5,138 matches
-
violent sau a căror iubire a fost neînțeleasă sau chiar violată. Henri III (1551-1589), regele Franței din secolul al XVI-lea, perioadă la care s-a întors de multe ori, mai ales în Piatra filozofală a fost o asemenea personalitate. Henri a fost un suveran cu defecte care a aruncat Franța în războaie religioase și politice. Lipsit de forță morală, desfrânat și fără scrupule, a fost și un amant înfocat. A incitat-o pe Marguerite care l-a văzut ca pe
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
de poezie, Pomana Alcippus, în 1956, ediția Cavafis (1958) și o ediție revăzută a cărții Obolul visului (1959). Alte proiecte care îi consumaseră tot atât de mult timp includeau eseuri lungi despre Piranesi, despre castelul francez de la Chenonceaux din Touraine, unde puberul Henri II își întâlnise viitoarea soție Diana, cu 20 de ani mai bătrână, în timp ce era deja căsătorit cu Caterina de Medici care va figura ca personaj secundar deși exotic în Piatra filozofală. Eseul despre Piranesi aștepta să fie scris de când Yourcenar
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
Yourcenar văzuse gravurile lui de la Roma cu mama ei vitregă Christine, în anii '20. Interesul pentru Caterina a fost determinat de pasiunea ei pentru epoca ei istorică favorită, lumea de la mijlocul secolului al XVI-lea a ultimului proprietar al castelului, Henri II, și lecturile ei din cărțile despre originile ei flamande aceleași cărți care vor fi introduse în atmosfera istorică a Pietrei filozofale. A petrecut perioada dintre 1960 și 1962 adunând aceste eseuri în volumul pe care Richard Howard îl va
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
Scandinaviei. Mai hermafrodită decât aliniată unuia dintre sexe, anatomia ei bisexuală îl impresionează pe Zenon, care susține că ar fi putut fi un partener masculin pentru un alt bărbat 78. Aici se încadrează și consoarta obscenă și neinițiată a lui Henri II, Caterina de Medici (1519-1589), a cărei bisexualitate era legendară în lumea lui Zenon. Probabil că Yourcenar a construit-o după modelul anticei grecești Baubo (vezi nota explicativă p. 130) pentru că a scris în notele asupra cărții că obscena și
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
după modelul anticei grecești Baubo (vezi nota explicativă p. 130) pentru că a scris în notele asupra cărții că obscena și secretoasa Caterina este un Baubo 79. Caterina, ca și Baubo, este grosolană, cu mult mai necioplită decât soțul ei, regele Henri II. Sexualitatea ei este robustă și masculină. Pe tot parcursul anilor '50 și '60 Yourcenar a citit, și dincolo de analele principale ale istoriei Renașterii. A fost profund impresionată de studiul arhetipal al lui Karl Kerényi privind riturile mistice feminine de la
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
26, 57, 63, 68, 88 Grecia / 16, ff. Guyon, Doamna / 68 H Hadrian / 9, ff. Hall, Radclyffe / 13, 60, 169 Hartford / 76-77, 80-82, 148, 159 Harvard / 12, 27, 30, 78, 162-163 Hausrath, Adolf / 100 Heilbut, Anthony / 112 Hemingway, Ernest / 39 Henri II / 119 Henri III / 48 Herodot / 54 Hitler / 76 Hoevelt, Christine / 44, 47 Hugo / 40 Huysmans, J K / 40 I Ibsen, Henrik / 40 Icar / 43-44 Ietinghoff, Conrad de / 51 India / 43, 158 Innsbruck / 60, 124 Isherwood, Christopher / 73, 75, 83-84
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
68, 88 Grecia / 16, ff. Guyon, Doamna / 68 H Hadrian / 9, ff. Hall, Radclyffe / 13, 60, 169 Hartford / 76-77, 80-82, 148, 159 Harvard / 12, 27, 30, 78, 162-163 Hausrath, Adolf / 100 Heilbut, Anthony / 112 Hemingway, Ernest / 39 Henri II / 119 Henri III / 48 Herodot / 54 Hitler / 76 Hoevelt, Christine / 44, 47 Hugo / 40 Huysmans, J K / 40 I Ibsen, Henrik / 40 Icar / 43-44 Ietinghoff, Conrad de / 51 India / 43, 158 Innsbruck / 60, 124 Isherwood, Christopher / 73, 75, 83-84, 141 Italia / 16
