5,442 matches
-
-o să facă supremul gest. Am dezagregat-o mai întîi cu abilitățile născocite de inteligență (iar când mi-am dat seama că o iubesc), cu puterea dizolvantă a iubirii. Dar asta m-a pierdut. Prin proporțiile ei uriașe, răzbunarea mea inconștientă m-a răsturnat și pe mine. Mă întreb dacă o fire ca a mea ar fi fost aptă pentru o căsnicie obișnuită al cărei ideal de fericire e liniștea lipsită de surprize, un calm egal de-a lungul anilor, precum și
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
de fericire e liniștea lipsită de surprize, un calm egal de-a lungul anilor, precum și o securitate materială și morală sau, după cum ar spune Palmerston, o viață fără plăceri ca s-o putem suporta. Nu! N-am avut niciodată voluptatea inconștientă a omului sănătos, nici optimismul simplist al celui care scrie pe apă erezînd că face o operă durabilă. Ceva în mașinăria subtilă a ființei mele a fost dereglat în permanență, poate chiar din copilăria mea tristă când duceam morții închipuiți
Invitație la vals by Mihail Drumeș [Corola-publishinghouse/Imaginative/295579_a_296908]
-
mare succes „Muțunache o fugărește pe domnișoara cu bicicleta“. În curte, toate își aveau locurile marcate cu pietre, ce, unde trebuia așezat, să nu ne pierdem timpul compunând cadrele. Asta ar fi fost o pierdere de vreme, iar cei mai mulți lăsau inconștienți fotografiatul pe ultima zi și, tot așteptând, zâmbetul s-ar fi crispat și atunci puteam să ne apucăm de retușat. Dar cel mai mult îmi plăcea să lucrez în atelier. Acolo sarcina mea erau reflectoarele, dar tot eu mânuiam și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2123_a_3448]
-
asta se zice că este cea mai potrivită și mai plină de politețe atitudine, care îi dă omului noblețe și îl înalță mult în ochii celorlați. Or, această atitudine era la mine - ca și la majoritatea lumii, de altfel - aproape inconștientă, fiindcă exact în spiritul acesteia am fost crescut și educat la încântătoarea vârstă a copilăriei, adică atunci când nu există o conștiință de sine prea clară sau un caracter prea bine conturat și, astfel, poți fi hipnotizat ușor. Însă, oare, nu
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
fi decât de apreciat de către oricine, oricând. Totuși, a nu se închipui că femeia aceasta nu avea și părțile ei - s-ar putea zice - curioase și nefirești. Bunăoară, de multe ori, ea zâmbea și chiar râdea tare, dar cu totul inconștient și fără vreun motiv știut, stârnind, astfel, mirarea clienților. Alteori, doar murmura pe negândite cine știe ce istorii, abătută în întregime de la hârțoagele sale și cu gândul în altă parte; iar toate acestea fiind, fără nicio îndoială, doar roade nefericite ale muncii
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
în mine poartă pecetea altcuiva decât a mea, încât simt că nu-mi mai aparțin deloc. Dar atunci, totuși, cui aparțin? Nu cui trebuie, asta-i limpede! Întotdeauna am fost într-o alergătură haotică, dar o alergătură impusă de alții, inconștientă și neambiționată de nimic. Însă, deși m-am grăbit toată viața mea mereu, n-am ajuns niciodată nicăieri... Și - lucru bizar! - am făcut asta în chipul cel mai natural cu putință, ca sub o stare de hipnoză. Această stare de
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
drăcie! Iar va trebui să dau jocul meu de șah pe un scandal... Sper măcar să fie un scandal măreț, unul demn de mine și de mama. Doar acelea îmi rămân mie în minte!”, gândi el ironic, însă nebănuind defel ce inconștiente erau gândurile sale și ce urmări de necrezut vor avea ele până la final. Femeia, totuși, fără să rostească nicio vorbuliță, se îndreptă direct către băiat și îi întinse această scrisoare cu o mișcare foarte iute. Luând-o, dânsul citi uimit
Istorisiri nesănătoase fericirii by Rareş Tiron () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1251_a_1940]
-
rece, ca de la frigider. Copiii își înmoaie picioarele și fug, speriați, înapoi. Maturii se bronzează. Când îi răzbește căldura, se stropesc să se răcorească. Am impresia că sunt singurul de pe plajă care a decis să înoate. Nu văd un alt inconștient care să riște un stop cardiac, îmi fac curaj și mă îndrept spre mare, hotărât să nu dau înapoi. Când încep să înot, apa rece îmi arde fața, simt că-mi îngheață picioarele, însă îndărătnicii sunt cu atât mai perseverenți
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
