775 matches
-
curgerea tranzițională (B). In sistemul de tuburi de la nivelul arborelui bronșic, cu multe ramificații și modificări ale calibrului căilor aeriene, curgerea laminară are loc numai prin căile aeriene foarte mici; în restul arborelui bronșic, curgerea este tranzițională (B), iar în trahee curgerea este turbulentă (în special în cursul efortului, când viteza curgerii aerului este mai mare). Ascultația pulmonară Turbulențele produse la trecerea aerului prin conductele tubului respirator generează două zgomote caracteristice, zgomotul laringotraheal și murmurul vezicular. La nivelul orificiului glotei diametrul
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
viteza curgerii aerului este mai mare). Ascultația pulmonară Turbulențele produse la trecerea aerului prin conductele tubului respirator generează două zgomote caracteristice, zgomotul laringotraheal și murmurul vezicular. La nivelul orificiului glotei diametrul căilor aeriene se îngustează și apoi se lărgește brusc (traheea); aici se produce zgomotul laringo-traheal. Acest zgomot se percepe anterior în dreptul sternului (în apropierea traheei) și posterior în spațiul interscapular. Durata și intensitatea sunt mai mari în expir, iar tonalitatea este mai ridicată în inspir. Este un zgomot grav, puternic
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
tubului respirator generează două zgomote caracteristice, zgomotul laringotraheal și murmurul vezicular. La nivelul orificiului glotei diametrul căilor aeriene se îngustează și apoi se lărgește brusc (traheea); aici se produce zgomotul laringo-traheal. Acest zgomot se percepe anterior în dreptul sternului (în apropierea traheei) și posterior în spațiul interscapular. Durata și intensitatea sunt mai mari în expir, iar tonalitatea este mai ridicată în inspir. Este un zgomot grav, puternic și cu caracter suflant. La nivelul bronhiolei supralobulare există de asemeni o îngustare a tubului
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
nivelul căilor aeriene Sistemul de căi aeriene care participă la ventilație se bifurcă succesiv în ramuri de dimensiuni din ce în ce mai mici. Folosind datele Weibel se poate calcula aria de secțiune pentru fiecare generație de căi aeriene. Generația 0 este reprezentată de trahee cu o arie de secțiune de 2,5 cm2; generația 1 este reprezentată de bronhia principală dreaptă și stângă cu o suprafață totală de secțiune de 2,3 cm2. Modificările ariei cresc către regiunea bronhiolelor terminale (sfârșitul căilor aeriene de
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
activitatea receptorilor se reduce (sunt receptori cu adaptare rapidă). Este posibil ca receptorii de iritație să joace un rol important în bronhoconstricția din criza de astm ca rezultat a răspunsului lor la eliberarea de histamină. Fosele nazale, rino-faringele, laringele și traheea conțin receptori care răspund la stimuli mecanici și chimici. Răspunsurile reflexe sunt variate: tuse, strănut și bronhoconstricție. Dacă laringele este iritat mecanic (de exemplu în cursul introducerii unui tub endo-traheal în cursul anesteziei locale). poate să apară spasmul laringeal. 18
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
într-o inspirație forțată urmată de o închidere a rinoși oro-faringelui de către palatul moale, închiderea glotei, contracția mușchilor expiratori, și în final deschidera glotei, cu expulzia puternică a aerului, însoțită de un zgomot caracteristic. Aerul are o viteză maximă în trahee și bronhii și antrenează particulele străine din căile respiratorii alături de cantități importante de mucus. Acest reflex poate fi declanșat și voluntar prin influnțe provenite de la nivelul scoarței cerebrale. Strănutul este un reflex de apărare declanșat de excitarea receptorilor oro-faringieni. Constă
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
din partea particulelor inhalate, sistem care include fenomene de dizolvare, emulsionare, eliminare odată cu mucusul, atac chimic, fagocitoză, mecanisme de apărare specifică. Particulele cu dimensiuni mai mari de 10 µm sunt reținute în rinofaringe, cele de 3-10 µm sunt reținute de către mucoasa traheo bronșică, iar particulele sub 3 µm depășesc bariera traheo-bronșică și ajung în alveole. Particulele ce se depun pe peretele traheo bronșic sunt eliminate prin sistemul de transport mucociliar asigurat de epiteliul căilor aeriene. Particulele ajunse până la nivel bronhiolo alveolar sunt