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
97-99, 102, 107 Margareta de Austria / 130 Marlowe, Christopher / 128 Medeea / 171 Merejkovski, Dmitri Sergheevici / 40 Michelangelo / 14 Milano / 46 Miller, Henry / 39 Mishima Yukio / 10, 23, 28, 152, 153-155, 176 Mondragone / 43 Monicah / 162 Monte Carlo / 40, 48 Montherlant, Henri / 12 Morand, Paul / 52 Maroc / 88, 158 Mount Desert (insula) / 21-24, 77, 79-82, 89, 115, 141, 145, 155, 172 Mussolini / 59 N New Haven / 81, 98 New York / 19, 24, 71, 74-77, 81, 98, 160 Nietzsche / 40, 41 Nil (fluviu) / 32
by George Rousseau [Corola-publishinghouse/Science/1102_a_2610]
-
1998); Mircea Eliade, Mitul eternei reîntoarceri (1999); Magia și vrăjitoria în Europa din Evul Mediu până astăzi (1997); Blaise Pascal, Cugetări (1998); Michel de Saint Pierre, Miliardarul (1998). Ca unic traducător, semnează versiunile românești pentru Franz Kafka, Scrisori (1998) și Henri Troyat, Teribilele țarine (1999). Numeroase premii și distincții literare: Marele Premiu al Festivalului Național de Poezie "Mihai Eminescu" (1968); Premiul pentru dramaturgie al revistei "Argeș" (1969); Premiul Special al Revistei "Luceafărul" (1983); Premiul "Mihai Eminescu" acordat de Academia Română (1985); Premiul
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
1979; Karl Abraham, Vise și mituri, Payot, Paris, 1977 (trad. din germană). În ceea ce privește mitul politic, vezi Henry Tudor, Political Myth, Pall Mall, Londra, 1972 și André Reszler, Mituri politice modeme, P.U.F., Paris, 1981. Vezi mai ales lucrarea lui Henri Desroches, Sociologia speranței, Calmann-Levy, Paris, 1973. A se consulta, de asemenea, numărul special din "Cahiers internationaux de sociologie" din decembrie 1962. 2. Din vasta operă a lui Mircea Eliade a se citi, în legătură cu tema cărții noastre, Imagini și simboluri. Eseuri
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
șaptelea inel"), tr. în fr. de Maurice Boucher, Aubier, Paris, 1969. 30. Despre cultul eroului vezi, bineînțeles, Thomas Carlyle, Eroii, cultul eroilor și eroismul în istorie, Colin, Paris, 1888 (trad. și introd. de J.-B. Izoulet Labatieres). Vezi și Michel Henri Gihes, La originea puterii carismatice, Paris, 1974 (Memoire de 1'I.E.P., sub conducerea lui R. Girardet, multig.). 31. În ceea ce privește cultul mareșalului Pétain, datorăm multe informații lucrărilor încă inedite ale lui Alain-Gerard Slama, pe care acesta a avut bunăvoința să ni
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
asemenea, în afara articolului menționat al lui Danielle Leger, Utopiile reîntoarcerii, studiul lui Rémy Ponton, Imaginea țărănimii în romanul social de la sfîrșitul secolului al XlX-lea, "Actes de la recherche en sciences sociales", noiembrie 1979, p. 62 sq. A se consulta și Henri Mendras, Călătorie în lumea utopiei rustice, "Actes du Sud", Lyon, 1979. 52. Din Nicolas Rétif de la Bretonne, a se citi Viața tatălui meu. Tatăl lui Nicolas, Edme Rétif, s-a născut în 1692 și a murit în 1764. 53. Lesay-Marnesia
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
70. Vezi Politica lui Auguste Comte, texte alese și prezentate de Pierre Arnaud, Paris, Colin, 1925 și, mai ales, Despre puterea spiritului, prezentat și adnotat de Pierre Arnaud, Le Livre de poche, colecția "Pluriel", Paris, 1978. A se consulta și Henri Grouhier, Tinerețea lui Auguste Comte și formarea pozitivismului, vol. III, Auguste Comte și Saint-Simon, Vrin, Paris, 1941. 71. Din Saint-Simon a se citi, referitor la acest aspect, Noul creștinism și scrierile despre religie, prezentat de H. Desroches, Ed. du Seuil
