4,595 matches
-
fi fost singurul părinte care se comporta ciudat - ți-a plăcut să cheltuiești toate economiile noastre pe jocurile alea de noroc, nu? Dumnezeu știe de ce am spus asta - cred că a fost doar adevărul ieșit la iveală. Credeam că va exploda, dar, spre lauda ei, trebuie să recunosc, s-a controlat și a închis o clipă ochii înainte să respire adânc și să continue, ignorându-mi intervenția inutilă. — Ce ne facem? Vorbea niște aiureli despre cum să se ducă într-un
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
redevenind serioase, iubito, cum stai cu indigestia? Ți-e mai bine azi? Mai ai probleme cu râgâitu’ și cu pârțurile alea? Asta, desigur, produse și mai multe chicoteli, iar eu n-am mai suportat. — Oh, pentru numele lui Dumnezeu! am explodat eu, ridicându-mă și ieșind din cameră, folosindu-mă de scuza unei vizite la baia de sus pentru a-mi acorda câteva minute să mă reculeg. Spre groaza mea, când am revenit jos, ei dispăruseră. Un bilețel de pe masă mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2259_a_3584]
-
pe care îl trăiam. Uitasem de timp. În fiecare slovă, pe care o puteam înțelege, descopeream o lume nouă. La sfârșitul slujbei, după ce luasem anafura și aghiazma, ieșirăm afară. Ardeam de nerăbdare să ieșim în drum și să las să explodeze bomba de emoții pe care o țineam în suflet. Făcurăm câțiva pași spre poartă când o femeie o strigă pe vecina mea. - Marie! Stai puțin! Maria se oprise, eu mai făcusem câțiva pași și mă oprisem să o aștept. Nu
La lumina candelei by Lidia Vrabie () [Corola-publishinghouse/Imaginative/100967_a_102259]
-
stare să trezească tot cartierul. L-au chemat oamenii să le facă treabă și dă cu nasul de ușa închisă. Nu, băieți, eu v-am salutat! Ne întîlnim dimineață la iarbă verde. Am impresia că dacă mai rămân cinci minute explodez! ― Împreună am venit, împreună plecăm, spuse abia auzit Scarlat. ― Atunci făceți-vă bagajele! Repet, nimic nu mă mai poate reține aici. Căruntul își mișcă privirea spre Dascălu. Întrebă în doi peri: ― Tu ce spui? ― Mi-e egal. Scarlat rămase un
Bună seara, Melania. Cianură pentru un surâs by Rodica Ojog-Brașoveanu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295600_a_296929]
-
toate păreau să se fi născut din capul aceluiași geniu al sintezei în materie de titluri, cea care permite dispensarea fără regret a lecturii știrii care urmează. Erau titluri sentimentale precum Zorile au Găsit Capitala Orfană, ironice precum Castana a Explodat în Gura Provocatorilor sau Votul Alb le-a Ieșit Negru, pedagogice precum Statul Dă o Lecție Capitalei Insurgente, răzbunătoare precum A Sosit Ceasul Reglării Conturilor, profetice precum Totul Va Fi Diferit de Acum Încolo sau De Acum Încolo Nimic Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
că la ora aceasta guvernele și partidele din toată lumea nu se gândesc la altceva, ei nu sunt proști, își dau seama foarte bine că situația asta se poate transforma într-un fitil de pulbere, i se dă foc aici și explodează acolo, mai înainte, în orice caz, de vreme ce pentru ei suntem rahat, atunci hai să fim până la sfârșit, umăr la umăr, și din acest rahat care suntem ceva îi va stropi și pe ei. A doua zi se confirmă zvonul, camioanele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
în guler. Întrebându-se în sinea lui dacă serviciul mai funcționa, se opri un moment ca să formeze numărul de telefon de la urgență, dar agitația din vocea care-i răspunse dovedea că știrea era deja cunoscută pe acolo. Vorbește primarul, a explodat o bombă în stația principală a metroului de suprafață din sectorul de est, trimiteți tot ce puteți, pompierii, apărarea civilă, escuteiros 1, dacă încă mai sunt, infirmieri, ambulanțe, material de prim ajutor, tot ce aveți la îndemână, ah, încă ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
o fantomă căreia nimeni nu-i împrumută o găleată de apă ca să-și spele cearșaful. Oglinda din lift îi arăta fața carbonizată pe care ar avea-o în acest moment dacă s-ar fi aflat în incinta stației când a explodat bomba, Oroare, oroare, murmură el. Deschise ușa cu mâinile tremurânde și se duse la baie. Scoase din dulap trusa de prim ajutor, pachetul de vată, apa oxigenată, un dezinfectant lichid pe bază de iod, pansamente adezive din cele mari. Se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
