1,154 matches
-
voit, ori disprețuind orice alte puncte de vedere. Puțini sunt cei cu adevărat ignoranți cu privire la existența altor unghiuri din care lumea poate fi privită. Ridicolul poziției lor constă în faptul că se cred cocoțați tocmai pe piscul muntelui, de unde privesc semeț la semenii lor din vale. Dac-ar fi cu adevărat elevați pe creasta muntelui, pretenția lor ar putea fi legitimă. De fapt, lucrurile stau tocmai pe dos. Blocaje insesizabile (de ei) se interpun între ei și lume, precum copacii proverbiali
PUNCTE DE VEDERE DESPRE ADEVAR de GELU ARCADIE MURARIU în ediţia nr. 35 din 04 februarie 2011 by http://confluente.ro/Puncte_de_vedere_despre_adevar.html [Corola-blog/BlogPost/344901_a_346230]
-
Autor: Ion C. Hiru Publicat în: Ediția nr. 229 din 17 august 2011 Toate Articolele Autorului O ALTĂ SULTĂNICĂ Pe dealul cimitirului, între vestigiile istoriei dacice, romane sau feudale, stă încă, cocoțat ca un turn de pază al Domneștiului istoric, semeț și solitar, conacul boierului Negulici, luminat din toate părțile de razele ocrotitoare ale soarelui, strălucind și străjuind castrul roman, casele domnești ale lui Negru Vodă, unde și-a odihnit bătrânețile Cârjoaica, sora domnului, și bisericuța feudală de lângă mormântul boierilor, golit
O ALTĂ SULTĂNICĂ de ION C. HIRU în ediţia nr. 229 din 17 august 2011 by http://confluente.ro/O_alta_sultanica.html [Corola-blog/BlogPost/360854_a_362183]
-
Ediția nr. 325 din 21 noiembrie 2011 Toate Articolele Autorului FILOSOFIE Semnale luminoase, acustice eu nu primesc Nu pentru că receptorii îmi sunt defecți, Dar nu există oamenii acei perfecți Care din greutăți ies și optimiști pășesc. Puțini au gândul mereu semeț Laconici în mișcări, dar aprigi se strivesc În situații simple nu se regăsesc La ei nimic nu-i sigur, ci răzleț. La mine, după propria-mi gândire Îmi pare totul conturat destul de clar Și totuși mă încurc în nevăzute fire
FILOSOFIE de MIHAI LEONTE în ediţia nr. 325 din 21 noiembrie 2011 by http://confluente.ro/Filosofie.html [Corola-blog/BlogPost/358015_a_359344]
-
și mister. Cheamă Domnu cu glas de alăută, Cu sunet blând prelins în trup de lut Ne aduce tainic priveliștea știută A unui ev ce a fost sau doar ni s-a părut. Vibrând în noi atunci cu tinerețe Pluteam semeți, idei în zbor de vulturi beți De-a clipelor noastre fluidă frumusețe, Pictând pe aripi doar albe dimineți. Azi trupu-n care ieri amiezile-au apus Între acum și apoi se îndoaie supus. Doar gândul mai cutează la culmile semețe, În
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/agafia_dr%C4%83gan/canal [Corola-blog/BlogPost/380557_a_381886]
-
Pluteam semeți, idei în zbor de vulturi beți De-a clipelor noastre fluidă frumusețe, Pictând pe aripi doar albe dimineți. Azi trupu-n care ieri amiezile-au apus Între acum și apoi se îndoaie supus. Doar gândul mai cutează la culmile semețe, În noi dorm columbi în lut de tristețe. Citește mai mult S-au mătuit de mult ferestrele știuteDin sufletul ce-și suie dorința către cerRăsună rugi prin temple vechi pierduteTălăzuind mirosuri de smirnă și mister.Cheamă Domnu cu glas de
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/agafia_dr%C4%83gan/canal [Corola-blog/BlogPost/380557_a_381886]
-
