5,017 matches
-
era inacceptabil. Hotărâtă să se calmeze de dragul tenului ei, Adriana s-a așezat la măsuța de toaletă și, cu ajutorul unei pensule groase, a aplicat niște pudră bronzantă pe obraji și pe frunte. Și-a conturat cu grijă buzele cu un creion de culoare deschisă, apoi a aplicat un ruj mat ușor mai închis și deasupra puțin gloss pentru strălucire. S-a tamponat ușor cu un șervețel ca să îndepărteze surplusul și era gata. Ținuta era o adevărată problemă. Ce-ar trebui să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2011_a_3336]
-
era umedă. Scoase un ziar, îl întinse pe bancă și se așeză. Apoi blocnotesul, și-și agită în aer stiloul. „Iată un fleac cum nu se poate mai util - își spuse el -; cu alte cuvinte, ar trebui să notez cu creionul numele acestei domnișoare și s-ar putea șterge. Oare imaginea ei mi se va șterge din memorie? Dar cum este ea? Cum este dulcea Eugenia? Nu-mi amintesc decât de niște ochi... Am doar senzația contactului cu niște ochi... În timp ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1900_a_3225]
-
când la înot. Intenționez să încep un regim de înot regulat. Când am timp. În ultima vreme am fost foarte ocupată cu serviciul, a fost curată demență. Beți 8 pahare de apă pe zi ? Da Une Nu. Îmi las jos creionul și înghit în sec. În colțul opus al camerei, Maya ridică ochii de la crăticioarele cu ceară și sticluțele cu ojă. Maya e cosmeticiana care se ocupă de mine azi. Are părul lung și negru prins în coadă împletită traversată de
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
în care taxiul meu se strecoară prin traficul de pe Cheapside, scotocesc repede în portfardul cel nou. În timpul orei de prânz de ieri am dat o raită rapidă pe la Selfridges, fiindcă mi-am dat brusc seama că încă mai folosesc același creion de contur de ochi gri și același rimel pe care mi le-am cumpărat când am absolvit, acum șase ani. N-aveam timp pentru o demonstrație, dar am rugat-o pe fata de la tejghea să-mi vândă repede tot ce
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
siguranță. — Am înțeles că ai studiat cu nu știu ce mare șef bucătar cu nu știu câte stele, Michelin nu știu cum. Se încruntă ușor. Nu știu ce chestii ultrarafinate îți trebuie, dar am să fac tot ce pot. Scoate un carnețel murdar de pământ uscat și un creion. Ce crucifere folosești în mod obișnuit ? Crucifere ? Ce sunt alea ? Or fi vreun soi de legume. Îmi scotocesc mintea frenetic, dar nu reușesc decât să văd imaginea unor mamifere care se uită cruciș. — Va trebui să-mi consult notițele, spun
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
superpanicată. Trebuia să mă fi întors. Trebuia să mă fi întors imediat, nu să pierd timpul aici. Nu știu la ce oră am tren, dar nu-mi pasă. Trebuie să plec de aici. Înșfac o bucată de hârtie și un creion și încep să scriu grăbită. Stimată doamnă Geiger, Din păcate, mă văd nevoită să demisionez din postul de menajeră. Deși m-am simțit bine Hai odată. N-am timp să scriu mai mult, trebuie să plec. Las hârtia jos pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
mă opresc. Nu pot să las scrisoarea neterminată. O să mă obsedeze tot restul zilei. Deși m-am simțit bine în compania dumneavoastră, simt că este timpul pentru o nouă provocare. Vă mulțumesc mult pentru amabilitate. A dumneavoastră, Samantha Sweeting Las creionul jos și-mi împing scaunul înapoi, cu un scrijelit. În clipa în care ajung la ușă, mobilul îmi vibrează din nou. Guy, mă gândesc imediat. Îl iau și deja îl deschid, când văd cine mă sună. Nu e Guy. E
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
care-l fac pentru a rămâne serioasă. Da, domnule, rostesc într-un final. Am să încerc să țin minte asta. În clipa în care Eddie dispare din cameră, mă uit iar la contract, dându-mi ochii peste cap. Iau un creion și încep să corectez textul automat, să-l reformulez, să tai și să adaug întrebări pe margine. După care mă opresc brusc. Ce naiba fac aici ? Iau o gumă și-mi șterg iute toate amendamentele. Iau un pix și mă duc
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
nu pot să nu râd. Nathaniel îmi arată planurile pentru grădina familiei Geiger și-mi desenează o schiță cu bulevardul de tei pe care l-a făcut la Marchant House. Pe măsură ce se însuflețește desenează tot mai rapid, și ciotul de creion din mâna lui se face tot mai mic. Iris mă vede cum îl privesc plină de admirație și-mi arată o acuarelă cu iazul satului, atârnată pe perete. — Ben a făcut-o. Apoi arată spre Nathaniel. Îl moștenește pe taică
