885 matches
-
vieții internaționale, abordând toate resorturile și structurile ei și scoțând în evidență o gamă largă de actori, de factori implicați în fiecare din sferele guvernării (conducerii, administrării) lumii 4. Abordarea integrată economică, socială, tehnologică, ecologică și în celelalte domenii a regândirii guvernării globale ar trebui bazată pe câteva priorități-cheie, cum sunt: prevenirea creșterii vulnerabilității; îngustarea inegalităților între țări și în cadrul lor; o echitate crescândă în negocieri și structurile guvernării internaționale; punerea preocupării umane și a drepturilor omului în centrul politicii și
[Corola-publishinghouse/Science/1455_a_2753]
-
care decurg dintr-o înțelegere prea îngustă (în acest sens Barry Buzan atrăgea atenția că un concept simplist constituie o asemenea barieră în calea progresului încât aproape că ar putea fi considerat ca făcând parte din problema însăși 227). Necesitatea regândirii acestui termen derivă, după cum spun unii specialiști, și din faptul că ne confruntăm cu o criză de identitate, intensificată de procesul globalizării 228 sau pentru că se poate aprecia că politica globală se va învârti în jurul politicii identității, cu frontiere și
by IOANA LEUCEA [Corola-publishinghouse/Science/958_a_2466]
-
relevarea cauzelor structurale ale insecurității umane, înțelese din perspectivă constructivistă ca structuri mentale, ego/stato/etno-centrice, presupune o strategie de comunicare prin care să fie delegitimată actuala construcție a sistemului internațional care favorizează alteritatea în detrimentul elementului comun, identitatea umană, și regândirea comunităților politice în sensul unei mai bune organizări globale. Toate aceste lucruri atrag atenția asupra unor noi provocări, din punct de vedere normativ, cu privire la construirea comunităților politice. Aceste provocări emerg din relația complexă pe care identitatea o are cu alteritatea
by IOANA LEUCEA [Corola-publishinghouse/Science/958_a_2466]
-
cu aceeași destinație, dar costuri inferioare. Se va avea ca obiectiv permanent reducerea rebuturilor, a pierderilor tehnologice și a produselor cu defecte, deoarece mărirea volumului acestora conduce la încărcarea costurilor prin creșterea consumurilor specifice. Se va opta pentru redefinirea și regândirea continuă a procesului de fabricație și a nomenclatorului de produse, în funcție de ciclul de viață și de tendințele pieței. Exemplele pot continua. Relația cu furnizorii, frecvența aprovizionărilor, concurența, piața sunt factori care influențează puterea de negociere a întreprinderii și totodată poziția
Analiza economică şi financiară a activităţii întreprinderii - De la intuiţie la ştiinţă by Anca Maria HRISTEA () [Corola-publishinghouse/Science/213_a_429]
-
practici alternative, care merg mai departe decât simpla criticare a teoriilor mainstream, redenumite sugestiv malestream. Sunt, de altfel, etape similare, deși plasate ulterior temporal, cu parcursul studiilor feministe în ansamblul științelor sociale, mergând de la descoperirea femeilor ca subiecți sociologici la regândirea teoriilor sociologice și politice și ajungând la propunerea unor noi fundamente teoretice, a unor metode alternative și a unor recomandări de politici publice alternative nondiscriminatorii și echitabile față de diferențele de gen. O caracterizare foarte succintă a fiecărui curent teoretic feminist
RELATII INTERNATIONALE by Olivia Toderean () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1516]
-
colectivități mai degrabă stări de excepție decât regula. În mod similar, autonomia totală a unui stat este astăzi aproape o imposibilitate pe plan politic, economic, social, cultural. Feminismului perspectival i se datorează una dintre cele mai serioase construcții teoretice pentru regândirea conceptului de securitate și a securității naționale ca obiectiv fundamental al statelor. Înțeleasă în linii mari ca siguranță și stabilitate a unui stat, asigurată prin puterea de care acesta dispune, prin forța sau capacitățile sale ofensive și defensive, securitatea unui
