5,380 matches
-
pozele de pe copertă. "Ceea ce facem noi, a rîs la un moment dat Doris, întrece orice casetă... Vreau să-ți propun ceva... un cvartet de coarde" a rîs Doris înainte de-a adormi. Astăzi, Mihai vede din nou Zbor deasupra unui cuib de cuci. Oprește mereu aparatul și reia cîte o secvență, parcă ar studia-o. Un film mare, cu adevărat mare! Fiind sîmbătă, Doris vine acasă mai repede. E însoțită de două colege. Două blonde superbe, de vîrsta ei. Vor să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
spre primele hoteluri din stațiune, duce un drum îngust, cu urme de asfalt pe alocuri. De o parte, arătura de toamnă, cu rădăcini de porumb întoarse către cerul plumburiu. De cealaltă, liziera de salcîmi și plopi, cu crengile pline de cuiburi de cioară. Printre copaci, răzbește zgomotul mării. Apoi liziera se îngustează, pînă se termină cu niște tufari. Urmează țărmul: înalt și abrupt, din care, jos, la bază, mușcă mereu valuri uriașe. O mare vînătă și un cer greu, de plumb
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
și se bucura cînd, începînd de a doua zi, îl vedea c-o așteaptă să iasă de la teatru, s-o conducă pînă acasă, deși ea stătea aprope, chiar în centru. Și croncăne-o cioară văzduhul umplîndu-l,/Palatul prințesei e azi cuib de ciori", a declamat Mihai într-o seară înainte de-a-și lua rămas bun în ușa de metal. "Scrii versuri?", l-a întrebat Doamna Ana. "Ca orice moldovean", a surîs Mihai. "Mîine sunt liberă, putem merge la o plimbare în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1470_a_2768]
-
1221 papa Onorie III trimise pe capelanul său, magistrul Accontius, în calitate de legat papal în Ungaria pentru ca, atât în țara ungurească principală cât și în provinciile ei laterale, să surpe nu numai pe eretici și pe apostați, ci să strice totodată cuiburile lor și să pedepsească pe dositorii și patronii lor. Mai cu seamă subjugarea Bosniei luă ochii papei, și atât legatul Accontius cât și arhiepiscopii din Gran și Kalocsa primiră ordine stricte în această privire, iar un asemenea ordin se dete
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
-și serviciile, știu să ia atât de bine ochii bizantinilor încît îi dădură drumul. El fu trimis în campanie cu însărcinarea de-a apăra contra inamicului orășelul de munte Strummiza, ale căruia case păreau, privite din poala muntelui, ca niște cuiburi de păsări, iar locuitorii ca păsările chiar; dar și acuma el amăgi guvernul împărătesc, căci luă acest oraș, dar îl luă pe seama lui și cu intenții personale, și de acolo chiar începu să bântuie pe învecinații romei cu ostilități fățișe
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
cari nu prea au putere de muncă. În teorie părerea nu este rea, dar în practică nu merită o considerare deosebită, pentru că albinele, lungind chilioarele, știu să facă loc pentru progenituri, deși nu e de tăgăduit că construcțiuni proaspete în cuibul de clocire a albinelor sânt o minunată calitate a stupului, dar aceasta mai mult pentru că în clădiri proaspete clocesc și lucrează mai în dragă voie si pentru că ele nu prezintă moliilor de ceară - un periculos inamic al albinelor - ascunzători impenetrabile
Opere 14 by Mihai Eminescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295592_a_296921]
-
c) Plăcinte moldovenești „poale-n brâu“, cu aluat de cozonac și umplute cu caș de oi proaspăt. Merge o „Grasă de Cotnari“. Duminică: a) Borș de găină cu tăieței de casă (tocmagi); d) Sarmale moldovenești fierte în vin și în cuib; e) Tort de bezea cu cremă caramel. Merge o cupă de șampanie sau un vin vechi numit simplu „Sortiment“ de Cotnari. „Să cred în nu știu care Dumnezeu Și cui să mă închin nu am habar Dar am crezut și crede-voi
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]
-
sticlele la sterilizat, apoi stingem focul și lăsăm acolo până a doua zi când sticlele s-au răcit total. Este un zarzavat dietetic, fără sare pentru iarnă. Capitolul II Mâncăruri calde Rețeta nr. 1 Sarmale fierte în vin și în cuib rafinate Vă recomand sarmale deosebite fierte în vin alb sec nobil. Sarmalele acestea din frunză de varză se fac foarte mici și se pun câte cinci într-o foaie mare de varză (în cuib) și se fierb apoi în vin
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]
