34,694 matches
-
-și dezvăluie firesc, desenul secret al ființei. Poți s-o cunoști, doar citindu-i aceste versuri, de o simplitate și limpezime aproape miraculoase. O încercare de autodefinire: „Am crezut că știi cine sunt./ Eu mă credeam,/ deopotrivă că sunt/ și umbră și ființă./ Până când mi-am dat seama/ că-n oglinda timpului/ nu eram mai mult decât/ un strigăt,/ un hohot de râs,/ o rochie albă,/ o flacără de lumânare,/ un ou roșu,/ o bucățică de prescură,/ un ochi de lumină
TRISTEŢEA DIN FLOAREA VIEŢII ADEVĂRATE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 2310 din 28 aprilie 2017 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1493342598.html [Corola-blog/BlogPost/368481_a_369810]
-
care le va trece senină, depășind încercările, cu gândul că doar durerile, trecătoare, vor rămâne singure. La o asemenea înțelepciune ajungi după lungi meditații. O oarecare oboseală și resemnare răzbate totuși din cuvinte, din tăcerile grăitoare, din pauzele dintre cuvinte. Umbra poetei - albastră - nu aleargă, ci alunecă alene. Gândul mai e încă măcinat de o dragoste verde. E nevoie de un răgaz, pentru a o putea lua, de fiecare dată de la început ca-n prima dimineață de luni a lumii. Urmând
TRISTEŢEA DIN FLOAREA VIEŢII ADEVĂRATE de CEZARINA ADAMESCU în ediţia nr. 2310 din 28 aprilie 2017 by http://confluente.ro/cezarina_adamescu_1493342598.html [Corola-blog/BlogPost/368481_a_369810]
-
rug cuprins de foc. Să mă îmbăt cu dragostea-ți de zână și fericit, în cel din urmă joc, să îți fiu sclav și tu să-mi fii stăpână. O clipă doar... Dar clipa-abia mai este și în curând cu umbra-i mă cunun. Însă-nainte de a trece peste marginea clipei, aș dori să-ți spun cum ar fi început trista-mi poveste: A fost odată un poet nebun care-a visat să facă din văi creste. Anatol Covalli Referință
O CLIPÃ DOAR... de ANATOL COVALI în ediţia nr. 1828 din 02 ianuarie 2016 by http://confluente.ro/anatol_covali_1451720204.html [Corola-blog/BlogPost/349941_a_351270]
-
motiv temeinic pentru care nu părăsem satul prea des.Locuiam pe strada principală care tăia localitatea în două și se pierdea undeva departe, spre pădure . Niciodată nu era liniște deplină,poate doar vara în miezul zilei când canicula alunga la umbră copiii ori noaptea când satul se scufunda în vise.Cum nu cunoșteam altă lume mai bună decât satul acesta de câmpie,mi-era drag și la vârsta aceea fragedă a copilăriei nu mi-aș fi dorit să locuiesc altundeva.Părinții
FLOAREA de ADRIANA PAPUC în ediţia nr. 1891 din 05 martie 2016 by http://confluente.ro/adriana_papuc_1457209960.html [Corola-blog/BlogPost/384189_a_385518]
-
ȚI VA FI VREODATĂ DOR De-ți va fi vreodată dor de chipul meu, îți las ultima lacrimă neștearsă. Doar mâna ta de-o va atinge,ea se va usca. Rănită am fost și îngenunchiată în colb și pietre! În umbra unui gând, mă fură ultima lacrimă neștearsă. Atinge-o, de-ți va fi vreodată dor de chipul meu. Doar așa voi înălța iubirea, împrăștiată în fărâmituri,prin colb și pietre! Șterge-mi ultima lacrimă și-mi închide rana (încă sângerândă
DE-ŢI VA FI VREODATĂ DOR de FLORICA GOMBOȘ în ediţia nr. 1742 din 08 octombrie 2015 by http://confluente.ro/florica_gombos_1444333453.html [Corola-blog/BlogPost/381771_a_383100]
-