RELATII INTERNATIONALE by Olivia Toderean () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1516]
-
existența și bunăstarea cetățenilor lui, de ambele sexe, și le alocă sectorului militar, accentuând spirala insecurității (pe plan internațional) și sacrificând bunăstarea populației (pe plan intern). Poate cea mai interesantă și importantă linie de cercetare deschisă de feminismul perspectival rămâne regândirea conceptului de putere și a implicațiilor acesteia asupra practicii relațiilor internaționale. Plecând de la experiențele existențiale ale femeilor, de la capacitatea grijii, transformată în etică a grijii, precum și de la realitățile interdependenței (umane și, extins, statale), feminismul perspectival propune substituirea puterii coercitive cu
RELATII INTERNATIONALE by Olivia Toderean () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1516]
-
exercitată asupra celuilalt poate fi transformată în puterea de a face ceva împreună cu celălalt, care să aducă beneficii reciproce și să cimenteze o relație de putere împărtășită. Este un pas conceptual care poate duce la deconflictualizarea domeniului Relațiilor Internaționale, la regândirea legăturilor dintre comunități, state, umanitate în ansamblu (iar aici orice feministă perspectivală are în vedere inclusiv comuniunea cu generațiile care vin, tocmai în spiritul grijii și al relaționării). Un pas mai departe în inventarea unui concept alternativ de putere este
RELATII INTERNATIONALE by Olivia Toderean () [Corola-publishinghouse/Science/798_a_1516]
-
raționalitate în politică / 222 3.2.2. Ideologia și ordinea democratică / 231 Capitolul IV. RECUPERAREA POSTMODERNĂ A IDEOLOGIEI / 239 4.1. Cunoaștere și ideologie în postmodernitate / 245 4.1.1. De la "sfârșitul ideologiei" la "sfârșitul cunoașterii" / 247 4.1.2. Regândirea cunoașterii și ideologiei în condițiile postmodernității / 265 4.2. Ideologia și logica globalizării / 275 4.2.1. Dimensiunile procesului socio-istoric al globalizării / 278 4.2.2. Cultura globală ca limită a ideologiei / 295 În loc de concluzie: ideologia, un nou început / 309
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
tandem, atât "sfârșitul ideologiei", cât și "sfârșitul cunoașterii". Cum mai putem discuta, atunci, despre cunoaștere și ideologie în postmodernitate? Analiza celor două "sfârșituri" care se adaugă celui al "istoriei" sau "socialului" se dovedește a fi, cred, un câmp fertil pentru regândirea ideologiei și cunoașterii în condițiile postmodernității. Reinventarea conceptuală pe care o am în vedere se referă la valențele ideologiei ca instrument al cunoașterii socio-politice, mai cu seamă în condițiile în care spațiul social și politic, chiar supus transformărilor istorice pe
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
capitol, modul în care a fost reliefat raportul dintre cunoaștere și ideologie în postmodernitate, punând în discuție, mai întâi, teze precum cele relative la "sfârșitul ideologiei" și la "sfârșitul cunoașterii". Ulterior, încerc să evidențiez maniera în care postmodernitatea a implicat regândirea conceptelor de cunoaștere și, respectiv, ideologie, date fiind schimbările sociale ce caracterizează societatea contemporană. În cea de a doua parte, îmi voi îndrepta atenția chiar înspre acest set de schimbări, pe care postmodernitatea le așază sub cupola procesului socio-istoric al
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
și în filosofia și teoria socio-politică a începutului noului mileniu. Tocmai în acest sens, pe parcursul paginilor următoare, interesul de a prezenta aceste teze este dublat de încercarea de a le evalua critic, pentru ca, ulterior, să putem urmări modul în care regândirea postmodernă a cunoașterii și ideologiei a permis, în fapt, și recuperarea lor. 4.1.1. De la "sfârșitul ideologiei" la "sfârșitul cunoașterii" Începutul "noii lumi" de după cel de-al Doilea Război Mondial s-a afirmat, în spațiul gândirii socio-politice, prin anunțarea
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
