5,057 matches
-
n-au înțeles cutare ridicare a țăranilor, sau cutare manifest muncitoresc care se produsese în timpul existenței lor, spunîndu-se chiar și atunci când realități biografice și de istorie literară constituiau o dovadă că acel clasic sau contemporan nu avusese cum să devină partizan al ideilor lui Karl Marx: cu atât mai rău pentru el, îl vom scoate din manualele școlare și îl vom rade din conștiința publică. Nu erau excluse nici atitudini marcate de un comic imens când se făcea din opoziția de
Imposibila întoarcere by Marin Preda [Corola-publishinghouse/Imaginative/295610_a_296939]
-
NEÎNCREZĂTOR ÎN ACEEAȘI MĂSURĂ. CÂND SE GĂSEAU FAȚĂ ÎN FAȚĂ CU ETERNITATEA, OAMENII AVEAU DE OBICEI TREI REACȚII DIFERITE: FIE ERAU CALMI ȘI ÎNGHEȚAȚI, FIE SE DEZLĂNȚUIAU SĂLBATIC (CU NUMEROASE VARIAȚII), FIE ERAU JOVIALI. ACEȘTIA DIN URMĂ ERAU DE OBICEI PARTIZANI AI UNEI FILOSOFII DE OPOZIȚIE. JUCASERĂ, PIERDUSERĂ ȘI ÎȘI ACCEPTAU MOARTEA CU UN ZÂMBET STRÂMB ȘI O GLUMĂ. TRASK ÎNCEPU SĂ SE COMPORTE ASEMENI CELOR DIN A DOUA CATEGORIE. \ DIN MOMENTUL ÎN CARE VEI PUNE MÂNA PE APARATUL MEU, TE
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85099_a_85886]
-
În pădurile din jurul căruia șuiera viscolul, biciuind zăpada de pe câmpuri, smulgând acoperișurile de paie ale caselor și făcând clopotele bisericii să sune. Iar lupii urlau prin apropiere. Avea deja În minte o povestioară despre satul ăsta, despre naziști, evrei și partizani, poate că diseară i-o va spune lui Dimi și va primi În schimb o gărgăriță Într-un borcan sau o navă cosmică tăiată dintr-o coajă de portocală. De la etajul doi se auziră acordurile pianului, viorii și violoncelului celor
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
acest ultim punct veneau semnăturile - a decedatului, a notarului și ale martorilor -, iar apoi urmau rândurile: „Cu excepția proprietății mele din strada Reines, din Tel Aviv, menționată În anexă, las moștenire toate bunurile mele materiale singurului meu fiu, Efraim Nomberg Nisan, partizan Înfocat al diferențierii binelui de rău, În speranța că de acum Înainte nu se va mulțumi numai să diferențieze binele de rău, ci Își va folosi toate forțele și talentele sale excepționale pentru a face bine și a diminua pe cât
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1984_a_3309]
-
urcau valoarea vertiginos. Se emisese chiar ideea să se facă invitații plătite cu beneficiul destinat unor societăți de binefacere, și propunerile abundau. Versiunea asta nemulțumise pe Elena, care ar fi curmat-o, dar nu știa dacă Marcian nu era cumva partizanul, dacă nu chiar promotorul ei. Cu multă precauțiune își manifestase dorința ca audiția să rămână o recepție particulară. Marcian se arătase cam susceptibil și se apărase ca un culpabil de o vină, pe care în realitate n-o avea. Se
Concert din muzică de Bach by Hortensia Papadat-Bengescu [Corola-publishinghouse/Imaginative/295607_a_296936]
-
dumitale și să-i cer să-ți aplice sancțiunile de rigoare. Le cunoști: retrogradarea și pierderea dreptului de a candida la cele douăsprezece posturi de comandă eligibile. Se auzi un murmur în rândurile celor pe care Grosvenor îi recunoscu drept partizanii lui Kent. - Hai, Siedel, lasă-te de fleacuri! Spuse unul dintre ei. Un altul se arătă și mai cinic: - Nu uita că există martori în favoarea lui Kent, așa cum există și martori împotriva lui. Kent îi săgetă cu o privire rea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
anumiți membri ai expediției la auzul acestei vești. Reușise să-i facă pe unii dintre membrii expediției să-i simtă prezența îndeajuns de mult pentru a se teme de posibilitățile ascunse în nexialism. Oamenii aceștia - fără a fi devenit, cu toții, partizanii lui Kent - nu ar fi acceptat o intervenție a lui Morton. Grosvenor venise la director cu scopul de a se lămuri dacă acesta înțelegea situația. După ce-i povesti pe scurt cele întâmplate, îi spuse: - Domnule Morton, v-aș ruga să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
la o parte din calea lor. Celălalt scoase un țipăt, își apucă arma și trase. Raza ucigașă pulsă, lovindu-se de perete, chiar lângă Grosvenor. Acesta reuși totuși să-l dezarmeze pe agresor, doborându-l cu un pumn. Omul - un partizan al lui Kent - îi aruncă o privire rea, mârâind: - Spion afurisit! O să-ți arătăm noi ție! Deși intrigat de purtarea bizară a individului, Grosvenor merse mai departe, dar pe măsură ce se apropia de secția de nexialism, simțea că-i sporește neliniștea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