apoi pe plajă la soare. După ce mâneam, la prânz, mă duceam din nou. Uneori, mă culcam pe nisip. Sau mă afundam, iarăși, în povestea lui Schliemann, "diletantul" care lăsase negustoria pentru a se amesteca în arheologie, "farseurul", "căutătorul de comori", "inconștientul" care se baza orbește pe fiecare cuvânt al lui Homer. Îmi era simpatic acest "zănatec" și am jubilat la fiecare dovadă care demonstra că oficialitățile arheologiei s-au văzut obligate să înghită în sec. Culcat pe plaja de la Costinești, îmi
Aventuri solitare by Octavian Paler [Corola-publishinghouse/Imaginative/295602_a_296931]
-
O respecta, o admira pe Patricia Hardie, dar ea nu-și terminase antrenamentul filozofic non-A și, prin urmare, ea poseda încă niște tehnici fixe de reacție de care nu-și dădea seama, desigur. Fiind observată, ea trecu de procesul inconștient de acceptare a intruziunii lui, fiindcă se întoarse la el. - Deci, zise ea. Încurajat, Eldred înaintă. - Nu merge, zise el. - Câte mesaje? - Șaptesprezece. El scutură din cap: - Mi-e teamă că am cam întârziat. Am subînțeles că Gosseyn va reuși
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
-l privea. Ospătarii îl abandonară și începură să-l servească. Mâncarea aceasta îi era cu totul străină lui Gosseyn, dar de fiecare dată când era ridicat un capac, simțea în el însuși o reacție favorabilă sau defavorabilă. Iată că impulsurile inconștiente ale corpului lui Ashargin foloseau și ele la ceva. După un minut-două, absorbea alimente care aveau un gust familiar și satisfăcător pentru papilele lui Ashargin. Începea să se simtă deprimat pentru cele întâmplate. Era greu să participi la o experiență
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
temniței, când, încă o dată, remarcă femeia. De astă dată, își fixă atenția asupra ei. Prima impresie fugitivă fusese aceea a unei persoane distinse. Privind-o mai bine, verifică justețea acestei observații. Nu era mare, dar portul său trăda un sentiment inconștient de superioritate. Inconștient. Era grăitor. Ceea ce credea spiritul este important numai în măsura în care reflectă sau ajută la fixarea "dispoziției" sistemului nervos. Singura cu care o putea compara Gosseyn era Patricia Hardie, identificată spre marea sa surpriză cu sora puternicului Enro. Și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Toată viața lui, Jurig căutase superioritatea cu lovituri de pumni. Lui, și nu lui Gosseyn, îi aparținea această modalitate de expresie. În mod conștient, el va refuza înfrângerea și-și va găsi o duzină de scuze. Dar pe un plan inconștient, o va accepta. Cât timp va fi vorba de Gosseyn, încrederea în capacitățile fizice nu mai exista. Numai o cultură non-A îi va putea permite readaptarea la această nouă stare de lucruri, dar nu-i era la îndemână așa ceva
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
termină ce avea de spus. Gosseyn îl recunoscu pe amiralul Paleol. Această identificare îl aduse mai repede la normalitate, fiindcă numai Ashargin îl cunoștea. Cele două conștiințe, a lui și cea a lui Ashargin, începeau să se integreze pe planul inconștientului. Încremeni când realiză acest lucru. Era așadar, iar aici. Încă o dată un jucător necunoscut îl răpise și similarizase "esența", care-i constituia spiritul, într-un creier străin. Cu cât se va adapta mai repede, cu atât va fi mai repede
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
trecuseră cu iuțeală prin mintea lui Goseyn. Dacă era o iluzie datorată hipnozei sau produsă mecanic, nu mai avea decât o importanță secundară. Dar ceea ce-l făcuse să tresară printre aceste amintiri era amănuntul că existența cotidiană a Zeului Adormit, inconștient dar hrănit și antrenat printr-un sistem complex de mașini. Ierarhia întreagă a Templului era organizată pentru a menține funcționarea organismului. Lumina care-l orbi pe Gosseyn în acea clipă îl răni pentru că în același fel erau îngrijite și corpurile
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
Nu mai trebuie să apară la baia regală. Urmă o lungă tăcere. Un pumn puternic căzu pe masă. - Fie! zise Enro cu glas sonor. Curând voi face primul discurs. 14 Non-axiome În interesul rațiunii, folosiți REFERINȚE. De exemplu, "conștientul" și "inconștientul" sunt doi termeni descriptivi utili; dar rămân de dovedit că acești doi termeni înșiși reflectă cu previziune "existentul" la nivelul faptelor Există hărți ale unor teritorii pe care nu vom putea avea informații exacte. Antrenamentul non-A fiind destinat indivizilor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
sugera Crang. Îi trebui mai mult de un ceas pentru elaborarea formulei pe care o dorea; pentru a o înregistra, patru minute și un sfert fură de ajuns. Pornise o operație complexă fiindcă dorea să fixeze niște reflexe pe planul inconștientului și să modifice, în fapt, reacțiile sistemului nervos autonom. Această tentativă își găsea o paralelă în vremurile vechi. Orgolioasele legiuni ale lui Iulius Cezar au înfrânt armate de barbari superioare în număr pentru că sistemul nervos al soldaților romani era antrenat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
