5,982 matches
-
Gazul perfect este un model teoretic de gaz, format din „molecule” de dimensiune neglijabilă și fără forțe intermoleculare. Conceptul de gaz perfect este folosit în cadrul fizicii atomice și moleculare ca o idealizare a stării gazoase a substanțelor, și se pretează la analiza cu mijloacele mecanicii statistice. Gazul perfect nu are viscozitate, proprietățile sale nu depind de presiune sau temperatură și nu se lichefiază. Literatura de specialitate deosebește, în principiu, trei tipuri ale modelului gazului perfect
Gaz perfect () [Corola-website/Science/309598_a_310927]
-
monoatomice formula 41, iar pentru cele biatomice formula 42. Aceste valori nu sunt în general în concordanță cu măsurătorile efectuate asupra gazelor reale. Din cele prezentate rezultă că gazul perfect este un caz particular al gazului ideal, deoarece: În practică, agenții termici gazoși sunt amestecuri în diverse proporții ale unor specii diferite de gaze; de exemplu aerul atmosferic, gazele de ardere, gazul de furnal. În anumite condiții fizice de temperatură și presiune amestecurile de gaze au un comportament foarte apropiat de cel al
Gaz perfect () [Corola-website/Science/309598_a_310927]
-
sateliți au fost descoperiți în secolul al XX-lea. La 25 august 1989, sonda spațială "Voyager 2" a trecut prin vecinătatea planetei. Neptun are o compoziție asemănătoare cu cea a lui Uranus, compozițiile ambelor planete fiind diferite de ale giganților gazoși mai mari, Jupiter și Saturn. Atmosfera lui Neptun este asemănătoare cu cea a lui Jupiter și Saturn prin faptul că este compusă în principal din hidrogen, heliu, urme de hidrocarburi și posibil azot, dar are proporții mai mari de apă
Neptun () [Corola-website/Science/298837_a_300166]
-
Internațională a definit cuvântul planetă pentru prima dată, reclasificând planeta Pluto ca „planetă pitică”, Neptun redevenind ultima planetă din Sistemul solar. Cu o masă de 1,0243 x 10 kg, Neptun este un corp ceresc intermediar între Pământ și giganții gazoși mai mari: masa sa fiind de șaptesprezece ori mai mare decât a Pământului, însă doar a nouăsprezecea parte din masa lui Jupiter. Accelerația gravitațională de la suprafața planetei este depășită doar de cea a lui Jupiter. Raza ecuatorială a lui Neptun
Neptun () [Corola-website/Science/298837_a_300166]
-
Jupiter. Raza ecuatorială a lui Neptun fiind de 24764 km, este de aproximativ patru ori mai mare decât cea a pământului. Planetelor Neptun și Uranus li se aplică deseori termenul de „giganți ghețoși” și sunt considerate o sub-clasă de giganți gazoși, datorită mărimii lor reduse și concentrării mai mari de elemente volatile comparativ cu Jupiter și Saturn. În cercetarea planetelor extrasolare, Neptun este folosit drept metonim, spre exemplu când corpuri cerești ce au o masă similară cu cea a planetei Neptun
Neptun () [Corola-website/Science/298837_a_300166]
-
OB din apropiere. O teorie alternativă presupune că ei s-au format de fapt în apropierea Soarelui, unde densitatea materiei era mai mare, și apoi au migrat spre locul unde se află acum orbitele lor actuale, după eliminarea discului protoplanetar gazos. Această ipoteză a migrației după formare este favorizată în prezent, datorită capacității sale de a explica mai bine apariția obiectelor mici, observate în regiunea transneptuniană. Teoria care la momentul actual este cel mai larg acceptată, explicând detaliile acestei ipoteze, este
Neptun () [Corola-website/Science/298837_a_300166]
-
să studieze tehnologia luminii stroboscopice pentru fotografiile cu timp mic de expunere. Aceste studii au condus la inventarea blițul cu neon, în care lumina este generată prin transmiterea unui scurt curent electric într-un tub de sticlă umplut cu xenon gazos. În 1934, Edgerton a reușit să genereze flash-uri cu durata de o microsecundă cu această nouă metodă inventată de el. În 1939, fizicianul americann Albert R. Behnke Jr. a început să exploreze cauzele beției scufundătorilor. Acesta a a testat
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
face ca scufundătorii să o perceapă ca o modificare a adâncimii. Datorită acestor rezultate, acesta a dedus faptul că gazul xenon poate deservi ca anestezic. În ciuda faptelor că toxicologistul rus Nikolay V. Lazarev a studiat aparent anestezia produsă de xenonul gazos în jurul anilor 1941, primul raport pe aceeași temă a fost publicat prima oară în 1946, de către cercetătorul medical John H. Lawrence, ce a experimentat acestea pe șoareci. Xenonul a fost prima dată utilizat ca anestezic pentru operații în anul 1951
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
că e imposibil ca acestea să formeze vreun compus chimic. Totuși, în timp ce preda la catedra sa de la "University of British Columbia", Neil Bartlett a descoperit că gazul numit "hexafluorură de platină" (PtF) este un puternic oxidant ce poate oxida oxigenul gazos (O) pentru a forma "dioxigenilul hexafluoroplatinat"(O[PtF]) Deoarece O și xenonul au același potențial de ionizare, Bartlett a realizat că hexafluorura de platină este, de asemenea, aptă să oxideze xenonul. Pe data de 23 martie 1962, acesta a amestecat