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
Particulele cu dimensiuni mai mari de 10 µm sunt reținute în rinofaringe, cele de 3-10 µm sunt reținute de către mucoasa traheo bronșică, iar particulele sub 3 µm depășesc bariera traheo-bronșică și ajung în alveole. Particulele ce se depun pe peretele traheo bronșic sunt eliminate prin sistemul de transport mucociliar asigurat de epiteliul căilor aeriene. Particulele ajunse până la nivel bronhiolo alveolar sunt epurate de sistemul format din surfactantul pulmonar și macrofagele alveolare. Surfactantul este antrenat spre exterior împreună cu particulele depuse la nivel
Fiziologie umană: funcțiile vegetative by Ionela Lăcrămioara Serban, Walther Bild, Dragomir Nicolae Serban () [Corola-publishinghouse/Science/1306_a_2286]
-
la diferiți alergeni. Astmul bronșic trebuie diferențiat de astmul cardiac, bronșita cronică cu spasm bronșic ,,asmoidă" și de o serie de alte afecțiuni bronho-pulmonare, care produc dispnee șuierătoare printre care spasmul laringian, corpii străini intrabronșici, tumorile maligne și benigne ale traheii și bronhiilor, gușa cu dezvoltare retrosternală (plonjantă) și sindromul mediastinal (în care se produc compresii pe arborele traheo-bronșic). Uneori hiperventilația intensă din acidozele metabolice de diverse cauze și din sindromul de hiperventilație de cauză anxioasă, poate fi confundată cu astmul
Actualitati privind riscul urgentelor medicale in cabinetul de medicina dentara by ALEXANDRU BUCUR, MARIA VORONEANU, CARMEN VICOL, DINESCU NEDIM NICOLAE () [Corola-publishinghouse/Science/83704_a_85029]
-
cazul manevrelor abdominale, mâinile se plasează sub aceste repere, iar în cele toracice deasupra. Presiunea abdominală Principiul metodei constă în executarea unei presiuni subdiafragmatice care, la rândul ei, produce o presiune aeriană în arborele respirator, cu direcția de la pulmoni spre trahee și laringe, antrenând,astfel corpii străini. Manevra este cunoscută sub denumirea de compresiune externă subdiafragmatică sau manevra HEIMLICH. Pacient conștient - poziție în șezut sau în picioare. Medicul stă în spatele pacientului cu brațele în jurul taliei acestuia. Cu o mână făcută pumn
Actualitati privind riscul urgentelor medicale in cabinetul de medicina dentara by ALEXANDRU BUCUR, MARIA VORONEANU, CARMEN VICOL, DINESCU NEDIM NICOLAE () [Corola-publishinghouse/Science/83704_a_85029]
-
leucocitoclazică; • alte leziuni cutanate: urticarie hemoragică, noduli subcutanați (paniculită lupică), eritem multiform, leziuni buloase, noduli Osler, edem angioneurotic etc.; • leziunile mucoase se întâlnesc la 40 % dintre pacienți: ulcerații palatine, adesea asimptomatice, ulcerații ale septului nazal (ce pot determina perforații), ale traheei, gingivită erozivă, leziuni discoide. Manifestările musculare sunt mai rare. Se traduc prin mialgii, uneori miozită (8 %), cu localizare predominant proximală, dureri și oboseală musculară, foarte rar atrofii musculare și paralizii flasce. Uneori, enzimele musculare sunt crescute. Biopsia musculară poate fi
[Corola-publishinghouse/Science/2339_a_3664]
-
Sechelele postraumatice parietale se referă la un spectru larg de afecțiuni, de la nevralgia intercostală, până la stenoza de trahee. Mai rar sunt izolate, mai frecvent sunt asociate (de exemplu calus vicios + pahipleurită). Cuprind atât sechele anatomice cât și funcționale. Rezolvarea lor chirurgicală este de regulă dificilă, necesitând echipe chirurgicale specializate și antrenate, precum și dotare tehnică adecvată. SECHELE PARIETALE Viciile
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
colaba, în funcție de fazele respirației. Rezultă dispnee severă până la sufocare.Tratamentul este chirurgical și constă în excizia segmentului afectat, urmată de reconstrucția conductului traheal. Fistulele traheale Fistula traheoarterială, practic nu e sechelă, ci o complicație (mortalitatea este de 94%), prin fisurarea traheei în trunchiul brahiocefalic, artera carotidă dreaptă sau aortă. Fistula traheoesofagiană rezultă din presiunea între tubul Levin esofagian și balonașul sondei IOT, ce duce la necroza pereților în contact (0,5%). Evoluția este progresivă, nu are tendință la cicatrizare (fig. 3