s-a mai arătat temător, ci doar mirat de farsele pe care i le poate juca Întîmplarea. — Soponaru ăsta, zis Maioru’, că a fost ofițer În armata regală, e unul din bandiții ăia, cum li se spunea nu demult, un partizan care se ascundea Înarmat prin păduri și prin sate, Îndemnînd oamenii să se opună colectivizării și politicii Partidului. A făcut multă Închisoare pentru asta, mă mir cum a mai ieșit teafăr de acolo. Oricum, și prăjiturile cu cremă, am auzit
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
și Soponaru, faptele pot fi privite și altfel. Lumea a Început să vorbească despre ele, n-o poți opri, dar e bine ca istoriile astea să nu se răspîndească. — Bine, dar prin alte părți din țară, unde au mai luptat partizani? — Gata, ajunge. Poate că nici eu nu știu, dar ajunge. Încheierea asta o hotărîse nu tata, ci primarul. Eram dez amăgit de mine Însumi. Nu fusesem În stare, din cauza unei prudențe nelalocul ei, a unei inhibiții neașteptate, să-l abordez
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
din cauza unei prudențe nelalocul ei, a unei inhibiții neașteptate, să-l abordez pe Alexandru Soponaru și să aflu totul de la el. Visam deja Întîlniri numai Între noi doi În care el Îmi dezvăluia toate tainele clandestinității și ale tacticii de partizan, toate tehnicile de camuflaj, Îmi descria armele, Întreținerea și confecționarea lor, aprovizionarea cu muniții, ambuscadele, ciocnirile cu poterele regimului, evadările, Îmi deslușea urzirea rețelei lui de tăinuitori. Deveneam depozitarul tuturor mărturiilor sale, urmînd să le scot la lumină Într-o
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
ani. Căci, despre planul lui de a ajunge În Făgăraș, Bucureștiul trebuie să fi fost informat de la Londra de Kim Philby, cea mai credin cioasă cîrtiță a Sovietelor, infiltrată În serviciile secrete apusene și care dejucase aproape toate parașutările de partizani În România. Dar lumea credea despre Blidaru că are un dispozitiv special sub piele, poate un nerv fermecat care-l avertiza de fiecare dată cînd se apropie primejdia, făcîndu-l să se-ntoarcă din drum sau s-o ia În altă
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
mă duc să-l caut prin Israel, dacă nu l-or fi mîncat cumva egiptenii În război... Bătrîna a dat să confirme ceva despre răutatea faraonului Egiptului față de evreii lui Moise, dar tata pusese de acum capăt oricărei conversații despre partizani și șefi de Partid comunist, de la noi ori de aiurea, de pe lumea asta ori de pe cealaltă. Bunicii, Ștefan și Maria, veniți din Pișcari, cunoșteau bine clădirea Sfatului Popular din Rătești și de aceea o evocase bătrîna. Locuiseră și ei acolo
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
și de prin țările din jur lucrau cu ajutorul vocii artificiale În MS-DOS Încă de pe la Începutul anilor ’80. Comunismul lui Ceaușescu, dacă m-ar fi prins cu un computer vorbitor pe masă, m-ar fi arestat cu siguranță ca pe un partizan parașutat În Carpați și surprins cu echipamentul de emisie recepție În brațe. Finala a cîștigat-o un parizian de proveniență algeriană, cu origini În Munții Atlas. E unul dintre tot mai puținii vorbi tori de limbă berberă. Am devenit cu timpul
O vara ce nu mai apune by Radu Segiu Ruba () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1375_a_2743]
-
asemenea carte - nu pot rămâne decât stupefiați. Din punctul de vedere al „polemistului“, G. Călinescu „a slujit cu fervoare comunismul“, Eugen Simion este „un academician firoscos“, Dan Petrescu involuează către „reprezentația gratuită a bârfei de crâșmă“, Paul Goma a devenit „partizanul minciunilor scandaloase“, Cristian Bădiliță debitează „gogomănii franțuzite“, Claudiu Komartin e „un analfabet moral“ și așa mai departe. După cum reiese dintr-un interviu, reprodus în același volum, Laszlo Alexandru este foarte mândru de comportamentul lui agresiv. Se consideră un fel de
Cum te poti rata ca scriitor ; Cateva metode sigure si 250 de carti proaste by Alex Stafanescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/1314_a_2703]
-
mere ca muniția, grenade-portocale antifoame. În șanțuri, pe lângă trotuare era multă mâncare, mâncată, cum vedea la trei dimineața, de șobolani ieșind din noapte. Chifle, oase de pui, pe care, odată, ar fi mulțumit lui Dumnezeu să le aibă. Când era partizan În pădurea Zamoșt, degerând, ochiul mort ca o bilă de gheață În cap. Invidiind bețe căzute pentru apropierea lui de starea lor. Într-o pătură de cal Înghețată și putregăită și cu picioarele Învelite În cârpe. Domnul Sammler purta o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
