6,994 matches
-
Tocană de legume cu tăiței. A suflat puțin în lingură ca să se răcească și a început să mănânce cu poftă. — La ce folosește groapa? — La nimic, răspunse Colonelul în timp ce-și ducea lingura la gură. Și-au propus să sape o groapă și s-au apucat de ea. E o groapă simplă, fără nici o semnificație. — Nu înțeleg. — E cât se poate de logic, spuse bătrânul. O sapă pentru că și-au dorit să facă așa ceva. Mă gândeam la groapa cea lipsită
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
cu seamă de când ți-a slăbit Umbra, zise ea. Încearcă să-ți amintești lucrurile unul câte unul. Trebuie să găsești acolo cheia sufletului meu. Era frig pe jos. Am închis ochii și am ciulit urechile. — Azi dimineață niște bătrâni au săpat o groapă sub geamul meu. O groapă mare. M-au trezit loviturile de cazmale și multă vreme am avut senzația că îmi săpau direct în cap. Apoi a nins și groapa s-a umplut de zăpadă. — Înainte de asta? — Am fost
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
meu. Era frig pe jos. Am închis ochii și am ciulit urechile. — Azi dimineață niște bătrâni au săpat o groapă sub geamul meu. O groapă mare. M-au trezit loviturile de cazmale și multă vreme am avut senzația că îmi săpau direct în cap. Apoi a nins și groapa s-a umplut de zăpadă. — Înainte de asta? — Am fost împreună în pădure, la termocentrală. L-am cunoscut pe paznic și-am vorbit cu el despre pădure. Mi-a arătat termocentrala, iar zgomotul
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2038_a_3363]
-
Un binefăcător bogat, onorabilul Gaetano Rossi, fiul fondatorului marii industrii textile din Schio, i-a oferit episcopului din Vicenza o vilă la Costozza, ca să o folosească în favoarea orfanilor de război. Numele «Costozza» derivă din latinescul «custodie, refugiu». Există nenumărate grote, săpate din vremuri străvechi pentru extracția pietrei tuful, care a servit pentru «păzirea și păstrarea» rezervelor de grâne și vin, ori ca ascunziș pentru populație în timpul raidurilor hoardelor barbare ori a continuelor răfuieli dintre padovani și vicentini. Acum, această localitate era
Sfântul Ioan Calabria : Biografia oficială by Mario Gadili () [Corola-publishinghouse/Memoirs/100980_a_102272]
-
Captivus, Galați, 1999; Meșterii de clopote, București, 1999; Memorialul plăcerii, București, 2000; Strada Plantelor, București, 2001; O noapte cu Patria, pref. Luca Pițu, București, 2001; Româna cu prostii, postfață Gheorghe Grigurcu, București, 2001; Diapazonul plictisit, Galați, 2002; Mormântul meu se sapă singur, București, 2003. Repere bibliografice: Alex. Ștefănescu, „Știri despre mine”, RL, 1987, 29; Gheorghe Grigurcu, Un gheizer liric, RL, 1988, 52; Valentin F. Mihăescu, Nonpoezia deconstrucției, „Azi”, 1997, 19 mai; Horea Poenar, „Evanghelia lui Barabas”, ST, 1997, 8; Marin Mincu
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/287133_a_288462]
-
știi de ce e capabil. - Chiar...așa? l-am auzit pe grădinar murmurând. - Am găsit ceva straniu pe câmp astă-noapte. Am pășit peste o lespede joasă de beton și acum ne aflam acolo unde fusese piatra de mormânt și unde cineva săpase o groapă (scenariul meu cel mai opimist). I-am arătat brazda neagră și cleioasă pe care alunecasem și care acum se întindea din locul unde fusese piatra până aproape de lespedea de beton, unde se sfârșea brusc. Grădinarul lăsă jos mașina
[Corola-publishinghouse/Memoirs/2048_a_3373]
-
unor diplome. Job-uri ingrate care oferă puține posibilități de promovare, care alimentează adesea sentimentele de frustrare și forme de suferință necunoscute până acum. Teama de concediere, hărțuirea morală, posturile neînsemnate, scepticismul în ce privește viitorul întreprinderii, lipsa recunoștinței: o prăpastie se sapă între așteptările individualiste de împlinire subiectivă și realitatea profesională. În spatele promisiunilor triumfaliste ale întreprinderii de „tipul trei” se ascunde continentul negru al anxietății, al decepției și al vulnerabilităților personale. Cum să nu vezi că nemulțumirile provocate de consum sunt neînsemnate
[Corola-publishinghouse/Administrative/1981_a_3306]
-
noi, dar noi ne simțeam bine. Apoi, cu puținul pământ de la bunica, a mai cumpărat și tăicuțu două-trei petice pe dealuri, a reușit tăticuțul nostru și-a altoit viță, a făcut biloane și a răsărit vița, iar noi copiii am săpat tot, și a plouat vița, și a început să facă vin, să avem și noi struguri ca să mâncăm. Făceam brazde în grădină și puneam ceapă, roșii, lăptuci pentru salată, fasole, și a început să arate gospodăria noastră frumos. Creșteam păsări
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
