6,028 matches
-
dădu seama că cineva îl privea prin display-ul camerei de supraveghere. Știa însă că momentul critic avea să vină abia după descoperirea cadavrelor. Corl se pregăti așadar pentru cea mai mare bătălie din viața lui. 4 - Siever e mort! Exclamă Morton. Ce-o să ne facem fără Siever? Și Breckenridge! Și Coulter! Și... E ceva îngrozitor! Grosvenor nu izbutea să înainteze prin coridorul înțesat de oameni. De două ori încercase să-și facă loc, dar de fiecare dată fusese împins înapoi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
de undă. Acum, după cele ce s-au întâmplat, e clar că nici o energie nu-l poate doborî - amintiți-vă ce-a făcut cu arma lui Kent, parc-ar fi fost o jucărie! - Ce fel de monstru avem la bord? exclamă cineva. Păi, dacă-i în stare să capteze energia și s-o transmită pe orice lungime de undă, atunci nimic nu-l mai poate opri să ne omoare pe toți! - Ar fi făcut-o de mult dacă ar fi fost
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
amuțească: s-ar fi zis că un trup masiv se prăbușise sub unul din pereți. Zgomotul acesta fu urmat de niște bufnituri ca acelea ale unor obiecte care-ar fi căzut pe podea. - E clar că ne-a ghicit gândurile! exclamă Smith. Pun rămășag că motanul nu prea se simte în largul lui acolo. Și-și dă seama c-a făcut o prostie întorcându-se în cușcă. Oamenii nu mai erau atât de încordați; unii dintre ei zâmbiră, iar câțiva izbucniră
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
și i-ar fi găsit pe oamenii aceia îmbulziți în fața ușii, ar fi putut să dea iama-n ei, omorându-i sau schilodindu-i pe mulți. Nici acum pericolul nu trecuse cu totul, dar era incomparabil mai mic. - Ce ciudat! Exclamă cineva. Parcă s-ar fi mișcat nava! Grosvenor avusese aceeași senzație: s-ar fi zis că cineva verifica poziția navei. Aceasta vibră o clipă, înainte de a reveni la poziția normală. - Pennons, cine-i în sala motoarelor? întrebă căpitanul Leeth, pe
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
repezindu-se la cel mai apropiat videocomunicator, încercă să intre în contact cu sala motoarelor, deși nu se aștepta ca aparatul să funcționeze. În spatele lui, cineva scosese un geamăt înăbușit. Grosvenor se întoarse, perplex. Morton, care privea peste umărul lui, exclamă: - E monstrul! În sala mașinilor! Iar nava a pornit cu noi în spațiu! În timp ce Morton vorbea, ecranul videocomunicatorului se întuneca. Nava își mărea continuu viteza. Grosvenor străbătu șontâc-șontâc salonul cel mare și ajunse într-un alt coridor. Își amintise că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
domnilor, poate că nu cunoașteți exact structura sistemelor noastre de propulsie. Evident, monstrul ar putea până la urmă să ne izoleze, dar în clipa de față suntem în măsură să blocăm toate comenzile care se fac din sala motoarelor. - Pentru Dumnezeu, exclamă cineva, de ce n-ați întrerupt alimentarea cu energie, în loc să vârați o mie de oameni în costume spațiale? - Căpitanul Leeth, răspunse ofițerul, este de părere că suntem mai în siguranță în interiorul câmpului de forță din aceste costume. E probabil că monstrul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
voce cam răgușită: - Selenski! - Încă nimic, șefule! - Totuși, o fi făcând ceva, spuse Morton în șoaptă. Nu-mi pot închipui că stă și așteaptă acolo, ca un șobolan încolțit... Selenski! - Nimic, șefule! Mai trecură șapte minute, apoi încă cinci. - Șefule! Exclamă Selenski. A pus în mișcare generatorul electric! Grosvenor trase adânc aer în piept. În clipa aceea auzi glasul lui Kent: - Nu putem tăia mai adânc, Morton. Te așteptai cumva la asta? Grosvenor văzu cum Morton își lipește ochiul de ecranul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
că se descurcă binișor în rezolvarea problemelor noastre de muncă. - Suntem capabili să ne rezolvăm singuri problemele, replica Dennison, iritat. Grosvenor, care apăsase pe câteva butoane, văzu că pe bandă rulantă din mijlocul mesei încep să sosească mâncărurile comandate. - A! Exclamă el, după ce le adulmecă. Rumeguș prăjit, adus direct din secția de chimie! Miroase grozav! Mă întreb însă dacă s-au depus suficiente eforturi, pentru a face ca rumegușul obținut din lemnul de pe planeta pisicii să fie la fel de nutritiv ca rumegușul
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
bănuiască ceva, navele deveniseră un fel de laboratoare pentru testarea a diferite teorii sociologice; nexialismul, alegerile și numeroase alte inovații erau experimentate în speranța că expansiunea omului în spațiu va deveni mai puțin dureroasă. - Ia auziți-l pe junele filozof! exclamă Dennison, cu un zâmbet sarcastic. Apoi adăugă fără ocolișuri: Votează cu Kent, dacă vrei să-ți meargă bine. Grosvenor izbuti cu greu să-și stăpânească enervarea: - Ce-ar putea să mai facă? Să-mi taie rația de rumeguș? Poate că
