44,075 matches
-
pentru statu-quo și pentru mecanismele tradiționale de schimbări bazate pe perfecționări marginale, pas cu pas, pe incrementalism. Ea reprezintă o adaptare a sociologiei la mecanismele tradiționale de schimbare socială și abandonarea explorării alternativelor de organizare. În fine, este necesar să examinăm relația dintre alternative și structura de interese a colectivității. În primul paragraf al acestui capitol s-a argumentat că orice mod de organizare socială afectează interesele claselor și grupurilor sociale existente în respectiva colectivitate. Marx a elaborat pe larg o
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
decenii vor înlocui tot mai mult indicatorii strict economici ai dezvoltării unei țări prin indicatorii de calitate a vieții. Asemenea indicatori ar fi, evident, mult mai adecvați pentru a determina gradul de evoluție al unei societăți, performanțele ei generale. Să examinăm în continuare o altă problemă, oarecum mai tehnică, legată de ideea de progres social: cum se poate răspunde la obiecția referitoare la relativitatea valorilor umane? În mod special, Marx a subliniat caracterul concretistoric al „naturii umane”, variația orientărilor valorice ale
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
respect pentru autoritate; în consecință este necesar să se ia măsuri de redresare a disciplinei. Dacă directorul nostru nu este un „computer idiot”, el nu va lua formularea primită a respectivei probleme ca fiind dată, ci va încerca să o examineze el însuși, punându-și întrebări de tipul: este respectiva problemă reală? este ea corect formulată? este ea o problemă cu adevărat importantă în raport cu celelalte probleme ale secției în cauză? El s-ar putea întreba, de pildă, dacă nu cumva însăși
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
multiplele posibilități este selectată și promovată o schimbare care duce la adaptare. Dincolo de această similitudine, situațiile sunt foarte diferite. În cazul speciei biologice nu avem însă în nici un sens un proces decizional. Membrii speciei nu formulează mutațiile alternative, nu le examinează cognitiv și nici nu optează pentru una sau alta. Să luăm un alt caz în care soluționarea problemei poate fi de tip cibernetic sau decizional. Un restaurant nou este pus în fața deciderii felurilor de mâncare pe care trebuie să le
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
diferit de cel decizional. Cel mai adesea, alternativele nu sunt formulate „teoretic” și apoi experimentate. Ele pot fi rezultatul pur al întâmplării. Datorită întâmplării, experimentez o acțiune oarecare ce apoi se poate fixa prin feedback. Acest lucru este clar dacă examinăm un alt exemplu. Mă simt obosit și într-o stare de tensiune (problema). Întâmplător trec, în drumul spre casă, printr-un parc. Plimbarea prin parc (soluția) îmi face bine, mă relaxează. Ea nu a fost concepută însă ca o soluție
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
care pot oferi infinit mai mult decât experiența comună. Pe lângă fundamentul religios, charisma face apel adesea și la capacități decizionale extraraționale care nu pot fi contestate cognitiv: intuiție, inspirație. Nepresupunând prelucrări raționale de informații după reguli explicite care pot fi examinate public, acestea pot fi învestite neproblematic cu plusvaloare. O asemenea variantă o găsim în cazul dictatorilor de tip fascist (Hitler, Mussolini) care reclamau un proces decizional intuitiv infaibil, ce nu poate fi supus judecății critice comune. O variantă a charismei
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
de stat burghez include numai acele caracteristici ale unui sistem politic ce promovează puterea politică a burgheziei. El însă nuconține în sine explicarea celorlalte caracteristici care au multiple condiționări. În fine, o ultimă problemă pe care este necesar s-o examinăm. După cum am văzut, strategia idealistă de explicare a societății pune accent pe un aspect care părea a fi de la sine evident: societatea este constituită de oameni. Dacă oamenii sunt aceia care prin acțiunile lor produc întreaga organizare socială și dacăoamenii
[Corola-publishinghouse/Science/2238_a_3563]
-
dublă ajustare” a ideilor și observațiilor pentru a descoperi o ordine În complexitatea fenomenelor sociale. Este Îndeobște admis faptul că sociologia este asociată procesului modernității, corpusul său de concepte, idei și teorii fiind, de regulă, supuse testării, falsificării, rigorii faptelor examinate după metodologia de specialitate. În spatele acestei reciprocități (teorie - evidență empirică) se produce o „alchimie” interesantă a raporturilor dintre teorie și realitatea socială observată, care ridică un semn de Întrebare asupra naturii științei generale a societății ca prototip al raționalității și
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
cercetării sociologice și a practicii sociale, fenomenul fiind vizibil și În societatea românească de astăzi. Virgil Măgureanu: Are oare sens să discutăm despre identitatea sociologiei românești? Iată o Întrebare care, deși Îi poate Înfuria pe mulți, trebuie pusă Înainte de a examina orice altă chestiune legată de această identitate care, din păcate, este presupusă ab initio. Dacă ne păstrăm o neutralitate ideologică necesară, observăm cu ușurință că identitatea sociologiei românești, ca și identitatea „altor” sociologii, dintr-un spațiu național sau altul, are