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
ne ocupăm și de asta. Încuviințează din cap. O să vin eu pe la tine într-o zi când sunt ei plecați si-o să mă uit la ea. Și nu știu să cos nasturi... — Nasturi. Ia o bucată de hârtie și un creion și începe să noteze pe ea, încă mestecând. Știi să tivești un material ? — Ăă... — Tivit. Scrie mai departe. La călcat te pricepi ? Ridică privirea, brusc alertată. Nu se poate să nu fi călcat la viața ta. La capitolul ăsta nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
călcat la viața ta. La capitolul ăsta nu prea văd cum ai fi putut să-i tragi în piept. — Le trimit la Stacey Nicholson, îi mărturisesc. E din sat. Și-mi ia trei lire de cămașă. — Stacey Nicholson ? Iris lasă creionul jos. Tălâmba aia cu capu’n nori? — În anunț zicea că are experiență la călcatul rufelor. Are cinșpe ani ! Irish își trage scaunul, de-a dreptul siderată. Samantha, n-are nici un rost s-o plătești pe Stacey Nicholson ca să-ți
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
petrecerea surorii mele. Nathaniel o să vină să se ocupe de grădină, dar bănuiesc că știi asta... — Nathaniel ? Mă trece un șoc electric. Vine aici ? — A sunat azi-dimineață. A zis că mazărea dulce trebuie... legată sau răsucită sau așa ceva. Scoate un creion pentru conturul buzelor și începe să-și deseneze buzele cu contur și așa mult prea pronunțat. — Aha. N-am știut. Încerc să nu-mi pierd cumpătul, dar întregul trup îmi e străbătut de tentacule de surescitare. Păi... lucrează duminica ? — A
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
bine. E cât se poate de limpede, ceva nu miroase a bine. Dar oare despre ce e vorba ? Am abandonat total ideea de treabă prin casă în după-amiaza asta și stau la mine în pat cu un carnet și un creion în mână, trecând în revistă toate variantele de lucru. Cine ce are de câștigat ? Mă uit la lucrurile pe care mi le-am notat și la săgeți. Doi frați. Milioane de lire transferate între bănci și companii. Gândește-te. Gândește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
frustrare, rup foaia și o mototolesc. Ia-o de la capăt. Pune totul în ordine logică. Glazerbrooks a încasat banii. Third Union Bank și-a pierdut banii. BLLC Holdings a sărit în față la coadă... Bat darabana nervoasă pe foaie cu creionul. Și ce dacă ? Nu primesc înapoi decât banii pe care i-au împrumutat. Nu au nici un avantaj, nu obțin nici un profit, nu are nici un sens. În afară de cazul - dacă n-au plătit nici o garanție ? Gândul, apărut de nicăieri, mă izbește cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
înseamnă că există un împrumut negarantat de cincizeci de milioane, undeva în aer, care abia așteaptă să fie înhățat de oricine înregistrează un alt împrumut... Nu mai pot să stau jos. Mă plimb de colo-colo fără stare, mușcând înfierbântată din creion, cu creierul încins ca un circuit electric. E foarte logic. E foarte logic. Și toate datele susțin perfect ipoteza. BLLC Holdings obține banii pe care i-a plătit Third Union Bank, compania de asigurări a lui Carter Spink achită nota
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
Păi. Fruntea paznicului se încruntă de concentrare. O să trebuiască să-mi consult registrul. Dispare în camera lui. Îl aud pe Dominic șoptind cu însuflețire în microfon, dar nu-mi pasă. — Poftim. Paznicul iese cu o bucățică de hârtie scrisă cu creionul. Mi-e teamă că până la Penzance trebuie să schimbi de șase ori. Și te costă o sută douăzeci de lire. Mai trebuie să aștepți ceva până vine trenul, adaugă. Peronul doi. — Mersi. Îmi ridic valiza și mă îndrept spre pasarelă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2362_a_3687]
-
făcut cu schimbul pentru a păzi ieșirile, În vreme ce, la sediul anjuman-ului, ridicat la rangul de cartier general, Fazel trasa, pe o hartă zdrențuită, săgeți ambițioase. Eram cam o duzină de oameni care urmărind cu fervoare cele mai mici urme ale creionului său, care sporea tremurul felinarelor de vânt. Deputatul se ridică. — Inamicul se află Încă sub șocul pierderilor pe care i le-am produs. Ne crede mai puternici decât suntem. N-are tunuri, nici nu știe câte avem noi. Trebuie să