atunci cu tinerețePluteam semeți, idei în zbor de vulturi bețiDe-a clipelor noastre fluidă frumusețe,Pictând pe aripi doar albe dimineți.Azi trupu-n care ieri amiezile-au apusîntre acum și apoi se îndoaie supus.Doar gândul mai cutează la culmile semețe, În noi dorm columbi în lut de tristețe.... XXI. ACEEAȘI ZI, ACELAȘI MÂINE, de Agafia Drăgan , publicat în Ediția nr. 2175 din 14 decembrie 2016. Te intrbi ce fac? Stau în planul sferic al unui gând cu fața întoarsă spre
CANAL DE AUTOR by http://confluente.ro/articole/agafia_dr%C4%83gan/canal [Corola-blog/BlogPost/380557_a_381886]
-
ulițe bătătorite De pașii zvelți de altădat, Mai trec doar umbre gârbovite De timpul care le-a trădat. Nu le-a trădat însă cărarea Către spital sau cimitir, Sau zilele când sărbătoarea Le poartă pașii să ia mir De la biserica semeață Pierdută într-un loc viran, Ce-i singura ce mai dă viață Truditei umbre de țăran, Ce-și duce în tăcere soarta Și un destin nefericit, Chiar dacă de la casă poarta, De multă vreme-a ruginit. Fiindcă prea rar mai e
ILIE MARINESCU by http://confluente.ro/articole/ilie_marinescu/canal [Corola-blog/BlogPost/380484_a_381813]
-
rostind într-una cuvinte de laudă. Își laudă ce-i al lui, dar adesea și lucrul bun văzut la altul. Nimeni nu-și laudă însă propria bundiță înflorată, din blană de dihor. Nici casele arătoase, ca niște bijuterii. Nici caii semeți de la înaltele faetoane. Fiecare bucovinean însă se simte bine când este lăudat de altul! Unul de la munte laudă și suspină după coșarele pline cu știuleti de porumb ale țăranilor de la câmpie. Altul de la țară privește cu sfințenie și jinduiește vârfurile
TOAMNĂ LA VORONEŢ de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1138 din 11 februarie 2014 by http://confluente.ro/Toamna_la_voronet_viorel_darie_1392108432.html [Corola-blog/BlogPost/364114_a_365443]
-
scoțându-și autoturismul repede pe șoseaua asfaltată. Își anunță plecarea spre Iași, spre Vatra Dornei sau spre Cluj. Scump la vorbă, privește absent prin parbriz, răsucind alene volanul cu o singură mână. Nu închide poarta pe care tocmai a ieșit semețul lui autoturism, o lasă să fie închisă în urmă de către cei de-ai casei, care rămân în prag cu suflete pustiite, oftând de dor în plină zi senină A plecat dandy! Pleacă și liceenii la oraș, cu geamantanele doldora de
TOAMNĂ LA VORONEŢ de VIOREL DARIE în ediţia nr. 1138 din 11 februarie 2014 by http://confluente.ro/Toamna_la_voronet_viorel_darie_1392108432.html [Corola-blog/BlogPost/364114_a_365443]
-
fi blestemat, ci doar hărăzit Suferinței și Iubirii prin Frumusețea Sa. Frumosul îți trezește admirația pentru frumos, împrăștiind mireasma ca pe propria frumusețe. Dumnezeu stârnește Frumosul dumnezeiesc spre îndumnezeirea frumuseții umane. Îngerii reflectă frumusețea angelică peste azurul ce poleiește turlele semețelor mănăstiri. Omul întâi: Bărbat și Femeie a odrăslit Paradisului frumusețea risipind-o apoi pe pământ. Sfinții torc Caierul frumuseții sofianice brodând Patericul vieților alese. Martirii întrupează frumosul mucenicesc ca pe o îngemănare a Vieții. Sfinții Părinți, Monahii, Monahiile împletesc în
DESPRE OMUL FRUMOS de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 2313 din 01 mai 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1493617590.html [Corola-blog/BlogPost/381058_a_382387]
-
de amenințări, de invazii. Natura l-a slujit fidelă și credincioasă, înfrățindu-se. Cerul s-a pogorât pe pământul binecuvântat înmiresmându-i truda. Totul părea cucernic, rugător, impunător. Neamul Acela curat în gândirea dreaptă, primenit prin bunătate, înălțat prin vigoare, semeț prin autoritatea suveranității sale, păstorește ancestral cu țesătură din fibră voievodală și vlădicescă din Carpați. Neamul Acela a durat durarea sufletului românesc care, demn și răspicat a răspuns idealurilor graiului său divin, prelins din seva țărănimii imperiale întotdeauna dîrză și
