4,431 matches
-
că "atunci cînd avem de-a face cu discuții diplomatice și zvonuri lansate de ambasade, ne găsim în centrul unui focar de minciuni". Nu trebuie să uităm nici definiția ironică dată de Sir Henry Wotton noțiunii de ambasador: "un om onest trimis în străinătate să mintă în beneficiul țării sale" (Smith 1907: 49; Walton 1951:92-93). În această privință lumea diplomației nu se deosebește prea mult de cea a spionajului, căreia deseori îi dă o aură de respectabilitate. Absența încrederii reciproce
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
nevinovat" și chiar religios, și nu doar să lase impresia falsă că ar avea aceste calități. Un individ care ține cont de posibilele reacții ale celorlalți, atunci cînd se hotărăște cum să acționeze, poate să se decidă asupra unei maniere oneste, sincere, chiar altruiste, de a acționa. Însă această abilitate implică, totuși, la fel ca și sfatul lui Machiavelli, posibilitatea permanentă de a înșela, dacă individul consideră că ar fi în interesul său, pentru o perioadă mai scurtă sau mai lungă
by J. A. Barnes [Corola-publishinghouse/Science/1068_a_2576]
-
și mediații: a) nu sut de partea nimănui și nu judecă pe nimeni; tot ce se spune în sala de mediere este confidențial; b) În procesul medierii mediații: nu vor folosi porecle, insulte, reproșuri; nu se vor întrerupe; vor fi onești și respectuoși; vor lucra serios pentru rezolvarea problemei; tot ce se va relata în timpul medierii este confidențial. Mediatorul se va asigura dacă mediații accptă și sunt de acord cu regulile de bază stabilite. Prezentarea problemei Mediatorul va asculta pe cei
Medierea conflictelor by Lorena Bujor () [Corola-publishinghouse/Science/1597_a_3035]
-
scop îmbunarea și calmarea zeilor pentru bunăstarea imperiului și, în mod special, a împăratului. Provocarea pe care trebuie să o înfrunte persoanele consacrate, care doresc să-l urmeze pe Cristos și evanghelia sa, este aceea de a trăi în mod onest, fără a cădea în forme de integralism, adică aceea de a fi bărbați și femei ai credinței, nu doar bărbați și femei ai pioșeniei. Ceea ce înseamnă că nu trebuie să tolerăm deloc cucernicia teatrală a persoanelor «meditative», ci trebuie să
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
suferim... uneori în mod rușinos. Și, cu toate acestea, dacă stăm bine și ne gândim, Biserica, după atâtea suferințe îndurate și provocate, nu numai că a supraviețuit revoluției copernicane, ci a supraviețuit și revoluției franceze și, dacă e să fim onești, probabil că între timp am devenit chiar mai buni. Ni se părea imposibil să trăim învârtindu-ne în jurul soarelui, asemenea atâtor planete, așa după cum, de asemenea, ni se părea nepotrivit să nu mai avem regi și regine investiți de cerul
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
puterea noastră. Nu putem nega că apelul la sfințenie este pentru toți, însă vom spune că realizarea acestuia aparține escatologiei și că, între timp, cea mai mare parte, printre care și noi, nu poate spera să depășească limitele unei mediocrități oneste. Ceea ce trebuie să evităm cu orice preț este amărăciunea sau resentimentul, care ne-ar descuraja și ne-ar conduce spre abandon. Am visat și am greșit, trebuie să o recunoaștem cu umilință; nu trebuie să mai privim la piscurile care
Nu perfecţi, ci fericiţi : pentru ca profeţia vieţii consacrate să aibă sorţi de izbândă by Michael Davide Semeraro () [Corola-publishinghouse/Science/100999_a_102291]
-
și energic proiectată spre viitor. Cultura română actuală are vitală nevoie și de astfel de cărți, cât mai personale posibil. Inconformiste și combative. Bine documentate și argumentate. Cât mai suple în dezbaterea de idei, dar intransigente în concluzii. Gândire liberă, onestă, bine intenționată, exprimată până la capăt și fără complexe. Capitolul final, Pentru o nouă cultură română, este sinteza acestui proiect. Constatăm cu satisfacție că o întreagă nouă generație de eseiști, comentatori și politologi tineri, de o evidentă valoare, gândește, scrie și
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
încă această evidență este într-un fel explicabil. Chiar dacă nu au fost comuniști convinși, ei au fost, vrând-nevrând, complici, executanți și beneficiari ai acestui sistem, timp de decenii. Situația este de altfel generală și în F.S.N. Scriitorul român independent, democrat, onest și cu personalitate refuză, însă, orice reînviere a comunismului. El nu se mai lasă nici amenințat, nici șantajat, nici intimidat, nici cumpărat. El știe mai ales că dreptatea și istoria sunt de partea sa. 3. Rezistența literară Nu din intenții
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
