7,345 matches
-
Vineri seara, zilele încep atât de bine să semene una cu alta încât nici nu-mi mai dau seama cum trec, e una și aceeași zi pe care o parcurg de la un capăt la altul cu aceeași divină resemnare și desenez, amintindu-mi din când în când ca de-o poză veche de viața mea din alt timp și care am impresia că se duce undeva în lume, fără știrea mea, scrisoarea mamei, tata e tot neînduplecat în ceea ce mă privește
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mei se opresc fascinați de strălucirea Răpirii din serai de pe peretele de deasupra canapelei pe care dorm, călărețul arab încearcă s-o salte pe frumusețea răpită pe șaua calului său, un tablou dinamic, plin de viață, am încercat să-l desenez pe blocul meu de desen, în spatele călărețului aproape să-l ajungă cel deposedat de comoara de femeie, inutil efortul său și-mi imaginez agitația gărzilor în palatul turcesc, fuga turbulentă a celorlalte cadâne, cea răpită nu-mi dau seama dacă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
solemne, rareori, o are de la bunica ei, au venit și de la muzeu să le-o dea, dar n-a vrut, datina îi cere s-o lase nepoatei celei mari, 72 de ani are femeia ce mă lasă mândră s-o desenez și privirea ei nu s-a clintit din direcția arătată de mine, toți cei din sat pe câți am întrebat cine știe descântece de răul copiilor, toți m-au trimis la Zamfira, baba Zamfira stă țeapănă în cămașa ei cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
din direcția arătată de mine, toți cei din sat pe câți am întrebat cine știe descântece de răul copiilor, toți m-au trimis la Zamfira, baba Zamfira stă țeapănă în cămașa ei cu fodre, dantelată, îngălbenită de, și eu o desenez, mi-a spus că a venit după război din Bucovina, murindu-i bărbatul pe front și neavând pe nimeni, în Bucovina fiind secetă mare s-a tras spre părțile astea, aici și-a găsit bărbat, umblând pe drumuri, l-a
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
moașă, râd oamenii când le văd și cei ce le poartă inventează pe loc cuvintele după casa celui la care se află jocul, toată lumea râde și măștile sar la oameni, așa-i jocul, îi cer voie să mă lase să desenez câteva măști, n-are nimic împotrivă, dar va trebui să rămân în încăperea asta friguroasă, fiindcă nu poate scoate măștile de aici, când nu sunt folosite aici e locul lor, dacă le-ar duce în casă, Doamne ferește, cine știe ce s-ar
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
inima-n două, șialalalalala, tu mi-ai rupt-o, tu mi-o coase cu fir roșu de mătase, șiadiradirara, îmi deschid mapa din piele, în care port la mine tot timpul coli albe pentru desen, nu știu încă ce voi desena, dar am sentimentul nelămurit că scena asta îmi spune ceva despre căutările mele artistice, mă apropii tiptil și-mi caut o poziție bună de desen, am găsit-o în colțul gardului, cu mapa sprijinită de nuielele din gard, n-o
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
nu-mi trebuie decât una singură care nu mai e a mea, all my life, muzică, nisip, hamburger, pizza, nici nu am răbdare să stau pe plajă, îmi place să stau pe margine pe o bancă cu blocul de desen, desenez numai copii, fetele stol în jurul meu, le-am înnebunit cu aerul meu melancolic, discotecă pe plajă, dar eu nu dansez, ce caut aici? singurul lucru care mă încântă sunt scuterele, din păcate trei minute de viteză nebună mă costă masa
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
dulap de lemn obiecte de îmbrăcăminte feminină, ea își alege întotdeauna toaleta, apoi trecem toți trei în atelier și Thomas o fotografiază cu o pasiune ce mi-a fost dat s-o întâlnesc rar, am și eu dreptul s-o desenez, două perechi de ochi și kodak-ul profesionist se îndreaptă de zeci de ori asupra Lenei și fata pare să nu-și dea seama de ce i se întâmplă, cuprinsă de vraja momentelor neobișnuite pe care le trăiește, după ce a epuizat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mai nimic în camera asta, dar eu?! ar trebui să mă scuz și să plec, n-am ce căuta aici, e foarte obosită și, prima mea zi în camera aceasta, ea era tot la duș, o așteptam pregătit s-o desenez, n-am întrebat-o niciodată ce crede despre Paris, a fost vreodată acolo? prince d’orsay, golesc paharul de cognac și-mi mai pun unul, să nu fac vreo prostie, inima-mi bate s-o ia la goană, dar se