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
46). Abordul chirurgical variază de la caz la caz, în funcție de sediul fistulei (cervical sau intratoracic). Dacă defectul este sub 2 cm, se suturează defectul esofagian și cel traheal, cu interpunere de mușchi. Dacă defectul este mai mare, este necesară rezecția de trahee cu anastomoză T-T. Stenozele traheale și bronhice Sunt sechele de o deosebită gravitate, dar sunt foarte rare posttraumatic, cele mai multe fiind iatrogene. Stenoza traheală se manifestă prin dispnee, tahipnee, stridor, tahicardie, cianoză la efort, iar stenoza bronșică prin bronșiectazii, abces
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
de oțel expandabile, hibride (Nesbitt și Walsh, 1998) [12]. Obiectivul tratamentului chirurgical este rezolvarea stenozei și a complicațiilor distale (bronși-ectazii, plămân distrus supurativ). Metodele chirurgicale recomandate sunt complexe: rezecția zonei stenozate cu anastomoză termino-terminală (în cazul stenozelor la nivel de trahee sau bronșii primitive), rezecție bronho-anastomoză (de exemplu, leziuni la nivelul originii bronșiilor lobare superioare sau bronșiei lobare medii), rezecție pulmonară reglată (în caz de leziuni pumonare ireversibile). SECHELE CARDIOPERICARDICE ȘI ALE VASELOR MARI Pericardita constrictivă Apare foarte rar în traumatologia
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Alexandru Nicodin, Ovidiu Burlacu () [Corola-publishinghouse/Science/92095_a_92590]
-
trebuie tratat în unități de terapie intensivă neonatală, oxigenoterapia fiind necesară ori de câte ori presiunea parțială a oxigenului arterial scade sub 40 mmHg (normal: 50-70 mmHg). Administrarea de surfactant se face sub formă de aerosoli sau va fi instalat în faringele și traheea nou-născutului. Hipoglicemia neonatală: este definită printr-o glicemie mai mică de 40 mg/dl (2,2 mmol/l), indiferent de vârsta gestațională și de prezența sau absența manifestărilor clinice. Apariția sa este legată de controlul metabolic matern din ultimul trimestru
Tratat de diabet Paulescu by Constantin Ionescu-Tîrgovişte, Carmina Alexandru () [Corola-publishinghouse/Science/92220_a_92715]
-
descrise de Louschka. Ligamentul sterno-peri-cardic superior unește bulbul aortei cu manubriul sternal, iar cel inferior unește pericardul de procesul xifoid. Către posterior au fost descrise ligamentele vertebropericardice, ce pornesc din lama prevertebrală a fasciei cervicale, către anterior, trecând pe lângă esofag, trahee, ajungând la pericard [12]. Au fost descrise tracturi fibroase care leagă pericardul de bronhii, trahee și esofag. Aceste sisteme ligamentare mențin cordul într-o poziție normală, servind drept „o centură de siguranță” (Gray) a cordului [8]. Anterior, între pericard și
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
unește pericardul de procesul xifoid. Către posterior au fost descrise ligamentele vertebropericardice, ce pornesc din lama prevertebrală a fasciei cervicale, către anterior, trecând pe lângă esofag, trahee, ajungând la pericard [12]. Au fost descrise tracturi fibroase care leagă pericardul de bronhii, trahee și esofag. Aceste sisteme ligamentare mențin cordul într-o poziție normală, servind drept „o centură de siguranță” (Gray) a cordului [8]. Anterior, între pericard și sternul cu ligamentele sternocostale, pe cea mai mare parte, se interpun recesurile costomediastinale pleurale. Doar
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
un mecanism de „by-pass valve” (aerul circulând în sens bidirecțional). Simptomatologia este cu atât mai gravă cu cât mărimea soluției de continuitate parietală este mai importantă. Gravitatea este cu atât mai mare cu cât diametrul soluției de continuitate depășește diametrul traheei [1]. Pneumotoraxul hipertensiv apare atunci când efracția pleurei viscerale se însoțește de un mecanism de supapă unidirecțională ce permite trecerea aerului numai într-un singur sens, dinspre căile aeriene spre pleură, cu acumularea acestuia sub tensiune (20-30 cm H2O) [23] - mecanism
