4,596 matches
-
societății lor. Anumite îndeletniciri, printre care și serviciul militar, erau lămurit interzise de către ierarhia ecleziastică, fiind în antiteză cu mesajul creștin. Tot astfel este condamnat și războiul pentru a lăsa liberă calea bătăliei spirituale, exercițiu ce oferea creștinului, păstrându-i intactă integritatea fizică, instrumentele necesare convertirii sale. În Contra Celsum, IV, 82, se pare că Origene ar voi să justifice războiul. În realitate, scriitorul alexandrin e foarte departe de formularea chiar și fugitivă a vreunei teorii despre războiul drept. El vrea să
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
mesajul evanghelic această concepție se referă la libertatea omului față de bogăția percepută ca autoafirmare egoistă cu scopul de a sluji cât mai deplin lui Dumnezeu, apologetul, îndepărtându-se de specificitatea acestui concept, ne propune o interpretare diferită, deși păstrează substanțial intactă semnificația: dacă sclavia bogăției este o formă de idolatrie, apartenența la o oștire seculară, represivă a libertății de conștiință, implică un compromis cu cultul imperial fondat pe aceiași idolatrie. Din moment ce atitudinea obiecției de conștiință a soldatului este acceptată ca fiind
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
ipoteza soldaților convertiți la creștinism, după întreprinderea carierei militare, este comparată cu a omologilor lor din Noul Testament. În practică, după primirea botezului, soldatul care pretinde o ruptură cu un anumit tip de viață are trei posibilități, pentru a-și păstra intactă sinceritatea credinței sale: ori să dezerteze din serviciul militar, iar Tertulian ne spune că aceasta a fost înfăptuită de mulți creștini (ut a multis actum) sau, să inventeze ceva pentru a evita săvârșirea unor gesturi idolatrice și contrare eticii creștine
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Christi) și însemnele militare (signum diaboli), oștirea luminii (castra lucis) și cea a tenebrelor (castra tenebrarum), Dumnezeu și cezarul. Spre deosebire de De corona relevăm o anumită radicalizare: dacă în acel tratat putea să pară acceptabilă profesiunea militară, cu condiția ca să rămână intactă etica evanghelică, aici nu doar că este interzis bellare ci chiar și militare, adică serviciul în armată indiferent de manieră, inclusiv în vreme de pace. Tertulian se explică prin acțiunea lui Isus din grădina Măslinilor când, dezarmându-l pe Petru
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
unde izvorăște din vechime o apă salubră, au fost martirizați pe 7 iulie. Prin munca acestor militari și confesori și, în sfârșit, martiri, a fost construită acea imensă clădire a Termelor, iar aceasta a fost voită de Dumnezeu, pentru ca rămânând intactă (în timp ce celelalte terme au fost aproape distruse, deoarece erau lucruri mârșave) putând să se înalțe astăzi acolo Biserica Sfânta Maria a Îngerilor. Până acum nu există alte surse care să confirme veridicitatea masacrului, deși este susținut de martirologiile care ne
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
Dispărând Domnul, el a început să cânte un psalm care preamărea promisiunile Domnului; iar acolo erau prezenți îngerii care îi răspundeau într-un cor numeros. Atunci gărzile au alergat spre ușa închisorii, pe care au văzut-o închisă și sigiliul intact. Pândind înăuntru au văzut o mulțime de îngeri îmbrăcați în alb care psalmodiau și spuneau: „Mărire în cer Dumnezeului atotputernic!“. Cuprinși de frică au anunțat tribunul de ceea ce se petrecea. 8. El s-a ridicat și a alergat repede la
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