uitat și tu? Cățelul bucuros, sărea pe Mircea cu labele și scheuna vesel. Nu l-a văzut deoarece dormea ascuns de căldura de afară în spatele garajului și de acolo nu se auzeau zgomotele din curte, sau din casă. Dormise la umbră, fără să-i pese că i-a venit prietenul și salvatorul său. - Așteaptă că merg să-ți aduc ceva de mâncare. Poate că îți este foame. Câinele continua să se zbenguie vesel în jurul său, murdărindu-l cu labele pe pantalonii
CAT DE MULT TE IUBESC..., ROMAN; CAP. V INTALNIREA de STAN VIRGIL în ediţia nr. 1130 din 03 februarie 2014 by http://confluente.ro/Cat_de_mult_te_iubesc_ro_stan_virgil_1391422077.html [Corola-blog/BlogPost/352768_a_354097]
-
momentul acela apăreau vuind eului meu dureri ce îmi voiau înăbușirea, sufocându-mi în imaginar cuvintele, care se zbăteau să procreeze dorul existențial. Ce înseamnă regresivitate a termenului literar și ce poate duce la dureri mai mari ca viața în umbra răutăți profane? Cuvântul, de când și-a marcat existența, a ars umanul dând dureri fără margini, a secat teluricul și s-a întins roditor spre înaltul cerului, coborând cu savoare spre nimicirea entității om. Cuvântul este rodul ideilor noastre și unul
ESTETICA ROMANULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Estetica_romanului_superrealis_stefan_lucian_muresanu_1372258130.html [Corola-blog/BlogPost/346168_a_347497]
-
cuvântului său, robul rostirii elevate geme înroșind cu sângele scrierilor sale slovele, din care picură neîncetat sacra substanță a vieții cărților lui. Le strânge la piept și le udă cu lacrimi cerându-le profanilor înțelegerea cuvenită a mersului ideii ca umbră deusiană nevăzută pe pământ. El este cel care rostește un cuvânt din care se rup două constituente sacre ale vizionarului corupt de legea minunii conceptului. Se înalță vizionarul, ridicându-se cu greu din mijlocul zombian al celor care devorează cuvinte
ESTETICA ROMANULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Estetica_romanului_superrealis_stefan_lucian_muresanu_1372258130.html [Corola-blog/BlogPost/346168_a_347497]
-
aberațiile vorbirii și au început să stopeze schimonosirea termenilor, care continuă să se întindă rugători în plan vizual și auditiv, de către pseudointelectualii profani, legați la ochi de mâna balanței justițiare pentru a nu vedea și nu auzi gemetele puternice ale umbrelor nopților în care trăiesc, urmăriți de jale și dezgust. Din aceste umbre tenebroase se aleg personajele dureroase ale vieții noastre de astăzi, multe și greu definite. În casele lor se simte mirosul infernului, al oaselor putrezite înainte de vreme ale celor
ESTETICA ROMANULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Estetica_romanului_superrealis_stefan_lucian_muresanu_1372258130.html [Corola-blog/BlogPost/346168_a_347497]
-
se întindă rugători în plan vizual și auditiv, de către pseudointelectualii profani, legați la ochi de mâna balanței justițiare pentru a nu vedea și nu auzi gemetele puternice ale umbrelor nopților în care trăiesc, urmăriți de jale și dezgust. Din aceste umbre tenebroase se aleg personajele dureroase ale vieții noastre de astăzi, multe și greu definite. În casele lor se simte mirosul infernului, al oaselor putrezite înainte de vreme ale celor cărora mințile lor bolnave i-au condamnat la torturi de viață mojică
ESTETICA ROMANULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Estetica_romanului_superrealis_stefan_lucian_muresanu_1372258130.html [Corola-blog/BlogPost/346168_a_347497]
-