Tratat de chirurgie vol. IV. Chirurgie toracică. by Adrian Ciuche, Teodor Horvat, Daniel Paul Fudulu () [Corola-publishinghouse/Science/92101_a_92596]
-
Toronto, Canada * 1989: primul transplant reușit de ficat (1966 primul transplant hepatic care a funcționat 1 an) * 1998: transplant de mână, Franța * 2000: prima cultură de celule stem embrionare umane * 2005: transplant parțial de față, Franța * 2006: prima grefă de trahee realizată de echipa profesorului Wurtz la Lille, Franța. Sursă: Council of Europe, La ONT estima en 94.500 los transplantes de órganos solidos realizados en 2006 en todo el mundo. Transplant de organe pe diferite țări/ continente/regiuni /ani Țară
[Corola-publishinghouse/Science/1506_a_2804]
-
apare în săptămâna a 3-a printr-o îngroșare a planșeului intestinului faringian, la embrionul de 3,5-4 cm. Zona tiroidiană mediană se înfundă în mezoblast și descinde până la nivelul cartilajului tiroid. săptămâna 7 Ajunge la sediul său normal în fața traheei în săptămâna a 7-a. Canalul (ductul) tireoglos se separă la jumătate. Partea inferioară reprezintă lobul piramidal al tiroidei. Partea superioară dispare sau rămâne uneori sub formă de țesut tiroidian la baza limbii. Uneori de-a lungul ductului pot persista
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
5-6 se dezvoltă paratiroidele din pungile 3-4 branhiale. Migrează în zona tiroidei. Timusul se dezvoltă tot din punga a 3-a branhială. Volumul tiroidian mediu la copil valori comparative suprafața medială a glandei este în contact strâns cu laringele și traheea. Suprafața posterolaterală este în contact cu esofagul și pachetele neurovasculare ale gâtului. Anterior, tiroida este separată de mușchii sternotiroidieni prin fascia pretraheală. Este învelită de o capsulă conjunctivă. Mici fragmente aberante de țesut tiroidian se găsesc uneori în afara capsulei (glande
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
ima (din crosa aortei sau trunchiul brahiocefalic). Drenajul venos se face prin venele tiroidiene, jugulara externă, trunchiul tireo-linguo-facial. Limfaticele drenează în special în ganglionii limfatici jugulari interni; o secțiune transversală a gâtului la nivelul istmului tiroidian arată relațiile tiroidei cu traheea, esofagul, carotida, vena jugulară, nervul recurent, vagul, mușchii sternocleidomastoidian, sternohioidian, sternotiroidian, mușchiul lung al gâtului (fig. 16). In vivo, aceste relații normale, precum și unele raporturi anormale în cazul tiroidei mărite (gușă) pot fi analizate prin ultrasonografie, computer tomografie sau imagine
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
măsurarea volumului tiroidian, studiul raportului tiroidei cu structurile anatomice cervicale, modificările nodulare tiroidiene, aprecierea stării funcționale tiroidiene etc. }inând cont de importanța actuală a ecografiei tiroidiene, considerăm util să insistăm asupra datelor normale. Glanda tiroidă, bine delimitată, se situează lângă trahee, în spatele mușchilor gâtului. La partea sa externă are rapoarte cu carotida și vena jugulară internă. Pe secțiunile transversale ecografice tipice se observă diversele structuri anatomice: pielea hiperecogenă; mușchii anteriori ai gâtului sub formă de structuri hipoecogene cu orientări laterale; diversele
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]
-
gâtului. La partea sa externă are rapoarte cu carotida și vena jugulară internă. Pe secțiunile transversale ecografice tipice se observă diversele structuri anatomice: pielea hiperecogenă; mușchii anteriori ai gâtului sub formă de structuri hipoecogene cu orientări laterale; diversele septuri musculare; traheea, în situație mediană și anterioară, apărând sub forma unui arc hiperecogen cu con de umbră posterior; de cele 2 părți și în spatele mușchilor hipoecogeni ai gâtului se găsește tiroida, cu ecogenitatea sa omogenă; de o parte și de alta a
Ghid de diagnostic și tratament în bolile endocrine by Eusebie Zbranca () [Corola-publishinghouse/Science/91976_a_92471]