1,047 matches
-
traducerile dintr-un mare poet sunt cvasi imposibile și că, dacă se poate reda sensul, magia verbului și a imaginei era netransmisibilă. Așa că atunci, când mi-a spus că a tradus „Le Bateau Ivre” de Rimbaud, am Întrebat-o aproape sfidător cum a redat În românește primul vers din această minune poetică: mi-a dat cu un ton discret, pudic, o replică perfectă: Mărturisesc că am rămas mirat de perfecțiunea traducerii care Îmbina scrupulozitatea cu dreptul de readaptare, făcând din traducere
CORESPONDENŢĂ FĂLTICENEANĂ VOL.II by EUGEN DIMITRIU () [Corola-publishinghouse/Memoirs/700_a_1279]
-
urmă, îmi povesti divorțul ce voia să impună regele Carol principelui Ferdinand înainte de nașterea principesei Marioara. Cum principele amenințase că se sinucide și cum se schimbase pedeapsa într-un exil de 5 luni și mai bine; cum principesa, voluntară și sfidătoare, scria cu floricele smulse din liliacul de pe masă în fața regelui, care se făcea că nu vede: „Zizi“, deși unchiul știa foarte bine că acest nume era numai perdea și că complicele adevărat era un mare duce. Doamna Maurojeny nu iubea
Din viaţa familiei Ion C. Brătianu: 1914–1919: cu o anexă de însemnări: 1870–1941 by Sabina Cantacuzino () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1379_a_2882]
-
privește cercetător cu ochii lui de o nuanță cenușie, având aerul că abia atunci mă vede pentru prima dată. Precis că s-a dezumflat. Pesemne că nu-i mai arde nici de dansat cu mine. îl privesc încruntată. Aproa pe sfidătoare. — O să încerc să vin mâine la prânz să te aștept la ieșirea de la olimpiadă, declară el, dintr odată serios. O să mor de somn, dar am să încerc să vin, să aflu ce-ai făcut la concurs după o noapte albă
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
știu cum, Edo e un nume inventat de mine pentru un personaj. Am de gând să scriu un roman. Nu numai că îmi place ficțiunea, dar chiar vreau să devin scriitoare! Mă uit în ochii lui cenușii cu o privire sfidătoare, dar cu inima bubuindu-mi în piept. Mă privește și el, grav. Parcă i s-ar fi întunecat ochii. Aproape că nu mai dansăm, ne mișcăm extrem de lent pe o muzică pe care eu nu o mai aud. Nici nu
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
torențială, în ropote, asta e! repet eu, cu obstinație. Tocmai de asta mi-a și atras atenția. Mie îmi place ploaia ropotită, mai spun, dregându-mi glasul și fixându-l cu privirea mea mioapă. (E din nou o privire aproape sfidătoare, nu mi-o pot stăpâni. Nu vreau să dau răspunsuri stereotipe, orice-ar fi. Dacă-și dorește o prietenie adevărată cu mine, am să mă prezint așa cum sunt eu cu adevărat.) în general, adaug, cu un glas mai răspicat, îmi
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
Și, când colo, el mă întreabă un lucru atât de prozaic: ce înseamnă chestia asta? Păi tocmai asta e, că nici eu nu știu ce înseamnă chestia asta, de unde naiba să știu! răbufnesc eu, privindu-l drept în ochi, cu o căutătură sfidătoare. Asta mi-a venit să scriu! Stau de nu știu câte săptămâni cu pixul în mână, incapabilă să mă hotărăsc cum să încep romanul, și din senin s-a întâmplat... Mă opresc. De-abia acum îmi dau seama câtă muncă va fi
Emoţia by Mirela Stănciulescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1358_a_2734]
-
a dat seama instantaneu că trebuie să fie un urmaș al celuilalt Ioniță. Era puțin mai zvelt, dar tot așa de pregătit pentru orice. Primul Ioniță era un ins arogant. Dar Zogru nu știuse niciodată ce e dincolo de siguranța lui sfidătoare, până să-l cunoască pe Zugrav. Acesta privea drept în față, cântărind cu nerușinare drumul, soarele și lumea. Iar fața asta de dispreț, cu buza de sus aninată în miezul obrazului, îl enervase brusc, aducându-i în minte fața primului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
dar starea satisfăcută în care se afla Giulia îl încredința că despărțirea de Andrei Ionescu avusese deja loc. Vizita scurtă, foamea Giuliei, toată întâmplarea în sine îl trânteau într-un vis aiuritor. Nu înțelegea și simțea în el o frică sfidătoare și cocoloșită, ca înainte de o catastrofă. Giulia era cuprinsă de o euforie care îi făcea sângele să clocotească și, odată cu el, și pe Zogru. S-a așezat pe canapea și a deschis televizorul. Apăsa alene telecomanda uitându-se câteva secunde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2299_a_3624]
-
ca să verifice lucrarea. Și dacă tot te duci pe jos, mai ia și o bere de-aia de-am băut miercuri. Da' să fie rece!" Până atunci, sclivisește el două mâini de ciment cu care umple găuroiul ce-ți rânjește sfidător din pardoseală. Când te întorci, îți face socoteala și-ți mai adaugă o j'ma de milion, că a trebuit să spargă cu mâna betonu' ăla. Până-și bea domnu' meseriaș bericica, îi strângi sculele și te apuci să faci
