1,330 matches
-
legii, reflectând mentalitatea unei epoci în care folosirea forței rămânea încă mijlocul suprem de rezolvare a conflictelor internaționale. Momentul de cotitură l-a constituit al doilea război mondial. Caracterului lui distrugător, barbaria hitleristă și genocidul pricinuit de ea, precum și efectul terifiant al primelor bombe atomice la Hiroshima și Nagasaki au răvășit atât de adânc conștiința omenirii, încât făuritorii Cartei ONU au stipulat explicit interzicerea folosirii forței ca principiu fundamental al dreptului internațional contemporan. Dar abia în primii ani ai deceniului șapte
[Corola-publishinghouse/Science/2353_a_3678]
-
sa care i-a pus în mână nu doar condeiul, ci i-a sădit și potențialul de sensibilitate și dragoste de oameni, încă din clasa a doua a școlii primare Labiș scrie despre primăvară și despre ghiocei. În anul de terifiante amintiri din timpul secetei, Labiș se mută la gimnaziul din Fălticeni. După Iași și după Bârlad, nicăieri în Moldova n-a existat un centru mai activ din punct de vedere cultural ca acest orășel. Târgul consemnat de Sadoveanu ca „locul
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
de-a valma s-au îmbătat în asemenea hal încât nimeni nu ne-a mai băgat în seamă. Ne-am mâncat fiecare oul, Labiș a gustat, cred, și un pahar cu vin, și am privit la spectacol, inclusiv la scenele terifiante dintr-o bodegă. Corul a plecat, proprietarii covoarelor cu care fusese ornată scena au început să le tragă de pe rastele ca să și le ia acasă, camionul cu brigada de agitație a demarat și el. Convoiul de căruțe ce ne-a
Muzeul păpuşilor de ceară by Marcel Tanasachi () [Corola-publishinghouse/Memoirs/91828_a_93567]
-
meteorologică. Metaforă existențială, ea semnalează anestezia și finalmente lichefierea totală a spiritelor, anihilate de agresiunea neantului. Plictisul cvasiconcentraționar e înzestrat de prozator cu trape invizibile. Prin ele, într-un moment de semitrezie, se poate oricând plonja ireversibil în capcana tenebrelor terifiante, care semnifică în mod palpabil coșmarul comunist. Valahia de mucava (1996), scriere cu statut incert - eseu, jurnal intelectual și confesiune -, are ca punct de sprijin tripla calitate a lui V.: participant la revolta anticomunistă din Timișoara (martor al istoriei), scriitor
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290561_a_291890]
-
stropită cu aur și foc,/ Cetatea-și îmbracă cuprinsul sub farmec de lună;/ Străjerii dau zvoană, strigând din soroc în soroc/ În turnul de pază trist cornul pândarului sună...”), miniaturi cu figurație romantică, de genul celei din Jupâniță, sau spectacolul terifiant al secetei din poema Cetatea Soarelui, întrecut în putere plasticizantă doar de cel din Seceta mare de Tudor Arghezi: „Dorm vinete lanuri, dorm văile - dorm/ Ca pete de moarte pe hoitul enorm.../ Vârtejul de flăcări se-nalță, coboară,/ Sărută și
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288229_a_289558]
-
și a curs pe pământ." (N. Labiș) Această viziune metaforică imaginată de poet este unică în poezia română și probabil și în cea universală. Munți de lavă solară curgând pe suprafața Terrei și transformând-o într-un uriaș cărbune incandescent. Terifiant. Sfârșitul unei planete, al unei lumi, al unei civilizații. Catastrofă cosmică. O nimicire totală și ireversibilă. Vânturile ridică din apele secate legiuni de vietăți microscopice, zburătăcindu-le în vârtejuri bezmetice, urieșești, peste întinderile nesfârșite, devenite cimitirele înfiorătoare ale vietăților terestre
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