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
la buzele mele, o iubesc stăpânit, fără grabă, într-un ritual desăvârșit al simțurilor și-o liniște teribilă mi se lasă în suflet pentru că știu că Aida n-a fost niciodată la Paris, 7 decembrie, e aproape de miezul nopții, am desenat până acum, pregătesc o mapă cu ciclul Patimilor într-o nouă viziune, totul se întâmplă așa cum scrie în Biblie, numai că lipsește tocmai protagonistul, lipsește Iisus 11 decembrie, o caut pe Ana și sunt incapabil să mă stăpânesc, nu mă
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
tricoul unuia dintre frații ei, sprijinit de perete, ea pe pat cu mine, naturală ca și cum am fi trăit toată viața până acum împreună, m-a sărutat peste masă când eram într-a patra și frații ei, știi să pictezi? mă desenezi? aș putea să încerc, Theo zice că sunt destul de bun la desen, n-am mai desenat de mult timp, eu nu sunt un artist! dar ce ești tu? tulburătoare întrebarea ei, l-ar pune în încurcătură și pe bunul Dumnezeu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
fi trăit toată viața până acum împreună, m-a sărutat peste masă când eram într-a patra și frații ei, știi să pictezi? mă desenezi? aș putea să încerc, Theo zice că sunt destul de bun la desen, n-am mai desenat de mult timp, eu nu sunt un artist! dar ce ești tu? tulburătoare întrebarea ei, l-ar pune în încurcătură și pe bunul Dumnezeu, nu știu, șoptesc, Eu voi fi scriitoare, îmi spune ea cu mândrie, eu surprins de neașteptatul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
nu te-am prea convins, poate jucându-te, și degetele lui care ar trebui să țină pensula alunecând pe tastatură, mânuind mouse-ul, un nou ecran se deschide, pe dreapta, opțiuni, așa le spune Radu, îți poți alege felul cum să desenezi, și jos culorile, încearcă, Radu pune galben, apoi face o curbă de verde, punctează cu negru, îmi place mai mult decât ce-ai făcut înainte, încearcă, îmi pune mouse-ul în mână, la simpla mea atingere, sau o fi apăsat Radu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
astă-seară, Radu, vreau să mă îmbăt! Desenul meu naiv în culori vii de pe ecranul calculatorului pare să exalte o fericire neînțeleasă și nu-mi vine să cred că, Radu ne umple două pahare de cognac și-mi amintesc cum am desenat-o în atelierul lui pe Tatiana, îl întreb de Tatiana, nu mai suntem împreună, acum sunt cu, dar Radu n-apucă să-mi spună cu cine, ușa atelierului se deschide și fata care intră nu așteaptă nici să-i răspundem
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
și umblu prin ploaia-lapovița-ninsoarea asta până îmi reglez cu precizie de ceasornic bătăile inimii, apoi 13 decembrie, febră mare, o răceală cumplită, l-am sunat pe Radu să-l rog să-mi cumpere din oraș ceva medicamente, înfofolit în pat desenez, 15 decembrie, știam că are ore până la douăsprezece, o aștept în fața liceului, e nins orașul și eu o aștept pe Ana, când se face douăsprezece jumătate sunt convins că am fost indus în eroare la telefon, vocea aceea grăbită nu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
ți-ai lăsat desenele în ploaie? întrebarea ei directă, îi mulțumesc în gând că vorbește românește, e o limbă învățată, dar se străduiește, am venit la Paris pentru o femeie, femeia din desenele mele și ea nu e la Paris! Desenezi foarte bine, Theo! Știu! și ea prividu-mă drept cu ochii mari uimiți de atâta juvenilă îngâmfare, Am un atelier de pictură pe care l-am cumpărat în urmă cu douăzeci și doi de ani, nu-l folosește nimeni, ai putea
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
o finețe feminină desăvârșită, de a participa tainic la momente din viața ei pe care eu, la rândul meu, cu agerimea minții, le bănuiesc ignorate de ceilalți din jurul ei și jocul acesta ne prinde subtil în propriile noastre mreje, eu desenez, ea vorbește despre implicațiile aproape cosmice pe care alegerea unei toalete de seară le are în existența misterioasă a unei femei, ce faci? desenez, continuă! ce-ai vrea să mai știi? de exemplu, de exemplu, și ochii mei întârzie pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