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
În discuție pseudomatematizarea și reîncadrarea socialului. Doi cercetători din Austria au analizat procesele civilizării și teoria evuluționistă. Ute Gerhard, de la Universitatea din Frankfurt, a comparat teoriile individualizării din perspectiva genului. Victor Fanciuk, profesor la Universitatea de Stat din Moscova, a examinat teoriile moderne ale societății. O profesoară din Polonia, de la Universitatea din Torun, a readus În actualitate conceptual de relație În sociologia interpretativă. Altă profesoară poloneză, Elizabieta Halas, de la Universitatea Catolică din Lublin, și-a centrat discursul pe simbolismul social. În ceea ce privește
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
intenției de a face rău” (Tedeschi și Felson, 1994). S-a Încercat definirea cât mai exactă a acestui concept, deoarece, În nenumărate cazuri, el a stat la granița dintre violența legitimă și cea ilegitimă. Totuși, unele studii privind efectele media, examinează comportamente care nu implică această intenție. Cei doi autori mai sus menționați, sunt de părere că acest concept poate fi Înțeles ca fiind comportamentul prin care agresorul așteaptă și agresează victima și, ca urmare, prin intermediul violenței produse, el valorifică ,,răul
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
consistent la existența sentimentului de Încredere ce definește o comunitate dinamică. O relație activă este o relație ce presupune interacțiuni repetate și semnificative Între două sau mai multe persoane ori instituții. Luând ca exemplu relațiile familiare pe care le-am examinat mai Înainte, o relație activă implică interacțiune a părintelui și a profesorului În care fiecare și-ar părăsi rolurile respective și s-ar Întâlni ca vecini, prieteni sau membri ai unor proiecte de dezvoltare a comunității; ar trece de roluri
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
spus În schimbările pozitive. Reprezintă ele un transfer real de putere? Încurajează ele implicarea socială? Sau, și mai important, reprezintă ele o provocare pentru obișnuitele forme de dezvoltare nedurabilă (acelea bazate, În mare parte, pe continuarea agriculturii intensive)? Lawrence a examinat În continuare potențialul proceselor participative de a transforma peisajele locale și a evidențiat natura contradictorie a guvernării bazate pe delegare În contextul unei administrații centralizate. În după-amiaza primei zile a Congresului și În dimineața următoare s-au derulat seriile de
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
apoi reinterpretarea unora dintre lucrările clasice ale etnografiei și folclorului românesc (N. Constantinescu, G. Pizza) și a unor ,,artefacte” sau ritualuri revendicate În mod obișnuit ca ,,tradiționale” (M. Lörinczi, I. și O. Benga, V. Mihăilescu); Într-o ultimă secțiune, sunt examinate o seamă de aspecte asociate cu ,,tranziția” socioeconomică din România (D. Kideckel et al., C. Papa și V. Redini, F.M. Zerilli). John Cole evidențiază deosebirile teoretice și metodologice dintre ,,antropologia anglofonă” și ,,fragmentatele” Școli europene de etnologie (franceză, olandeză, suedeză
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
Constantinopolul), capitală a ortodoxiei. Dimensiunea simbolică a romanitatății orientale Își poate afla, În opinia lui M. Herzfeld, un alt referent În raporturile (cu antecedente istorice, dar și cu noi implicații după 1990) dintre ortodoxie și romano-catolicism În România. Ioana Bot examinează În lirica lui Mihai Eminescu procesul de mitificare (propriu tradiției patriotice românești de după 1848) a cuceririi romane a Daciei. După ce (În Scrisoarea a III-a) Eminescu pune În antiteză grandoarea romană cu decadența contemporanilor săi - ,,Voi sunteți urmașii Romei?” -, marele
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
fenomene mai recente, ca ,,rezistența pasivă”. Conotația ,,tehnică” a mitei (conform cu Codul penal român) și corelarea acesteia cu funcționarii și oficialii diferențiază corupția ,,pasivă” de cea ,,activă”, după cum dovedesc faptul că, la români, unele instituții ,,sunt mai publice ca altele”. Examinată pe marginea unor cazuri juridice legate de chestiunea restituirilor de proprietate după 1990, dar și Într-o perspectivă istorică și etnofolclorică, problema corupției angajează Însăși identitatea românească, fie În raport cu popoarele vecine (ruși, greci, turciă), fie la nivelul (i)legalității la
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
complex, practicianul care este profesorul Sirota ne oferă câteva exemple de situații reale Întâlnite, cazuri culese din instituții, grupuri de autoanaliză, Încercând ca - printr-o muncă de elucidare - să ofere cadre teoretice, modele de analiză. Cazurile și situațiile clinice, crede, examinate cu pricepere, pot ajuta la descifrarea unor situații locale, pot deveni metafore de interpretare. Iată cele opt situații prezentate : 1. teroarea și răsturnarea perversă Într-o reuniune instituțională lunară. El relatează experiențe pe care le-a avut În calitate de consultant al