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
ton caustic. - Dar dumneata, ce-ai făcut? - N-am făcut nimic, răspunse Grosvenor, zâmbind. Am fost condiționat prin diferite metode, până când am ajuns să pot dormi buștean opt ore în șir, fără ca aparatul să se oprească. - Opt ore în șir?! exclamă geologul, uimit. - Da, opt ore în șir, repeta Grosvenor. - Totuși, asta nu modifică radical datele problemei, spuse geologul după o pauză. Chiar și fără să fie condiționați, mulți oameni pot fi instruiți în somn, câte cinci minute la fiecare sfert
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
o fracțiune de secundă. - Da, încuviință Grosvenor, filmele tahistoscopice reprezentau circa patruzeci și cinci la sută din program, deși nu durau decât vreo trei ore pe zi. Viteza și repetiția, iată cheia succesului. - O întreaga știință într-o singură ședință! exclamă McCann. E ceea ce voi, nexialiștii, numiți "învățământ integral", nu-i așa? - Acesta nu reprezintă decât un aspect al programului. Eram puși să învățăm prin toate simțurile noastre, prin degete, prin urechi, prin ochi și chiar prin miros și prin gust
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
Grosvenor se îndreptă spre ușa care lega vestibulul de studioul de înregistrări. Privind peste umăr, văzu că Maiden se apropie de tehnician și-l întreabă ceva. Tehnicianul scutură din cap, sincer nedumerit. - Nu cumva pretinzi că nu ți-a vorbit?! exclamă Maiden, mânios. Doar l-am văzut cu ochii mei! - Eu unul n-am auzit nimic, îi răspunse tehnicianul, cu arțag. În clipa aceea, Grosvenor zări în încăperea vecină un tânăr care părea suficient de influențat, așa încât discuția dintre cei doi
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
dumitale. Vei continua să auzi ce-ți spun ceilalți, vei putea sta de vorbă cu ei, de fapt, îți vei vedea de treabă, la fel ca înainte, fără să simți nimic neobișnuit. Nici măcar nu te vei gândi. - Ia te uită! Exclamă tehnicianul și ieși, clătinând din cap. Peste câteva minute, sosi al doilea tehnician, iar Grosvenor îi fixă și lui în ureche un receptor subliminal minuscul. Făcu același lucru, pe rând, cu toți ceilalți patru tehnicieni care i se păruseră mai
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
a fi distrusă de un inamic al cărui scop nu putea fi decât bănuit. În orice caz căile de acces spre puntea de comandă erau blocate. Grosvenor se retrase, în silă, spre propria lui secție. Korita îl întâmpină în prag, exclamând: - Privește! Și-i arată spre un ecran de pe perete care era în legătură directă cu puntea de comandă aflată în partea din față a navei. Pe ecran apăruseră o serie de linii subțiri, extrem de încâlcite la prima vedere. Privind cu
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
nu mai pomenești de cele întâmplate. Domnul Yemens... - Dar ce părere are Kent? îi tăie vorba Grosvenor. - Kent a inhalat niște gaze și va trebui să stea la pat mai multe luni... - Bine, dar între timp vor avea loc alegerile! exclamă Grosvenor. Morton șovăi, înainte de a-i răspunde: - Exact. Asta înseamnă că eu voi câștiga alegerile fără nici o opoziție, deoarece singurul contracandidat era Kent. Grosvenor tăcu, gândindu-se la noua situație. Îi părea bine ca Morton va continua să fie director
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
cum funcționează în vidul spațial. Aflați tot ce puteți despre ea, ca să știm pe cine aducem la bord. Să evităm însă vărsarea de sânge. Să fim cât se poate de precauți! - Ceea ce spune domnul Korita mi se pare foarte rezonabil! exclamă Morton și începu să împartă ordine. Din interiorul navei fură aduse alte aparate, care fură instalate pe suprafața ei. Fu adus și un scaner, pe care-l atașară de cușca mobilă. Grosvenor asculta neliniștit instrucțiunile date de Morton oamenilor care
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
suprafața aspră a învelișului exterior al navei. Se ridică în picioare, cu un fel de mârâit, înțelegând ce se întâmplase: după ce descărcase arma, uitase să-și reajusteze atomii; de aceea putuse să treacă adineauri prin pardoseala metalică a cuștii. - Dumnezeule! exclamă Morton, îngrozit. Târându-se ca o omidă lungă și roșcată pe suprafața navei, Ixtl ajunse la ecluza pneumatică și, strecurându-se prin cele două porți interioare, se pomeni la capătul unui coridor lung, scăldat în lumină. Se simțea, deocamdată, în
