6,769 matches
-
în grupuri specifice, dar sunt altceva. Ca să nu mai vorbim despre comunitățile românilor rămași în afara granițelor naționale în urma unor „accidente” diplomatice, survenite după Primul sau al Doilea Război Mondial, care au provocat apariția românilor sârbi, a românilor bulgari, a românilor unguri, a românilor greci, a românilor ucraineni etc. Istoria românilor americani este nu numai interesantă din perspectivă științifică, dar și pilduitoare pentru istoria zilelor noastre. Așadar, orice lucrare ce abordează această temă va suscita, fără îndoială, atât luarea-aminte a specialiștilor, cât
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
au fost publicate în Germania le fac accesibile doar unui număr limitat de români. Și, nu în ultimul rând, colecții precum Analele Sighet și Arhivele Totalitarismului au contribuit, de asemenea, în mod semnificativ la istoria deportării și persecuției etnicilor germani, unguri sau a altor grupuri din România în perioada imediat de după război și, mai ales, în perioada comunistă. Deși deosebite, lucrările menționate anterior constituie o arie specializată, chiar marginalizată de studiu, atâta timp cât acestea nu au fost încă integrate în manualele de
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
dintre primele locuri de unde au început deportările. Deoarece nu a fost martora unor probleme interetnice, Iosefina Hrușcă a fost de-a dreptul șocată când soldații au venit să o aresteze: Am trăit pe o stradă unde erau și nemți și unguri și români și evrei și țigani și toți împreună ne jucam și niciodată n-am auzit cuvântul că „tu ești român” sau că „tu ești neamț” sau că „tu ești cutare”. Dar lovitura am primit-o la optișpe ani, optișpe
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
al familiei sau a libertății - așa cum s-a întâmplat cu cei urmăriți de Securitate -, un număr important de etnici germani au ales să emigreze în Europa de Vest sau SUA, după reîntoarcerea din URSS. O dată cu creșterea persecutării grupurilor minoritare, în special a ungurilor, după 1980, acest exod al germanilor a continuat. în ciuda afirmației lui Ceaușescu potrivit căreia etnicii germani erau o parte a națiunii române - și deci nu ar trebui să emigreze -, statul a profitat de pe urma emigrării germanilor, vânzând în jur de 10
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
să țină cont de particularitățile locale, prin constituirea unor regiuni speciale multilingve, ar detensiona situația. Mai propune adoptarea unei limbi comune, după părerea sa engleza, care să spargă barierele naționaliste între germani și cehi, polonezi și ruși sau români și unguri. în final, vorbește despre naționalism în Europa Centrală și de Est și ca o problemă de cultură, atâta timp cât alte „națiuni mici”, cum sunt cele scandinave, nu-și revendică reciproc teritorii. Ilarion Țiu TARAS KUZIO, „Memory and Nation Building in the
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
au început această campanie în anii ’70, acțiune întărită pe la mijlocul anilor ’80 și aprofundată după decembrie 1989. Printre altele, autorul studiului afirmă: „Portretizarea lui Antonescu drept «salvator al evreilor» face parte din campania politică a naționaliștilor împotriva Ungariei și a ungurilor” (p. 80), prin acuzele unilaterale aduce regimului hortyst. în încheiere, Braham revine cu o analiză foarte lucidă, subliniind că reabilitarea mareșalului reflectă concepția ideologilor naționaliști - „o Românie Mare omogenă din punct de vedere etnic, simultan național-creștină, antiliberală, antidemocratică și antimonarhică
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