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
krypton (KrF) și fluorura de radon (RnF). În 1971, mai mult de 80 de compuși ai xenonului erau deja descoperiți. Xenonul are număr atomic egal cu 54, asta însemnând că conține 54 de protoni. La temperatură și presiune normală, xenonul gazos are densitatea egală cu 5,761 kg·m, fiind de aproape 4,5 ori mai mare decât densitatea medie a atmosferei Pământului (1,217 kg·m). În stare lichidă, xenonul are o densitate mai mare de 3100 g·ml ( 3100
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
xenon would not have been trapped in the planetesimal ices.)"-de tradus!)) Problema abundenței mici a xenonului pe Terra poate fi cauzată de legarea covalentă dintre acesta și oxigen în interiorul mineralului numit cuarț, ce pledează cu reducerea nivelului de xenon gazos din atmosferă. Spre deosebire de gazele nobile cu masa atomică relativă mai mică, xenonul nu poate fi produs în interiorul stelelor prin intermediul nucleosintezei stelare. Elementele mai grele ca Fe au o energie netă care consumă energia solară de fuziune, deci nu se poate
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
laser a încetat și vaporii alcalini eliberați se condensează pe suprafetele aflate la temperatura camerei. Polarizare de spin a izotopului Xe poate dura de la câteva secunde pentru atomii de xenon dizolvați în sânge la mai multe ore în in faza gazoasa și de mai multe zile pentru xenonul criogenizat. În schimb, izotopul Xe are spinului nuclear de formula 2 și un moment electric cuadrupolar nenul, avand un timp de relaxare T cuprins în domeniul dintre milisecunde și secunde. Există izotopi radioactivi ai
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
Fluorurile de xenon se comportă atât ca "acceptor" de fluor, dar și ca "donor" de fluor, fârmând săruri care conțin cationi ca formula 9 și formula 9, și anioni ca formula 9, formula 9 și formula 9 (ce sunt formate prin reducerea formula 14 cu xenon gazos). De asemenea, formula 15 este capabil să formeze combinații complexe cu ionii metalelor tranziționale; mai mult de 30 de astfel de compuși au fost sintetizați și caracterizați. Întrucât fluorurile de xenon sunt bine caracterizate, alți compuși halogenați nu sunt cunoscuți, momentan
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
tratarea leziunilor la creier. Însă, acest receptor agravează dauna creeată de privarea de oxigen și este folosit mai degrabă ca un protector neurologic, fiind mai bun decât ketamina sau oxidul nitros N, care pot surveni cu efecte secundare nedorite. Xenonul gazos a fost folosit ca ingredient în amestecul folosit la ventilarea nou-născuților de la Spitalul "St. Michael" din Bristol, Anglia, dar experimentul a fost compromis pe moment, urmând să fie finalizat cu succes. Tratamentul se face concomitent cu răcirea temperaturii corpului până la
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
gama ale radioizotopului Xe poate fi utilizat pentru a vedea inima, plămânii și creierul. Totodată, radioizotopul respectiv poate fi folosit pentru a măsura fluxul sanguin. Xe este un agent de contrast folositor pentru "MRI" (imagistica cu rezonanță magnetică). În faza gazoasă, acesta poate fi utilizat pentru a vedea spații goale din interiorul unui corp (cum ar fi un eșantion poros sau alveole în plămâni). Xenonul hiperbolizat poate fi utilizat de către chimiștii de suprafață. În mod normal, este dificil să caracterizezi suprafețe
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
folosind rezonanța nucleară magnetică, deoarece semnalele de la suprafața unui eșantion pot fi ajunse de către semnalele venite de la nucleele atâtor atomi, de pe toată suprafață. Totuși, spinul nuclear de pe suprafața solidă poate fi polarizată selectiv, transferând polarizarea spinului la el de la xenonul gazos hiperpolarizat. Acest fapt face ca semnalele de suprafață să fie destul de puternice pentru a putea fi măsurate, și le distinge de semnalele de pe suprafață. În aplicațiile ce vizează folosirea energiei nucleare, xenonul este utilizat în camerele cu bule, probe, precum și
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
a măsura razele gama precum și ca medium în detectarea interacționării ipotetice slabe între particulele masive. Mulți compuși ce conțin xenon și oxigen sunt toxici datorită proprietăților oxidante foarte puternice și explozive datorită tendinței lor de a se descompune în xenon gazos și molecula diatomică a oxigenului, O, ce conține legături chimice mult mai puternice decât legăturile moleculare ale compușilor xenonului. Xenonul gazos poate fi ținut în siguranță în recipiente sigilate de sticlă sau metal la temperatura camerei și la presiune standard