care a ieșit să vadă cu ochii lui tirul proiectilelor era însuși tânărul preot, cum a scos capul deasupra parapetului o schijă rebelă l-a lovit drept în cap și a căzut la pământ. Cu lacrimi curgând, ostașii au și săpat, cum au putut, o groapă, l-au învăluit cu vestoanele lor și l-au îngropat singurel, lăsându-l acolo, ei luând-o la fugă în marșul lor victorios, că artileria noastră, ca și infanteria ieșiseră victorioase din lupta cea mare
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
să cadă a ochilor tăi stropi; Simți-o-voi odată umbrind mormântul meu... Mereu va crește umbra-i, eu voi dormi mereu. Iar dacă împreună va fi ca să murim, Să nu ne ducă-ntriste zidiri de țintirim; Mormântul să ni-l sape la margine de râu, Ne pună-n-încăperea aceluiași sicriu; De-a-pururea aproape vei fi de sânul meu... Mereu va plânge apa, noi vom dormi mereu. Nu-ndrăznesc... De Iulia Hașdeu Mersul tău e de regină Chipu-ți e impunător. Pentru ce te-
ADRIANA Cuvinte din iarna vie?ii by ION N. OPREA () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83160_a_84485]
-
apele curgătoare, pentru că e păcat, iar dacă trebuințele cer, spălarea nu se face niciodată înainte de răsăritul soarelui. Ca să nu-l supere pe Dumnezeu! În unele locuri, bărbații mai ales, sunt și mai inventivi. Încă cu câteva zile înainte de Bobotează, ei sapă la locul viitoarei procesiuni o groapă mare, adâncă, pe care o umplu cu apă. Când preotul aruncă crucea, în bazinul artificial, unii tineri încălziți de rachiul servit pe „inima goală”, sar după cruce, iar cei care o prind strigă vorbe
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
A urcat o bună parte de deal, povestindu-le fiecare fragmente din viața lui. Era un drum foarte râpos, cu multe găuri ce păreau a fi vizuini de vulpi sau lupi, în orice caz, animale sălbatice după cum arătau, nu erau săpate de oameni după cum se-ntâmplă în preajma unor localități, pentru a-și lua pământ de lipit, sau nisip pentru diverse trebuințe. Dar iată soarele din nou se arată, semn că se apropia de creasta dealului. De data aceasta luminează copacii de la
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
câmpul lucios în bătaia soarelui, spre apus, îi amintea de rochiile de mireasă ale domnișoarelor, simbolizând puritatea, virginitatea lor. Dar iată și alte locuri ce în copilărie erau foarte folositoare gospodarilor, pentru gospodăriile lor: Capul Dealului, de unde sătenii și târgoveții săpau găuri adânci, atât pe dreapta cât și pe stânga pentru a lua pământ galben sau nisip necesar diverselor lucrări în gospodăriile lor. Aceste găuri constituia pentru mulți copii, dar și oameni mai vârstnici, care treceau pe aici pe înserat și
Amprentele unor timpuri by ?tefan Boboc ? Punge?teanu () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84040_a_85365]
-
sub strigătele de supraveghere ale părinților. O barcă cu motor traversa apa de-a lungul malului fiind probabil închiriată de turiști dornici de a face o plimbare pe Marea Egee. Alți tineri se distrau îngropându-se în nisip cu rândul. Săpau o groapă în nisip cu mâinile, un tânăr se așeza în ea, ceilalți îl acopereau cu nisip lăsându-i doar capul afară și-i puneau o mască de scafandru. După aceea îl fotografiau făcând haz. De ce-l țin atât de
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
spune că pe când trebuia să se construiască o cale ferată care să traverseze muntele, au dat de icoana Sfintei Parascheva. Considerându-se un semn divin, s-a hotărât să se construiască o mănăstire pe locul acela. De aceea locașul este săpat în stâncă. Aici se găsește și icoana Sfintei Parascheva. Ghida ne-a prezentat viața Sfintei în timp ce am vizitat mănăstirea și locurile din jur. Sfânta Parascheva s-a născut în Epivata, astăzi Boiados în Bulgaria. Trăind într-o familie
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
străină fără ca nimeni să știe cine era. Murind un corăbier, trupul său a fost aruncat în mare. Fiind scos la mal de valuri, un sihastru care trecea pe- acolo l-a văzut și -a cerut unor creștini să-l îngroape. Săpând groapa, au aflat trupul Sfintei Parascheva neputred și plin de mireasmă. Alături au îngropat trupul rău mirositor al corbierului. Unul dintre gropari a visat un înger care l-a certat că a nesocotit trupul Sfintei Parascheva, spunându-i să-l
7 zile ?n Grecia by Victoria D. Popa () [Corola-publishinghouse/Memoirs/84081_a_85406]
-
sau dela Gradișe „La trei vânturi”. În câțiva ani s-au mai mutat și alți gospodari, dar numărul celor stabiliți „La trei vînturi” n-a trecut de 20. Au fost plantați salcâmi, pomi fructiferi și viță de vie. S-au săpat fântâni și bucuria celor mutați aici în câmp a fost mare, pentru că fântânile au dat de apă cam la patru metri adâncime iar apa era dintre cele mai bune pentru consumul oamenilor și al animalelor. După patru sau cinci ani
