4,511 matches
-
Românul literar și politic”. Înzestrat cu o abilitate rară, chiar cu talent, B. nu are forță de creație, nici cultură suficientă și, ca urmare, e predispus la imitație. Inițial, îl imită pe Coșbuc, apoi pe Eminescu, ale cărui poeme le transcrie, diluându-le. Ambițios, încearcă și o Poveste a Omului, precum și ample poeme istorice (Ultimul vis al lui Bonaparte, Moartea lui Mihai Viteazul), dar orice emoție e strivită sub figurația desuet romantică și mașinăria retorică. În Spre ziuă se distinge un
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/285674_a_287003]
-
și suverane cu stabilimente personale. Este un lucru cert că, aceștia l-au creat pe Osama bin Laden, pentru a contracara intervenția Uniunii Sovietice în Afganistan și apoi, profitând de popularitatea acestuia și a organizației fundamentaliste islamice, al-Qaeeda<footnote al-Qaeeda, transcris de asemenea ca al-Qa'idah, al-Qaeda, al-Qa'ida sau al-Quaida și tradus ca Baza sau Fundația) este o organizație teroristă fondată în august 1988 și cu întârziere în 1989. care sprijină activitățiile extremiste islamice în lume. Fondatorul, liderul și principalul
AMERIC?INII, HUNIUNEA EUROPEAN? ?I POPEYE MARINARUL by Nicolae Mavrodin () [Corola-publishinghouse/Science/84039_a_85364]
-
netipologizate și contaminate. De remarcat cercetarea colindei în contextul ritual și social în care se desfășoară, iar în indicele de refrene - bogăția de forme pe care o îmbracă străvechiul „lerui-ler”. O anexă cuprinde principalele tipuri melodice ale colindei din Moldova, transcrise de Florin Bucescu și Viorel Bârleanu. SCRIERI: Dicționarul literaturii române de la origini până la 1900 (în colaborare), București, 1979. Culegeri: Descântece din Moldova, introd. edit., Iași, 1982 (în colaborare cu Lucia Berdan); Colinde din Moldova, introd. edit., Iași, 1984. Repere bibliografice
Dicționarul General al Literaturii Române () [Corola-publishinghouse/Science/286275_a_287604]
-
guvernare, considerînd că acesta este cunoscut de mult (aflat la al 40-lea, probabil n-ar fi avut altă variantă decît să repete unul dintre vechile programe - oricum neîmplinite), după consultarea unei statistici privind natalitatea din orașul Iași, pe 1880, transcrie următoarele: "s-au născut creștini 1165; izraeliți 1488 au murit creștini 1676; izraeliți 1059 total -511; +429 avem dar la creștini un minus de 511, iar la izraeliți un plus de 429 indivizi. Progresul rapid al mortalității între români e
[Corola-publishinghouse/Science/84998_a_85783]
-
jurnale, de memorii. Trăim cu frenezie În viața altora. Trăim prin procură, În zilele și În nopțile unor scriitori (dar nu numai scriitori: politicieni, artiști, vedete de film...) care au avut răbdarea și harul și lipsa de umor de ași transcrie propria viață. De a și-o transcrie cu o Încăpățânată migală, cu un respect aproape mistic față de propria biografie. Genul autobiografic a debutat fără pretenția literarității. Fără orgoliul de a fi mai mult decât era. Agendă, memoriu, carnet, jurnal - primele
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
viața altora. Trăim prin procură, În zilele și În nopțile unor scriitori (dar nu numai scriitori: politicieni, artiști, vedete de film...) care au avut răbdarea și harul și lipsa de umor de ași transcrie propria viață. De a și-o transcrie cu o Încăpățânată migală, cu un respect aproape mistic față de propria biografie. Genul autobiografic a debutat fără pretenția literarității. Fără orgoliul de a fi mai mult decât era. Agendă, memoriu, carnet, jurnal - primele scrieri (auto)biografice - se aflau mai aproape de
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
semi-parodicul romanelor gotice, În care Evreul ar fi stafia, demonul, spiritul negativ, Încarnarea forțelor malefice absolute. Pe de altă parte, nici autoportretul pe care și-l desenează sieși nu e cu nimic mai trandafiriu. De la prima la ultima pagină, Jurnalul transcrie imaginile apocaliptice ale unui spirit care nu se cruță nici pe sine. E conștient că relatările sale se vor constitui În portretul unui „degenerat și al unui decadent”. Mai mult, e un damnat care gândește În termenii degenerescenței și ai
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
clipă de clipă alături de o femeie și copiii ei. Prea târziu pentru mai târziu. Prea târziu pentru a fi poet. Fascinația morții nu e decât prelungirea normală a setului de experiențe a-normale prin care trece și pe care le transcrie cu o rece impasibilitate. Nu are decât patruzeci și șapte de ani, dar consideră Închise toate conturile lui cu lumea: Ce să mai aștept de la viață? Nimic din cele pământești. Cu femeile s-a terminat; succesul mi-e complet indiferent
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