casele lor se simte mirosul infernului, al oaselor putrezite înainte de vreme ale celor cărora mințile lor bolnave i-au condamnat la torturi de viață mojică și, nu uitați...sunt semeni de-ai lor. Aceste putreziciuni cu bani și conace sunt umbre ale romanului nou, ale vremurilor pe care suntem nevoiți să le trăim ca răbdători și așteptători ai ultimului ceas. Conceptul de suprarealism inițiat de André Breton (1896-1966) suferă modificări majore în arta pe care superrealismul, dejucat ca mod de reprezentare
ESTETICA ROMANULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Estetica_romanului_superrealis_stefan_lucian_muresanu_1372258130.html [Corola-blog/BlogPost/346168_a_347497]
-
schimb - nu sunt nebun. Superrealismul pizmuiește înțelesul cuvintelor, le întoarce și le joacă în roluri, le agață în gurile strâmbe ale personajelor, care, în fapt, nici nu știu dacă ei înșiși le folosesc. Tonul perfect al muzicii dansului frenetic dă umbrele ce tresaltă nebune pe paginile înscrisurilor romancierului. Totul pare a fi normal însă de normalitatea acesteia singurul conștient este scriitorul. El este cel care gândește și se luptă în tăcere cu acțiunile personajelor, le dă frâu liber și le lasă
ESTETICA ROMANULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Estetica_romanului_superrealis_stefan_lucian_muresanu_1372258130.html [Corola-blog/BlogPost/346168_a_347497]
-
pentru că și el însuși, la rândul lui îi consideră la fel. Să-i spunem un dezavantajat al acestei vieții din urma căreia rămâne părerea de rău că există. În scrierea superrealistă vom urmări un conflict psihologic nerezolvat al personajului, o umbră a tăcerii schingiuite și lăsate perpetuu libertinismului. Nu o psihanaliză ca în romanul modern, în care autenticitatea era esența noului și prin care se conferea o originalitate profundă, o vitalitate suferindă pe față: Singura realitate pe care o pot povesti
ESTETICA ROMANULUI SUPERREALIST de ŞTEFAN LUCIAN MUREŞANU în ediţia nr. 908 din 26 iunie 2013 by http://confluente.ro/Estetica_romanului_superrealis_stefan_lucian_muresanu_1372258130.html [Corola-blog/BlogPost/346168_a_347497]
-
păsările vin. Un nor s-a risipit în zare, Amurgul a lăsat scântei... O lacrimă acum dispare Tremurătoare-n ochii mei. Și plouă cu speranța verii, Și tună-n lumea ta de foc... Se lasă mantia tăcerii - Un vis în umbre-și face loc. Mă duce gândul peste ape Tresar sub picături de rouă, Și lacrime încep să-ți sape În suflet...A-nceput să plouă. PACE Pace-n inimi să se nască Să nu fie vreun război; Sufletul se-adăpostească
POEMELE IUBIRII de ALEXANDRA MIHALACHE în ediţia nr. 1348 din 09 septembrie 2014 by http://confluente.ro/alexandra_mihalache_1410246612.html [Corola-blog/BlogPost/377922_a_379251]
-
redactor de carte - Mircea Ciobanu/comentat de Nichita Stănescu pe coperta a patra, 1986, AȘA CUM SUNT, Editura „Eminescu”, redactor de carte - Nelu Oancea, 1989, HOTARUL DE FOC, Editura „Europa” - Craiova, cu prezentări de Nichita Stănescu și Gheorghe Tomozei, 1991, LA UMBRA CUVÂNTULUI, Editura „Semne”, 1995, SCHIMBAREA LA FAȚĂ,Editura „Semne”, 2001, TAURUL LUI FALARIS - MĂRTURISITORUL - Jurnal de poet, Editura „Semne”, 2003,MUZEUL DE PĂSTRĂVI - SCRISORI DIN LAZARET, Editura „Semne”, cu desene de Damian Petrescu, 2004, POȘTALIONUL DE SEARĂ- FILE DIN JURNALUL
FIIND 365 + 1 ICONOSONETE, DE THEODOR RĂPAN de NICOLETA MILEA în ediţia nr. 1140 din 13 februarie 2014 by http://confluente.ro/Fiind_365_1_iconosonete_de_nicoleta_milea_1392311260.html [Corola-blog/BlogPost/364104_a_365433]