ignorate de ceilalți din jurul ei și jocul acesta ne prinde subtil în propriile noastre mreje, eu desenez, ea vorbește despre implicațiile aproape cosmice pe care alegerea unei toalete de seară le are în existența misterioasă a unei femei, ce faci? desenez, continuă! ce-ai vrea să mai știi? de exemplu, de exemplu, și ochii mei întârzie pe, de exemplu povestea acestei fuste pe care o porți, râde, a fustei mele?! L’histoire de ma jupe?! Da, povestea fustei tale, n-are
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
semaine?! la telefon Francoise îmi răspunde, mademoiselle Anne n’est pas venue! 30 martie, Marius trece pe la mine, e prima oară când mă vizitează, admiră autoportretul, dacă n-aș fi așa urât, se bâlbâie el, te-aș ruga să mă desenezi și pe mine, Nu ești urât, Marius! Ba da! Sunt un șoarece de bibliotecă, o spune cu amărăciune, dar și cu mândrie, oricum am trecut pe aici ca să-ți spun că madame Claire s-ar fi putut să fi dat
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
mele un bloc răvășit de desen, mâzgălit cu culorile vii ale cariocilor, îl ridic de jos, îl răsfoiesc până dau de o foaie albă și cum un capăt de creion am tot timpul în haina de piele, mă apuc să desenez, capul împanglicat al doamnei Angela, acum îmi vorbește despre pisici, Mițu, Leopold, Dimanche, o pisicuță albă, născută duminica și, în vacarmul limbii babilonice a celor doi copii, desenez, chipul sever al lui Nicolae, Mi-ai spus la telefon că vrei
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
de creion am tot timpul în haina de piele, mă apuc să desenez, capul împanglicat al doamnei Angela, acum îmi vorbește despre pisici, Mițu, Leopold, Dimanche, o pisicuță albă, născută duminica și, în vacarmul limbii babilonice a celor doi copii, desenez, chipul sever al lui Nicolae, Mi-ai spus la telefon că vrei să mă întrebi despre cineva anume, Da, doamnă! Despre cine oare, ce faci? Desenezi? Da! Să văd! Formidabil! prinde desenul meu între degetele date puternic cu ojă roșie
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
o pisicuță albă, născută duminica și, în vacarmul limbii babilonice a celor doi copii, desenez, chipul sever al lui Nicolae, Mi-ai spus la telefon că vrei să mă întrebi despre cineva anume, Da, doamnă! Despre cine oare, ce faci? Desenezi? Da! Să văd! Formidabil! prinde desenul meu între degetele date puternic cu ojă roșie, Fă-le și copiilor! Pe Nicolae l-am desenat deja! îi întind și portretul băiatului celui tăcut, Fă-le și celor mici! Enfants! nici o reacție la
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
la telefon că vrei să mă întrebi despre cineva anume, Da, doamnă! Despre cine oare, ce faci? Desenezi? Da! Să văd! Formidabil! prinde desenul meu între degetele date puternic cu ojă roșie, Fă-le și copiilor! Pe Nicolae l-am desenat deja! îi întind și portretul băiatului celui tăcut, Fă-le și celor mici! Enfants! nici o reacție la copiii, care continuă să vorbească pe limba lor, îmbulzind sub covor toate jucăriile disponibile, Enfants! glasul ei de moșiereasă, copiii tac ca prin
[Corola-publishinghouse/Imaginative/2310_a_3635]
-
pe sub cearșaf, Dodo s-a Îmbrăcat și a ieșit din cameră jignit. Ca de obicei, iubirea mea pentru el dispărea și revenea ca mareea. Uneori Îl iubeam din tot sufletul, pentru că avea urechi mari, pe a căror bordură se putea desena un șarpe cu model În zig- zag cu puncte, sau pentru că putea să rezolve orice problemă complicată de fizică, din al cărei enunț eu nu Înțele- geam o iotă și, nu În ultimul rând, pentru că Îmi dăduse să citesc Zenobia
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]
-
baraca lui de pe șantier. Acolo se găseau de toate, ca Într-o casă minia- turală, și apă, și haine, și mâncare, ba chiar și un reșou și un pat mic și-mi plăcea la nebunie să stau acolo și să desenez cât timp el era plecat pe teren. Din când În când intra câte un muncitor Într-o salopetă murdară și cu cizme de cauciuc și Întreba respectuos unde e meșterul, iar eu Îi spuneam că nu e acasă. oare cum
Şaman by Adina Dabija () [Corola-publishinghouse/Imaginative/858_a_1756]