-
Sarmale fierte în vin și în cuib rafinate Vă recomand sarmale deosebite fierte în vin alb sec nobil. Sarmalele acestea din frunză de varză se fac foarte mici și se pun câte cinci într-o foaie mare de varză (în cuib) și se fierb apoi în vin alb. Sunt deosebite și delicioase. Umplutura: 1 kg carne de porc (pulpă) se dă împreună cu o ceapă mare călită ușor auriu prin mașina de carne, se adaugă o cană mare de orez bine
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]
-
înfășoară câte 5 bucăți într-o foaie de varză mai mare. Se ia o cratiță emailată și la fundul cratiței se pune un strat subțire de varză tocată fin și dacă avem câteva bucăți de șoric proaspăt. Așezăm sarmalele în cuib câte 5 învelite în frunza mare de varză până terminăm umplutura toată. Deasupra punem iarăși varză tocată și șoric proaspăt (numai dacă avem) apoi turnăm 2 căni mari de vin sec alb și o cană de apă. Dacă nu se
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]
-
diluat, bulion diluat cu apă. După ce fierbe un pic pe flacăra de aragaz, punem cratița la cuptor, ca să scadă bine acest stufat. Când este gata îl așezăm pe platou ca felul II de mâncare. Rețeta nr. 27 Ouă preparate în cuib Ingrediente: 1 kg cartofi, 100 g unt, 6 ouă, sare și piper după gust, ½ cană lapte, ½ linguriță zahăr, 1 cană mare de smântână. Mod de preparare: Se face un piure din cartofii fierți și pasați ca o cremă, în care
350 Re?ete culinare din Moldova lui ?tefan cel Mare by Denisa Rodica GOLDBACH [Corola-publishinghouse/Journalistic/84371_a_85696]
-
Totuși Jack Whalen, zis și „Executorul“, un bine-cunoscut gangster și cartofor Înrăit, cunoaște cumva planul lui Mickey de a lăsa cîinii să moțăie cît timp el e la răcoare, iar polițiștii taie frunză la cîini, plini de Încîntare, neavînd ce cuib de mafioți să umfle. Whalen nu atacă diminuatul Cohen. El doar construiește un imperiu rival, bazat strict pe jocuri de noroc și fără teamă de represalii. Ce s-a Întîmplat Între timp cu unii dintre mardeiașii de marcă ai lui
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
stive de lemne, un sac de iută lung drept În față. Mirosuri: de putrefacție și de naftalină. TÎrîș pe coate pînă la sac - mirosul de naftalină și de putreziciune deveniră tot mai puternice. Lovi sacul și văzu cum explodează un cuib de șobolani. În jurul lui șobolani orbiți de lumină. Bud sfîșie pînza sacului. În bătaia lanternei: șobolani și un craniu pe care se mai țineau niște cartilagii. Lăsă lanterna și sfîșie pînza cu ambele mîini, cu șobolanii și pastilele de naftalină
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2036_a_3361]
-
dormitoare, localizat într-o suburbie îndepărată. Dar, spre imensa ei dezamăgire, el nu a ridicat un deget, iar achiziția a mers înainte. Pentru moment, a fost ca o recunoaștere a eșecului. Dar nu și acum. Apartamentul acesta era paradisul ei, cuibul ei și primul său cămin adevărat. Locuise în garsoniere închiriate de la vârsta de șaptesprezece ani, dormise în paturile altor oameni, pe saltele noduroase pe care proprietarii le luaseră pentru că erau ieftine, nu și confortabile. Nu avusese nici un fel de mobilă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2243_a_3568]
-
Împotriva lui Dumnezeu și a Bisericii“. Nu aveam nevoie să-i spun lui Prévert că sînt catolic. Scenaristul unor filme ca Trubadurii diavolului sau Copiii Paradisului Îmi ceruse să ne Întîlnim la cafeneaua Flore, ceea ce echivala, pentru tata, cu un cuib de existențialiști periculoși. Va trebui să se resemneze: nu aveam să-l mai Însoțesc În vizitele lui pioase la Librăria Arthème Fayard, nici la la creștinii de stînga de la editura Seuil. Se terminase cu Guy de Larigaudie și cu lectura
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1977_a_3302]
-
caldă făcută lui odinioară când a fost trimis de Zeus să slujească timp de un an un muritor drept sancțiune pentru uciderea ciclopilor. Casa părintească de unde Admetos nădăjduiește o clipă că i-ar putea veni salvarea îi apare ca un cuib, spre care duce o cărare albită de lună (I, p. 196). Tatăl, care a observat larga pată de umbră ce-i însoțește fiul (I, p. 203), este insensibil la argumentul acestuia (eu duc lumina vieții tale mai departe - I, p.