răspunse, Cabinetul ministrului de interne, cine e, Primarul capitalei, doresc să vorbesc cu domnul ministru, e extrem de urgent, dacă e acasă, puneți-mă în legătură, Un moment, vă rog. Momentul dură două minute, Alo, Domnule ministru, acum câteva ore a explodat o bombă în stația metroului de suprafață sector est, încă nu se știe câte decese a provocat, dar totul arată că vor fi multe, răniții sunt în număr de vreo treizeci sau patruzeci, Sunt informat deja, Dacă vă telefonez doar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
de dreapta și de centru, p.d.d. și p.d.c., își reuniră respectivele lor consilii de familie și hotărâră, fiecare în castelul său, dar unanimi în deliberare, să părăsească orașul. Considerau că situația creată, o nouă bombă care mâine ar putea exploda împotriva lor, iar străzile luate cu asalt de vulg fără să fie pedepsit, ar trebui să determine guvernul să se convingă de necesitatea unei revizuiri a parametrilor riguroși pe care-i stabilise pentru aplicarea stării de asediu, în special scandaloasa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
au întors aproape toți. Asemănător cu ceea ce spusese cu câteva zile în urmă ministrul de interne când a trebuit să explice șefului guvernului motivele diferenței de putere între bomba care se ordonase să se pună și bomba care avea să explodeze efectiv, și în cazul migrării s-a constatat o eroare extrem de gravă în lanțul de transmitere a ordinelor. Așa cum ne-a tot demonstrat neobosită experiența după o analiză serioasă a atâtor cazuri și a respectivelor lor circumstanțe, nu rareori victimele
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
putea fi apreciat ca o manifestare de luciditate din partea celor care au votat așa, Cum îndrăzniți, în plin consiliu al guvernului, să rostiți asemenea barbarie antidemocratică, ar trebui să vă fie rușine, parcă nici n-ați fi ministru de justiție, explodă cel al apărării, Mă întreb dacă voi fi vreodată atât de ministru de justiție, sau al justiției 2, ca în acest moment, Puțin lipsește ca să mă faceți să cred că ați votat în alb, observă ministrul de interne ironic, Nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
care a scris scrisoarea și, de acolo, să încerc să văd ce vede el, Oricum, o săptămână de urmărire mi se pare prea mult timp, spuse primul adjutant, dacă lucrăm bine, după trei zile îl avem pe punctul de a exploda. Șeful își încruntă sprâncenele, era pe punctul de a insista O săptămână, am spus că va fi o săptămână și va fi o săptămână, dar își aminti de ministrul de interne, nu-și aducea aminte dacă el ceruse în mod
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
rău, într-un viespar otrăvit, Ce vă face să gândiți așa, N-aș ști să explic, dar adevărul este că mă simt ca și cum aș sta pe un butoi cu pulbere și cu fitilul aprins, am impresia că treaba asta va exploda dintr-un moment în altul. Comisarului i se părea că-și auzea propriile sale gânduri, dar postul pe care-l ocupa și răspunderea misiunii nu i-ar permite abateri de la drumul drept al datoriei, Nu sunt de părerea dumneavoastră, spuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1963_a_3288]
-
loc În care puteam vorbi fără să fim auziți. Încăperea era atât de nasoală, că pentru iluminat foloseam doar lumânări, ca să nu Își dea seama clienții cât de mult semăna cu un șopron. —Dumnezeule, Thackeray! Ce-a fost aia? am explodat eu În Întuneric. — Poți să-mi faci rost de fetele alea, nu-i așa? Ne-am dublat comanda În baza faptului că tipele alea vor purta rochiile mele la petrecerea lui Alixe Carter... —Thackeray, pot să-ți reamintesc un lucru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
va fi acolo În mod sigur? l-am Întrebat. Pentru că joacă și el. Așa că ar face bine să fie acolo, ca să aibă loc meciul, replică Gerski. —Dumnezeule mare! Un jucător de polo! Super! De-abia mai rezist! exclamă Lauren, aproape explodând de entuziasm. Observând că Gerski o cerceta atent cu o privire dezaprobatoare, adăugă repede: Doar mă știi, Gerski... niciodată nu e vorba doar de afaceri pentru mine, nu? —Nu vreau să te Încurci cu cineva ca Monterey, spuse Gerski tăios
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
de cineva, pe o masă Învecinată. Deschise la „Pagina 6“ și ne-am strâns toate grămadă deasupra foii de ziar. Sub un titlu mic, care titra „Care soț... ?“ erau cuvintele „...dăruiește aceeași bijuterie scumpă și soției, și iubitelor?“ —Iubite! am explodat eu. N-are doar una? O, Doamne. —Sylvie, tu trebuie să fii cea care părăsește, spuse Lauren. Să nu-i permiți să te părăsească el pe tine. E mai bine să fii tu cea care părăsește, decât cea părăsită, din