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
prin care un corp străin se insinuează, prin efracție, Într-un spațiu care nu-i este destinat, obstrucționând și Împiedicând funcționarea unui organism, blocându-l În evoluția sa. Grupurile de discuție, animate de un analist exterior, sunt organizate pentru a examina evoluția unei misiuni instituționale, elucidarea unor situații problematice și se organizează cu participarea benevolă a unor membri dintr-o instituție. În asemenea spații sociale de analiză constructivă se pot lansa persoane care pun sub semnul Îndoielii orice inițiativă, care seamănă
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
25 de ani Închinați de Maria Constantinescu muncii de selecție și orientare profesională. Autoarea dovedește astfel aptitudinea de a decela din realitatea socială problema ce poate face obiectul unei analize științifice. Capitolul 1 („Comportamentul prosocial”) Întreprinde o analiză a conceptului, examinează teoriile explicative (biologice, psihologice și sociologice) ale comportamentului prosocial. Autoarea precizează că factorul de legătură dintre comportamentul prosocial și competența socială este Încrederea socială. Să reținem analiza minuțioasă a sensurilor conferite conceptului de comportament prosocial din parcurgerea unui mare număr
[Corola-publishinghouse/Science/2158_a_3483]
-
întrebare, mulți alții s-au străduit să formuleze un demers conceptual, având drept scop principal identificarea elementelor prezente în toate manifestările populismului. Având în vedere că o analiză amănunțită a tuturor acestor demersuri depășește scopurile noastre, ne vom mărgini să examinăm critic trei noțiuni ale populismului, care sunt foarte influente nu numai în interiorul și în afara spațiului academic, dar și în acele analize care se ocupă de spațiul european sau al continentului american 1. Prima direcție înțelege populismul drept un tip particular
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
să sprijine actorii populiști la guvernare, mai cu seamă atunci când este vorba de subminarea mecanismelor de echilibru și control (checks and balances). În capitolul 6, Franz Fallend analizează cazul Austriei sub guvernarea Schüssel (2000-2007), iar în capitolul 7, Kenneth Roberts examinează critic situația din Venezuela sub președintele Hugo Chávez (începând cu 1998)7. (4) Populismul la guvernare în democrațiile neconsolidate. În această din urmă situație, anticipăm că populismul, fiind într-o poziție de forță, va avea impactul cel mai mare asupra
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
studii de caz. De asemenea, am încurajat foarte mult abordările critice la adresa ipotezelor noastre privind efectele populismului și factorii acestora (secțiunile 1.4 și 1.5), lăsând totodată un spațiu generos pentru formularea unor ipoteze alternative. În ultimul capitol, vom examina validitatea cadrului teoretic prezentat aici și vom discuta diversele critici și inovații aduse de fiecare capitol. Vom încheia volumul cu o serie de sugestii pentru cercetări viitoare ale relației între populism și democrație. Pe scurt, acest capitol introductiv nu are
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
Jagers 2006). Acest capitol își propune să evalueze efectele apariției formațiunii Vlaams Belang (VB), partidul populist din Belgia cu cel mai mare succes electoral, asupra calității democrației liberale din această țară. În prima parte, vom schița apariția VB și vom examina ideologia populistă a partidului. Apoi, vom investiga dacă, și în ce manieră VB-ul constituie un remediu și/sau o amenințare la adresa democrației liberale din Belgia. Capitolul demonstrează că efectele pozitive și cele negative induse de apariția VB se pot
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
vot anti-imigrație, mai degrabă decât un vot de protest politic (Billiet și de Witte 1995, 2008) și asta deoarece acești electori sunt mai atrași de autohtonismul VB decât de fibra populistă a partidului. 2.2 Populismul VB Numeroși cercetători au examinat în detaliu ideologia VB (Gijsels, 1992, 1994; Lucardie, 2010; Spruyt, 1995, 2000, Swyngedouw și Ivaldi, 2001). Pare să există un consens între aceștia potrivit căruia ideologia VB se sprijină pe trei piloni principali: naționalismul flamand (Breuning și Ishiyama, 1998), autohtonismul
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]
-
cei care cer azil în Flandra și cu (3) elita politică, atât cea flamandă, cât și cea valonă. În ideologia VB poporul se conturează atât pe orizontală (naționalism flamand și autohtonism), cât și pe verticală (populism). Jagers (2002, 2006) a examinat publicațiile, programele și celelalte materiale propagandistice ale partidului apărute în perioada 2003-2004, câutând acel element specific populist care domină ideologia partidului. Concluzia autorului este că VB-ul este un partid pe deplin populist care se referă în mod insistent la
[Corola-publishinghouse/Science/84983_a_85768]