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
neastâmpărat, a făcut multe pozne. Într-o duminică de vară, pe când avea 8-9 ani, s-a dus cu alți copii la scăldat, și după se s-au jucat în apa răcoritoare, au pornit să caute ouă de păsărele în cuiburile săpate în malul abrupt al râului. Se urcau pe ce puteau până la înălțimea cuibului, și scotoceau cu un băț, cu o nuelușă despicată la vârful pe care-l introduceau în cuib și apoi o răsuceau până când se agăța de despicătura nuielușei
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
singur învățător pentru cele patru clase, și nu se asemăna cu cei din Ciupercari. Era un om tânăr, vânător pasionat și fără interes pentru învățarea copiilor. Noi școlarii îi tăiam lemne, îi râneam la grajd, îi duceam apă cu căldările, săpam în grădină, iar când „făcea” lecții cu noi, se inerva și ne bătea cu nuiaua. Cu el am făcu clasele a doua și a treia. Când viscolul era prea aspru și gerul prea cumplit absentam. Iarna și dimineața când mergeam
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
Donciu Neculai, încheetor de pluton, ne-am adăpostit în curtea unei biserici și în cimitirul satului Mânerău. Eram companie de rezervă. În fiecare dimineață ocupam altă poziție acolo unde frontul era mai slab. Într-o duminică am primit ordin să sap amplasament pentru mitralieră în mijlocul șoselei. Am muncit până seara și când era aproape gata, am primit ordin să ne deplasăm pe altă poziție. Atunci am văzut, și am auzit drama românului ardelean care fugea de unguri cu copiii și cu
A FOST O DATA........ by VICTOR MOISE () [Corola-publishinghouse/Memoirs/83162_a_84487]
-
dintotdeauna. Nu sugerez că 4, 3, 2 ar fi vreun manifest feminist. Nu e asta, după cum nu e doar o lecție de istorie și în nici un caz nu e o pledoarie prosau antiavort. E o mare dramă, iar marile drame sapă atît de adînc în cauzele crizelor pe care ni le înfățișează, încît, în ultimă instanță, ne confruntă toate cu aceeași mare criză cea care s-a declanșat atunci cînd maimuța s-a ridicat în picioare. și, oricît de sumbre le-
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
și cu obrajii supți, așa cum vedem în vechile fotografii cu prospectori și coloniști. ̨ n Va curge sînge, el joacă rolul unui petrolist, Daniel Plainview, care face avere în primele decenii ale secolului XX. La început, în 1898, îl vedem săpînd singur, apoi îl regăsim într-un mic grup de muncitori, în 1902. Secvențele astea inițiale sînt extrem de intense și nu conțin dialog. Unul dintre tovarășii lui Daniel moare, lăsînd în urma lui un copil pe care Daniel îl crește ca pe
Bunul, Răul și Urîtul în cinema by Andrei Gorzo () [Corola-publishinghouse/Memoirs/818_a_1758]
-
la Scornicești, Spune cuvântul care ocrotește Și via, și stejarii românești Un fiu al cărui suflet a deschis Destinul nostru către sărbătoare.“ („Primește-n casa sufletului oaspeți“, Amfiteatru, ianuarie 1978) BUZNEA George „Partidul e vatra înscrisă-n hotare La care săpară romanii și dacii, Partidul e cerul carpatic sub care Își flutură calme drapele macii.“ („Una cu țara“, în Atelier, fără dată) BUZURA Augustin „Sunt 12 ani de când tovarășul Nicolae Ceaușescu a preluat conducerea partidului și statului, dar acești ani, atât
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
în plan spiritual, a societății românești contemporane, pe care secretarul general al partidului le numea cu atâta concretețe și clarviziune, am simțit că se află izvoarele vii ale operelor noastre, ale cărților noastre mari, spre care, în calitate de editori ori scriitori, săpăm, pentru a le aduce pe lume, pentru a le pune dinaintea sufletului și a gândului cititorilor noștri.“ (România literară, 3 august 1972) „Suntem la Slatina în ianuarie 1978Ă Loc de istorie contemporană fierbinte, de unde, în urmă cu șaizeci de ani
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]
-
când trec incandescente, iar gândul ni-i la El. Un abur e pământul, deși ne-aflăm-n ianuar, când îi privim portretul iradiind a jar. Curg râurile molcom, se iscă o văpaie, oricând din balsamul zilei desprind pe chipul Lui nemuritoare semne săpate în statui și le adun cum raze pătrund biruitoare în patria cea nouă scăldată-n nimb de soare.“ („Omul nemuritor“, Contemporanul, 22 ianuarie 1982) „A fi revoluționar în truda vie A bobului zvârlit cu asprul har, A scoate minereu, a
Antologia rușinii dupã Virgil Ierunca by ed.: Nicolae Merișanu, Dan Taloș () [Corola-publishinghouse/Memoirs/1362_a_2727]