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
distruge nava. Nu vreau să intru în detalii, dar să știți că o energizare necontrolată ar putea provoca moartea tuturor membrilor expediției. - Totuși, ai putea măcar să sporești cantitatea de energie a pereților, nu-i așa, domnule Pennons? stărui Morton. - Nu! Exclamă Pennons. Pereții n-ar rezista, s-ar topi! - Pereții n-ar rezista?! îngâna cineva. Îți dai seama, domnule, ce putere îi atribui acestui monstru? O expresie de consternare se zugrăvi pe fețele tuturor. Deodată, Grosvenor auzi vocea lui Korita: - Domnule
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
posteze deasupra, dedesubtul și în jurul acestui coridor! Adăugă el pe un ton imperios. Aduceți cu voi blasterele și tunurile radiante portabile, ba chiar și pe cele semiportabile! Țineți întreaga zona sub tirul radiațiilor voastre! Dați-i drumul! - Bună idee, directore! Exclamă căpitanul Leeth, a cărui față apăru pe ecran, acoperind, o clipă, imaginea monstrului. Încearcă să reziști timp de trei minute, până la sosirea noastră! Fața lui dispăru la fel de repede precum apăruse. Grosvenor se depărtă de ecran. Își dădea seama că-i
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
ceva într-un carnet. Nu fără oarecare neliniște, Grosvenor văzu că savantul se apropie de Ixtl și-i întinde foaia cu desenul. După o clipă de ezitare, monstrul arunca o privire asupra desenului, apoi se trase înapoi, mârâind. - Ce naiba faci?! exclamă directorul. - I-am arătat în ce fel putem să-l învingem, răspunse von Grossen, cu un zâmbet silit. I-am... Nu-și sfârși vorba. Morton, care bănuise pesemne ce-o să se întâmple, pași înainte, încercând parcă instinctiv să-l apere
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
el fără sorți de izbândă! Remarca asta îl scoase din sărite pe Morton, care se străduia să-și păstreze sângele rece în împrejurările cele mai grele. - Nu-i adevărat, cât suntem încă în viață, avem toate șansele să-l învingem! exclamă el, furios. Apoi strigă prin videocomunicator: - Căpitane Leeth, care-i situația? Pe ecran apărură capul și umerii comandantului. - Nimic de semnalat, răspunse acesta. Locotenentul Clay pretinde că a văzut o umbră roșie dispărând printr-un planșeu. Ne-am putea limita
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
nimerit să le ofere măcar unora dintre ei ocazia de a ghici singuri. - Hai, tinere, îl încuraja Morton. Nu ne mai ține încordați! - Un atom, spuse Grosvenor. Cei din jurul lui îl priviră buimaci. - Bine, dar asta n-are nici un sens! exclamă Smith. De ce tocmai un atom? - Nu orice fel de atom, firește, adaugă Grosvenor. Aș pune rămășag că Von Grossen a desenat, pentru monstru, structura atomică particulară a metalului din care e făcut învelișul navei noastre. - Ai dreptate! exclamă directorul. - O
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
nici un sens! exclamă Smith. De ce tocmai un atom? - Nu orice fel de atom, firește, adaugă Grosvenor. Aș pune rămășag că Von Grossen a desenat, pentru monstru, structura atomică particulară a metalului din care e făcut învelișul navei noastre. - Ai dreptate! exclamă directorul. - O clipă! Interveni căpitanul Leeth, apărând pe ecran. Nu mă pricep la fizică, recunosc, dar aș vrea să știu de ce are dreptate. - Grosvenor vrea să spună că doar două componente ale navei sunt confecționate din acel metal ultrarezistent, și
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
înaltă calificare. Domnule Grosvenor, te poți considera o astfel de persoană. Doctore Eggert, fii bun și împarte pilule antisomn celor care ți le vor cere. Nimeni nu mai are dreptul să doarmă atâta timp cât monstrul rămâne în viață. - Bună treabă, căpitane! exclamă directorul. Căpitanul dădu din cap și dispăru din imagine. Pe coridor, un tehnician întreba, cu glas șovăitor: - Și von Grossen? - Singurul mijloc de a-l ajuta pe von Grossen este de a-l nimici pe cel care l-a răpit
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]
-
domnul Grosvenor mai are de făcut vreo obiecție. - Dacă am avea timp, spuse Grosvenor, ar fi poate interesant să vedem cum reacționează monstrul la energia cu care vrem să încărcăm planșeele navei. - Nu înțeleg ce rost au toate discuțiile astea, exclamă cineva. Păi, dacă monstrul nimerește între două etaje energizate, s-a zis cu el, știm bine că nu mai are cum să scape! - Nu știm nimic despre așa ceva, replică Grosvenor cu hotărâre. Ceea ce știm este ca monstrul a intrat într-
[Corola-publishinghouse/Imaginative/85130_a_85917]