DESPRE OMUL FRUMOS de GHEORGHE CONSTANTIN NISTOROIU în ediţia nr. 2313 din 01 mai 2017 by http://confluente.ro/gheorghe_constantin_nistoroiu_1493617590.html [Corola-blog/BlogPost/381058_a_382387]
-
Frumos, spun istoricii militari, se predă la Academia Militară „West Point“ din SUA, ca studiu de caz asupra succesului unei apărări mobile în fața unui atac masiv de de tancuri. În preajmă, la circa un kilometru spre nord-vest, ni se arătară semețe cele două movile ciudate (care au dat nume satului Movileni), crescute prin te miri ce mister, căci unități geomorfologice nu puteau fi. Specialiștii în istoria antică presupun că ar fi necropole aparținătoare culturii Cucuteni. Ostașii români își încropiseră în coama
SUNT ŞI EU ÎN CETATE (VIII) – PEREGRINI PE URMELE CELOR CARE AU RĂSPUNS LA COMANDA “OSTAŞI, VĂ ORDON by http://confluente.ro/gheorghe_parlea_1463816514.html [Corola-blog/BlogPost/367470_a_368799]
-
a căpătat între timp aspirații spre înalt, dar nu spre Cerul cel care ni L-a dăruit pe Hristos, ci spre cerul cel care ispitește omul în a tinde spre înălțimile albastre, intermediindu-i asta țancurile de piatră ale muntelui semeț. Acum fiul meu, între altele, înfruntă piscurile Alpilor italieni. Iar eu, tatăl, îmi împart emoția între gândurile legate de aspirațiile lumești ale fiului și gândurile cele venite odată cu amintirile, aduse la o anumită vârstă pe „aripile” nostalgiei. Acum, iată, fâlfâitul
TOIAGUL DE MITROPOLIT, ÎN SCHIMBUL BASTONULUI DE TURIST de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 735 din 04 ianuarie 2013 by http://confluente.ro/Un_trocinocent_toiagul_de_mitropolit_gheorghe_parlea_1357321357.html [Corola-blog/BlogPost/345190_a_346519]
-
mi-aș fi imaginat-o. În timpul zilei, citadela aceasta italiană te teleportează involuntar, printr-un tunel al timpului, în Evul Mediu. Clădiri din piatră smulsă Alpilor, înnegrite de ploile de peste secole, îți atrag atenția prin arcadele lor perfecte și turnurile semețe, acestea ( invariabil) paralelipipedice. Catedralele, adevarate opere arhitecturale, dau măsura forței de creație a omului de-acum cinci-șase sute de ani. Totodată pun în evidență dimensiunea creației occidentale din perioada Renașterii, comparativ cu modesta noastră experiență din aceeași perioadă. Străzile înguste
NOTIŢE DE CĂLĂTOR CONJUNCTURAL (IV) de GHEORGHE PÂRLEA în ediţia nr. 517 din 31 mai 2012 by http://confluente.ro/Notite_de_calator_conjunctural_iv_gheorghe_parlea_1338483232.html [Corola-blog/BlogPost/358507_a_359836]
-
meu, azi, se naște un cântec Suav, delicat, care tremură-n noapte... Iar stelele toate șoptesc un descântec, Uimind Universul cu tainice șoapte. Și stele și suflet se prind într-o horă Pe scena albastră, de doruri cuprinsă, Iar luna semeață, a soarelui soră, Străluce mirific pe bolta întinsă. Iar sufletul meu se dezbracă de vină, El zboară întins, către zarea albastră, Să poată cunoaște iertarea divină... Spre ea să deschidă o nouă fereastră. pseudonim literar - Bonnie Mihali Referință Bibliografică: În
ÎN SUFLETUL MEU SE ASCUNDE O TAINĂ... de CURELCIUC BOMBONICA în ediţia nr. 2194 din 02 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/curelciuc_bombonica_1483365857.html [Corola-blog/BlogPost/353225_a_354554]
