499 matches
-
și care prin aceasta moare"... devenind acel zeu. Neînțelegând acest lucru este ca și cum "ai constrânge stelele să nu graviteze în jurul tău". Dar dacă ieși din tine, caută un prieten. Un prieten care "să fie pentru tine sărbătoarea pământului și presimțirea supraomului". Este, poate, cea mai înaltă concepție despre prietenie. "Căci Tu este mai vechi decât Eu; Tu trece drept sfânt. Eu nu încă". Într-un poem dedicat prieteniei, Nietzsche scrie: "Slăvire ție, prietenie,/ Primă auroră,/ A celor mai înalte dintre speranțele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
mai scrie. Pentru Nietzsche sensul este să fii pur, să fii poet "Nur Narr, nur Dichter" "numai nebun, numai poet", și să te înalți mai sus de tine cu preceptul moral de a te situa dincolo de bine și rău, devenind supraom. Rilke consideră că țelul suprem al omului este de a crea opere grandioase care să uimească îngerul. Pentru Tagore, menirea poeziei este de a celebra nenumăratele lumi create de Dumnezeu, în scopul de a se întoarce apoi în Unul, de unde
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1515_a_2813]
-
Tot spunând ce vreau să public, Am primit promisiuni De-ajutor, dar care oblic, S-au schimbat ’n-omisiuni. „Nu tot ce zboară se mănâncă”, Nu orice om este om, Și firea toată-i mai adâncă Decât o crede-un supraom. 21 decmbrie 2004 „TOATE SUNT DEȘERTĂCIUNE” De veniți, doar pălămidă S-așterneți pe-al meu mormânt, Să rămână ca hlamidă Sub omăt, ploaie și vânt. Dar mai bine uitați drumul Și uitați la ce-ați privit; Am tecut precum e
Reflecții minore pe teme majore by Ioan Saizu-Nora () [Corola-publishinghouse/Imaginative/91695_a_92329]
-
deși știu nu vor să audă, să înțeleagă, spunând că nu au timp pentru așa ceva. Dar noi ... Noi, unde suntem? În ce dimensiune trăim? O parte din cei care au bani, cu un egoism feroce și în considerentul că sunt supraoameni, fac tot ce le trece prin cap doar în beneficiul lor, fără să se gândească la consecințe. S-a întrebat cineva vreodată de ce toate necazurile la ora actuală peste pământ? Sigur că s-au întrebat unii dar cei care s-
LA DEPĂNAREA FUSULUI by COSTANTIN Haralambie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1621_a_2949]
-
îndemnându-l și pe el să urmeze aceeași cale a „prostiei” omenești. Lecturile scientiste trezesc în el trufia rascolnikoviană că poate să-și croiască strict rațional propriul destin către perfecțiunea ratată de majoritatea celorlalți. Șerban se imaginează un soi de supraom. Duminica, mai merge la biserică doar ca să nu-și necăjească prea tare mama. Conflictul este, însă, inevitabil: „Acolo, demult nu mai era o mamă și cu fiul ei, ci doar doi, foarte înrăiți, dușmani!” Închis în sine, Șerban se îmbolnăvește
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
numai în acest moment, trec din nou prin talamus și revin în sistemul nervos. Și în permanență, percep acești stimuli pe măsură ce ei se duc și vin prin cortexul meu." Aceasta era soluția. Aceasta era toată diferența care-i separa pe supraoamenii non-A de oamenii-animale din galaxie. Talamusul, sediul emoțiilor, cortexul, centrul discriminării, integrate, echilibrate într-o asociație strânsă și minunată. Emoții nu eliminate, ci îmbogățite și destinse prin asociere cu această parte a conștiinței, cortexul capabil să guste un număr
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