de cât civilizată: primărie, poliție, dispensar, școală și un magazin sătesc. Toate aceste construcții s-au înălțat prin "muncă voluntară" sau "muncă patriotică". Această îmbinare nevinovată de cuvinte: "muncă patriotică", venită pe filieră stalinistă, își avea corespondentul în monstruoasa și terifianta propoziție "Munca te face liber" "Arbeit macht frei" ce trona pe frontispiciul porții metalice care străjuia intrarea în cel mai înfricoșător spațiu de exterminare calculată, metodică și planificată de pe planeta noastră: "Lagărul de muncă forțată Auschwitz", gândit și realizat de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1481_a_2779]
-
al PCR. Nimeni n-avea acces la respectivul for, de unde și imposibilitatea aflării motivației în virtutea căreia cutare titlu dispărea din plan (la acest nivel, nu se adăuga, ci doar se operau tăieturi). În materie de teatru, pre-cenzura era și mai terifiantă. Funcționa și aici obligativitatea stupidă a recomandării unui cenaclu. Proiectul de repertoriu era, apoi, "supus dezbaterii oamenilor muncii". Adică, sculerul ori văcarul, ieșit ostenit și asudat din tură, era dus cu cârdul la Club, unde se întâlnea cu reprezentanții Teatrului
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
altele) lui Guillermou că se afla la numai 16 km. de marea Uniune. Sfătuindu-l, adică, să tacă. Ceea ce autorul a și făcut nu înainte de a întreba dacă dincolo de muchia de deal din zare începe într-adevăr URSS. O anume terifiantă străinătate. Scena mi-am amintit-o răsfoind excelenta carte intitulată DOINA și semnată de cercetătorii Magda și Petru Ursache (Editura " Timpul", Iași, 2000). Atât geneza, cât și, mai ales, destinul poeziei citite de Eminescu la ședința Junimii din 1883 ("tunet
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
ceea ce ne amintim, ne imaginăm că ne amintim, ne auto-convingem că ne amintim, sau pretindem că ne amintim". Va fi avut un rol și imaginația, și autoconvingerea, dar, cu certitudine, amintirile legionarilor de marcă sunt rodul unor experiențe-limită mult prea terifiante pentru a mai lăsa loc jocului imaginației ori derapajelor autoiluzionării. Prima surpriză ce ți-o oferă cartea radiofoniștilor vine să contrazică flagrant imaginea generală stas promovată de literatura și arta anterevoluționară: mișcarea legionară n-a fost o simplă adunătură de
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1578_a_2876]
-
o țărancă bătrână din județul Brașov <endnote id="(94, p. 43)"/>. S-ar părea că În Europa de Est evreul a fost asimilat cu un tip de vrăjitor având trăsături mai puțin Întunecate, un destin mai puțin dramatic și activități mai puțin terifiante decât cele ale evreului vrăjitor imaginat În vestul Europei : sanguinar, necromant și demoniac. Cu alte cuvinte, s-ar părea că evreul vrăjitor imaginat de est-europeni era ceva „mai simpatic” și „mai uman” : un om care aduce ploaia. Așa este, numai
Imaginea evreului În cultura română. Studiu de imagologie În context est-central-european by Andrei Oişteanu () [Corola-publishinghouse/Journalistic/835_a_1546]
-
nu știam unde voi dormi noaptea. Dacă era vară, dormeam pe plajă sau în grădinile de lângă blocuri. În celelalte anotimpuri, mă rugam de oameni să mă primească în casele lor. La început mă primeau, apoi nu vroiau să aibă probleme. Terifiante erau zilele când vedeam ce nu trebuia: cum mama e chinuită, maltratată, tăiată cu cuțitul pe tot corpul, călcată în picioare... și altele. Nu puteam să fac nimic și fugeam departe. După câteva ore mă întorceam aproape de bloc și, dacă
Iubiţi bolnavii de cancer by Timeea Florina, Timeea Irina Gabriela () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1254_a_2203]
-
one man show" în festivalul de anul acesta ați reținut chipul dansatoarei, care trecea de la expresia de inocență, de bucurie, la aceea de urâțire voită? Care n-a fost ceva dizgrațios pentru mine unul (deși chipul devenea din ce în ce mai înfricoșător, mai terifiant). Dar publicul a reacționat foarte bine și a aplaudat mult la sfârșit. G.C. Bineînțeles, pentru că este un public care a fost la expoziții, a văzut că există și Goya, și Grigorescu sau Bacon, englezul care te uimește în momentul în