de discuție: I. O primă categorie este constituită din ceea ce se poate numi rezistența pasivă. Abținerea, refuzul într-un fel sau altul al colaborării, eludarea, sustragerea de la o serie întreagă de obligații, uneori chiar duplicitatea și în orice caz disimularea onestă sunt trăsăturile cele mai generale ale acestei categorii. Nota esențială a acestui tip de rezistență este menținerea sa constantă în sfera strict culturală și literară, fără nici un angajament ideologic și cu atât mai mult politic, precis și declarat. Deosebim în
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
morale. Marele vinovat este și de departe sistemul comunist, totalitar și abia în al doilea rând scriitorul total dezarmat, fără mare conștiință politică, slab moral și fizic, suplu și adaptabil. Puțini sunt eroi, ceva mai mulți cei doar corecți și onești. Restul, imensa majoritate, a dus politica mediocră a supraviețuirii, cu consolarea că arta, până la urmă, salvează totul. Se uită slăbiciunile umane și se salvează în timp doar opera rezistentă (numeroase exemple ilustre). Din perspectiva istoriei literare, lucrurile pot fi (și
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
în China. Aceasta este starea de spirit a omului de cultură român, total înstrăinat interior de cadrele și formele culturii oficiale, dar care crede că este încă de datoria lui să folosească chiar și cea mai mică posibilitate de realizare onestă. El se delimitează în mod radical de aparatul de culturnici, tocmai prin această mentalitate care devine adevărata notă distinctivă a acestei clase intelectuale oprimate. Despre unele aspecte mai importante ale acestei culturi românești, pe cât de periclitată în esența sa, pe
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
cosmopolite, arătând existența și a unei alte surse necesare și fecunde de inspirație poetică. Acesta este climatul intelectual oficial de la București. Cu dublă față: una pentru șefi, alta pentru salvarea obrazului în țară și, mai ales, în străinătate. Mult mai onestă a fost și este atitudinea, să spunem, a unui Geo Bogza, care a avut curajul să elogieze deschis, cu tâlc, în vară, în România literară, personalitatea marelui chimist român Nenițescu, acela care a refuzat, în trecut, doctoratul unei... foarte cunoscute
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
poate, chiar și în condiții date, extrem de dure. Este puțin ? Este mult? Deocamdată, nu putem decide. Nu eliberăm nimănui certificate de bună purtare. Pot fi introduse în discuție, pe un plan mult mai înalt, și teze de tipul Della dissimulazione onesta de Torquato Accetto (1641) ? Ea are legitimitatea sa permanentă, morală și socială. Sub comunism, s-a trăit în regim de disimulare în proporții de masă. Dar cât de onestă ? Fenomenul este însă mult mai vechi, de ordin istoric. Poporul român
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
un plan mult mai înalt, și teze de tipul Della dissimulazione onesta de Torquato Accetto (1641) ? Ea are legitimitatea sa permanentă, morală și socială. Sub comunism, s-a trăit în regim de disimulare în proporții de masă. Dar cât de onestă ? Fenomenul este însă mult mai vechi, de ordin istoric. Poporul român are, s-ar spune, un adevărat geniu al salvării aparențelor și duplicității, al formelor goale, dar exterior convingătoare, al mistificării observatorilor străini cu o altă mentalitate etc. Din care
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
reconstituire istorică a climatului moral și cultural al unei întregi epoci. Avem în schimb, din plin, doar șantaje și polemici, procese de intenții, recriminări brutale și demascări violente. Este însă mult mai ușor să acuzi decât să înțelegi. în adâncime, onest și în cunoștință de cauză. Deci nici lamentări, nici condamnări, ci înțelegere. Ceva în sensul acesta ceruse de mult și Spinoza. încercăm, prin urmare, să nu acuzăm și să nu apărăm pe nimeni. Actor și spectator al unei epoci extrem de
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
și au și fost de altfel din plin speculate. Operație cu atât mai ușoară cu cât ele erau între onformism și libertate efectiv exploatabile în sensul politicii culturale a regimului. Toate acțiunile culturale externe ale epocii chiar și cele mai oneste aveau din păcate și acest viciu originar inevitabil: erau corupte din start. Trebuie avute însă în vedere, în primul rând, în toate împrejurările, condițiile și constrângerile cu totul specifice ale celui mai totalitar și represiv regim din sud-estul Europei. în
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
erau corupte din start. Trebuie avute însă în vedere, în primul rând, în toate împrejurările, condițiile și constrângerile cu totul specifice ale celui mai totalitar și represiv regim din sud-estul Europei. în cazul Constantin Noica, pentru a fi drepți și onești până la capăt, se cere luată în considerare și o altă împrejurare. într-un fel, ea este hotărâtoare. Ea explică, în esență, întregul său comportament și limbaj, uneori pentru mulți derutant, chiar straniu. Pentru noi, nu mai există însă nici o îndoială