societății și trebuința de a trăi în plăcere și frumusețe. Tustrei sînt însuflețiți de o adiere romantică, de un sentimentalism fără frîu, de un cult excesiv al individului. Cugetul lui Nietzsche îi robește. Toți pregătesc și anunță mesiile de mîine: supraoameni”. Textul exprimă - „în oglindă” - sensibilitatea estetico-ideologică a comentatorului, opțiunea sa pentru apropierea prozei de poezia lirică, refuzul „anecdoticului” tradițional, gustul decadent pentru „geniul melancolic” al modernității, sensibilitatea social(ist)ă pentru marginali și dezmoșteniți: „Vagabonzii și cerșetorii defilează, desenați cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
piesă terminată peste doi ani și rescrisă mai tîrziu în limba franceză (Le Féstin de Balthasar). Potrivit lui Ov.S. Crohmălniceanu (Evreii în mișcarea de avangardă românească, text îngrijit, adnotat și prefațat de Geo Șerban, Editura Hasefer, București, 2001, pp. 76-79), „ambiția supraomului nietzschean” - ipostaziată de Baltazar, fiul damnat al lui Nabucodonosor - cunoaște o „răsucire monstruoasă, satanică, nihilistă prin amoralismul total în care cade”. Modificînd după zece ani, probabil la indicația lui Șestov, unele dintre personajele alegorice (Deșertăciunea devenind Rațiunea și Luxura - Nebunia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
toate insuficiențele. În consecință, poeții sînt absolut liberi s-o nesocotească, atît pe ea cît și instrumentul ei specifc: limbagiul. De aci, toată anarhia în concepția și tecnica formală a școalelor de artă modernistă”. Influența vitalismului nietzschean și a ideii „Supraomului” e prezentă în „glorificarea libertății și forței neîngrădite” sau în „individualismul anarchizant” al futurismului și expresionismului. În fine, „Prin rolul excepțional pe care Freud îl acordă inconștientului și instinctelor, se stabilesc raporturi directe între psicanaliză și literatura modernistă”, ultima preluînd
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2138_a_3463]
-
stai cu mâinile în sân.. În atenția oricărui „suveran”rege, vodă, președinte, șef de stat sau cum s-o mai numi: e bine ca luminăția-sa („înălțime”, „majestate”, „excelență”, „domnie” ori... „zeus”) să nu se considere cu de la sine putere supraom. Dacă norocul, hazardul te-au uns drept mare și tare (despre „mijloace” vorbim altădată) trebuie la rândul tău să fii un bun slujbaș, să-ți pleci vederea la nevoințele „alegătorului” pentru a te numi adevărat conducător; de nu te vei
MINIME by COSTANTIN Haralambie COVATARIU () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1685_a_3002]
-
individul nu mai dispune de criteriul opțiunii. Altfel spus, când omul își creează paradisul, îl creează prost. Nu mă pot împiedica să presimt că omul artificial din viitor va privi curios în urmă, către noi, ca la o specie de supraoameni nebuni, și nu va înțelege în ruptul capului cum de am putut trăi liberi. * Să mori gândind o idee, iar moartea să nu-ți întrerupă gândul. * Mă feresc instinctiv de fiecare dată când întâlnesc un intelectual, nu din frustrare sau
Singurătatea lui Adam: despre neîmplinire şi alte regrete by Claudiu Soare () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1325_a_2713]
-
ales la târâre. Divorțul a devenit o banală fractură sentimentală. Istoria artei demonstrează ca giganți ai esteticii pot fi și niște pigmei ai moralei. Da. Si degradarea e tot schimbare. E ceva putred în Danemarca. Dar miroase și la noi. Supraomul a fost o himeră. Neomul o certitudine. Fără utopii am fi precum cârtițele. Succesul trebuie să se apere de multe. Dar mai ales de aroganță. E bine ca cei cu probleme cardiace să citească lucrări medicale, nu poezie postmodernistă. Avangarda
Chef pe Titanic by Vasile Ghica () [Corola-publishinghouse/Imaginative/528_a_1305]
-