alb care psalmodiau și spuneau: „Mărire în cer Dumnezeului atotputernic!“. Cuprinși de frică au anunțat tribunul de ceea ce se petrecea. 8. El s-a ridicat și a alergat repede la ușa închisorii: a văzut lanțul la locul lui și sigiliul intact; a auzit și el marele cor al celor care recitau psalmul împreună cu Theogenes. A poruncit să vină imediat un grup de soldați înarmați cu securi, cantonați în preajma închisorii, și deschizând larg ușile acesteia au intrat vijelios înăuntru fiind convins că
Creştinismul în armata romană în secolele I-IV by Sebastian Diacu () [Corola-publishinghouse/Science/100972_a_102264]
-
ce traversează ținutul lui Hades, ghidând-o pe Euridice cu cântecul său. Și tot ca el, să încercăm, cu mai mult succes, să nu privim înapoi, pentru ca șansele să ieșim din această încercare (încă) împreună cu propriile noastre interpretări să rămână intacte. Poate că vă așteptați să continui argumentul acestei lucrări luând-o, cronologic, de la Wichelns încoace, într-o încercare temeinică și ambițioasă de a nu lasă pe dinafară nici unul dintre marii critici retorici americani ai secolului XX, pentru că numai așa "se
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
s-au întâlnit de așa manieră, încât să îi deschidă cele mai întunecate colțuri ale societății"175 americane. Răspunsul de atunci al pastorulului, oferit propriei viziuni și datorat unei remarcabile convergențe a valorilor în care credea, rămâne, încheie Black, "păstrat intact în propriul discurs"176. Nu mai urmează, în textul pe care Carl R. Burgchardt îl selectează, din cartea profesorului Black, pentru a ilustra, într-o modalitate unică, evaluarea criticului în ce privește abordarea retorică de factură neo-aristoteliană, decât "verdictul": "un sistem critico-retoric
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
să o suplinească prin descrieri și explicații, care să redea pietrelor viața de altădată, cu ajutorul poveștilor. Ne aflăm în fața unui edificiu încă viu, încă neatins de uzura istoriei și de vicisitudinile trecerii timpului. Acest monument (funerar!) se află, în stare intactă, în inimile fiecăruia dintre noi, cetățenii "satului global", a căror moștenire simbolică rămâne, printre altele, și holocaustul, a cărui povară o purtam zilnic, precum mai vechiul erou absurd, Sisif. Camus ne îndemna, nu-i așa, să ni-l închipuim pe
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
seamă, că, într-adevăr, o astfel de denaturare îi corupe pe cei mai buni dintre noi. Personal, mă alătur efortului lui Kenneth Burke și al multora de a păstra "corola de minuni a lumii", cum o numea poetul, pe cât posibil, intactă. Iată că dramatismul constituie o excelentă alegere critico-retorică în acest sens. 6. Criticismul narativ: William F. Lewis Studiul extrem de dificil pe care tocmai l-am parcurs împreună și de care, trag nădejde, ne-am despărțit măcar cu un moment înainte de
Criticismul retoric în ştiinţele comunicării. Atelier pentru un vis by Georgiana Oana Gabor [Corola-publishinghouse/Science/934_a_2442]
-
susține (ca și alții) că din moment ce multe probleme de mediu sunt transnaționale și chiar globale, este necesară o cooperare globală pentru a le rezolva. Acesta este un argument destul de rezonabil. Dar el continuă spunând că statul, cu drepturile sale suverane intacte, este o formă politică necesară pentru a asigura această cooperare. Această turnură a argumentului este probabil mai puțin convingătoare. Goodin amintește patru jocuri cunoscute care ar putea fi alese pentru a modela cooperarea dintre comunitățile anarhice mici: Dilema Prizonierului (reinterpretată
by Scott Burchill, Richard Devetak, Jacqui True [Corola-publishinghouse/Science/1081_a_2589]
-