comunism - nu Îi satisface ambițiile metafizice. În aceeași linie, am putea vorbi despre un romantism virulent, despre o mistică prost asimilată, obligată să funcționeze Într-un teren impropriu: cel al ideologiei ce se substituie vieții. Nu toate paginile de jurnal transcriu aceeași intensitate a dorinței de a se sinucide. Uneori - foarte rar, e drept - Drieu are și Îndoieli. Dar dacă, În ultima clipă, prin cine știe ce mecanisme obscure, va prefera morții supliciul și dispariției rușinea prizonieratului? Dar dacă uluitoarele răsturnări de după război
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
a percepe vizual realitatea. Sarcastică, se complace În jocuri absurde, doar pentru a mai descoperi o nuanță a disprețului În complicatul joc al descoperirii de sine: „Îmi Închipui că valorez ceva numai pentru că am nervi optici și pot Încerca să transcriu ceea ce ei percep. Ce proastă sunt!” Toate acestea trădează, desigur, o puternică, timpurie instabilitate emoțională. Lucruri care pentru alți adolescenți sunt firești, pentru ea devin covârșitoare pietre de Încercare. E reconfortant să descoperi, totuși, că peste toate aceste persistente autodenigrări
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
În clipa În care găsește discursul literar care să descrie perfect, „poetic”, ceea ce ei i se pare că simte atât de prozaic. Refuzul constant al unuia dintre iubiții ei, Richard, e „validat” de câteva versuri ale lui James Joyce, care transcriu o egală disperare a celui abandonat: My heart, have you no wisdom thus to despair? My love, my love, my love, why have you left me alone? Acest scurt pansament psihic nu e, firește, suficient unei sensibilități care-și resimte
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
prozele lui Borges ori Într-un text al lui Carlyle se vorbește despre posibilitatea unei hărți de a cartografia Întreaga suprafață a planetei. Însă, În acest caz, harta s-ar suprapune pământului Însuși. În mod similar, un jurnal care ar transcrie Întreaga existență a individului-scriitor, până la urmă nu ar mai avea ce să spună: pentru că autorul nu ar face altceva decât să-și scrie propria existență! Jurnale deghizate După părerea Barbarei Johnson, intersecția ficțiune/realitate este deosebit de productivă În trei Împrejurări
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
un crescendo necurmat, ele se acumulează, alcătuind un scenariu paralel, o sumă a ceea ce scapă ordinii instaurate de pactul dintre eu (persoana autorului de jurnal) și timp. Relația realitate-ficțiune tinde, la acest nivel, să dispară. Elementele de real sunt, odată transcrise În pagina de jurnal, doar un efect al realului, pe când partea de ficțiune se transformă Într-o realitate de gradul al doilea. Insomnia cuvintelor Există un spațiu pseudo-romanesc În care jurnalul intim Își satisface orgoliile de operă de creație. El
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
a rezuma, relațiile dintre ficțiune și realitate În jurnalul intim sunt relații de Întrepătrundere. Așezat la mijloc, suferind presiunea unui eu sufocat de dorința de a se exprima, dar și pe aceea a unei realități exterioare care s-ar voi transcrisă până În cele mai mici amănunte, jurnalul se dovedește un gen al elipsei. El va spune foarte mult despre autorul său, Însă nu va spune niciodată totul. Imposibilitate conștientizată Încă de primele jurnale intime, care, aparent, cel puțin, mărturisesc doar intenția
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
de jurnale are Întotdeauna de ales Între mai multe variante. Fiecare din ele plauzibilă, nici una suficientă cunoașterii. Aproximări pornind din același punct, aspirând doar la fragmentarismul viziunii. Cel care ține un jurnal optează Între a fi istoricul propriului său trecut, transcriindu-și ramificațiile experienței de viață, a afla diagnosticul, trăsăturile unui caracter sau a extrage, din adâncurile inconștientului, exemplele expresivității ființei. Discursul analizant este o construcție, un faire, pentru că spunerea, ca act al confesiunii, nu rămâne niciodată fără efect 29. Chiar dacă
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
prejudecăților sale. Actul de fundamentare a jurnalului intim este un pact cu viciul: cel care știe că vorbește fals este de-o extremă luciditate. Precizia descrierii provine din mecanica transpunerii trăitului. Scriitorul de jurnale e prea puțin atent la cum transcrie: legea de aur Îi cere să se observe doar În raport cu ceea ce scrie. Psihanaliștii cred că orice demers analitic se revendică principiului plăcerii. Discursul analizei este, Într-o anumită măsură poetic, adică pură creație. Doar că el e produs de identitatea
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
Dorința de lămurire, de mărturisire, de autocunoaștere l-a premers, dorința de clarificare estetică Îl Împinge pe căi imprevizibile. Prin faptul că spune, Într-un limbaj propriu, o istorisire, jurnalul intim acoperă un spațiu Încă nelocuit al imaginarului. Altfel spus, transcrie obsesia necesității, a dorinței. A spune Înseamnă Întotdeauna și a inventa. A te supune unei reguli, chiar dacă n-ar fi decât dorința. Care, la rândul ei, implică o convingere: certitudinea că textul literar este, la Început, proiecția unui limbaj nou
