5,806 matches
-
îi cântă ca-ntotdeauna când vroia să se-mpace, " Ochii tăi mă bagă-n boală". "Ba-n oală", strigă și Mircea și mama-ncepu să râdă, și deodată totul era din nou bine. "Ce ziceți să mergem și noi la circ, să vedem spectacolu-ăsta nou?" le spuse tatăl, și bucuria lui Mircea nu mai avu margini. Cum stăteau chiar lângă Circ, vedeau oricum toate spectacolele, dar ce-avea a face? Era nemaipomenit. "Eu mă duc mâine cu copiii la menajerie, să
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
Mircea și mama-ncepu să râdă, și deodată totul era din nou bine. "Ce ziceți să mergem și noi la circ, să vedem spectacolu-ăsta nou?" le spuse tatăl, și bucuria lui Mircea nu mai avu margini. Cum stăteau chiar lângă Circ, vedeau oricum toate spectacolele, dar ce-avea a face? Era nemaipomenit. "Eu mă duc mâine cu copiii la menajerie, să vedem animalele", îi anunță Mircea. Da, dragă, au niște lei, tigri, ce-or fi, că rag toată ziua de bagă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
de o ciudată noblețe, în care doar ochii luceau și ei negri catifelați, ochii altcuiva parcă. Și Mircea rămânea adesea cu ochii în gol, exact ca tatăl lui, și trebuia uneori zgâlțâit ca să revină pe lume. Aveau să meargă la circ, ce grozav, aveau să-l vadă pe Yoga Omul Șarpe! Fiindcă pe noul panou dintre castani, din fața Aleii Circului, între urșii pe monociclu și acrobatele cu pulpe groase, în ciorapi de plasă, primul nume de atracție dintr-o lungă listă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
adesea cu ochii în gol, exact ca tatăl lui, și trebuia uneori zgâlțâit ca să revină pe lume. Aveau să meargă la circ, ce grozav, aveau să-l vadă pe Yoga Omul Șarpe! Fiindcă pe noul panou dintre castani, din fața Aleii Circului, între urșii pe monociclu și acrobatele cu pulpe groase, în ciorapi de plasă, primul nume de atracție dintr-o lungă listă era al acestui Yoga Omul Șarpe, scris cu litere mari și groase. Yoga era și el desenat în afiș
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
-i zicea așa fiindcă se-ncolăcea ca-n poză, își punea picioarele după cap... Și totuși, șerpii n-au picioare. Mai bine-i ziceau Yoga Omul Șopârlă. Și pe panou mai era trecut un număr "senzațional" cu Piticele Jongleur de la Circul Mare din Moscova. Asta nu-l mai entuziasma atât pe copil. Cum ei locuiau lângă Circ, vedea adesea pitici cu capul mare și picioarele strâmbe mergând și ei la piață, cu sacoșele atârnând pe asfalt. "Oameni și ei, săracii", zicea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
șerpii n-au picioare. Mai bine-i ziceau Yoga Omul Șopârlă. Și pe panou mai era trecut un număr "senzațional" cu Piticele Jongleur de la Circul Mare din Moscova. Asta nu-l mai entuziasma atât pe copil. Cum ei locuiau lângă Circ, vedea adesea pitici cu capul mare și picioarele strâmbe mergând și ei la piață, cu sacoșele atârnând pe asfalt. "Oameni și ei, săracii", zicea mama. "Nu te uita la ei, să nu se simtă prost." Și ce mai era pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
simtă prost." Și ce mai era pe afiș? Mai multe: dresuri de purici, clovni și o formație muzicală din Cehoslovacia, No-Ko-To (sau No-To-Ko? sau Ko-To-No? Era imposibil să ții minte). Când Mircea avea cinci ani și fuseseră prima oară la circ, tata râsese de el, îi zisese la-ntoarcere că aveau să facă și ei circ acasă: el avea să jongleze cu farfurii, Mircea avea să facă pe clovnul, "iar pe mămica o punem să sară-n plasă, desfacem o plasă
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
o formație muzicală din Cehoslovacia, No-Ko-To (sau No-To-Ko? sau Ko-To-No? Era imposibil să ții minte). Când Mircea avea cinci ani și fuseseră prima oară la circ, tata râsese de el, îi zisese la-ntoarcere că aveau să facă și ei circ acasă: el avea să jongleze cu farfurii, Mircea avea să facă pe clovnul, "iar pe mămica o punem să sară-n plasă, desfacem o plasă de-a ei de rafie și-o ținem de capete, și ea sare acolo, face
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
că vrea ca fata ce-avea să se nască (dar cum știuse că-avea să fie fată? Nu dăduse, oricum, nici un nume de băiat) să aibă numele Soile, ca al unei rude, de mult răposate, ce fusese, pare-se, artistă de circ. Soile era un nume finlandez, emana frig și o lumină de auroră polară. Mama ei nu era nici ea o oarecare. Dar aici lucrurile erau mai tulburi. Oricum, la mare nevoie (cînd se strica acoperișul, când se descărcau lemnele-n