segmente sociale la acesta, schimbările socio-politice majore intervenite într-o lume aflate în interconexiune economică, politică și socio-culturală, reconfigurarea societății și efectele pe care aceasta le are asupra identității comunitare constituie suficiente motive pentru a încerca să aflăm posibilitatea unei regândiri a cunoașterii și ideologiei în condițiile postmodernității. Cu privire la cunoaștere, putem spune că, întrucât aceasta a devenit mult mai interesată să răspundă problemelor care marchează condiția umanității în societatea globală, ea nu s-a "sfârșit", cu siguranță. În privința ideologiei, devine cu
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
la întrebarea dacă își poate prezerva rolul de a asigura identitatea comunitară, prin integrare, într-o lume în care presiunile asupra formulelor moderne de constituire a societății survin atât de la nivel global, cât și de la nivel local. 4.1.2. Regândirea cunoașterii și ideologiei în condițiile postmodernității Nu un "sfârșit al cunoașterii", ci o reformulare a modalității de a cunoaște; la fel, nu un "sfârșit al ideologiei", ci o recuperare a sa în accepțiunea pozitivă: acestea sunt premisele pe care le
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
sugerat finalitatea acesteia, dar, ca și atunci când a fost cazul istoriei sau ideologiei, s-au referit mai ales la semnificația pe care modernitatea o acorda acestor termeni. Rezultă, așadar, că, după cum "sfârșitul cunoașterii" nu înseamnă nimic mai mult decât o regândire a cunoașterii, finalitatea epistemologiei însăși nu poate fi altceva decât o reașezare a acesteia în raport cu pretențiile condiției postmoderne. După cum arată anumiți comentatori, "(...) epistemologia nu a "murit", ci doar s-a transformat, o imagine determinată asupra științei putându-se constitui și
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
aceste "hărți" reprezintă, în cele din urmă, o expresie a diseminării unei cunoașteri considerate a fi, până aici, una universală, și care este pro-vocată acum să se adapteze unei logici ce pare a privilegia particularul sub aspect social și istoric. Regândirea postmodernă a cunoașterii antrenează, în acest fel, și o provocare la adresa ideologiei, atâta vreme cât este vorba de spațiul socio-politic. Din moment ce, pe coordonata pozitivării sale, ideologia poate fi înțeleasă ca un instrument al cunoașterii sociale și politice așa cum am argumentat în capitolele
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
unui spațiu în care au apărut, îndeosebi în ultimele decenii, schimbări socio-politice de o asemenea profunzime și complexitate? Pentru a răspunde unei astfel de întrebări, consider că este necesar, înainte de toate, să înțelegem modul în care a operat teoria postmodernă regândirea ideologiei. Din acest punct de vedere, trebuie spus, pentru început, că însuși curentul cultural căruia postmodernitatea îi asigură spațiu de desfășurare, și anume postmodernismul, se subîntinde unei conceptualizări ideologice. Din acest punct de vedere, se consideră că "(...) postmodernismul răspunde unei
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
ofere explicații empirice și, pe baza acestora, soluții practice pentru probleme concrete -, și nu ca simple conjecturi lipsite de finalitate. Ele trebuie interpretate, în opinia mea, prin raportare la ceea ce oferă spațiul social, în această manieră putând fi înțeleasă și regândirea postmodernă a ideologiei. Căci, dacă astfel de teze sunt luate cu sensul de dicta, riscăm să ne plasăm, la rândul nostru, într-un sistem de gândire închis în propria sa totalitate. Într-adevăr, în epoca postmodernă, socialul se află în
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
încastrat" în gândirea modernă? Un argument în plus pentru ideea avansată mai sus, referitoare la capacitatea epistemologică a ideologiei de a răspunde la provocarea postmodernității chiar din interiorul acesteia, vine din zona acelor teoreticieni care susțin că este posibilă o regândire a conceptului care să repună în discuție și alte asumpții ale gândirii moderne. Reiterând plasarea conceptuală a ideologiei într-o zonă a intersecției dintre problemele aparținând domeniului cunoașterii și cele specifice exercitării puterii și deci sferei socio-politice aceștia din urmă