[Corola-publishinghouse/Memoirs/1452_a_2750]
-
din București, cu ajutorul coinculpatei Filiti Maria Nica, activitate prin care urmărea culegerea de date politice, economice și militare, transmise prin scrisori, care cuprindeau aceste informații secrete, ce interesau securitatea statului nostru”. Timp de 13 ani Părintele a fost închis la terifiantul penitenciar de la Gherla. Pe data de 4 august 1964 Penitenciarul Gherla emite Biletul de eliberare Nr. 3950/1964: „Numitul Baltheiser Ioan, născut în 1912, 7 septembrie, în Cumpăna, jud. Argeș, de profesie preot, fiul lui Friedrich și al Elenei, a
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
și „să prindă” Sărbătoarea Nașterii Fecioarei Maria, de pe 8 septembrie. A fost „hirotonisit în tunsoare” pe 8 Decembrie, 1933, de Sărbătoarea Neprihănitei Zămisliri, în Catedrala Sfântul Iosif, din București. Este supus la cea mai cumplită încercare a vieții sale, experiența terifiantă a închisorii de la Gherla, în luna mai, luna Maicii Domnului și a Rozariului. Ca și când, murmurul incantațiilor atâtor suflete, și mâinile împreunate, în rugăciuni, înspre altarele lumii, l-ar fi putut întări și încuraja, într-un fel, printr-o solidaritate mută
Franciscanii în Ţara Românească by Consuela Vlăduţescu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100986_a_102278]
-
din care scriitorul își confecționează lumea fictivă e cotidianul sufocant, banalul, lumea din provincia abrutizantă și din blocurile-dormitor, pensionarii resemnați, micii funcționari, gospodinele bovarice. E un cotidian luat progresiv în stăpânire de neoplasmul nefirescului. Marcat de simptome ale unor maladii terifiante, realul din Cuptorul cu microunde se comportă ca vedenia sau visul, ca fantasmagoria, nebunia sau coșmarul, ca fantezia sau literatura: pereți care frig, telefoane și fotografii ce ucid, apartamente unde aerul se transformă într-o masă vie și frigidere al
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290279_a_291608]
-
în multe din manifestările sale practice. Mitizarea perioadei interbelice și "dorința de Occident" transpar, în mod special, din textul bulgar și din cel albanez. Este un contrast surprinzător cu ceea ce vedeau occidentalii în aceste țări socialiste, înghițite simbolic de imaginea terifiantă a Uniunii Sovietice 122. Doar pentru scurtă vreme și doar pentru anumite fronde față de sistem, unele țări au reținut, rând pe rând, atenția "lumii libere". În esență, este vorba de Ungaria, Cehoslovacia și Polonia. Dintre toate referirile estice la relațiile
Didactica apartenenţei : istorii de uz şcolar în România secolului XX by Cătălina Mihalache [Corola-publishinghouse/Science/1404_a_2646]
-
înțepătura de viespe a stilului lui Voltaire vor să-l prezinte lumii întregi drept un monstru (scormonind diferite detalii din existența privată, cum ar fi părăsirea copiilor). Confesiunile sînt opera unui om care încearcă, îngrozit, să se disculpe, trăind sentimentul terifiant că ar fi victima unei conjurații universale."20 A existat cu adevărat un complot împotriva lui? Încă se mai discută asupra acestei probleme. Este mai puțin important acest fapt. Important este că Rousseau a crezut acest lucru, și a trebuit
by IZABELA NICOLETA DINU [Corola-publishinghouse/Science/974_a_2482]
-
În umbra nimicului este urmată de viziunea hibernală a nonexistenței în Viziune de iarnă și Copilul gerului, alternând cu alta, oarecum fatalist împăcată, ca în Eterna chilie și Stih adormitor, aceasta repede înlocuită însă de tabloul întâlnirii cu „Îngerul morții”, terifiantul mesager al incomunicabilei taine supreme. Exigențele ideologice ale regimului comunist au făcut ca în volumul din 1974 să fie eliminate o serie de poezii prezente în cel antum. Aceleași rigori au operat în selecția versurilor din periodice, care aduc, în