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nici nu-nvăța la școala lor... Dar fiindcă spunea mereu cântece și bancuri, uneori copiii îl căutau și făceau roată-n jurul lui, mai ales când șefii grupului, Mimi și Vali, nu erau pe-acolo. Tatăl lui Jean lucra la circ, dar nu era circar, ci un fel de tractorist acolo, căra remorci și barăci pe roate dintr-un loc într-altul. Dar era bine că lucra acolo, fiindcă-i lăsa să intre la menajerie fără bani, altfel ar fi trebuit
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fund are Silvia, ce bulane are Iolanda... De Mona, sora lui Simfonia, le era frică la toți ca de dracu. Ploaia aurie stătuse la fel de brusc cum începuse. Nici măcar nu reușise să ude asfaltul ca lumea. Copiii o luară pe Aleea Circului, pălăvrăgind, dîndu-și cu părerea despre spectacolul din seara aceea, primul după câteva luni de-ntrerupere. Se mai uitaseră o dată pe marele afiș din capătul aleii și văzuseră că formația cehoslovacă se numea No-To-Ko, deci Luci câștigase pariul. Mircea fusese aproape
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
făcuți din organe, organele din celule și celulele dm atomi. Atomii erau așa mici, că nici nu puteai să-i vezi. Celulele pe care le puteai vedea la școală prin microscop erau dintr-o foiță de ceapă. Ajunseră-n fața Circului, cu geamurile lui de cristal și cupola de beton, proaspăt vopsită azuriu, aflată sub mult mai întinsa boltă cerească, exact în centrul ei, și-avînd în jur vegetația înflorită și parfumată a parcului. Trei stejari uriași, foarte bătrâni, plini de scorburi
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
parfumată a parcului. Trei stejari uriași, foarte bătrâni, plini de scorburi, ocupau tot cerul din fața clădirii. Jean își bolborosea unul din cântecele, când rămase brusc cu gura căscată și se repezi ca un apucat spre un autocar ce oprise lângă Circ: "Turiștii, fraților, au venit turiștii!" Mai toți copiii se repeziseră și ei spre ușa autocarului, din care începuseră să cobo.are câteva femei bine-mbrăcate. "Dați-mi și mie, dați-mi și mie, tanti!", se-ngrămădeau ei, cu figuri rugătoare și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
fiindcă arăta mai amărât. Deja se-auzeau răcnete dinspre menajerie. Urlete adânci de leu, trompete de elefanți. Copiii o luară la stânga, pe lângă castelul de apă ce fusese construit anul trecut pentru spectacolul pe apă. O clădire mică, albastră adăpostea birourile circului și cabinele actorilor. Tot acolo era și casa de bilete. Acolo o văzu Mircea pentru prima oară. Stătea pe bancă, în fața casei de bilete, și fuma cu fața întoarsă-ntr-o parte. La-nceput părea o fetiță de vârsta lor
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
imposibilă fetiță-femeie, aruncă țigara și intră-n clădire... Cum cotiră pe strada menajeriei, o duhoare de balegă fierbinte îi izbi din plin, și răgetele erau acum înspăimîntătoare. Prin niște ferestre mari dintr-un fel de pavilion se vedeau artiștii de circ făcând exerciții: săreau ghemuiți prin aer, jonglau cu farfurii, strigau mereu "Hop! Hep!"... purtau costumele lor de spectacol, de mătase albăstruie, și erau nemaipomenit de frumoși și de elastici. Privindu-i, Mircea nu mai avea răbdare până diseară, când aveau
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
săreau ghemuiți prin aer, jonglau cu farfurii, strigau mereu "Hop! Hep!"... purtau costumele lor de spectacol, de mătase albăstruie, și erau nemaipomenit de frumoși și de elastici. Privindu-i, Mircea nu mai avea răbdare până diseară, când aveau bilete la circ. Era foarte mândru că avea să fie printre primii copii care vedeau noul spectacol, pe Yoga, dresura de purici... Se-ntreba însă cum or arăta puricii ăia. Ii confunda cu păduchii, din care mai aveau în cap unii copii. Și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
capetele lor, colții groși și ascuțiți, ouăle îmblănite ca ale motanilor. Urletele continue din hală și putoarea de fiare sălbatice le strângeau inimile. Dacă unul dintre animale ar fi scăpat din cușcă? Se mai întîmplase, se zicea, chiar acolo, la circul lor: leii o sfâșiaseră pe îmblînzitoare și, dacă n-ar fi fost gratiile, ar fi năvălit peste spectatori, omorând în dreapta și-n stânga. Mir-cea-și închipuia uneori, stând după-mesele în camera lui plină de flori și de ierburi și privind pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