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
al regimului. Câți autori sau scriitori de vocație acceptă, în definitiv și pentru totdeauna, tăcerea totală, sinuciderea creatoare și culturală, intrarea voluntară în neant, în plină forță de creație, atunci când au, efectiv, ceva de spus? Extrem, extrem de puțini, să recunoaștem onest. Dacă se poate deci vorbi de un proces al comunismului în domeniul cultural, acest odios șantaj poate constitui unul din capetele sale esențiale de acuzare. Constantin Noica a avut curajul moral să recunoască deschis, în fața lui Andrei Pleșu, într-un
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
al onestității și sincerității acestei categorii: atitudinea adoptată imediat după 22 decembrie. Când libertatea fusese dobândită, dar ea nu învinsese încă. Un mare risc era asumat pe față. Cine a rămas până azi pe aceeași poziție poate fi considerat drept onest și sincer. El a refuzat, într adevăr, și înainte și după, în conștiință, ideea situației ireversibile. Altă dovadă obiectivă, cred, nu există. Situația acestei categorii foarte numeroase este totuși destul de dificilă, deoarece, formal sau nu, constrânsă sau nu, ea recunoștea
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
nu era deloc astfel știm azi foarte bine. Dar în anii '70-'80, puțini, foarte puțini, pot pretinde cu seriozitate că vedeau efectiv capătul tunelului. O serie întreagă de obstacole de ordin moral-social împiedică mereu o discuție calmă, sinceră și onestă pe această temă acută. Ea este făcută parcă să satisfacă toate complexele și vindictele vieții literare. O spun totuși din nou și cu energie: dacă este vorba de un proces, întâi al sistemului și șefilor lui, apoi al executanților și
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
haosul, cu destabilizarea. întregul discurs al puterii este plin de aceste clișee securiste. Unii ridiculizează partidele politice revendicându-se de la Caragiale și Cațavencu. Ideea democrației pluripartinice este deci compromisă s-o recunoaștem în multe conștiințe. Unele sunt de bună calitate, oneste și de un nivel profesional superior. Partidele politice au fost și sunt însă, totdeauna și peste tot, doar expresia nivelului societății civile, a calității unei tradiții politice. Ea nu a fost perfectă nici înainte de succesiunea regimurilor dictatoriale românești. Dar ea
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
fastuos, al unei întregi generații. Dar ce gândește ea efectiv despre contextul imediat, putem cel mult deduce. O astfel de preocupare este total absurdă, neimportantă, deci neglijabilă, chiar și conștiinței poetice? Cel puțin acești apolitici, total desideologizați, sunt într-adevăr onești cu ei înșiși până la capăt... Nu acceptăm, pe de altă parte, nici sofismul primatului definitiv al fragmentului, proclamat genul specific și exemplar al epocii post moderne, formulă incomparabilă de expresie etc. Adesea el nu camuflează, în realitate, decât spiritul amorf
POLITICĂ ŞI CULTURĂ by ADRIAN MARINO () [Corola-publishinghouse/Science/873_a_1589]
-
din opera lui Liviu Rebreanu, din romanul Sfârșit de veac în București de Ion Marin Sadoveanu, din romanele lui Duiliu Zamfirescu și din Ciocoii vechi și noi de Nicolae Filimon. Articolele din dicționarele sale sunt întocmite descriptiv, prin rezumarea conștiincioasă, onestă a fișei caracterologice a unui personaj. SCRIERI: Popa Borcea, București, 1938; La barbut, București, 1942; Vine nebunu!, Luță, pref. Sică Alexandrescu, București, 1955; Dicționarul personajelor din opera lui Liviu Rebreanu, București, 1995; Casa de odihnă, București, 1996; Tinca, București, 1996
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/289100_a_290429]
-
în durată. E drept că e greu să ți le imaginezi pe Isolda sau pe Julieta iubite la repezeală, într-o cameră jalnică de hotel... Pe scurt, Elisabeth va reuși acest pariu nebunesc de a duce o viață de familie onestă și pașnică, o răsunătoare și strălucită carieră profesională, și de a se depăși în permanență cu Gabriel, căci într-o dragoste nebună nu poți rămîne lenevos tu însuți, precum într-o căsătorie! Iar bărbatul îndrăgostit de o "insulară" (una din
[Corola-publishinghouse/Science/1552_a_2850]
-
ar fi aproape imuabilă. Ea nu ar putea varia decât asupra mijloacelor de a atinge din ce în ce mai mult acest scop unic: a face să fie respectate persoanele și drepturile lor. Astfel, fiecare s-ar putea deda la tot felul de întreprinderi oneste fără teamă și fără incertitudine. Toate carierele ar fi deschise tuturor; fiecare ar putea să își exercite facultățile în mod liber, după cum ar fi determinat de interesul său, de înclinația sa, de aptitudinea sa sau de circumstanțe; nu ar exista
by Frédéric Bastiat [Corola-publishinghouse/Science/1073_a_2581]