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
oxigen sunt toxici datorită proprietăților oxidante foarte puternice și explozive datorită tendinței lor de a se descompune în xenon gazos și molecula diatomică a oxigenului, O, ce conține legături chimice mult mai puternice decât legăturile moleculare ale compușilor xenonului. Xenonul gazos poate fi ținut în siguranță în recipiente sigilate de sticlă sau metal la temperatura camerei și la presiune standard. Totuși, acesta dizolvă rapid în multe materiale plastice și în cauciuc, și va scăpa cu siguranță din recipiente fabricate din aceste
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
Xenonul nu este un gaz toxic, dar, ajungând în sângele uman, poate provoca o anestezie; în mari concentrații, inhalarea xenonului poate provoca chiar și o anestezie asemănătoare cu cea creată la operațiile medicale. Viteza de propagare a sunetului în xenonul gazos este de 169 m/s, adică cu mult mai mică decât cea a aerului , datorită vitezei medii mai mică a atomilor de xenon, în timp ce viteza atomilor de azot sau oxigen este mai mare. Prin urmare, xenonul scade rezonant frecvența tractului
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
și un anestezic mai puternic decât oxidul nitros. În concluzie, multe universități nu mai admit ca demonstrație chimică inhalarea unei cantități de xenon, ce produce acest timbru vocal amuzant. În timp ce xenonul rămâne un gaz scump, hexafluorura de sulf, un compus gazos ce este similar ca masă moleculară cu masa xenonului (146 și 131), este utilizată în general în aceste demonstrații. Acești compuși grei și gazoși pot fi folosiți, însă, ca demonstrații, dar amestecul inhalat trebuie să conțină cel puțin 20% oxigen
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
produce acest timbru vocal amuzant. În timp ce xenonul rămâne un gaz scump, hexafluorura de sulf, un compus gazos ce este similar ca masă moleculară cu masa xenonului (146 și 131), este utilizată în general în aceste demonstrații. Acești compuși grei și gazoși pot fi folosiți, însă, ca demonstrații, dar amestecul inhalat trebuie să conțină cel puțin 20% oxigen. Însă, xenonul 80% combinat cu oxigenul 20% în amestec și inhalat poate produce rapid inconștiența și în general anestezia (despre care s-a discutat
Xenon () [Corola-website/Science/304622_a_305951]
-
proiectare a utilajelor industriale. Din numeroasele realizări se pot aminti: determinarea refluxului optim al coloanelor de rectificare, dimensionarea schimbătoarelor de căldură spirale, tehnica pentru măsurarea structurii stratului fluidizat, studiul transferului de căldură și de masă la evaporarea picăturilor în mediu gazos ș.a. O mențiune trebuie făcută în legătură cu activitatea științifică din ultimele decenii de activitate. În această perioadă profesorul Emilian Bratu a inițializat și realizat, împreună cu doctoranzii săi, un număr apreciabil de cercetări privind intensificarea fenomenelor de transfer de masă și căldură
Emilian Bratu () [Corola-website/Science/325865_a_327194]
-
fi utilizate pentru livrarea hidrogenului de la producător la stații de distribuție, sub formă de gaz comprimat, lichid criogenic sau înmagazinat în compuși speciali. Pentru comprimarea hidrogenului la 700bar se consumă o energie echivalentă cu 6% din cea înmagazinată. Transportul hidrogenului gazos cu mijloace auto se realiza la nivelul anului 2002 cu butelii de oțel sub o presiune de 200bar cu un conținut de 2400-3600 Nm3 Pentru lichefierea hidrogenului (-253°C) se consumă o energie echivalentă cu 30% din cea înmagazinată. Există
Infrastructura economiei hidrogenului () [Corola-website/Science/308251_a_309580]
-
proveniență este după caz: Pe plan mondial la nivelul anului 2007 existau peste 220 stații de hidrogen înregistrate . În Germania prima stație de alimentare cu hidrogen a fost înființată la 12 noiembrie 2004 de către BP în Berlin asigurând clienților hidrogen gazos și hidrogen lichid. În Franța este în funcțiune o stație de hidrogen gazos la 350bar încă din anul 2002 în administrația Air Liqiude.În Japonia există două zone Kanto și Chubu cu 9 respectiv 1 stații de hidrogen care furnizează
Infrastructura economiei hidrogenului () [Corola-website/Science/308251_a_309580]
-
220 stații de hidrogen înregistrate . În Germania prima stație de alimentare cu hidrogen a fost înființată la 12 noiembrie 2004 de către BP în Berlin asigurând clienților hidrogen gazos și hidrogen lichid. În Franța este în funcțiune o stație de hidrogen gazos la 350bar încă din anul 2002 în administrația Air Liqiude.În Japonia există două zone Kanto și Chubu cu 9 respectiv 1 stații de hidrogen care furnizează hidrogen gazos la 250bar sau 350bar, respectiv hidrogen lichid în două dintre ele
Infrastructura economiei hidrogenului () [Corola-website/Science/308251_a_309580]