-
strat subțire de zăpadă. Acest lucru nu ne-a descurajat la începutul călătoriei. Prima parte a traseului a fost drumul ce ducea spre Sordland. La vreo douăzeci de kilometri de Lødingen am făcut la stânga, părăsind drumul cunoscut. Munții erau mai semeți și mai înzăpeziți, iar ninsoarea din ce în ce mai puternică. Ginerele schimbase cauciucurile de iarnă cu cele de vară și ne era teamă de derapaje. Ne bazam pe faptul că se rula oricum sub 80 km la oră și că avea cauciucuri noi
PUNTI PESTE VREMURI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1442 din 12 decembrie 2014 by http://confluente.ro/stan_virgil_1418404455.html [Corola-blog/BlogPost/382040_a_383369]
-
ei și valoroasa colecție de cărți și atlasele geografice. Eu cum aveam să mă mai documentez acum dacă le lua vreunul dintre ei? Cum spuneam mai sus, am făcut la stânga și imediat s-a schimbat și peisajul. Munții erau mai semeți și mai plini cu zăpadă. Am descoperit în atlasul geografic că în zona copiilor munții se numesc munții Lødingen și cel mai înalt vârf este Lodingaksla de 568 m. Acum eram în zona munților Hinnoya cu cel mai înalt vârf
PUNTI PESTE VREMURI de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1442 din 12 decembrie 2014 by http://confluente.ro/stan_virgil_1418404455.html [Corola-blog/BlogPost/382040_a_383369]
-
Mă identific cu Basarabia, cu acel pământ frate, parte de Românie, cu horele-i alegorice, cu zonele-i împovărate de lacrimi, de glas și iubire, de vers și joc. Iubesc întreg tărâmul românesc, cu văile și codrii parfumați, cu dealurile semețe, răsfirate printre nori, ce servesc drept acoperiș al unei lumi fascinate de poezia neamului, de arta autentică, de valorile nealterate“, notează artistul îndrăgit pe ambele maluri ale Prutului. ,,Iubesc Basarabia cu oamenii ei buni și curați la suflet, publicul de la
O NOUĂ ZI PENTRU BASARABIA! de RODICA ELENA LUPU în ediţia nr. 904 din 22 iunie 2013 by http://confluente.ro/Ziua_44_o_noua_zi_pentru_ba_rodica_elena_lupu_1371904411.html [Corola-blog/BlogPost/346146_a_347475]
-
mi-a absorbit, meschin, din propria mea viață, el a făcut un chin, flămând de-o aroganță în crudă afirmare, m-a-nvăluit, treptat, în nori de nepăsare! Când tușele frumoase s-au scorojit pe față și visul și-a vărsat batjocura semeață, am înțeles, deodată, și vai, atât de clar, că, de la început visul a fost coșmar! Referință Bibliografică: VISUL / Mihaela Alexandra Rașcu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 1442, Anul IV, 12 decembrie 2014. Drepturi de Autor: Copyright © 2014 Mihaela Alexandra
VISUL de MIHAELA ALEXANDRA RAŞCU în ediţia nr. 1442 din 12 decembrie 2014 by http://confluente.ro/mihaela_alexandra_rascu_1418357965.html [Corola-blog/BlogPost/382072_a_383401]
-
Racilor" stâpână. De mult deja, trecuse rana, Pe care o lăsase "Arcașul"... Zburda pe cer, ca o copilă, Liberă ca fluturașul. Presăra în inimi doruri, Pasiune și iubire, Aștepta să întâlnească Adevărata fericire. El era mândru, elegant, Coarnele-și purta semeț, Posesiv, ca orice bărbat, Dar spiritual și foarte isteț. A privit-o de departe, Poemele ei l-au vrăjit, Și s-a îndrăgostit de muza Cu părul blond și răvășit. A aprins-o ca un "Soare", Arzător în miez de
PALETE de ADA SEGAL în ediţia nr. 1712 din 08 septembrie 2015 by http://confluente.ro/ada_segal_1441734692.html [Corola-blog/BlogPost/374728_a_376057]