majoră. Aceasta nu e doar opinia reprezentanților români: la 29 noiembrie, atașatul militar al Cehoslovaciei la Belgrad afirmă că “în manifestările antisocialiste din RSCS sunt implicate forțe ale minorității ungare din această țară, în principal intelectuali și studenți. în cadrul manifestațiilor, ungurii au cerut sprijinul financiar și propagandistic al Budapestei și Occidentului, constituirea unei provincii autonome maghiare în RSCS”. Se oferă și un avertisment: „Atașatul militar cehoslovac a afirmat că Ungaria va iniția și provoca demonstrații ale minorității maghiare din România, care
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
și care poate fi reconstituit grație acestor fragmente personale. Persoanele alese pentru interviu sunt de o largă reprezentativitate socială, politică și etnică: un deținut politic, membri ai Partidului Comunist Român, o călugăriță, un inginer tehnolog, fost director de fabrică, un ungur, o săsoaică deportată, o evreică, un legionar, un militar, un făgărășan. Statutul felurit și paleta social-politică și etnică variată semnifică dorința coordonatorilor de a colecta mărturii de la diverse categorii din nevoia de a redescoperi trecutul în multiplele lui fațete și
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
V. Astafiev, că această problemă a devenit „o piedică serioasă `n normalizarea relațiilor cu Iugoslavia și `n alte domenii” (AVPR, fond 077, op. 37, mapa 187, dosar 7, f. 215). Ibidem, f. 149. La `nceputul anului 1956, partea sovietică sugera ungurilor să facă unele concesii Iugoslaviei. Mai t`rziu, la sf`rșitul anului 1956, `n documentele Ministerului de Externe al URSS domina punctul de vedere potrivit căruia, `naint`nd „cerințe evident ne`ntemeiate și neacceptabile”, Iugoslavia `ncerca să folosească problema financiară
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
de limbă maghiară Magyar Szo, care apare la Novisad, s-a răsp`ndit suficient de mult, populare fiind și emisiunile `n limba maghiară ale stației de radio din Novisad, iar biografia lui Tito semnată de V. Dedier și publicată pentru ungurii iugoslavi se transmitea din m`nă `n m`nă. Vezi telegrama lui Andropov către Ministerul de Externe al URSS din 9 iulie privind discuția cu Gero: Sovetskii Soiuz i vengherskii krizis 1956 goda, ed. cit., pp. 137-142. `n alte discuții
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
exemplu, la cea din 2-4 ianuarie 1945 au participat 340 de jandarmi, 38 de alți militari, 850 de premilitari și 2.550 de membri ai gărzilor cetățenești, adică un total de 3.778 de oameni) pentru descoperirea parașutiștilor, `ndeosebi la unguri, germani și legionari, `nsă din cauza executării tardive nu s-au `nregistrat rezultate pozitive, cei vizați av`nd timp suficient să dispară din zonă - vezi ibidem, ff. 86-88, 92, 95-96,100 (f.v.), 102, 104, 110 (f.v.)-112. La `nceput a existat
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
c`știgă 300.000 pe lună pentru fiecare an petrecut `n URSS. Vezi Decretul-lege nr. 118 din 30 martie 1990. După „München 1938”, Beneš a formulat o teorie antiminoritară care a justificat expulzarea germani sudeți - și mai t`rziu a ungurilor - `n dorința de a crea un stat național slav omogen, `n ciuda faptului că după al Doilea Război Mondial Cehoslovacia devenise stat multinațional. Kalman Janics, Czechoslovak Policy and the Hungarian Minority, Columbia University Press, New York, 1982, p. 5. Benjamin Frommer
[Corola-publishinghouse/Science/1865_a_3190]
-
de la Porțile Meseșului și valea Someșului până la cursul mijlociu al Mureșului). Etnia primilor doi duci nu este menționată de Anonymus. Despre al treilea duce , Gelu, aflăm că este “ un anumit român”. Supușii lui sunt români și slavi, pe care cronicarul ungur Îi consideră “ cei mai sărmani oameni din toată lumea”. Ei trăiesc Însă Într-un spațiu (țara de dincolo de păduri) caracterizat prin bunătatea sa, un pământ fertil, la roadele căruia Anonymus adaugă bogăția În aur și sare. În fața frecventelor atacuri inițiate de