Bate și ți se va deschide; cere și ți se va da. (Nimic nu se obține fără o determinare interioară. Așa se explică faptul paradoxal că sunt orbi care „văd” și surzi care „aud”, și invers: sunt persoane cu simțurile intacte, dar care se mențin Într-o stare de ignoranță, din cauza blazării sau a dezinteresului manifestat față de sine și față de lume.) Latinii legau specificul psihologic al omului de „curiozitate”: Homo sum, nihil humani a me alienum puto - Sunt om și nimic
[Corola-publishinghouse/Science/2105_a_3430]
-
un joc al încercărilor și al erorilor, adaptarea devenind, practic, imposibilă. Funcționarea individuală este similară funcționării generale. Cu alte cuvinte, ceea ce se întâmplă cu individul se întâmplă și cu o comunitate de indivizi. Ceea ce trebuie, totuși, stabilit este imposibilitatea readucerii intacte a trecutului în prezent, întrucât curgerea timpului este ireversibilă. La fel cum memoria nu reușește reproducerea exactă a evenimentelor din trecut, ci realizează doar o reconstrucție a acestora, așa și Prezentului istoric îi este greu să reînvie, cu adevărat, Trecutul
[Corola-publishinghouse/Science/1454_a_2752]
-
am spus eu altfel?! Matei: Lasă că știu eu ce gîndești! Octav: Nea Matei, matale ai venit aici să faci inventarul mărfurilor sau al gîndurilor?! Matei: Hai, lasă... Octav: Păi atunci să-l facem, nea Matei; stocul de gînduri e intact; am vîndut cîteva idei... Ha!... dar cu termenul de valabilitate expirat... Am primit și reclamații...! Păi ce faci, nu scrii?! Adică faci raportul din memorie?! Matei: Mai du-te dracului! O ții una și bună! Vrei neapărat să descoperi în
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
-l îndrume pe omul de familie. Și astfel apare Eln insul cu misiune politico-morală, care are grijă ca nici o evadare din concretul banalității și din rutina conjugală să nu se poată produce; familia nucleară de tip socialist trebuie să rămînă intactă. Vorbind despre trecut, obsesii, spaime, etc, ajungem la "Gheorghe Popescu", premiera recentă de la Naționalul ieșean, care ne-a prilejuit, de fapt, această privire rapidă asupra operei dramaturgice al lui Constantin Popa. Aici lucrurile sunt mai simple în aparență. Cu toții trebuie
[Corola-publishinghouse/Science/1484_a_2782]
-
dar resursele procedeului nu sunt câtuși de puțin diminuate din pricina asta. Procedeul fiind eficient, teatrul nu îl respinge; dimpotrivă, continuă să-l folosească, păstrând astfel legătura cu istoria și cu o anume societate. Puterea performativă a unui asemenea procedeu rămâne intactă, conotând în același timp tradiția artizanală a teatrului. Procedeu elementar, rudimentar chiar, dar care seduce tocmai prin materialitatea lui, insensibilă la mutațiile tehnologice moderne. Mai aproape de zilele noastre, Sandrine Anglade și Jacques Gabel caută și ei o soluție pentru supravegherea
[Corola-publishinghouse/Science/2222_a_3547]
-
așa-numitului Templu al Vestei din Roma, situat lângă Tibru (figura 13). Coronamentul originar al vechii clădirii, antablamentul și acoperișul nu mai există, iar restaurarea lor nepotrivită strică echilibrul originar al arhitecturii. Putem presupune că, pe vremea când clădirea era intactă, coronamentul acesteia era destul de viguros pentru a o face să arate ca un centru prim, cu greutate proprie transmisă în jos datorită șirului circular al celor douăzeci de coloane corintiene. Acum, coloanele se îndreaptă totuși spre cer, parcă izbind acoperișul
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
și astfel să stabilească echilibrul. Aceasta ar anula semnificația tabloului. Pierzându-și excentricitatea, monstrul producător de fum al tehnologiei moderne nu ar mai deranja stabilitatea existenței urbane instituite. Un amestec similar s-ar produce dacă pictura lui Monet ar rămâne intactă, dar privitorul, convins de importanța locomotivei, ar decide să se așeze mai curând în fața ei decât în fața mijlocului pânzei. Din nou centrul compoziției s-ar muta spre dreapta. Acum locomotiva ar sta în locul său ca o masă statică, nemaifiind animată