-
cuprinsă de lumină sufletului, imi aminteste că țara aceasta măcinată de vremi, de dureri înăbușite, de zâmbete franțe, e una dintre cele mai frumoase ale întregului pământ, prin toate locurile-i mirifice, care respiră seninătatea. E atat de mândră și semeața zona Fagarasului încât dorul sau pălește în fața furtunilor și luna, soarele, marea săruta inima acestui pământ enigmatic. Casă a sufletului meu sunt Carpații fascinanți, în care mă descopăr în alte și alte forme, ce capătă, de fiecare dată, noi valente
MOMENTE DE RELAXARE IN MUNTII FAGARAS de RODICA ELENA LUPU în ediţia nr. 829 din 08 aprilie 2013 by http://confluente.ro/Fuego_momente_de_relaxare_in_rodica_elena_lupu_1365415620.html [Corola-blog/BlogPost/345776_a_347105]
-
va să fie, iar ei aleargă spre prăpastia nimicirii”. Din păcate, o astfel de rugăciune nu te apropie de Dumnezeu, ci te înstrăinează; te izolează de Dumnezeu; este o rugăciune care te închide în propriul egoism. Este rugăciunea omului trufaș, semeț, mândru, care nu caută cu prioritate ceea ce folosește sau ajută sufletul, ci dimpotrivă, îl strică. O astfel de rugăciune nu atrage ajutorul lui Dumnezeu, ci îl respinge. Da, trufia împrăștie tot binele. De remarcat este faptul că, pe măsură ce fariseul își
CĂLĂUZĂ DUHOVNICEASCĂ SPRE ÎNVIERE, CÂT ŞI DESPRE PILDA VAMEŞULUI ŞI FARISEULUI – SCURTĂ REFLECŢIE TEOLOGICĂ ŞI SPIRITUALĂ de STELIAN GOMBOŞ în ediţia nr. 1875 din 18 februarie 2016 by http://confluente.ro/stelian_gombos_1455776943.html [Corola-blog/BlogPost/380288_a_381617]
-
unei dovezi de înțelegere a presiunii ritmului alert în care pașii se pierd, pe rând, fugitiv și sistematic, în negura din ce în ce mai îndepărtată, ce cuprinde, acaparând veșnic, trecerea zilelor... Privind spre păsările, care în zborul lor lin, înălțându-se spre culmi semețe, pare că ating nori cu aripile lor, mângâindu-i în foșnet ușor asurzind vântul ce adie spre pământ, printre ramuri de copaci imenși, admirăm, pierzându-ne cu gândul în neștire, o parte plină de profunzime a nemuririi, spre al cărei
ASCENSORUL VIEŢII de CRISTINA P. KORYS în ediţia nr. 2220 din 28 ianuarie 2017 by http://confluente.ro/cristina_p_korys_1485609923.html [Corola-blog/BlogPost/383406_a_384735]
-
în tine și de la toate vine. Iar fericirea ce-ți dorești e însuși drumul ce-l pășești. E-n albul fulgului de nea și în albastrul râului, În toată frunză crângului și-n noaptea verii, catifea. E-n vârful muntelui semeț, în ropotul de val isteț În floarea teilor din curți, în toate este, aminte adu-ți! Citește mai mult Tu, omule ce cauți ne-ncetatîn toate ale firii, iubirea, ai uitatCă ea e-n toate și mai ales in tineși de la
IOANA VOICILĂ DOBRE by http://confluente.ro/articole/ioana_voicil%C4%83_dobre/canal [Corola-blog/BlogPost/366492_a_367821]
-
-n toate și mai ales in tineși de la toate vine. Iar fericirea ce-ți doreștie însuși drumul ce-l pășești.E-n albul fulgului de neași în albastrul râului,În toată frunză crânguluiși-n noaptea verii, catifea.E-n vârful muntelui semeț,în ropotul de val istețîn floarea teilor din curți,în toate este, aminte adu-ți!... XXX. CARTEA CU PRIETENI XXXXIV - ION ROSIORU, de Ioana Voicilă Dobre , publicat în Ediția nr. 669 din 30 octombrie 2012. CAL TROIAN PENTRU CETATEA LITERARĂ
IOANA VOICILĂ DOBRE by http://confluente.ro/articole/ioana_voicil%C4%83_dobre/canal [Corola-blog/BlogPost/366492_a_367821]