îndemnându-l și pe el să urmeze aceeași cale a „prostiei” omenești. Lecturile scientiste trezesc în el trufia rascolnikoviană că poate să-și croiască strict rațional propriul destin către perfecțiunea ratată de majoritatea celorlalți. Șerban se imaginează un soi de supraom. Duminica, mai merge la biserică doar ca să nu-și necăjească prea tare mama. Conflictul este, însă, inevitabil: „Acolo, demult nu mai era o mamă și cu fiul ei, ci doar doi, foarte înrăiți, dușmani!” Închis în sine, Șerban se îmbolnăvește
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1941]
-
sălbaticilor Te-Onó, eroul sau abia dacă mai dormea, si se întreba cât timp avea să mai reziste fără să cadă bolnav, ținând cont și de continuă tensiune emoțională la care era supus. Nu mai avea nici o îndoială că era un supraom, în stare să observe detaliile care le scăpau tuturor celorlalți, să gândească pentru toți și să ia decizii care să-i vizeze pe toți, dar începea să se îngrijoreze pentru starea lui de sănătate, temându-se că într-o zi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1880_a_3205]
-
Se țin deoparte nu pentru că ar evita lumina zilei, ci pentru că lumina îi evită din motive lesne de înțeles. Atât în curtea școlii, cât și în clasă. Haita de lupi se adună mereu pe la colțuri. Manifestă o atitudine degajată de supraoameni, ceea ce le‑ar plăcea și altora să manifeste, numai că aceia nu reușesc să fie decât suboameni, care trebuie să existe, ca să se poată remarca realizările supraomenești. De prin colțuri întunecoase își întind brusc picioarele și aproape că nu există
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1971_a_3296]
-
unui nefericit realizator de show-uri din păcate televizate, „fiți atenți, Dumnezeu nu a făcut nici o minune. Niciodată. A făcut lumea În șase zile, și pe urmă gata, n-a mai făcut nimic. E exact așa cum zic eu”. Un alt supraom, Berceanu, ministrul Transporturilor, a făcut o aceeași ultimă afirmație dar pe altă temă, atunci cînd a destăinuit motivul pentru care era urmărit de securitate, pe vremuri: pentru că-și făcuse un deltaplan cu care voia să fugă peste graniță. Ideea de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1995_a_3320]
-
și toate celelalte. Dar spre deosebire de alții, încerc să găsesc un sens acestei catastrofe iminente, și deci să mă împac cu ea, așa cum ne învață bătrânul Hegel. Adevăratul sens al catastrofei nucleare nu poate fi decât acesta: mutația speciei umane, apariția supraomului. Știu, războaiele atomice vor distruge popoare și civilizații, și vor reduce o parte a planetei la deșert. Dar acesta e prețul care trebuie plătit ca să lichidăm radical trecutul și să forțăm mutația, adică apariția unei specii infinit superioare omului de
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
a dominat până acum istoria. Ținând seama de posibilitățile limitate ale omului postistoric, reconstrucția unei civilizații planetare va putea fi realizată într-un timp record. Evident, vor supraviețui doar câteva milioane de indivizi. Dar ei vor reprezenta câteva milioane de supraoameni. De aceea utilizam expresia: eschatologia electricității; și sfârșitul, și salvarea omului vor fi dobândite prin electricitate. Se opri și, fără să-l privească, își goli paharul cu bere. - Dar de ce sunteți atât de sigur că electricitatea descărcată de exploziile nucleare
Maitreyi și alte proze by Mircea Eliade [Corola-publishinghouse/Imaginative/295580_a_296909]
-
justă. Eu ziceam mai Înainte că În mine există un element sentimental și unul logic, logicul dictând Întotdeauna. Ei bine, nu e adevărat. În mine există un om, o ființă care se ocupă cu zeci de mărunțișuri zilnice, și un supraom, care scrutează Întreaga omenire, spațiul, timpul, toate categoriile filosofice cunoscute. Pigmeul ăsta slut din mine Își duce viața lui, o viață pe care el o numește „plină“, dar pe care supraomul o numește meschină. Ca orice viață luată În parte