întindea înainte-i. Tăcere. Ajunse în siguranță înăuntru, se duse la ușa debaralei. Își ținu respirația crăpând ușa pentru a străpunge spațiul umbros: răsuflă ușurat văzând corpul întins pe sol. Sosea la timp. Acum, problema consta în adăpostirea trupului său inconștient. Mai întâi de toate, ascunse matricea sub o lădiță de metal, pe o etajeră. Apoi, foarte repede, îngenunche lângă corpul nemișcat și își încordă auzul pentru a-i auzi respirația. Îi auzi inima bătând, sesiză pulsul și simți respirația lentă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
buzna în dormitor. Știa cum o va găsi pe Nirena. Lăsă acest gând să ajungă conștient în spiritul său, astfel ca Ashargin să afle și el și să nu fie surprins. Așa cum se aștepta, Nirena zăcea în pat, rigidă și inconștientă. Ea tocmai se trezea, după toate aparențele, în momentul atacului, fiindcă avea o expresie de stupefacție îngrozită pe fața deformată. Înfățișarea îl șocă pe Ashargin - angoasă, îngrijorare, frică - ca fulgerul, emoțiile intrau în horă. Ca fulgerul, câmpul de forțe se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
aminti brusc de acuzațiile lui Enro: "Ai fost dintotdeauna îndrăgostit de ea", îi spuse Enro lui Secoh. Și-l reprezentă pe preotul obscur aspirând la mâna celei mai mari doamne de pe planetă. Și fiindcă această emoție se "fixase" pe plan inconștient, toate triumfurile de atunci, nu aveau nici o însemnătate față de dragostea pătimașă a tinereții sale. O altă frază a lui Crang făcu să-i apară o imagine clară a felului cum i se prezentase lui Secoh căsătoria, ca falsa căsătorie menită
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85126_a_85913]
-
nu mi-am închipuit că o să mă însor cu ea și nici măcar că legătura noastră o să continue prea mult. De ce o chinui atunci? O chinui pentru că nu sunt de un temperament egal, și, de o las calmă, ea se distrează inconștientă cu alții, uită, face ușurințe. Și sunt mândru. Iar dacă aș ști-o disperată, mi-ar părea rău și aș chema-o înapoi. Tragicomedie... (Urmează o sută de pagini unde ea nu mai are rol). Am căutat să analizez cu
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
o persoană mai artificială decât doamna Ghiga, mereu încercînd să placă, suspinând și împărțind mici răutăți. Nu e veritabil rea, căci în loc să aibă aventuri, a purtat-o pe Ioana după ea tot timpul, la ceaiuri, la muzee. Mai mult o inconștientă. Îi place să vorbească mereu de frumusețea ei sau să critice vreo cunoștință. Probabil că romanul dintre mine și Ioana a interesat-o enorm, a făcut tot felul de tentative ca să afle detalii, dar Ioana n-a fost prea vorbăreață
O moarte care nu dovedește nimic. Ioana by Anton Holban [Corola-publishinghouse/Imaginative/295595_a_296924]
-
nu avea prea multe calități plăcute. De ce nu putea și el să bombăne, măcar o dată? Cu cât îl privea mai lung Nobunaga, cu atât devenea mai severă expresia lui. Probabil că starea de beție îi intensifica sentimentele, dar reacția fusese inconștientă. Hideyoshi lipsea, însă dacă Nobunaga l-ar fi privit pe el în locul lui Mitsuhide, n-ar fi existat nici un pericol de a avea asemenea emoții. Nici chiar când se uita la Ieyasu nu se enerva atât de tare. Când, însă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
a nu face o greșeală. Făcând atâta caz din această întrebare, oricât de îndelung analiza problema, nu știa absolut deloc ce să facă. Mare parte a chinului de a se confrunta cu acea situație dificilă se revărsă într-un ofat inconștient de ușurare și se întrebă: „Oare există pe lumea asta și alți oameni atât de dificil de înțeles? Ce-ar putea face cineva pentru a se potrivi cu temperamentul seniorului meu? E atât de greu de mulțumit.“ Dacă ar fi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]
-
Construirea lanțului de bastioane începu. Era un proiect pe scară amplă - gândit pentru a încuraja moralul. Decizia lui Hideyoshi de a începe să clădească drept în fața inamicului, într-un moment când părea iminentă o bătălie decisivă, putea fi socotită fie inconștientă fie curajoasă. L-ar fi putut costa ușor pierderea întregului război. Dar Hideyoshi era dispus să-și asume acest risc, în scopul de a-și strânge relațiile cu locuitorii provinciei. Stilul de luptă al lui Nobunaga fusese caracterizat prin forță
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2248_a_3573]