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
LA CE ȚI-AM FĂCUT ÎN ULTIMELE CÂTEVA ZILE, IAR ACESTA A FOST DOAR ÎNCEPUTUL...", am afișat imediat. "Păi, bine, atunci nu știam cu cine am de-a face. Da' acuma știu, tată!", zise el încercând să arboreze o siguranță sfidătoare. "CREZI CĂ DE ACUM, ȘTIINDU-NE, VEI AVEA VREUN AVANTAJ? NOI SUNTEM PESTE TOT." Am făcut imediat semn și celorlalți erau mii și mii care fremătau de nerăbdare să participe la jocul de-a scrisul pe perete. Textul înnegri aproape
Eu, gândacul by Anton Marin [Corola-publishinghouse/Imaginative/1431_a_2673]
-
luminoase și le exploatează în bătălia cu Traian Băsescu, bătându-și joc de istoria recentă chiar de Ziua Națională a României. Acest rușinos moment n-ar fi fost posibil fără liberalii lui Crin Antonescu și câteva umbre de țărăniști. Afișele sfidătoare au fost scânteia care i-a scos pe timișoreni pe străzi împotriva lui Mircea Geoană și PSD. Președintele Societății Timișoara, Florian Mihalcea, a declarat, citat de NewsIn, că i se pare „absolut exagerat, mi se pare și ridicol, pentru că a
BULVERSAREA VALORILOR by Dan Tãpãlagã () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1337_a_2737]
-
Nu, dragă, asta este pentru bunica. ă Vera, las-o în pace pe Mama Zoia. Însă fetița se agăță de bătrână, împingându-și obrajii în căptușeala moale a ființei sale. Nici Zoiei nu îi venea să se despartă de fetiță. Sfidătoare își așeză un braț peste capul Verei, iar cu celălalt strânse pachetul la piept. Porfiri se ridică și se înclină în fața Zoiei, care, observând nervozitatea Liliei, înțelegea că deja au fost spuse unele lucruri și o trase pe Vera mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2228_a_3553]
-
plină de pete maronii. Unghiile degetelor de la mâini erau negre și despicate precum ghearele unui bătrân șoricar. Uitătura îi era răutăcioasă, poate din pricina pleoapelor căzute, roșii și urduroase. Purtările nu îi erau mai prejos de înfățișare: îți stătea în cale sfidător, zornăinduși cheile ce-i atârnau la brâu, și-ți vorbea pe un ton arogant. Era limpede că se credea stăpân peste biserica purtând hramul Sf. Ioan Botezătorul, înălțată de episcopul Massimo pe vremea papei Simmaco. Când s-a apropiat de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
spus: - Acum o să-l joc pe Periplecomeno; ne aflăm chiar la ultimele replici ale comediei. Cred că pentru un asemenea Pirgopolinice nu e cazul să pierdem prea mult timp. Eu stăteam nemișcat în mijlocul corului, mascându-mi rușinea cu un surâs sfidător pe buze. Flaviano a făcut un gest de dezgust, exclamând: - Să-i dăm fanfaronului ce i se cuvine! Am fost împresurat de un grup de figuranți, servitorii care trebuiau să mă ciomăgească, având în mână bâte făcute din cârpe, toate
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2044_a_3369]
-
să nu fie? întrebă Darcey, simțind cum îi revenea durerea de cap. Faptul că se implică. Dar nu se implică. —Ești sigură? La fel de sigură cum sunt că tata a plecat și că nu se mai întoarce, zise Darcey privind-o sfidătoare. —De asta sunt convinsă, declară Minette. Atunci sunt și eu convinsă că Neil nu se implică deloc. Minette o privi stăruitor. Ce naiba, maman! Darcey se încruntă la ea, apoi își goli cana și o puse pe masa alăturată. —A fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1942_a_3267]
-
sinea lui: — V-arăt eu vouă. Trupul său mic, lipit de marea coloană a templului, fu umplut dintr-o dată cu sentimentul unei mari puteri. Nu scotea nici o vorbă În astfel de situații și, cunoscându-și prea bine osânda, afișa o expresie sfidătoare, blestemându-și soarta. Adormi adânc, trezindu-l doar saliva care-i curgea din gură. Ziua era Înfiorător de lungă. Plictisit de moarte, se uită la cioburile vasului pentru ars tămâie. Olarul Încrustase o inscripție cu caractere mici, pe fundul vasului
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Însul ca tot atâtea buruieni. Și totul se aduna Împotriva cuvintelor furioase pe care Chikuami le arunca mamei lui și contra pumnilor care-i cădeau În cap ca ploaia. — Mâncare-ai căcat! mormăia el, cu sufletu-i ca o flacără sfidătoare În trupul său mic. În sfârșit, se hotărî să Îl Înfrunte cu Înfricoșătorul său tată vitreg. — Trimite-mă iarăși la muncă, spuse el. Mai bine În slujbă, decât să mai stau În casa asta. Chikuami nu se opuse. — Prea bine