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
se ocupă cu zeci de mărunțișuri zilnice, și un supraom, care scrutează Întreaga omenire, spațiul, timpul, toate categoriile filosofice cunoscute. Pigmeul ăsta slut din mine Își duce viața lui, o viață pe care el o numește „plină“, dar pe care supraomul o numește meschină. Ca orice viață luată În parte. Dar orice femeie trebuie să aibă un punct de sprijin pentru a se mișca, și acest lucru nu-l poate găsi altfel decât prin bărbați. Ei sunt punctul meu de sprijin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2326_a_3651]
-
și pretenția de infailibilitate erau proprii caracterului țarului, caracter grav alterat de adulația și prosternarea cu care a fost înconjurat. E. V. Tarlé a consemnat numeroase probe ale acestei alunecări în grotesc: primul ministru al Bavariei, von Pfordten, îl socotea supraom și sfânt; i se trimiteau scrisori de genul acesteia: „fraților, trebuie să îndeplinim voința sfântă, a Dumnezeului nostru de pe pământ, Nicolae, și să transmitem copii la recrutare”; la începutul anului 1854 circula în părțile baltice o poezie în limba germană
SCRIERI ISTORICE ALESE by Leonid BOICU () [Corola-publishinghouse/Science/100962_a_102254]
-
un nou peisaj postmodern în care oamenii sînt supuși unei implozii tehnologice, în care aparatele familiare produc zgomote ciudate, transformate pe cale electronică și nimic nu este ceea ce pare a fi. Laurie Anderson însăși apare adesea ca ființă extraterestră și (bermensch. Supraomul nietzschean imaginat de ea (menționat în piesa pop "O, Superman") reprezintă o curioasă sinteză de tehnologic și uman, o nouă specie de tehno-om care produce sunete noi sau așa cum s-a exprimat Sayre "un sunet nou... într-un teritoriu nou
Cultura media by Douglas Kellner [Corola-publishinghouse/Science/936_a_2444]
-
priviți ca niște mîntuitori îndelung așteptați, veniți să-și conducă poporul către Țara Făgăduinței. În ciuda avertismentelor lansate de spirite luminate, masa se vede în ei, se recunoaște și se rezumă în ei. Îi venerează și-i celebrează ca pe niște supraoameni dotați cu atotputernicie și atotcunoaștere, care știu să-i slujească pe oameni dominîndu-i. Sedusă și terorizată, mulțimea transformă pe modernii Zarathustra în semizei, considerînd că judecățile lor sînt infailibile, toate actele lor juste și toate vorbele lor adevărate. Puterea lor
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
fel. Liderul este în stare să făptuiască lucruri mari, ba chiar miracole, își spune ea. Omul astfel însemnat pare a fi desemnat de Dumnezeu, de Istorie sau de natură. Astfel, ajunge să fie precum Stalin, exemplar pentru această categorie, "un supraom înzestrat cu calități supranaturale, asemenea unui zeu. Despre un astfel de om se crede că știe totul, că gîndește pentru toți, că face totul și este infailibil"523. Este de la sine înțeles că cele două categorii de șefi pot fi
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]
-
iertare celui care-i ține locul: "Însă toți acei nefericiți aduși sub lumina proiectoarelor, scrie istoricul Deutscher, apar în postura de penitenți mărturisindu-și în gura mare păcatele, tratîndu-se drept fii ai lui Belial și, scufundați în mizerie, lăudîndu-l pe supraomul (Stalin) sub ale cărui picioare erau făcuți pulbere"563. Pe măsură ce ei devin tot mai mici, iar el le înfulecă biografiile, ca un canibal, peste tot se aprinde, ca beculețele pe o hartă de stat major, numele lui Stalin, în locul celui
Epoca maselor: tratat istoric asupra psihologiei maselor by Serge Moscovici [Corola-publishinghouse/Science/1426_a_2668]