile și stridente... - Zici că ți-a plăcut? îl întrebă Logan pe Kingsley. - L-am văzut de șapte ori. Mare, ce mai. Mare pîn' la Dumnezeu. Niște efecte de cazi pe spate. - Mi se pare
Jonathan Coe - Casa somnului by Radu Paraschivescu () [Corola-journal/Journalistic/15650_a_16975]
-
văzut ce greu le-am crescut făcând artă”. Cât despre idila cu Cornelia, „căreia i-am fost mereu credincios”, nu prea vorbește, aricindu-se la dulcegării. Sigur că se plimbau pe marginea Begăi, pe sub magnolii, dar... „să trecem peste romantismul acesta, pufnește, eu sunt mai frust. O băteam pe vremea aia cu manualele, pe-atunci erau cu coperte groase, o tupăneam că nu mă lăsa să mă duc să joc fotbal cu colegii. Fotbalul e disperarea ei. Am fost polist... până mi-
Agenda2003-15-03-b () [Corola-journal/Journalistic/280904_a_282233]
-
Din două, una. Alege!“ ” Nici nu mă gândesc, explodă Arthur. Andrew este fratele meu de cruce, nu pot să-i cer așa ceva, să se nenorocească pe viață! Prefer să-mi taie capul. Eu am onoare.” „Și la ce-ți folosește?”, pufni baba, aruncând un damf de usturoi. „Patria și onoarea. Mor pentru Anglia!” “Nu mori pentru Anglia, aici e chestia, mori din cauză că ai principii care nu mai cadrează cu lumea de azi, plină de cadre. Te privește. Adio!“ Arthur ieși nervos
După-amiază cu o nimfomană () [Corola-journal/Imaginative/13420_a_14745]
-
tov. Istrate, la ancheta de la trei dimineața? Știi ce-i aia futai cu săculeți de nisip? Știi? Se rezemase de ușa sălii de așteptare, mă privea cu acel licăr blând, șăgalnic în ochi. Parcă îi era milă de mine. - Hamlet, pufni ea. Eu știu. în trei ani le-am învățat ca la carte. Frontieristă, cică... M-am apropiat. Am dat s-o mângâi. S-a ferit. - Lasă, nici mie nu mi-e milă. Am învățat destule ca să-mi mai fie milă
Mașa by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Imaginative/12431_a_13756]
-
albe. Pistruiata a ridicat din umeri. - Scrie-mi telefonul meu, dacă vrei. Mă mai suni poate, când te-ntorci. I-am scris numărul în carnet. Am rupt o foaie și i-am trecut numele și telefonul meu. A privit-o, pufnind. - Ce nume? Nu-l ghicisem. Am pornit după ea. Luasem eu ghiveciul. îl uitase pe bancă. - Am să te sun și io, să știi. îmi place de tine. Că nu-i dai cu vrăjeala. Zorea în fața mea. S-a răsucit
Mașa by Ioan Lăcustă () [Corola-journal/Imaginative/12431_a_13756]