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2219_a_3544]
-
despre asta. Acum, că mă uit cum trebuie în jur, văd că toate exponatele par să aibă prețuri pe ele. Cuburile alea roșii din vitrină au și ele etichetă cu prețul, ca și scaunul ăla, ca și... cutia asta de creioane. Ce ciudat, să existe o cutie de creioane într‑un muzeu. Poate că e vreo instalație, ca patul ăla, cum îi zice, de fată. Mă duc să mă uit mai bine, și pe fiecare creion scrie ceva. Probabil vreun mesaj
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
în jur, văd că toate exponatele par să aibă prețuri pe ele. Cuburile alea roșii din vitrină au și ele etichetă cu prețul, ca și scaunul ăla, ca și... cutia asta de creioane. Ce ciudat, să existe o cutie de creioane într‑un muzeu. Poate că e vreo instalație, ca patul ăla, cum îi zice, de fată. Mă duc să mă uit mai bine, și pe fiecare creion scrie ceva. Probabil vreun mesaj plin de sens despre artă, despre viață... Mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
ca și... cutia asta de creioane. Ce ciudat, să existe o cutie de creioane într‑un muzeu. Poate că e vreo instalație, ca patul ăla, cum îi zice, de fată. Mă duc să mă uit mai bine, și pe fiecare creion scrie ceva. Probabil vreun mesaj plin de sens despre artă, despre viață... Mă aplec să văd mai bine și mă trezesc citind cuvintele „Magazinul Muzeului Guggenheim“. Ce? E un... Ridic capul și mă uit în jur, nedumerită. Mă aflu într
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
cel puțin zece minute, răsfoind cărți și îmbibându‑mă de atmosfera culturală. În cele din urmă, cumpăr o carte mare și grea, pe care am să i‑o fac cadou lui Luke, plus o cană foarte cool pentru Suze, niște creioane și un calendar pentru mama. Excelent. Acum pot cu adevărat să mă duc la cumpărături! În clipa în care ies, mă simt liberă și fericită, ca un copil căruia i se dă pe neașteptate drumul acasă de la școală. O iau
[Corola-publishinghouse/Imaginative/1997_a_3322]
-
Născută 27 aprilie 1949 la Piatra Neamț ‐ d. 9 ianuarie 1970 A început să scrie versuri la 14 ani. Ținea un jurnal, model Anna Frank, dar și desena. După liceu a devenit studentă la pictură monumentală, la Institutul Grigorescu. Avea un creion fermecat, lucra cu siguranță și malițiozitate, uneori — versurile ei, ca și desenele, până și fotografiile, că avea pornire și talent și în această privință, luptau să dea expresie până și poezii lor lui Blaga... Aflăm că poeziile ei, strânse în
OMAGIU MAMEI () [Corola-publishinghouse/Imaginative/416_a_1082]
-
în tonalitățile liricii noastre: Tu din tânăr precum ești / Tot mereu întinerești. Acum e de înțeles de ce-i tot mai trist moșneagul: zilele babei îl dau de rușine prin tinerețea lor perpetuă. Corneliu Traian Atanasiu Pe foaia goală doar un creion fără vârf - ninge ca-n povești Poemul Mariei Tirenescu, de care va fi vorba mai jos, este, într-un anume fel, ecoul altor două poeme în care unul din elementele de recuzită este creionul. Maria Tirenescu reia ideea, dar imaginile
COMENTARII LA POEME by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83883_a_85208]
-
Atanasiu Pe foaia goală doar un creion fără vârf - ninge ca-n povești Poemul Mariei Tirenescu, de care va fi vorba mai jos, este, într-un anume fel, ecoul altor două poeme în care unul din elementele de recuzită este creionul. Maria Tirenescu reia ideea, dar imaginile ei implică o meditație mai profundă. Scena este aceea a unui sfârșit anunțat, iar creionul fără vârf are implicații mult mai serioase și mai directe în sfera umană. Așa mut, abdicând față-n față
COMENTARII LA POEME by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83883_a_85208]
-
mai jos, este, într-un anume fel, ecoul altor două poeme în care unul din elementele de recuzită este creionul. Maria Tirenescu reia ideea, dar imaginile ei implică o meditație mai profundă. Scena este aceea a unui sfârșit anunțat, iar creionul fără vârf are implicații mult mai serioase și mai directe în sfera umană. Așa mut, abdicând față-n față cu iarna, autorul pare să intoneze un cântec de lebădă. Pare a fi totodată mărturisirea sinceră a unui artist care a
COMENTARII LA POEME by Maria Tirenescu () [Corola-publishinghouse/Imaginative/83883_a_85208]