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
de indiferentă la stil, la efectele retorice și la efectele (ne)Întâmplătoare ale evenimentelor „narate”, scrierea jurnalului nu e scutită de o anumită doză de elaborare. Aceasta implică, precum orice activitate din sfera creației, o detașare de ceea ce va fi transcris. O detașare subminată de dorința mărturisirii, a relevării istoriei personale ca ficțiune. O destăinuire prin limbaj, printr-un limbaj care, codificat sau nu, răspunde necesității conștientizate În spațiul temporal scurs Între faptul trăit și remodelarea lui. Iar una din finalitățile
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
respecte legea fundamentală, proiectul cu bătaie lungă al oricărui limbaj: rigoarea. Liber consimțita rigoare. Gradul de elaborare a jurnalului diferă, la același autor, de la epocă la epocă. După cum, și mai mult, de la autor la autor. Unele perioade ale vieții sunt transcrise cu o mai mare atenție la fidelitate, la efectul „artistic” al scrierii, altele, cu totală indiferență la aceasta. Explicațiile sunt de natură psihologică, dar și dictate de caracterul autorului sau de finalitatea jurnalului. Béatrice Didier 61 distinge, luând În considerare
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
pe deplin trăit. O modalitate de a eterniza, de a construi din neputințe edificiul solid al amintirii. Scrisul nu se suprapune niciodată trăitului, pentru că e reflectarea unei realități. Un autor de jurnale care ar scrie necontenit nu ar avea de transcris decât gestul propriei mecanicități. Intervalul pus, Întotdeauna, Între acești doi poli obligatorii ai jurnalului intim determină retrospectivitatea timpului scrierii. Pentru că, firește, orice formă a scrisului există doar În perspectiva unui timp recapitulativ. În ciuda voinței autorului de a-și controla toate
[Corola-publishinghouse/Science/1893_a_3218]
-
oare, maladie, laudă, cuiva, îndreaptă, arămiu, eliberează, cafeaua, ai; * știi, amiciție, prietenoasă, mie, alergie, vioară, zmeoaică, perpetuu, stilou, imposibilului; * plictiseală, imaginație, covoare, două, aceiași, toată, vrei, aer, încrederea, conspirație; * sau, suspiciune, întoarce, formează, competiție, ne-au arătat, la egalitate, vedenie. Transcrieți, din textele de mai jos, cuvintele/ structurile care conțin diftong, triftong, respectiv vocale în hiat: (a) "Numai el știa o taină, cel drumeț pe cer albastru, numai el știa o taină să aducă zori de ziuă. Tot umbla, umbla prin
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
prin conversiune, de la adjectivul bătrân; * un cuvânt format prin derivare cu prefixul iterativ răs-. * un numeral format prin compunere prin alăturare fără cratimă; * un cuvânt format prin conversiune, de la prepoziția de; * un cuvânt format prin derivare cu prefixul negativ im-. Transcrieți, din textele de mai jos, cuvintele formate prin derivare, compunere, respectiv conversiune: (a) "Făt-Frumos se sui-n luntre și vâslind, ajunse până la scările de marmură ale palatului. Pătruns acolo, el văzu în boltele scărilor candelabre cu sute de brațe, și
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
s-a împiedicat și s-a lovit. Alergând, va reuși să prindă trenul. Alergând, și tot nu a reușit să recupereze din timp. Un copil alergând pe holurile școlii poate fi un pericol pentru colegii săi. Se deplasa alergând. Adverb Transcrieți adverbele de mai jos, precizându-le felul (prin raportare la diferite criterii) și funcția sintactică: (a) "Atunci eu mă dau iute pe-o creangă, mai spre poale, și odată fac zup! în niște cânepă, care se întindea de la cireș înainte
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
secundară; (c) o propoziție principală incidentă. Exemplificați, în enunțuri, diferitele structuri reperabile într-o propoziție simplă (S + P; P + S; P), respectiv într-o propoziție dezvoltată (S + A + P + C; S + A + C; C + P; S + P + C + A etc.). Transcrieți substitutele de propoziție/ frază din textele de mai jos, precizând elementele substituite: (a) "Bine-ai venit, flăcăule, zise baba sculându-se. Ce-ai venit? ce cauți? Vrei să-mi paști iepele poate? Da." (Mihai Eminescu, Făt-Frumos din lacrimă) (b) "Auziți
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]
-
pisica) (e) "Iată însă că veni și clipa când, după ce umblă o vreme îndelungată prin nisip, pe stânci și prin zăpezi, micul prinț, într-un sfârșit, descoperi un drum. Iar drumurile, toate, duc spre oameni." (Antoine de Saint-Exupéry, Micul prinț) Transcrieți elementele introductive ale propozițiilor subordonate din textele de mai jos și precizați-le valoarea morfologică: (a) "Se duse binișor și intră în urechea cărturarului care zicea că știe măruntaiele omului și leacurile bolilor. Ăsta se gândea nu la sfat, ci
by ANGELICA HOBJILĂ [Corola-publishinghouse/Science/978_a_2486]