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Într-o clipă la Tenzo. Îi răsuciră mâinile la spate și i le legară cu capătul săbiei. Când Tenzo Înțelese clar că fapta lui infamă fusese demascată și că Îl păștea primejdia, chipul său palid deveni puțin mai hotărât și sfidător. — U-u-unchiule, ce-ai de gînd să-mi faci? Știu că ești unchiul meu, dar asta Întrece orice Închipuire. — Ține-ți gura! — Jur că nu-mi amintesc să fi făcut ceea ce spui. — Gura! — Cine ți-a spus una ca asta? — Ai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
cînd ar fi admirat frescele de pe tavan. Avea o privire calmă și o expresie senină. Probabil că până și curtenii erau mai emoționați decît el. Cuiva, Însă, care nu era atent decât la Înfățișarea lui, i-ar fi scăpat expresia sfidătoare a ochilor. Dintr-un colț al Încăperii se auzi un foșnet, iar un bărbat se ridică În picioare. Dosan ieși din umbră. Se așeză demn, Într-o poziție superioară celei a lui Nobunaga. Nobunaga se prefăcu a nu observa. Sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
nu răspunse, ci se Întoarse și le făcu semn cu mâna oamenilor din spatele lui: — Înconjurați coliba! Dacă fuge cineva afară, tăiați-l! Luptătorii săriră din cânepă, Împresurând coliba Într-o clipă. — Îmi Înconjurați casa, cu atâta tevatură, spuse Mosuke, aproape sfidător, spre Hideyoshi, care se apropiase de casă. Aici nu suntem decât mama mea și cu mine. Nu e nimic care să merite să fie Înconjurat cu atâția oameni. Dar, la urma urmei, ce treabă ai aici samuraiule? Atitudinea lui, așa cum
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
lor, deasupra porții de la intrare, și, un timp, se auziră, la nesfârșit, aceleași cuvinte: — Aici ne despărțim. Nu se punea problema alegerii Între voință și moarte. Era o goană deznădăjduită spre moarte. Porțile din fața și din spatele castelului fură deschise larg, sfidător, de oamenii dinăuntru, și o mie de războinici năvăliră afară, cu strigăte de război răsunându-le din piepturi. Trupele asediatoare fură luate prin surprindere. Un moment, domni o asemenea zăpăceală, Încât fu amenințat până și cartierul general al lui Nobutada
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
Împărțiră sarcinile și doborâră cinci oameni, cu iuțeala fulgerului. Izbiți de iuțeala și surpriza acestei fapte, muncitorii amuțiră ca iarba dintr-un cimitir. Glasurile nemulțumite fuseseră reduse la tăcere Într-o clipă. Chipurile care până atunci arătaseră atâta obrăznicie, expresiile sfidătoare, dispărură. Nu mai rămăseseră decât nenumărate fețe de culoarea pământului, tremurând de frică. Stând lângă cele cinci cadavre, cei cinci samurai Îi priviră amenințători pe muncitori, cu săbiile Înroșite de sânge Încă În mâini. În cele din urmă, Kanbei strigă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2247_a_3572]
-
-a stîncile-ntărite în așteptarea necunoscutului rătăcitor 300 Pe care il văzuse rătăcind prin lumea să de jos cînd încă era departe foarte, Si privi iutea să apropiere; strîns întunecat stătea Spectrul. Lîngă el Tharmas se opri din zbor și aspru sfidător statu, Vorbind cu Spectrul ce se veselea de-a lungul văii. În jurul pîntecelor sale182 un brîu ardea scînteietor cu multe colorate focuri, 305 În mîna-i, noduroasa Ghioaga 183 cu noduri mari cît munții ce spăimîntau Făcînd să piară aștrii, veștejindu
by William Blake [Corola-publishinghouse/Science/1122_a_2630]
-
scriitor Bogdan Petriceicu Hasdeu, și Nicolae, care moare tânăr, probabil din cauza unei întemnițări politice. După ce un deceniu predă la liceele din Vinița, Rovno și Camenița, în 1850 revine în Basarabia, ca avocat la Chișinău și apoi la Hotin. Vanitos și sfidător, H. era privit ca un personaj iritant, turbulent, periculos chiar, de unde numeroase conflicte cu autoritățile, precum și instabilitatea în slujbe. Nu îi putea fi trecută cu vederea nici mândria cu care își afirma obârșia nobilă, tradiția cărturărească a familiei și propriile
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287398_a_288727]
-
revolte sociale în toată lumea. De asemenea, conflictele militare se vor înmulți, atît cele clasice, cît și cele atipice, cu efecte devastatoare. Guvernele sunt neputincioase, democrația a ajuns o poveste. Instituțiile financiare continuă să acumuleze supraprofituri și să-și împartă cîștiguri sfidătoare, care nu servesc însă la realizarea de investiții și crearea de noi locuri de muncă, dimpotrivă. Va crește în schimb cursul acțiunilor și al titlurilor garantate cu active, crescînd și mai mult profiturile băncilor și ale marilor corporații, pe fondul
[Corola-publishinghouse/Science/1559_a_2857]