-
Nemărginire...” poezie lucrată, în mare parte, în tehnica ingambamentului, care se combină, uneori, cu hiperbatul. „Iubirea plutește / În chipuri de lumină / Forma viselor nu se va risipi / În clepsidra zilelor... // Clopot înfometat în / Anotimpuri migratoare / Suflet al lumii, / Eternă secundă / Umbră în paradisuri / Curgând...” Expresie esențială, neîmpodobită, creată din relatare și... staccato. PAULA DANIELA MATEI. Diversitate de procedee artistice și mijloace gramaticale cu potență stilistică. În modul verbal optativ este proiectată poezia „Dorință de renaștere”, din care, ilustrativ este segmentul „Aș
ARMONII CELESTE de RADU BOTIŞ în ediţia nr. 2120 din 20 octombrie 2016 by http://confluente.ro/radu_botis_1476973923.html [Corola-blog/BlogPost/370731_a_372060]
-
Acasa > Stihuri > Prietenie > LA UMBRA UNUI TRANDAFIR Autor: Gheorghe Șerbănescu Publicat în: Ediția nr. 962 din 19 august 2013 Toate Articolele Autorului Dincolo de departe a mai rămas o rană ea lasă urme în suflet scrâșnet acolo sunt și cioburi miturile unei mari iubiri parte din
LA UMBRA UNUI TRANDAFIR de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 962 din 19 august 2013 by http://confluente.ro/La_umbra_unui_trandafir_gheorghe_serbanescu_1376945226.html [Corola-blog/BlogPost/366600_a_367929]
-
de sâni și mai unde pe posterior ce fel de posterior ca al morăriței lui Zorba pe ochii căutători scăldați în ploaie de lacrimi sau zâmbind ca frumusețea mângâieri de gheață unde pe două trupuri în nud cum îmbrățișate la umbra unui trandafir scriu iubesc sunt iubit și nici nu o să fiu prea bătrân și dacă o să fiu întineresc în iubirea ta tu ești frumoasă atât de tânără îți va ieși mă vei întineri ți-am spus totul când ar fi
LA UMBRA UNUI TRANDAFIR de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 962 din 19 august 2013 by http://confluente.ro/La_umbra_unui_trandafir_gheorghe_serbanescu_1376945226.html [Corola-blog/BlogPost/366600_a_367929]
-
fiu prea bătrân și dacă o să fiu întineresc în iubirea ta tu ești frumoasă atât de tânără îți va ieși mă vei întineri ți-am spus totul când ar fi trebuit doar să te țin în brațe. Referință Bibliografică: La umbra unui trandafir / Gheorghe Șerbănescu : Confluențe Literare, ISSN 2359-7593, Ediția nr. 962, Anul III, 19 august 2013. Drepturi de Autor: Copyright © 2013 Gheorghe Șerbănescu : Toate Drepturile Rezervate. Utilizarea integrală sau parțială a articolului publicat este permisă numai cu acordul autorului. Abonare
LA UMBRA UNUI TRANDAFIR de GHEORGHE ŞERBĂNESCU în ediţia nr. 962 din 19 august 2013 by http://confluente.ro/La_umbra_unui_trandafir_gheorghe_serbanescu_1376945226.html [Corola-blog/BlogPost/366600_a_367929]
-
ani, un veac ți-am trimis scrisori, O sută de ani, un veac, au trecut cocori, Tu erai Sfinxul din Bucegi, acolo am căzut personal în cap, Tot frumoasă ești? Tot mă renegi? Nu te temi de nimic, doar de umbra ta prelungă, Ca orice halungă din strungă, Nu-mi pasă de rime, ritm, legi, Am murit într-o iarnă, undeva, în Bucegi. Se făceai că priveai la un corp decedat, Iar eu renășteam din propriu-mi cvadrat. BORIS MARIAN Referință
GOGOLISME de BORIS MEHR în ediţia nr. 1430 din 30 noiembrie 2014 by http://confluente.ro/boris_mehr_1417346679.html [Corola-blog/BlogPost/371870_a_373199]
-