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
a fost o alegere inteligentă pentru găzduirea operațiunii „Răzbunarea lui Salome“, cum a numit Salome codificat petrecerea la care ea plănuia să se răzbune pe Sophia pentru ceea ce-i făcuse lui Marci. În cele douăzeci și patru de ore de când scandalul Sophia-Christopher explodase, Salome reușise să pună la cale un eveniment În mansarda Glamelei din Grand Street. Locul ăla era atât de celebru pentru lucrările artistice pop-art pe care le adăpostea, că nimeni nu a putut refuza o astfel de invitație, nici măcar Sophia
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
două porții din orice. În timp ce Îmi sorbeam din cafea și priveam cealaltă ceașcă, mă simțeam de parcă stăteam de vorbă cu o fantomă. Fără prea mult interes, am luat un exemplar din New York Post. Am avut șocul vieții mele. „Ce?“ am explodat eu, neadresându-mă cuiva anume. Acolo, țipând la mine În cerneala de un roșu aprins de pe prima pagină a ziarului era titlul: „NUNTA SECRETĂ A PROASPETEI DIVORȚATE! Vezi pagina 3 pentru rochie, detalii și masa festivă!!!“ Am dat la pagina
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
eu, dându-i binoclul. Aia de acolo nu este Lauren? Cu Monterey? Sunt sigură că este ea. Hunter zâmbi și luă binoclul. —Hmm... În mod sigur sunt ei doi, confirmă el. Nu părea să fie deloc surprins. Eu, În schimb, explodam de atâta entuziasm. —Haide, zise Hunter, luându-mă de mână. Hai să mergem acolo și să Îi salutăm. Douăzeci de minute mai târziu, căpitanul francez de pe „Au Bout de Souffle“ ne ajuta să urcăm la bord. Lauren și Giles ne
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1940_a_3265]
-
viață și în fiecare zi, până la sfârșitul războiului, m-am parașutat în câte un colț demolat al Europei pentru a salva băieței și fetițe care rătăceau sub amenințarea foamei. Coboram cu greu coaste de munte incendiate, traversam înot lacuri ce explodau, îmi făceam loc cu mitraliera prin pivnițe umede și, de fiecare dată, descopeream încă un orfan, luam un copil de mână și îl conduceam până la hotelul Existența. Nu avea importanță în ce țară mă afam. Belgia sau Franța, Polonia sau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
și mă bizui pe tine să-mi dai sfaturi inteligente. Sfatul meu ar fi să abandonezi întregul proiect. — Asta nu pot. Lucrurile au mers prea departe ca să dau acum înapoi. Și-apoi, nici nu vreau. — Bine. Dar când o să-ți explodeze totul în față, adu-ți aminte că te-am avertizat. — Litera stacojie. Titlul îți e cunoscut, da? Am citit-o în clasa a unsprezecea. La doamna O’Flaherty, a patra oră. — Toți am avut-o de citit în liceu, nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
noi, un fel de avertisment legat de cum ar trebui să procedăm. — Gata cu preambulul, Tom. Începe odată povestea. Iar trăncănesc, așa-i? Tot soarele ăsta, toate mașinile astea, toată goana de pe autostradă cu nouăzeci, o sută la oră. Parcă îmi explodează creierul, Nathan. Mă simt energizat, gata de orice. — Foarte bine. Acum povestește-mi. — Bine. Povestirea. Povestirea despre păpușă... E ultimul an din viața lui Kafka, iar el s-a îndrăgostit de Dora Diamant, o tânără de nouăsprezece sau douăzeci de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
ai angajat-o pentru mâine și să anulezi comanda. Spune-le că te-ai răzgândit și că nu mai ai nevoie de camion. Și de ce-aș face-o? — Pentru că aranjamentul s-a întors împotriva ta, Gordon. Toată povestea a explodat la cinci minute după ce ați ieșit din anticariatul lui Harry. — Cum adică? — Harry e mort. — Ce? — Harry e mort. A luat-o la fugă după voi pe Seventh Avenue când ați plecat cu taxiul. Efortul a fost prea mare pentru
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2244_a_3569]
-
drumul la gaze și au așteptat. Din motive greu de priceput, porcului se pare că i-a plăcut, așa că după cîteva minute a plecat mulțumit în paradisul porcilor. Surpriza a venit la pîrlitul porcului, căci acesta, umplut cu gaz, a explodat. Acestea sînt totuși mici aberații individuale, abateri de la norma colectivă. Dacă întrebi însă pe cineva la țară de ce taie porcul așa cum îl taie, îți va răspunde ridicînd din umeri : „Așa se face la noi”. Sau, mai precis : „Așa-i rînduiala
Scutecele naţiunii şi hainele împăratului: note de antropologie publică by Vintilă Mihăilescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/609_a_1340]