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
dulce a soarelui (I, p. 198). Alkestis vine în întâmpinarea lui Admet, căutându-l peste tot cu o lumină nemuritoare în suflet (I, p. 203). Întunericul nu o înspăimântă, căci pentru ea, departe de a ascunde primejdii, noaptea e un cuib aerian,/ Un imens receptacol de Iubire (I, p. 205). Sfârșitul Alcestei urmează scăderea zilei și lăsarea întunericului : Oracolul a spus-o./ Ea va muri cu tonurile serii,/ Cu agonia Soarelui (II, p. 209). La început, este încă plin de lumină
În dialog cu anticii by Alexandra Ciocârlie () [Corola-publishinghouse/Journalistic/836_a_1585]
-
Însă domnul Moliner, care nu se deranjase niciodată să Învețe acest idiom, a ars-o chiar În seara aceea, fără să permită nimănui s-o citească. Miquel Moliner vedea moartea pretutindeni, În frunzele Învolburate de vînt, În păsările căzute din cuiburi, În bătrîni și În ploaie, care lua totul cu ea. Avea un talent excepțional la desen și, adesea, se cufunda ore În șir În planșe În cărbune unde Întotdeauna apărea o doamnă printre cețuri și plaje pustii, despre care Julián
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2276_a_3601]
-
nu m-ar fi robit ispita nimicului. Mor în suflet ecourile echivoce ale clipei în care viața - surpriză a indiferenței inițiale - străpuns-a liniștea neantului. Dumnezeu este încercarea ultimă de a ne îndestula dorința de somn... Astfel devine el un cuib de câte ori cresc aripi oboselii noastre. Dezlipirea muzicală de lume subțiază obiectele în fantome; nimic nu se mai întîmplă în preajma ta și ochii nu mai sânt în slujba ființelor. Ce să mai vezi, când totul se întîmplă departe? Tristețea - deficiență optică
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
un posibil fără viitor, o negativitate, o înfundătură în flăcări. Când ai ajuns însă să deschizi ferestre disperării, atunci viața - năpădită de sine însăși - pare o grație dezlănțuită și un clocot de zâmbete. " Vulpile au vizuini și păsările cerului au cuiburi; dar Fiul omului n-are unde-și odihni capul." (Luca, 9, 10) - Mărturisirea aceasta a lui Isus - și care întrece ca nivel de singurătate Ghetsimani - mi-l apropie mai mult decât toate dovezile de iubire care i-au asigurat un
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
în mijlocul unei vechi sonate, cu greu îți stăpânești un "Doamne! de nu s-ar mai sfîrși", undele unei verticale nebunii te-avîntă spre dumnezeire. - Acolo să mă exilez, cu toată muzica... Omul e așa de singur, că deznădejdea-i pare un cuib și groaza un adăpost. În zadar își caută o cărare prin desișul firii, el rămâne mâhnit, cu fața spre înfundăturile propriului său duh. Căci, în el, lumina nu s-a despărțit de întuneric. Prin ceea ce încoronează Creația, prin spirit, el
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
a muri. Irealitatea vieții nicăieri nu e mai tulburătoare ca în deznădejdile fericirii. De aici, nespusul dureros al dragostei. Întreaga poezie a vocilor lăuntrice se reduce la imposibilitatea de-a separa dorul de viață de dorul de moarte. Speranțele sânt cuiburi fragede de sfârșituri. A trăi și a muri: două semne pentru aceeași închipuire. Toate lacrimile neplânse mi s-au vărsat în sânge. Și eu nu m-am născut pentru atâtea mări și nici pentru atât amar. Nu găsesc cheia la
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
animal domestic. Toate speciile să le trăiesc cu o frenezie sălbatică și inconștientă, să parcurg seria întreagă a naturii, să-mi schimb forma cu ușurința unei grații naive, fără teatru, întocmai ca într-un proces natural. Cum aș umbla prin cuiburi, prin grote, prin singurătăți de munte și de mare, prin dealuri sau prin cîmpii! Numai această aventură cosmică, trăită în interiorul substanțial al vieții, în intimitatea ei organică, urmând arabescul formelor vitale și pitorescul naiv al plantelor, mi-ar mai putea
Amurgul gânduri by Emil Cioran [Corola-publishinghouse/Imaginative/295576_a_296905]
-
pământu-i tot măr Mi se pare, uneori aur - Alte ori floare ori cărbune ursuz Ros de timp că un os, Dragostea numai Îl arată frumos, Si glasul care Îi descânta În auz. Și zbori - unde? Rămâi - unde? Lângă luna desenată Cuibul nu te mai ascunde Pasăre adevărată! Te vei roți pe suflet până Îți va fi floare Inima... Mult destin, așteaptă - ascuns În flori, păgâne? Va fi ușurare sau mereu un Centaur Fermecatul ochi, doar el poate să amâne Trecerea taifunului
Mălin: vestitorul revoluției by Ion N. Oprea () [Corola-publishinghouse/Journalistic/1671_a_3104]
-
Capenei, continuă necunoscutul, unde se zice că Numa se-ntâlnea la miez de noapte cu nimfa lui, a ajuns astăzi al nimănui... — Și ce-ai vrea să fac eu? se impacientează gazda. Asta e treaba edililor. — Grădinile Capenei sunt un cuib de cerșetori, se jeluiește în continuare omul. Ce să zic, te doare-n cot de trecutul nostru istoric, se uită chiorâș Germanicus la el. Tu pari a fi din soiul celor care se pricep să facă alb până și din
Pax Romana. Stăpânii lumii by Mihaela Erika Petculescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1363_a_2885]