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
81. J. Michelet, Banchetul, op. cit. 82. Despre puterea spirituală, op. cit. 83. Formularea aparține părintelui Enfantin. 84. J. Michelet, Femeia, Opere complete, 1959, vol. XVII. 85. Charles Fourier, Lumea Nouă a dragostei, Opere complete, Anthropos, Paris, 1967, vol. VIL 86. Vezi Henri Desroches, Religiile contrabandei, Manie, Paris, 1974. Autorul insistă asupra dificultății de a distruge, din punct de vedere istoric, "ceea ce tine de o religie neconformistă de ceea ce va ține de un socialism nereligios". Așa cum o disidență religioasă din secolele al XVII
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Viață fără Stat? *** Măștile puterii Eseuri de ieri si de azi Ștefan Afloroaei, Întîmplare și destin Ștefan Afloroaei, Lumea ca reprezentare a celuilalt Nicolae Balotă, Societatea deschisă Georges Bataille, Partea blestemată Charles Baudelaire, Paradisuri artificiale Nicolai Berdiaev, Filosofia lui Dostoievski Henri Bergson, Cele două surse ale moralei și ale religiei Henri Bergson, Eseu despre datele imediate ale conștiinței Henri Bergson, Teoria rîsului Leon Bloy, Mîntuirea prin evrei. Sîngele săracului Dan Botta, Unduire și moarte Thomas Carlyle, Cultul Eroilor Thomas Carlyle, Filosofia
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
azi Ștefan Afloroaei, Întîmplare și destin Ștefan Afloroaei, Lumea ca reprezentare a celuilalt Nicolae Balotă, Societatea deschisă Georges Bataille, Partea blestemată Charles Baudelaire, Paradisuri artificiale Nicolai Berdiaev, Filosofia lui Dostoievski Henri Bergson, Cele două surse ale moralei și ale religiei Henri Bergson, Eseu despre datele imediate ale conștiinței Henri Bergson, Teoria rîsului Leon Bloy, Mîntuirea prin evrei. Sîngele săracului Dan Botta, Unduire și moarte Thomas Carlyle, Cultul Eroilor Thomas Carlyle, Filosofia vestimentației Emile Durkheim, Despre sinucidere Jules de Gaultier, Bovarismul Hermann
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
Lumea ca reprezentare a celuilalt Nicolae Balotă, Societatea deschisă Georges Bataille, Partea blestemată Charles Baudelaire, Paradisuri artificiale Nicolai Berdiaev, Filosofia lui Dostoievski Henri Bergson, Cele două surse ale moralei și ale religiei Henri Bergson, Eseu despre datele imediate ale conștiinței Henri Bergson, Teoria rîsului Leon Bloy, Mîntuirea prin evrei. Sîngele săracului Dan Botta, Unduire și moarte Thomas Carlyle, Cultul Eroilor Thomas Carlyle, Filosofia vestimentației Emile Durkheim, Despre sinucidere Jules de Gaultier, Bovarismul Hermann Keyserling, Analiza spectrală a Europei Vasile Lovinescu, Incantația
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]
-
cunoscută sub numele de filosofia vieții, a stimulat cercetările pe plan psihologic și estetic. În această direcție, în mod deosebit s-au remarcat reprezentanții neospiritualismului francez, integrați în curentul mai larg al "filosofiei vieții" EMILE BOUTROUX, JULES LACHELIER, F. RAVAISSON, HENRI BERGSON acesta din urmă bucurîndu-se de o deosebită popularitate în rîndul oamenilor de cultură de la începutul secolului XX. Conceptul bergsonian de "intuiție" apăra tocmai ideea de cunoaștere nemijlocită a lucrurilor, considerată ca fiind mai profundă decît cea realizată pe cale rațională
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
în S.U.A. STANLEY HALL. ALFRED BINET (1857-1911) a făcut studii juridice, de științe naturale și medicină; a fost atras însă de psihologie, îndeosebi de psihologia copilului; pe această cale a ajuns în domeniul pedagogiei. În 1898 a publicat împreună cu V. Henri lucrarea La fatigue intellectuelle, în care demonstra necesitatea experimentului în pedagogie și a unei pedagogii experimentale. "Pedagogia veche" afirma el "cu toate că în amănunt are și părți bune, trebuie cu totul înlăturată, pentru că are un păcat mare: ea este rezultatul ideilor