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
fertil, la roadele căruia Anonymus adaugă bogăția În aur și sare. În fața frecventelor atacuri inițiate de pecenegi, armata lui Gelu Își apără tradiționalele fortificații (cetăți de pământ) numai cu arcul și săgeata. Situația rămâne aceeași și În vremea luptelor cu ungurii până când ducele românilor este ucis lângă râul Copus (Căpuș), În drum spre castrul său de pe valea Someșului. Când văd moartea conducătorului lor, localnicii fraternizează cu inamicul. Îl aleg ca nou “domn” al lor pe Tuhutum, tatăl lui Horca. Acceptat de
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
Dăbâca,Cluj, Turda, Alba, Hunedoara, Târnava. În celelalte zone ale Transilvaniei, cuceritorii Îi colonizează pe secui și pe sași, organizați În scaune, ai căror conducători sunt subordonați direct regelui Ungariei. În sec. al XIII lea, cucerirea și organizarea Transilvaniei de către unguri par a fi Încheiate. Așezarea noilor veniți conduce la o nouă structură etnico - demografică. Românii rămân Însă locuitorii cei mai numeroși . Prin 1210, alături de sași, secui și pecenegi, ei fac parte din oastea comandată de comitele Ioachim din Sibiu. În
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
regele Ungariei recunoaște unitatea statului condus de “Bazarab, voievodul nostru transalpin“ . La rândul său, voievodul recunoaște suzeranitatea regelui Ungariei, dar și faptul că Terra Transalpina (Terra Bazarab) este inclusă “ În aria spiritualității catolice “ ( Șerban Papacostea). Nemulțumiți de condițiile acordului, nobilii unguri Îl conving pe rege să suprime statul lui Basarab. Carol Robert inițiază o acțiune militară pe care și-o dorește hotărâtoare. Din Cronica pictată de la Viena, singurul izvor care narează evenimentul, rezultă că voievodul s-a străduit prin toate mijloacele
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
În Întreaga Transilvanie s-au format, după modelul C.N.R.C., consilii și gărzi naționale locale. Acestea au preluat controlul politic și administrativ În Întreaga provincie, reușind să mențină ordinea În Transilvania. La 9 nov. 1918 C.N.R.C. adresa o notă ultimativă guvernului ungur, cerând „ Întreaga putere de guvernare’’. În acest context, s-au desfășurat la Arad În 13-14 nov.1918 tratativele cu reprezentanții guvernului ungur. Aceștia au recunoscut organismele politice românești, dar au oferit românilor doar autonomia Transilvaniei. Unirea cu România Manifestul Către
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
Întreaga provincie, reușind să mențină ordinea În Transilvania. La 9 nov. 1918 C.N.R.C. adresa o notă ultimativă guvernului ungur, cerând „ Întreaga putere de guvernare’’. În acest context, s-au desfășurat la Arad În 13-14 nov.1918 tratativele cu reprezentanții guvernului ungur. Aceștia au recunoscut organismele politice românești, dar au oferit românilor doar autonomia Transilvaniei. Unirea cu România Manifestul Către popoarele lumii adresat de C.N.R.C., la 5 nov.1918, lumii civilizate demonstrează opiniei publice mondiale că unirea Transilvaniei cu România este voința
GHID DE ISTORIA ROMÂNILOR by MIHAELA STRUNGARU - VOLOC () [Corola-publishinghouse/Science/1294_a_1873]
-
a putut fi atât de mioapă în plan politic, încălcând până și ultima poruncă a lui Ștefan cel Mare că, în caz de nenorocire, e de preferat ca țara să fie închinată turcilor, mai cinstiți decât rușii, polonezii, austriecii sau ungurii. Și iată consecințele, culminânde cu cele două rapturi din trupul Moldovei: "Sub domnii fanarioți, care erau trimiși pe un timp anumit și care aveau numai titlul de domn și pomenirea în biserici, nicidecum însă consistența monarhică, puterea centrală a statului