de la fântână. Cu gândul rătăcesc acasă Sub cerul încărcat de ploi La căsuța veche părintească Azi totul e pustiu, pereți-s goi Lacrimi pe obraz încep să cadă Mă strâng în brațe zidurile reci Ochi mei nu pot să vadă Umbre pierdute pe poteci Aș vrea timpul să-l dau înapoi Să împletim visele-n salbe Ascultând povești la gura sobei În nopțile negre și albe Vă caut cu sufletul flămând Prin odăi prăfuite, prin grădină Aș vrea să tac, dar
AMINTIRI de VALENTINA GEAMBAȘU în ediţia nr. 1865 din 08 februarie 2016 by http://confluente.ro/valentina_geambasu_1454955437.html [Corola-blog/BlogPost/384004_a_385333]
-
Trec pe la poștă, iau un pachet, E cioclopedia unui băiat Ce mă admiră de peste ocean, Lacom admir poștărița, n-o am. Cânt 4 Reversul unui zbor, O amintire de cocor, Din cormoran nu scoți un ban, Sunt cel ce spală umbrele pe apă, Doar albul ne învață și ne scaldă, Din scorburi vin ciclopii mult prea hâtrii, Se-nvârte moara vieții, se învârte, Când se cosește iarba fără voie, Poți să-l decapitezi pe zeul Joe. BORIS MARIAN București 9 august
STALINIANA-2014 de BORIS MEHR în ediţia nr. 1317 din 09 august 2014 by http://confluente.ro/boris_mehr_1407554508.html [Corola-blog/BlogPost/368292_a_369621]
-
șoaptelor” poeta șlefuiește cuvinte din roca dură a imaginarului - fiind într-o continuă căutare a nuanțelor și formelor poetice: „Ieri/ ne plângeam/ de prea mult alb/ Azi/ frunzele arse/ de lacrimi/ sărută pământul/ pe unde a trecut/ ca un vis/ umbra ta/ zilele ascund/ la pieptul rănit/ cununa de spini/ a mai trecut o noapte/ de atâta alb/ îngerii urcă la cer” (îngerii urcă la cer). Privirea candidă, uimită nu poate înțelege risipa de „lumină” ce-i inundă retina. „Ieri” era
INGERII URCĂ LA CER , de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 551 din 04 iulie 2012 by http://confluente.ro/Azi_a_vazut_lumina_tiparului_cartea_mea_maria_ileana_belean_1341463213.html [Corola-blog/BlogPost/344479_a_345808]
-
a mai trecut o noapte/ de atâta alb/ îngerii urcă la cer” (îngerii urcă la cer). Privirea candidă, uimită nu poate înțelege risipa de „lumină” ce-i inundă retina. „Ieri” era prea devreme pentru a sesiza - în vârtejul existenței - și umbra ce lăsa răni nevăzute în fiecare gând care se dorea triumfător. „S-a spus mereu că îngerii sunt dublul ceresc al omului. Schelling, în Philosophie der Offenbarung (Filozofia revelației), îi numește Potenzen (dynameis pe grecește) ale sufletului omenesc, virtualitățile lui
INGERII URCĂ LA CER , de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 551 din 04 iulie 2012 by http://confluente.ro/Azi_a_vazut_lumina_tiparului_cartea_mea_maria_ileana_belean_1341463213.html [Corola-blog/BlogPost/344479_a_345808]
-
retină ... ai senzația că întreaga lume este concentrată într-o privire candidă și tainică. Încrezătoare în puterile imaginarului, eficace din punct de vedere semantic, poeta caută în invizibil cu aceeași ardoare cu care primele raze ale dimineții străpung abisul și umbra, provocând tainele universului ... gata oricând să-i subjuge întreaga ființă. „Oricât am încerca să înțelegem suferința de orice natură, nu vom reuși, pentru că înțelepciunea lui Dumnezeu depășește setea noastră nerăbdătoare de a găsi o explicație la tot ceea ce se întâmplă
INGERII URCĂ LA CER , de MARIA ILEANA BELEAN în ediţia nr. 551 din 04 iulie 2012 by http://confluente.ro/Azi_a_vazut_lumina_tiparului_cartea_mea_maria_ileana_belean_1341463213.html [Corola-blog/BlogPost/344479_a_345808]