Forţa centrului vizual: un studiu al compoziţiei în artele vizuale by Rudolf Arnheim () [Corola-publishinghouse/Science/600_a_1427]
-
întîmplarea, pe care a reținut-o datorită unui incident, a avut loc în 1934 sau 1935, după mai bine de trei decenii de la decesul respectivului. Cînd a fost deschis sicriul, a văzut că trupul și îmbrăcămintea defunctului se păstraseră aparent intacte. însă, în timpul mînuirii, flaneaua unui lucrător s-a agățat într-un colț, și ca s-o elibereze, - acela s-a săltat. în clipa următoare a auzit un zgomot asemănător cu cel produs „cînd cade o căldare”. Trupul și hainele mortului
ÎN JURUL LUI BACOVIA by CONSTANTIN CALIN () [Corola-publishinghouse/Science/837_a_1765]
-
în timp; poate fi mai mult sau mai puțin puternic de exemplu, mulți membri ai acestor structuri pot fi susținători pasivi. Aceasta înseamnă că liderii nu au mai multă libertate de mișcare în sensul că trebuie să-și păstreze sprijinul intact decât au autoritățile politice naționale în raport cu întreaga populație. Libertatea liderilor instituțiilor și grupurilor este restrânsă mai ales atunci când, așa cum susține Ake, există un "fond comun de norme general acceptate" în rândul populației. Integrarea politică este astfel menținută pentru că liderii nu
by JEAN BLONDEL [Corola-publishinghouse/Science/953_a_2461]
-
pe de o parte, nu sufocă, ci, dimpotrivă, potențează autenticitatea percepției, iar pe de altă parte, transformă întregul areal în ceea ce autoarea însăși numește "un roman-fluviu de graniță" (între genuri și specii, dar și între livresc, artificial și existențial, organic). Intacte, câteva dintre notele distinctive ale scriiturii Marianei Codruț au trecut și în Ultima patrie (Editura Paralela 45, Pitești, 2007) a poetei. Mai întâi, se remarcă și aici capacitatea de a rescrie aria "vizibilă" a realului, firește, din perspectiva unei noi
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
ambiționează să propună, la rându-i, interpretări originale ale conceptelor enumerate, ori cel puțin să își impună în miezul operei mitologia personală. O mitologie marcată de trăiri de o robustețe ieșită din comun, pe care anamneza poetică le recuperează aproape intacte, ca în cu tălpile în lutul bucătăriei de vară: "cu tălpile în lutul bucătăriei de vară/ ne-am afundat copilăria în curtea lucreției/ în mijlocul ierbii vasile priponea fulgerele/ scăpate de cerul rupt din omăt/ iar noi țeseam din coada minodorei
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
filtrată printr-o pânză a distanțării autoironice, benigne totuși, melancolia e aici datoare, de cele mai multe ori, lucidității triste a situării într-o vârstă și o epocă pe care poetul le înțelege cu amărăciune. Poemele ocazionale precum Anul nou păstrează astfel intacte trăsăturile unei lirici încă proaspete, adăugându-le doar un bemol... rococo: "Prin găuri de flaut/ e valsul trist al portativelor/ și sună-a colindă sau rugă/ Sunt versuri ieșite din front/ și nesperat se conjugă// Poartă-n casă/ poartă naltă
Dicţionarul critic al poeziei ieşene contemporane: autori, cărţi, teme by Emanuela Ilie [Corola-publishinghouse/Science/1403_a_2645]
-
format numai prin metodele disciplinei sale, fiind deci insuficient pregătit pentru explorările nesigure, făcute dincolo de teritoriul său obișnuit. Fără îndoială, cel puțin în ceea ce-1 privește pe autorul acestui eseu, două scrieri majore, a căror originalitate s-a păstrat intactă îi stau în față, fiind susceptibile să joace deopotrivă rolul de model si de ghid: sînt cele deja citate ale lui Gaston Bachelard și Claude Lévi-Strauss. Menționarea acestor scrieri, apropierea de ele încă din primele pagini ale acestui volum nu
by RAOUL GIRARDET [Corola-publishinghouse/Science/1114_a_2622]