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
țările române, în care acest punct central lipsește, se închircesc, pierd puterea lor fizică, armata, pierd guvernul lor național. Cum se schimbase fața lucrurilor împrejurul României! Polonia căzuse, în locul ei venise Rusia; Transilvania, cu domnia electivă, căzuse în mâinile Austriei, ungurii erau supuși, Turcia începuse a slăbi, România, care moștenise de la poloni nestabilitatea, nu mai avea nimic de pierdut decât doar ficțiunea unei espresii geografice, o schemă pentru însemnarea unei adunături de oameni fără legi și fără cultură. În Moldova [în
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
visau la tron, uniți cu cei nemulțumiți după timpuri, au avut recurs la streini. Istoria ne arată un tablou destul de trist. Armiile de invazie streine, în principate, erau mai totdeauna călăuzite de români ambițioși. Unii alergau la poloni, alții la unguri, alții la turci, alții la hanul de tătari, cărora le promitea felurite avantage, toate cu perderea dreptului de autonomie al țărei."25 Bolintineanu făcea aceste observații tocmai în momentul când intelighenția din principate se străduia să realizeze o minimă coeziune
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
arhivele hanului mongol din Persia, traduse de medicul Fazel-Ullah, poreclit Rasid, în 1303, la porunca sultanului Mahmud Gazon Khan, pe când rușii nu contau în istoria universală. Fragmentele mongolice vorbesc despre o expediție militară dincolo de munții Galiției, vizând pătrunderea în țara ungurilor și a vlaho-bulgarilor. Principele mongol Orda a fost întâmpinat de Bazaran-bam (Basarab-ban) cu o armată și este învins, iar alți principi tătari au bătut pe Kara-Ulaghi (μαυρός βλάχος), negri-valahi, în sensul originii "cumane" a Basarabilor viitori, în viziunea lui Neagu
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
românii, dat fiind că războaiele cu ei n-aduc nici un folos, "ci pier numai o mulțime de turci în zadar". Eminescu reține replica sultanului (Sbiόr pisarzόw polskich, sec. II, tom. V, Warszawa, 1828): Până când românii stăpânesc Chilia și Cetatea-Albă, iar ungurii Belgradul sârbesc, până atunci nu vom putea birui pe creștini!" Și răspunsul lui Eminescu: Pe câtă vreme Basarabia este în mâinile noastre, Rusia nu va putea cuceri Orientul. Căci, după cât dăm noi cu socoteala din ciudatele teorii a frontierelor naturale, a barierelor
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
și rutele de transport din spatele liniilor românești". Și pentru ca România să fie prinsă ca în clește, un general maghiar, György Klapka, încheiase un acord cu marele vizir Midhat Pașa, pentru ca turcii să distrugă calea ferată și să poată ocupa Bucureștiul, ungurii dându-le românilor lovitura de grație din spate. Viena consimțise la toate aceste mașinațiuni, promițându-i-se o "bonificație" în altă zonă din Balcani. Numai că țarul i-a tras pe sfoară și pe austro-ungari, refuzându-le "bonificația", după ce au
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]
-
cum propria lor existență în general, reprezintă prin ea însăși un protest contra unei mărețe revoluții istorice. [...] Dispariția [lor] de pe fața pământului va fi un pas înainte."201 Între central-europenii din zona Principatelor, apți pentru "progres" erau considerați polonezii și ungurii. Prin contrast, explicația pentru "conservatorismul reacționar" al românilor era pusă pe seama faptului că ar fi "un popor degenerat", "neviabil", "una dintre "națiunile nonistorice", inerent contrarevoluționare, vinovate de eșuarea revoluției din 1848-1849" (Engels)202. Un stigmat asemănător, deși cu mult mai
[Corola-publishinghouse/Science/1562_a_2860]