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
legate de interese pot fi eliminate cu totul (...)"494. Nu în ultimul rând, sunt repuse în discuție probleme precum cele legate de diferențierea temporalității istorice și a orientărilor supra-empirice de tip utopic 495. Ca urmare a unui astfel de demers, regândirea ideologiei ca formă pozitivă a imaginarului social ce poate asigura identitatea (și integrarea) indivizilor și grupurilor în condițiile unei fragmentări impuse de tendințele schimbării contradictorii specifice lumii postmoderne nu poate fi, în opinia mea, negată. Dimpotrivă, ideologia își reorientează resursele
by Daniel Şandru [Corola-publishinghouse/Science/1033_a_2541]
-
rândul lor se întâlnesc cu afirmația lui E. Levinas (reprodusă de Dumitru Radu Popa): "Nu atât memoria în sine contează, cât citirea și interpretarea ei. E vorba aici nu de căderea în memorie și rămânerea acolo, cât mai ales de regândirea trecutului prin prisma realităților prezentului, recitirea lui prin experiențe și circumstanțe noi, prin uimirile și ororile vieții trăite". Dar să revenim la Hanna, în postura ei de supraveghetoare SS. Spre a-și alina setea de literatură, alegea din rândul internatelor
Europa în cincizeci de romane by Geo Vasile [Corola-publishinghouse/Science/1435_a_2677]
-
sunt departe de a arăta că stau așa. Recuperarea de către teologie a modelelor ontologice ale științelor contemporane, care pun în centrul lor antinomia și paradoxul, este totuși posibilă. Teoria relativității restrânse (1905), care a înlocuit cinematica galileană, a impus o regândire a principiilor de formalizare matematică ale experienței. Transformările lui Lorentz-Poincaré, folosite de A. Einstein (1879-1955) în articularea conceptuală a teoriei relativității restrânse, pledează în favoarea relativizării noțiunii de simultaneitate. Un nou tip de cauzalitate apare la orizont, alocând premisa de valabilitate
[Corola-publishinghouse/Science/1998_a_3323]
-
nivelul bugetului din anul anterior, fără a se lua în calcul modul în care a funcționat agenția. Davis, Dempster și Wildavsky (1966, pp. 529 -530) susțin că, în cazul metodei incrementale de decizie asupra bugetului, guvernul nu ia în calcul regândirea alocării bugetare necesare programelor existente în funcție de eventuale alternative, ci se concentrează mai mult asupra creșterii sauscăderii anumitor componente. Baza principală a alocării bugetare este reprezentată de bugetele din anii anteriori. Agențiile publice se pot implica în campanii de advocacy în
[Corola-publishinghouse/Science/2056_a_3381]
-
rețetar rigid, ci, dimpotrivă, consideră că fixitatea metodelor, conservatorismul educatorilor, rutina excesivă, indiferența etc. aduc mari prejudicii efortului actual de ridicare a Învățământului pe noi trepte; ea nu se opune În nici un fel inițiativei și originalității individuale sau colective de regândire și reconsiderare În spirit creator a oricăror aspecte care privesc perfecționarea și modernizarea metodologiei Învățământului de toate gradele. În fond, creația, În materie de metodologie, Înseamnă o necontenită căutare, reînnoire și Îmbunătățire a condițiilor de muncă În instituțiile școlare. Rolurile
[Corola-publishinghouse/Science/2107_a_3432]
-
fiind o formă de critică a școlii tradiționale, care era predominantă de liniaritatea procesului de Învățare, modularitatea pune În evidență principalele deficiențe ale acesteia. Individualizarea Învățământului, ca deziderat peren al strategiilor de optimizare a procesului instructiv-educativ este indisolubil legată de regândirea structurală, mai ales pe nivelurile superioare ale structurilor verticale ale sistemului de Învățământ, În care selectivitatea se asociază cu o creștere a responsabilității personale În Însușirea cunoștințelor. Soluțiile de individualizare În condiții de statu-quo structural reprezintă doar faze sau proceduri
Managementul calității În Învățământul superior by Valentin Ambăruş, Ciprian Rezuş, Gabriel Ungureanu () [Corola-publishinghouse/Science/1697_a_2974]