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
filosofia lui H. Bergson, la evoluționismul lui H. Spencer și, numai în al treilea rînd, la psihologia genetică, așa cum a fost dezvoltată de Pierre Janet sau, foarte tînărul pe atunci, Jean Piaget. În opera sa L'évolution creatrice, filosoful francez Henri Bergson considera că devenirea continuă a lumii ,,evoluția creatoare" este hotărîtă de un principiu spiritual "elanul vital". În concepția lui Ferrière, elanul vital nu mai are acel caracter transcendental din filosofia lui Bergson, ci aparține fiecărui organism viu. La copil
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
două idei a dus la manifestarea unor exagerări atît în practica școlară, cît și pe plan teoretic; totodată, au început să prindă contur și reacțiile antiprogresiviste. S-a simțit, de aceea, necesitatea rediscutării unor teze și concepte progresiviste. Astfel, Boyd Henri Bode publică, în 1938, scrierea sa cu un titlu semnificativ Progressive Education at the Crossroads (Educația progresivistă la răscruce) în care ia în discuție unele din aspectele exagerărilor progresiviste: antiintelectualismul promovat în școala americană, accentul pus pe situațiile locale și
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
constituirea, în Franța, a unei comisii în scopul elaborării unei reforme democratice a școlii. Comisia a funcționat din toamna anului 1944 pînă în 1947, avînd în fruntea ei, la început pe fizicianul PAUL LANGEVIN, iar după moartea acestuia, pe psihologul HENRI WALLON, ambii membri ai Partidului Comunist Francez. În dezbaterile purtate pentru clarificarea pozițiilor, H. Wallon pornea de la constatarea că istoria Franței a dat naștere la două sisteme de educație: unul destinat burgheziei, altul pentru popor. Proiectul întocmit de comisie cunoscut
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
și naivitate în pedagogia Ellenei Key", studiu introductiv al volumului ELLEN KEY, Secolul copilului, op. cit. 2. Aspirația spre științifizare a pedagogiei 1. J. J. van BIERVLIET, Pedagogia experimentală, traducere de I. G. MARINESCU, București, 1923. 2. A. BINET și V. HENRI, La fatigue intellectuelle, Schleicher Frères, Paris, 1898. 3. A. BINET, Ideile moderne despre copii, cuvînt introductiv, traducere, note și comentarii de DIMITRIE TODORAN, E.D.P., București, 1975. 4. W. A. LAY este și autor al lucrărilor Didactica experimentală (1902) și Pedagogia
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
J., 286 HAMAIDE, A., 275 HAMELINE, D., 236, 291 HANNOUN, H., 286 HANS, N., 294 HARET, SP., 67, 68, 71, 122, 127, 147, 150, 162, 276 HARPER, R., 192, 193 HASSENFORDER, J., 286 HAZGAN, A., 292 HEIDEGGER, M., 190, 287 HENRI, V., 25, 272 HERBART, J. FR., 9, 36, 49, 50, 56, 64, 71, 103, 106, 116, 130, 138, 261 HERIVAN, M., 286, 295 HERSENI, I., 289, 295 HERSENI, T., 277, 283 HILKER, FR., 294 HITLER, A., 116, 117 HOLBAN, I.
by Ion Gh. Stanciu [Corola-publishinghouse/Science/957_a_2465]
-
o sublinia pictorul Georges Mathieu, Lupasco nu e un filosof "la modă"4. Deși a scris cincisprezece cărți, deși artiști, oameni de știință, gînditori și oameni de cultură de mare calitate, precum Gaston Bachelard, Benjamin Fondane, Gilbert Durand, Edgar Morin, Henri Michaux, André Breton, Salvador Dali, Georges Mathieu, René Huyghe, Yves Barel, Thierry Magnin sau André de Peretti, au recunoscut importanța lucrărilor sale, Lupasco rămîne un filosof prea puțin cunoscut. Un mare congres internațional Stéphane Lupasco l'homme et l'oeuvre
[Corola-publishinghouse/Science/1461_a_2759]