noi. Nu Încăpea loc acolo pentru apel la omenie, pentru rugămintea de pe o față schimonosită, cu tendoane Împrăștiindu-se În gâtlej. Când domnul Sammler se ascunsese mai târziu În mausoleu, nu era de nemți, ci de polonezi. În Pădurea Zamoșt partizanii polonezi se Întorseseră Împotriva luptătorilor evrei. Războiul era pe sfârșite, rușii avansau, și se pare că se luase hotărârea de a reconstrui o Polonie fără evrei. Avu loc prin urmare un masacru. Polonezii la răsărit veniseră trăgând. De cum se făcuse
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
părea amuzat de inconsecvența ridicolă a lui Sammler. Spuse: — Nu poți să lovești un om ca ăsta doar o dată. Când Îl lovești, trebuie să-l lovești bine. Altfel, te omoară. Știi bine. Amândoi am luptat În război. Tu ai fost partizan. Ai avut o armă. Așa că nu știi? Hohotele de râs, logica sa, râzând și raționând În fața absurdităților lui Sammler, Îl făcură să repete până Începu să se bâlbâie. Dacă te bagi - te bagi. Nu? Dacă nu - nu. Da? Nu? Răspundeți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2119_a_3444]
-
de mână, caracude și crapi plini de buruieni. Natură, oriîncotro te căcai. Exista și un cinematograf în Tuchel...“ În completare, ar mai fi demne de menționat terenuri nisipoase, păduri mixte și tufe de ienupăr; un spațiu de acțiune propice pentru partizani polonezi. Totuși, perioada mea de muncă în serviciul Reich-ului ține de o amintire stratificată diferit. Ea se deosebește - nu numai în detalii, ci și în tendința ei de a mă da de gol - de ceea ce Pilenz, mânat de nevoia sa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
e să mă iau la întrebări cu severitate, nu eram ocolit de frică. În spatele unor tufișuri mari de ienupăr sau acoperite de blocuri eratice ivindu-se din depărtările câmpiei, pretutindeni s-ar fi putut afla la pândă, în poziția culcat, partizani cu carabine capturate. Aflat în vizorul trăgătorului, un ins aflat în serviciu voluntar și care, în timp ce dădea harnic cu pensula, se tot strâmba, ar fi fost o țintă de nimerit din prima împușcătură. Cariera celui ce se înrolase voluntar și-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
pe el, cel care ar fi putut sluji drept model al rasei nordice, iar nouă ne stătea ca un ghimpe în carne. Cu toate astea, serviciul înăsprit a continuat. De două ori pe noapte, tabăra era trezită de alarma pentru partizani, fără să se audă împușcături sau altceva. Singuri sau câte doi, trebuia să facem de planton în jurul barăcilor. Când făceam de planton de unul singur, încercam să-mi diminuez frica refugiindu-mă în gânduri. La asta eram antrenat. Istoria se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
pomeraniană Mestwina, prințul Swantopolk, mai înapoi în trecut goții, migrând de la vărsarea Vistulei spre Marea Neagră, pâlcuri de oaste înarmate conform vremii lor îmi populau visele cu ochii deschiși și mă ajutau să nu las să crească în mine frica de partizani. În afara de asta, fortificarea taberei făcea parte din serviciu. Au fost săpate gropi, au fost create baraje de mine. Trebuia instalat un complicat sistem de alarmă. Dar nu s-a petrecut nimic în măsură să ne alarmeze, în afară de faptul că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
până la personajele ei luminoase, îmi păstrasem admirația pentru toți împărații din dinastia Hohenstauffen. Celui de-al doilea Friedrich mi-ar fi plăcut să-i slujesc ca scutier în îndepărtatul Palermo. Iar în ceea ce privea răscoala țărănească, nu eram numai un partizan al lui Thomas Müntzer, ci mă vedeam în egală măsură și de partea unor cavaleri care-i conduceau pe țărani, care se numeau Franz von Sickingen, Georg von Frundsberg și Götz von Berlicheingen. Ulrich von Hutten a fost idolul meu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
la obiect, ca și când ar fi avut ceva de explicat, mi-a rămas. Lucruri familiare legate de război. Casa bombardată de la marginea Bochum-ului. Logodnicul ei căzuse, spunea, acolo jos, în Balcani, încă de acum doi ani, că acolo era plin de partizani. De fapt, el ar n-ar fi avut ce să caute în munți - fusese „declarat inapt“, dar a spus ea -, până la urmă l-au luat totuși la Stalingrad, și anume la pionieri. Întâi pentru instrucție la Groß-Boschpol, apoi pe front
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]
-
oameni. Nu, el nu vorbea, el striga, așa cum o făceau odinioară toți politicienii, nu numai Gauleiter-ul nazist Forster în Danzig, pe pajiște, în luna mai; și cu toate astea mi-au rămas, mie, social-democratului de mai târziu și neabătutului partizan al veșnicului „pe de o parte - pe de altă parte“, câteva cuvinte tunate pe care silueta ce părea mai degrabă fragilă le strigase fluturând în vânt o mânecă goală peste capetele a zeci de mii de oameni. După ani de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1899_a_3224]