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/288779_a_290108]
-
reprezentat principala metodă de coagulare a unor noi loialități, mecanismul prin care oamenii au fost Împinși să se separe și apoi să se dezlănțuie violent unii asupra celorlalți. Acest lucru s-a realizat prin discurs politic, prin zvonuri și știri terifiante despre atrocitățile comise de adversari, prin afișarea semnelor de identificare ideologică (steaguri, cocarde, uniforme), menite să instituie linii de demarcație Între combatanți. Este destul de inutil să ne Întrebăm cât a fost manipulare și instigare deliberată În acest proces și cât
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
Au contat mult, cu siguranță, și resentimentele provocate de violențele sociale În care au fost implicați țărani români și gărzi naționale maghiare. Așa a fost cazul incidentelor sângeroase de la Mihalț și de la Luna, popularizate prin presă și amplificate de zvonuri terifiante. Deși năsăudenii erau feriți, pentru moment, de asemenea amenințări, ei au fost animați, În mod firesc, de sentimente de solidaritate cu conaționalii agresați, ca și de resentimente xenofobe Îndreptate Împotriva celor care, În opinia lor, i-au atacat În mod
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
adesea din sensibilitatea tradițională românească, iar divinitatea, departe de a fi o frână În calea dragostei, o privește cu un ochi amuzat și Îngăduitor. Atunci când totuși apare o conștiință a vinei și a damnării, ea nu se exprimă În forme terifiante, omul nu imploră iertarea și nu caută ispășirea. Pierderea raiului, consecință a unei vieți trăite pe plac, e acceptată cu o seninătate gravă, la limită cu o lipsă de responsabilitate, dar și cu o Înțelegere superioară a faptului că plăcerea
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
care mamele Își sperie copiii: „taci, n-ai minte, vine Iancu!”. Interesându-se de originea acestor formule, Ürmösy crede că ele evocă amintirea expedițiilor maghiare antiotomane din Evul Mediu, legate de numele lui Iancu de Hunedoara, rămas ca o pildă terifiantă În memoria colectivă. Înainte de a Încheia analiza relatării lui Ürmösy, am Întreprins câteva investigații cu privire la ecoul pe care l-a suscitat ea În epocă. În 23 februarie 1844, se publica În gazeta clujeană Erdélyi Híradó anunțul cu privire la apariția lucrării și
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
naivă și ciudată În ochii scriitorului maghiar. Acesta descrie, vizibil impresionat, pereții pictați cu imaginea unor „sfinți diformi”, pe care „fantezia monstruoasă a unor artiști țărani i-a Îmbrăcat În mantii roșii și În cizme cu pinteni”. Din aceeași imagistică terifiantă reține alegoria Morții, purtând În mâinile sale un rege, un cerșetor și un preot, sau sfinții printre care se află „și diavolii cu limba scoasă, agățându-se de coama păcătoșilor blestemați”. Jókai pare să aibă dificultăți În aprecierea acestor realizări
[Corola-publishinghouse/Science/2263_a_3588]
-
cedează locul unor aluzii sociale mai precise, cum ar fi în Jurnal 1941: „Cea mai de sus spânzurătoare/ Pe-al meu l-a ales dintre popoare”. Peisajul apocaliptic, sentimente precum ura, dezgustul, revolta, angoasa predomină și alcătuiesc un tablou alegoric terifiant al războiului. Versurile din volumul Focul din amnar (1946), intitulat inițial Vocile nopții, citite inițial în cenaclul Sburătorul, sunt dedicate memoriei lui E. Lovinescu. Și aici peisajul este apocaliptic, populat de strigoi, fantome, dar sentimentul amenințării se potențează, iar subiectivitatea
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/290159_a_291488]