spre el ca un obuz auriu, bârnele de lemn îi dădură drumul și băiatul zbură în cer, se rostogoli în cer, făcu tumbe, răsuciri și fluturări în cer, cu ochii larg deschiși, peste moară, bloc, fabrică, alee cu blocuri și Circ, care, văzute de sus, își iveau masivitatea neomenească, adevărata lor natură de temple, megaliți, bunkere, mausolee ale unei lumi de neînțeles, pierdute toate într-o mare de vegetație. Copilul învăță repede să-și controleze zborul, pluti unde-l duceau gândul
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
spală", " La curbă șinele troznesc", toate tâmpeniile de pe lume. Le zicea cum se spune pe franțuzește "Găina noastră e-n curtea voastră"... Dar Mircișor, obosit de dimineața aceea în care atâtea se-ntîmplaseră, își aminti că diseară urma să meargă la circ cu ai lui și zâmbi. În interior, casa era-naltă ca o biserică. Ceea ce, văzut din afară, părea a fi etajul nu era decât prelungirea spre bolta plafonului a încăperilor de jos, înguste și șuie ca niște interioare de clopotniță
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
la Obor. Luaseră tramvaiul pe Ștefan cel Mare, trecuseră prin fața Direcției Generale a Miliției, cu turnul ei crenelat, apoi prin dreptul blocului cu electrocasnice și mobilă - blocul lui, blocul tău, Mircea - apoi li se desfăcuse, pentru câteva secunde, perspectiva Aleii Circului, cu marea cupolă în depărtare... Trecuseră pe lângă gardul spitalului Colentina, apoi pe lângă policlinica de la Doctor Grozovici, lăsaseră-n urmă cinematograful Melodia și trecuseră de Lizeanu. De-aici, șinele tramvaiului coborau spre pasajul de la Obor. Aici se dăduseră jos, traversaseră și
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
acum mohorât, stând să plouă. Aici se făceau o dată Moșii, Soile", zicea mama, întorcîndu-se spre ea pe jumătate. "Ce de lume, ce nebunie! Ce bâlciuri cu lanțuri în care se-nvîrteau tinerii, cu mustării unde mâncai pastrama... Uite, aici fusese un circ ambulant, cu șerpi, dansatori pe funii și chiar cu o femeie-păianjen. Iar aici, tarabe de tir. Ce-nghesuială era, ce omor! Nu puteai să umbli în voie, mulțimea te ducea unde vrea ea. Erau șuvoaie de oameni care se mișcau
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
în gol, alăturîndu-se corului de heruvimi ce strigau, zbârnâind din elitre, "Sfînt! Sfînt! Sfânt V O dată cu ei începu rotiri amețitoare în cer. Deși era aproape opt seara, abia dacă un strop de roz se întindea pe boltă spre apus. Aleea Circului era plină de lume care se scurgea către clădirea de beton și sticlă din capăt, cu cupola văluntă ca o ciupercă. Copiii erau nenumărați în mulțime, alergîndu-se și țipând, oprindu-se să-și cumpere vată de zahăr și, deși nu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
nenumărați în mulțime, alergîndu-se și țipând, oprindu-se să-și cumpere vată de zahăr și, deși nu le era cu adevărat sete, făcând coadă la țâșnitoarea de sub castani. Ajunși în dreptul celor trei stejari bătrâni, impresionant de groși, aflați chiar în fața Circului, oamenii se opreau uimiți, iar copiii dădeau cu toții năvală pe iarbă până lângă scoarța copacilor uriași. Așa ceva nu mai văzuseră și nu mai văzuse nimeni, nici măcar bătrânele care-și făceau veacul pe alee, pe băncile din fața blocurilor: chiar în acea
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
alții, copiii îi apucau din iarbă pe câte doi și-i puneau să se bată... Aleea vuia de zbârnâitul aripilor, gândacii erau peste tot, rotindu-se stângaci, tîrîndu-se pe scoarța copacilor. Aproape că nu-ți mai venea să intri la circ, și-ntr-adevăr câțiva inși renunțaseră la spectacol, preferîndu-l pe cel de-afară, și rămăseseră acolo, pe alee, urmărind zborul insectelor tot mai negre pe cerul tot mai purpuriu, până când se lăsase noaptea și zbârnâitul se făcuse tot mai intens, și pe
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]
-
cădea pe spate sau în cap și ți se cățăra, dezorientat, pe haine. Nuntirea bezmetică avea să țină de-atunci două săptămâni în șir, la capătul cărora rădaștele moarte aveau să fie culese grămezi și aruncate în tomberoane. Îndreptîndu-se spre Circul de Stat cu Emilia de braț (Dumnezeule, până și el trăgea cu ochiul din când în când la perechea de sâni pistruiați din taiorul de culoarea florii de tei al femeii lui, care, pe tocuri de paisprezece centimetri și cu
Orbitor by Mircea Cărtărescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295572_a_296901]